Het andere vrouwelijke fenomeen was Marlene Dietrich (1901 - 1992).
Ze debuteerde als revuedanseres en oogst later succes met haar rol als Lola in de film "Der Blaue Engel" in 1929.
Ze was een mysterieuze vrouw die zelfs van haar geboortedatum geheim maakte. In '30 verhuisd ze naar de States waar ze nog opmerkelijke successen opnam, o.a. "Marroco" met Gary Cooper, "Shanghai Express" "Blonde Venus" "The Scarlett Empress" e.v.a. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt ze nog bekender met haar vertolking van het lied Lili Marleen, geschreven in 1915 en aan weerszijden van het front geliefd. Ze wordt door Hitler gevraagd terug te keren naar Duitsland. Hij ziet in haar het toonbeeld van de Duitse vrouw. Maar ze weigert. Ze verafschuwt alles waar Hitler voor staat.In 1961 speelt ze ook in de opmerkelijke film "Judgment at Nuremberg", een indringend rechtbankdrama over één van de processen die de Amerikanen hielden in de Duitse stad Neurenberg vlak na de Tweede Wereldoorlog, naast Spencer Tracy, Burt Lancaster and Richard Widmark. De film word genomineerd voor 11 Oscars waarvan hij er 2 in de wacht sleept. Dietrich is niet zomaar een filmster. Ze is een symbool van glamour en verleidelijkheid. Haar seksuele escapades zorgen voor bewondering en minachting. Ze kwam er openlijk voor uit biseksueel te zijn, wat in die tijd niet zo evident was. Ze draait nog tot 1978 als ze haar laatste film opneemt met niemand minder dan David Bowie "Schöner Gigolo, armer Gigolo".
Vivien Leigh (1913 - 1967) was ook geen lange carrière beschoren want op haar 31ste werd tuberculose vastgesteld. Toch bleef ze verder films spelen en in '51 haalde ze haar tweede Oscar binnen met " A Streetcar Named Desire" naast die ander legende Marlon Brando. In '55 speelde ze ook nog de titelrol in het schitterende drama "The Deep Blue Sea" waarvan een remake werd gemaakt met Rachel Weisz in 2011. Nog twee dames die de geschiedenis van de film hebben mee bepaald waren ontegensprekelijk Greta Garbo (1905 - 1990) en Marlene Dietrich. Voor Garbo liep de weg van het succes niet over rozen. Ze werd voornamelijk gevraagd als fotomodel tot Metro-Goldwyn-Mayer haar een vast contract aanbood in 1925. Vanaf dan kwam haar leven in een stroomversnelling met films als "The Tempress" "Flesh and Blood" "Anna Christie", haar eerste geluidsfilm en meteen één van de toppunten in haar filmcarrière "Mata Hari" in '31. Een biografische film over een Friese danseres, geboren in Leeuwarden, die naam maakt met 'oosterse' dansen. Na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog gaat ze als spionne werken voor de Duitsers De film werd internationaal een succes en wordt gerekend tot de beste prestaties van de Zweedse actrice.
Na Two-Faced Woman in '41 zegt ze de film vaarwel en leeft verder als kluizenaar.
Clark Gable (1901 - 1960) had het in zijn jeugd zoals zo velen moeilijk om aan de kost te komen en na Hollywood trok hij naar New York om als toneelspeler aan de bak te komen. In 1932 deed hij een auditie voor Tarzan, maar het was Weissmuller die met de rol ging lopen. In '33 kreeg hij dan wel een rol in de western "Red Dust" naast de sensuele Jean Harlow (1911 - 1937) die de voorgangster werd van het ikoon Marilyn Monroe. Alhoewel Jean maar 26 jaar werd maakte ze toch niet minder dan 48 films waaronder echte klassiekers uit die tijd zoals "Platinum Blonde","City Lights" aan de zijde van Chaplin, "Hell's Angels" en als laatse film, haar zesde met Gable "Saratoga" in 1937. Tijdens deze film werd ze naar een kliniek afgevoerd met een urine vergiftiging wegens nierfalen. Mede door de dood van Harlow, werd de film een enorme hit en uiteindelijk legendarisch. Voor Clark Gable moest het grootte succes nog komen en daar moest hij maar een paar jaar op wachten. In 1939 kwam namelijk "Gone With The Wind" in de zalen, een onwaarschijnlijk succes die hij samen met Vivien Leigh draaide. De film haalde 8 Oscars, maar niet voor Gable, wel voor Vivien Leigh. Na drie nominaties haalde hij een toch een Oscar binnenvoor "It Happened one Night" in 1934.
Een even legendarische naam in de vroege geschiedenis van de film was ontegensprekelijk Johnny Weissmuller die de eer op zich mocht nemen om de eerste Tarzan te zijn. In zijn jeugdjaren was Meissmuller een sterk zwemkampioen, Hij zwom als eerste de 100 m onder de minuut en won in 1924 drie gouden medailles op de olympische spelen in Parijs. In 1928 won hij nog 2 gouden medailles op de spelen in Amsterdam.
Zo werd Johnny opgemerkt door W.S. Van Dyke die hem een rol aanbood in 1932 als Tarzan in de film "Tarzan the Ape Man". De vrouwen vielen in katzwijm voor deze kampioen. Hij zou tot 1948 in twaalf Tarzan films meedoen. Vanaf 1934 werd Maureen O'Sullivan (1911 - 1998 ) zijn vaste tegenspeelster als Jane. Beiden werden grote filmsterren. Weissmuller had echter minder succes in andere zaken. Vijf huwelijken strandden en hij geraakte financieel aan de grond. Zijn reputatie en sterrenstatus raakte hij kwijt. Op 20 januari 1984 overleed hij als een arme, eenzame man. In de categorie romantiek en avontuur was er ook Tyrone power (1914 - 1958), die aanvankelijk enkel romantische films kreeg voorgeschoven maar in 1940 in de legendarische voetsporen van Fairbanks mocht treden in "The Mark of Zorro". Vanaf toen werd Power een echte supervedette. In '39 zou hij ook als de rol gekregen hebben van Rhett Butler in "Gone With The Wind" maar omwille dat Power toen een contract had met 20th Century Fox en men hem niet wou uitlenen aan MGM, miste hij de rol die dan vertolkt werd door die andere legende Clark Gable, die hiermee één van de grootste kaskrakers aller tijden binnen haalde.
De avonturenfilm was ook al in die tijd goed vertegenwoordigd en dit met niemand minder dan Douglas Fairbanks (1883 - 1939). Hij was de absolute filmheld uit de jaren '20 & '30. Hij had de eer om de eerste Zorro te vertolken in 1920 en in die jaren volgen nog toppers als,"The Three Musketeers" - "Robin Hood" - "The Thief Of Bagdad" - "Ben-Hur" - "The Iron Mask" en "The Private Life of Don Juan", allen films die jaren later nog hernomen werden met de sterren van nu op de affiche. Zijn zoon Fairbanks Jr. (1909) trad ook in de sporen van zijn vader, wel niet met evengroot succes maar draaide wel films en TV-series tot in 1989. Hij overleed in 2000 op 91-jarige leeftijd.
Ook een legende in die tjid was natuurlijk Errol Flynn (1909 - 1959) die in Australië werd geboren en in de jaren '30 naar Engeland verhuisde om acteur te worden. In 1933 had hij al zijn eerste rol te pakken, en vanaf 1934 met Captain Blood was er geen houden meer aan. Hij vertolkt rollen als Robin Hood, The Sea Hawk en andere avonturiers. Zijn privéleven was ook één en al avontuur. Flyn was een biseksuele playboy die verhoudingen had met zowel Olivia De Havilland als Truman Capote. Flyn stond erom bekend erg wilde feesten te geven in zijn gigatische huis in Hollywood. Hij draaide er ook zijn handen niet voor om om minderjaren op zijn feestjes uit te nodigen. Hij slaagde er ook in om drie keer te trouwen en had vier kinderen. Toen hij in de late jaren '50 serieuzere rollen wilde spelen, overleed hij. Tussen '33 en '59 speelde hij in niet minder dan 64 films, dit is meer dan twee per jaar.
Er was ook Rudolph Valentino (1895 - 1926), de absolute Don Juan van zijn generatie, zijn bijnaam was tevens "The Great Lover". Alhoewel er in die tijd niet zo openlijk werd over gesproken, was hij de onweerstaanbare man voor alle vrouwen. Zijn blik deed hen smelten voor het scherm en daarbij kwam nog dat hij reeds op 31-jarige leeftijd overleed, wat hem eigenlijk onsterfelijk maakte. Met "The Four Horsemen of the Apocalipse" in 1921 werd hij op slag beroemd en er waren nog "The Sheik" en "The Son Of The Sheik" waar hij al zijn troeven kon uitspelen. Hij was zowat de Richard Gere van zijn generatie. Eén van zijn tegenspeelsters was toen de legendarische Vilma Bánky (1899 - 1991), die speelde tot in 1933 maar werd wel 93 jaar .
Dan komt een onwaarschijnlijk genie de kop op steken, Charles Chaplin, de man die iedereen kon aanzetten tot een lach of een traan. Hij draait veel kortfilms tot hij zijn eerste film, die hij trouwens toen al zelf regisseerde, The Kid, in 1921 uitbrengt. Hij speelt er zelf al de hoofdrol en vele zullen volgen. The Kid is trouwens Jackie Coogan die het later niet kan waarmaken. Met zijn bolhoed, grote schoenen en wandelstok veroverd Chaplin de hele wereld. Onze ouders spraken er in hun oude dagen nog over, hoe hij in "The Gold Rush" (1925) zijn eigen schoenen op at, of "City Lights" (1931) met de onvergetelijke scène met het blinde meisje, hij hekelde ook toen al op zijn manier de prestatiedrang van de industrie in "Modern Times" (1936) en ook Hitler werd niet gespaard in "Thje Great Dictator" uit 1940. In 1952 brengt hij ook nog Limelight uit, samen met Buster Keaton een andere legende uit de stomme film. In 1957 speelt hij zelf nog de hoofdrol in " A King in New York" en regisseerde hij in '67 "A Countess from Hong Kong" waarin Marlon Brando en Sophia Loren de hoofrollen spelen samen met zijn zoon Sydney Chaplin. Sydney kon niet in de voetsporen van zijn vader treden, maar zijn dochter Geraldine Chaplin kon wel een mooie carrière neerzetten met één van haar hoogtepunten, een rol in "Doctor Zhivago" uit 1965. Van een heel ander kaliber maar daarom niet minder populair waren het olijke duo Laurel en Hardy. Zij draaien tussen 1917 en 1951 wel een paar honderd films die we waarschijnlijk stuk voor stuk gezien hebben en hartelijk mee gelachen. Oliver Hardy (1892 - 1957), gekend als de dikke wil altijd de slimste uithangen terwijl Stan Laurel (1890 - 1965), gekend als de dunne, diegene is die altijd de klappen krijgt. Vele films en sketches vinden heden te dage hun inspiratie bij die twee mannen.
Voor we mijn belangrijkste films op een rijtje zetten, eerst even stilstaan bij de mensen die de geschiedenis van de film voor een groot deel hebben bepaald.
We gaan het hier niet hebben over Eastman die met Kodak die eerste commerciële filmrol op de markt bracht of Thomas Edison met zijn eerste filmprojector maar wel over acteurs, actrices en regisseurs die het echt op het witte doek gezet hebben.
Na tientallen kortfilms brengt D.W. Griffth (1875 - 1948) in 1915 zijn eerste langspeelfilm "The Bird of a Nation" uit met de toen legendarische Lillian Gish in de hoofdrol. Lillian Gish (1893 - 1993) blijft in films en theater spelen tot haar 94ste. Haar laatse film komt uit in '87 "The Wales of August" waar ze samen met die andere grote dame, Bette Davis speelt. Over de prachtige ogen van Bette Davis werd trouwens ook een nummer in de hitparade gezongen in '74 "Bette Davis eyes", door Kim Carnes.