Springend van de tak op de hak
Ik hoor het je al zeggen, An,
dat zet je fout
maar dat doe ik even totaal niet,
wacht maar tot je het einde
van deze kreet ziet.
Een gewoon mens zou
springen van plezier,
dat doe ik allang niet meer,
maar wat ik wel doe:
waar ik me op betrap,
ik spring letterlijk van
de hak- op de tak.
Eenmaal aanbeland
op die bewuste tak,
brak dat kreng zodat ik
met een misselijkmakende smak,
beneden kwam.
Vanaf dat moment heb ik besloten
me geen appels meer voor eieren
te laten verkopen
en zo kon het voorkomen dat:
ik voortaan spring van
de tak- juist ja op de hak!
... Van de tak- op de hak of van de hak op de tak ...
Categorie:Gedichten
|