Nou ja, zeg maar cameraatje. Ik heb altijd graag een kleine camera. Nou was mijn camera al een tijdje stuk en ik gebruikte de vorige camera van Ton, een nog heel goede, maar vrij grote Olympus, met allerlei mogelijkheden en instellingen. Deze maand heb ik wat extra inkomsten omdat ik niet al mijn vakantiedagen in 2009 opgenomen heb en daarom vond ik dat ik mezelf wel mocht trakteren op een nieuwe camera. Er was een mooie aanbieding bij Office Centre, waar we vandaag toch moesten zijn. Er kunnen zo'n 200 foto's op het bijgeleverde schijfje en met de bijgeleverde usb-kabel kan ik de foto's zo op mijn laptop of op mijn computer zetten. Ook een tasje zit er bij. Het cameraatje is net zo groot als een pakje sigaretten, maar wel platter. En dat met 14 Megapixels en 4x zoom, ongelooflijk. Het past zo in mijn handtas dus ik denk dat ik de komende tijd veel foto's ga maken.
Vanmorgen moest ik naar de rechtbank. Als wij een proces-verbaal leerplicht tegen een jongere opgemaakt hebben, krijgen we altijd een oproep om als getuige-deskundige naar de rechtbank te komen. Vanmorgen moest ik zo bij drie zittingen aanwezig zijn. De eerste was om 09.30 uur. Ik wil altijd op tijd aanwezig zijn. Je moet in de buurt van de rechtbank wel eens zoeken naar een parkeerplaats. Dan moet je je melden bij de balie aan de ingang, dan door een scanpoortje (net als bij een vliegveld) en dan weer melden bij de balie van de zittingzaal. En al weet je dat het negen van de tien keer uitloopt, je wilt er toch zijn als ze toevallig op tijd beginnen.De laatste zitting waar ik bij moest zijn was om 11.20 uur gepland, maar begon pas tegen twaalf uur. Het was een milde rechter deze ochtend. Alle drie mijn leerlingen kregen een taakstraf, twee alleen voorwaardelijk en alle drie twee jaar begeleiding door de Jeugdreclassering. En dat is meestal wat wij willen bereiken: hulpverlening waar ze zomaar geen nee tegen kunnen zeggen.Al met al heb ik ook een deel van de ochtend wachtend doorgebracht, maar echt vervelend is dat niet. Ik heb met drie collega-leerplichtambtenaren van andere gemeenten zitten praten, met een medewerker van de Jeugdreclassering en met de ouders van mijn leerlingen. Soms is het ook een beetje een sociaal gebeuren, daar in die wachtkamer.
s Middags ben ik nog even naar kantoor gegaan om wat administratieve zaken af te handelen. En nu is het dan weekend .
Het heeft vandaag bijna de hele dag geregend. Vanmorgen was het nog glad, maar in de loop van de dag is steeds meer sneeuw weggespoeld. Ik ben blij, dat de sneeuwperiode weer over is, of lijkt, in ieder geval. Met mijn brommobiel kan ik niet rijden in de sneeuw en dat betekent dat Ton weer ingeschakeld wordt voor het woon-werkverkeer en het werk-werkverkeer. Maar zoals het er nu uitziet, als het vannacht niet echt vriest, dan rij ik morgen weer op eigen wielen. Ik heb nu ruim een jaar een brommobiel en geniet nog steeds van de mobiliteit die dat geeft. Zonder rijbewijs, gewoon instappen en wegrijden als ik ergens heen wil of moet. Ik denk dat het nooit gewoon zal worden. Ik realiseer me nog steeds bij iedere rit hoeveel beter dit is dan het openbaar vervoer of meerijden, waar ik toch jaren aan gewend was.
Ik ben Ans, en gebruik soms ook wel de schuilnaam fiftyfifty.
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is leerplichtambtenaar.
Ik ben geboren op 22/01/1952 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handboogsport, borduren, bloggen.
In mijn blog schrijf ik over bijzondere en alledaagse dingen in mijn leven, in mijn werk, over het bedrijf wat ik samen met mijn man run, over mijn hobby's en over onze honden Dasja en Sparky.
