“Ik voel me heel gegeneerd tijdens seksuele betrekkingen. Bij de penetratie heb ik op een bepaald ogenblik een plotse aandrang om te plassen. Ik weet dat als ik mijn man niet vraag om te stoppen, ik daadwerkelijk zal plassen. Het belemmert ons seksueel leven, zoveel is zeker. Het is nu zover dat ik bang ben om de liefde te bedrijven.” Het is een vaak gehoorde klacht in de praktijken van seksuologen. En toch gaat het om een fenomeen dat doorgaans banaal en normaal is.
De voorwand van de vagina bevindt zich dicht bij de urinebuis, het kanaal langs waar de urine uit de blaas geëvacueerd wordt. Bij de penetratie stimuleert de penis die regio en door de opwinding gaat die zwellen. Dat volstaat om wat men een ‘valse aandrang om te plassen' noemt te veroorzaken. Het gevoel wijst er alleen maar op dat de opwinding van de vrouw zo groot is dat ze de G-plek bereikt. Als de vrouw verder vrijt zal ze vermoedelijk niet plassen. Ze kan wel een vaginaal orgasme krijgen omdat het gevoel te moeten plassen het klaarkomen aankondigt. Om dat orgasme te bereiken volstaat het om te plassen voor de betrekkingen om zeker te zijn dat de blaas leeg is!


Elizabeth heeft een ander probleem: “als ik seksuele betrekkingen gehad heb, dan kan ik er zeker van zijn dat ik de dag daarna een urinaire infectie heb. Het gebeurt gewoon systematisch. Ik verlang dan ook niet echt meer naar seks omdat ik al meteen denk aan wat mij daarna te wachten staat.” Dit probleem treedt vaak op bij vrouwen die niet de neiging hebben om te plassen na seksuele betrekkingen. De meeste vrouwen hebben die behoefte wel en gaan plassen. Het is een belangrijke hygiënische maatregel: de urine maakt de urinebuis schoon waar tijdens de betrekkingen bacteriën in terecht kunnen komen. Als die bacteriën via het plassen niet verwijderd worden, kunnen ze opstijgen naar de blaas om zich daar te vermenigvuldigen en een infectie te veroorzaken. Verplicht uzelf dus om na het vrijen te plassen. Het is misschien niet romantisch, maar wel doeltreffend!


Aliénor noemt zich wel eens al lachend een fonteinvrouw, ze heeft ejaculaties. Soms scheidt ze bij het orgasme -via de urinebuis- een doorschijnende vloeistof af, als een fonteintje. Het is een teken van seksueel genot. Gelukkig is ze op de hoogte van het ‘fenomeen' en stelt haar partner haar plezier op prijs. Maar er zijn ook vrouwen die het beschamend vinden en geblokkeerd geraken tegenover hun partner. Ze hebben de indruk dat ze in bed plassen.


Incontinentieproblemen kunnen een handicap zijn. Francine kampt ermee sinds haar laatste bevalling. Ze moet bescherming gebruiken omdat ze verschillende keren per dag urineverlies heeft. Dat maakt dat ze zo goed als geen zin heeft in seks, wat de spanningen met haar man doet oplopen. Na het raadplegen van een specialist kwam ze te weten dat ze een heel prikkelbare blaas heeft. Ze moet een geneesmiddel nemen dat zowel het probleem verhelpt als de gevolgen ervan. Haar essentiële probleem is dat ze er jarenlang niet over durfde te praten met een arts en dat het probleem inmiddels alleen maar groter werd.


Djamila kan geen seksuele betrekkingen hebben. Haar arts heeft het over vaginisme. De man van Djamila kan haar niet penetreren omdat haar vagina agressief contracteert bij het minste contact. Na een aantal consultaties bij de seksuoloog, blijkt dat urinewegproblemen de oorzaak zijn van het probleem! “Toen ik klein was en tot de leeftijd van 18 jaar moest ik altijd 's nachts plassen. Ik had altijd last van een branderig gevoel en een geïrriteerde vulva, het was voor mij niets anders dan een pijnlijke regio. Daarbij kwam nog dat ik heel wat artsen zag die me zeiden dat er niets aan de hand was. Eén arts raadde me zelfs aan om met mijn natte slip op mijn hoofd naar buiten te gaan! Stel je voor, ik zou me doodschamen! Om 18-jarige leeftijd werd een balans opgesteld van mijn gezondheid en kwam men een nierafwijking op het spoor. Ik werd geopereerd en de problemen waren weg en kwamen nooit meer terug. Maar het lichaam van Djamila bleef zich de pijn ter hoogte van de vulva herinneren en dat maakte dat ze zich niet fysisch liet benaderen. Dat probleem werd verholpen met een paar hypnosesessies.


In het algemeen duikt het probleem vaak op omdat urine als een vuiligheid beschouwd wordt, terwijl dat helemaal niet zo is. Urine is steriel en dus proper vocht. Het is het idee dat we van urine hebben dat maakt dat we ons schamen en er niet over durven praten met een arts. En dat is jammer, want er is bijna altijd een oplossing voor het probleem.