Dit mooie echte verhaal wil ik jullie niet onthouden, het is zo diepmenselijk.
"Kijk, in het buitengewone openbaart zich het gewone. Het buitengewone is een spiegel."
DE GLIMLACH VAN GOD
Ik noem de naam van R...., dat klein pattoterke....
"Zwijg daarover," zegt W...., het verdriet in de ogen. "R..., ik had bij zijn geboorte gezongen. En dan...sterft dat. Euh, je kan je lot niet ontlopen, hé. De dood van zo'n kindje, teerbemind engeltje, snijdt te diep in je vel. Je bent daar kapot van. Maar - curieus - tegelijk heb je zo'n ongelooflijk contact met de overkant, dat je later terug heimwee krijgt naar die dagen vol verdriet. 't Is alsof je door je tranen een deur kan openduwen naar een leven waar je als gewone, gelukkige sterveling nooit toegang toe krijgt. Alles doet je denken aan dat engeltje: R.... in vogeltje, in een vlinder, en een regenboog.... R....is gestorven in augustus. Er was al drie vier weken geen druppel regen gevallen. We staan op het kerkhof, de lucht overtrekt, we nemen afscheid, dekken het kindje toe met aarde en het begint te stortvlagen. Zegt mijn dochter en moeder van R... 'Kijk eens.' We zien een regenboog zoals we die hier nooit gezien hebben. Zegt mijn dochter, 'in Noorwegen' - waar ons R....ontvangen en gestorven is - 'noemen ze een regenboog DE GLIMLACH VAN GOD. Ik ben toen even door de knieën gegaan. 't Is irrationeel, naïef, ouderwets, maar je gaat door de knieën. Iets is groter dan jezelf.
'Maar het koesteren van dat gestorven kindje in jezelf hou je niet vol. Je bent verplicht het leven te hernemen. De levensdrift is groter dan de dood. Gelukkig kunnen we vergeten. Hoeven we niet alle leed van de wereld in ons te dragen. Drie weken na de begrafenis van R... is onze P...getrouwd. We hebben gevierd, gelachen, gedanst, geweend, goed gegeten: 't was zeer intens. Ik heb toen in de kerk de namen van onze lieve doden genoemd en voor het eerst die litanie van R....gezongen. Kijk, we gaan daar nooit mee effen geraken. De dood zal altijd weerkeren, in onze gedachten en dromen.'
Waarom doen ze dat nu, een baby-pinguin ontvoeren? Het zal denkelijk weer voor het geld zijn....
Babypinguïn uit Engelse dierentuin gestolen
De Britse politie heeft maandag de dieven van een babypinguïn opgeroepen hun buit zo snel mogelijk terug te geven. Het vier maanden oude beestje is zaterdag gestolen uit een dierentuin op het eiland Wight, ten zuiden van Engeland.
De pinguïn, die een geluid maakt dat lijkt op het gebalk van een ezel, volgt een speciaal dieet en mag zijn ouders niet verlaten. De autoriteiten waarschuwden dat het beestje kan bijten als het bang is.
OUDERS VAN ONTVOERDE PINGUIN BROEDEN
OP NIEUW EI !
Tortelduifjes Kyala en Oscar
De ouders van de ontvoerde babypinguïn Toga, hebben een nieuw ei gelegd. Baby Toga werd half december ontvoerd uit een zoo op het eiland Wight , in het zuiden van Engeland.
Fotos van de bedroefde ouders Kyala en Oscar haalden wereldwijd het nieuws, terwijl donaties en steunbetuigingen binnenstroomden. En ondanks een hoop tips werd Toga, die zonder zijn ouders maar enkele dagen te leven had, nooit teruggevonden.
25.000 pond beloning Maar nu hebben we toch goed nieuws te melden, vertelt zoo manager Kath Bright. "Kyala en Oscar hebben hebben een nieuw ei, dat over een veertigtal dagen zou uitkomen.
Er is nog steeds een beloning van 25.000 pond voor wie informatie heeft die tot de arrestatie van de ontvoerder(s) kan leiden. Het zou leuk zijn als we wisten wat er met hem gebeurd is, en waarom hij ontvoerd werd, aldus Bright.
Hoe gekker het idee, hoe succesvoller het resultaat. Dat axioma geldt nu ook voor Rita Ohnhauser, een Duitse ornithologe die van start gegaan is met een datingbureau voor papegaaien. De vrouw heeft dankzij haar origineel concept al 1300 eenzame dierenharten bij elkaar gebracht. Leuke bonus: papegaaien gaan nooit uit elkaar, dus eeuwige liefde is verzekerd.
"In het wild zoeken papegaaien een levenspartner om vervolgens elke minuut met hem/haar door te brengen. Als huisdier vergaan ze echter van eenzaamheid en raken ze heel depressief", vertelt Ohnhauser.
'Liefde op het eerste zicht' Eigenaars van papegaaien brengen hun gevederd exemplaar nu vanuit heel Duitsland naar het (tijdelijke) opvangcentrum van Ohnhauser. Momenteel wagen 150 dieren hun kans bij het andere geslacht.
"Vogels kennen net zo goed het begrip 'liefde op het eerste zicht' als mensen", aldus Ohnhauser. "Maar er zijn er ook die een heel weloverwogen keuze maken die soms drie maand kan duren."
Een Japanse verpleegkundige heeft haar werkstress afgereageerd door bij pati?nten de nagels uit te trekken. Maandag is ze ervoor veroordeeld tot ruim 3,5 jaar cel. Dat meldde het persbureau Kyodo.
De 32-jarige Japanse werkte in een ziekenhuis in Kyoto. Najaar 2004 sloeg ze toe bij pati?nten die verlamd waren geraakt. Volgens de rechter kon de vrouw niet meer tegen het vele overwerk.
"Ik ben mijn salamander kwijt, mag ik even binnenkomen?"
De Nederlandse politie heeft een dief geklist die dankzij een smoes tientallen nietsvermoedende mensen kon bestelen. Hij belde telkens aan en deelde de mensen mee dat hij in de buurt woonde, en op zoek was naar zijn verloren salamander. In sommige gevallen had hij het over een hamster of een leguaan.
Minstens zestig mensen lieten de man binnen en werden bestolen. Eens binnen ging hij zoek op naar cash geld en portefeuilles. De dakloze dertiger sloeg over heel Nederland toe. De politie was al maanden naar hem op zoek. Bij zijn arrestatie vrijdag, had de dief negen lege portefeuilles op zak: de buit van de dag voordien.
De strenge Russische winter heeft de directeur van een dierentuin bij Moskou tot onorthodoxe maatregelen gedwongen.
De apen krijgen drie maal per dag rode wijn om hen te beschermen tegen de kou.
Een zeeleeuw wordt ingewreven met brandy om hem van een longontsteking te genezen. De felle kou, die voorlopig nog aanhoudt, heeft in Rusland tot nu toe 123 levens geëist
Extreme warmte baart niet alleen de mens zorgen: Brazilië puft momenteel onder een hittegolf die ook het afweerstelsel van dieren op de proef stelt. Zo klom een koe over het hek van de buurvrouw om een verfrissende duik te nemen in haar zwembad. "Ik hoorde een plons en ging kijken wat er aan de hand was. Zowaar een koe in het zwembad, ik schrok me rot!", aldus de vrouw.
Ze belde daarop de brandweer om het beest uit het zwembad te halen. "Het was de eerste keer in twintig jaar dat ik zoiets geks meemaak", aldus een woordvoerder van de spuitgasten.
Wat vinden jullie van dit artikel ? Zijn wij zo achterbaks ???
groetjes,
floeremutske
22/01We verwennen onszelf steeds vaker in het geniep
Meer dan een derde van de mensen verwent zichzelf zo nu en dan zonder dat aan de partner te vertellen, zo weet de Daily Mail te melden. En aan dat soort stiekeme cadeautjes wordt dan gemiddeld meer dan 500 euro per jaar uitgegeven. De grootste zelfverwenners zijn de mannen, van wie 36 procent ruiterlijk toegeeft wel eens in het geheim iets te kopen dat in de smaak viel. Bij de vrouwen zegt 34 procent wel eens stiekem iets te kopen. Meestal zijn het kleren die in stilte worden aangekocht: 67 procent van de mannen en maar liefst 80 procent van de vrouwen schaft zich wel eens zonder iets te zeggen een kledingstuk aan, zo blijkt uit het onderzoek, dat werd gehouden door de Britse internetbank. Egg. De vrouwen bleken ook vaker te bezwijken voor een impuls om schoenen te kopen en daar over te zwijgen (60 procent). Mannen zwichtten dan weer veel vaker voor de verleiding om een gadget uit de schappen te halen. Maar ziet de partner dan niet dat de ander iets nieuws draagt of bezit? Meestal wel, zo blijkt uit het onderzoek, maar dan wordt er driftig gelogen. Meer dan de helft zegt de aankoop al lang geleden te hebben gedaan of beweert dat het een veel goedkoper product betreft dan het in werkelijkheid is. Andere veelgebruikte uitvluchten zijn: doen alsof het om een cadeau van iemand gaat, of alsof het geleend is van een vriend(in). Volgens de internetbank doen zoveel mensen zo achterbaks om te voorkomen dat hun partner gaat zeuren, maar de vorsers blijven natuurlijk bankiers en waarschuwen voor alle zekerheid dat alles dat met een kredietkaart wordt gekocht, of dat nu gebeurt in het geheim of openlijk, nog altijd betaald zal moeten worden
Wie van ons zou de lotto of eurolotto niet willen winnen...Ik denk dat wij allemaal; die meedoen natuurlijk, hopen ooit eens de pot te winnen. Maar zou het ons wel gelukkig maken, veel geld doet vrienden verliezen, je zou nooit genoeg geven, dat is mijn mening hoor. Zie nu maar die Nederlandse vrouw die onlangs die grote pot won, zijn heeft geen leven meer, zij krijgt zelfs doodsbedreigingen en nu die Britse vrouw in het hiernavolgend artikel..
groetjes,
floeremutske
Vrouw verzwijgt lottowinst voor eigen gezin
lEen mysterieuze Britse heeft al drie jaar 2,5 miljoen euro op haar bankrekening staan, maar haar man en kinderen weten van niets. De vrouw won het geld in een loterij. Omdat ze bang was dat het haar leven op zijn kop zou zetten, heeft ze de prijs verzwegen. Ze vertelde anoniem haar verhaal in een radioprogramma van de BBC dat ging over geld en geluk, aldus The Guardian van zaterdag.
De vrouw was uiteraard heel blij met de prijs, vertelde ze, maar was bang dat haar kinderen te verwend zouden worden en dat haar man zijn baan zou opzeggen. Het zou ons gezinnetje zo op zijn kop hebben gezet. De redactie van de radioshow benadrukt te hebben vastgesteld dat het verhaal van de vrouw klopt. Het geld maakte haar in zoverre gelukkig dat ze blij was alle rekeningen te kunnen betalen. Een extraatje verklaarde ze thuis door te zeggen dat ze een bonus had gekregen of wat had weten te sparen.
In het radioprogramma werd ook verhaald van een loterijwinnaar die de prijs aan zijn kip had te danken. De man had zijn kip, Kiev, over een rekenmachine laten lopen en vervolgens die getallen op het lottoformulier ingevuld.
Even Nadenken - Lees het volgende verhaal - (SLOT)
Ze schudden het hoofd en "hoe kon je?.".........
Ze geven ons hier in het asiel zoveel aandacht als mogelijk is met hun drukke bezigheden. Ze voeren ons natuurlijk, maar al dagen heb ik geen trek meer.
In het begin rende ik iedere keer als er iemand langskwam naar het hek, hopend dat jij het was. Dat je van gedachten was veranderd. Dat dit allemaal slechts een nare droom was. Of ik hoopte tenminste dat het iemand was die medelijden met me had, die me zou redden.
Toen ik me realiseerde dat ik niet opkon tegen die gekke fratsen aandacht vragende pupjes, die geen idee hadden wat hen te wachten stond, trok ik me maar terug in het verste hoekje van mijn kennel en wachtte af.
Ik hoorde haar voetstappen toen ze me kwam halen aan het eind van de dag en ik liep met haar terug de gang door naar een aparte kamer. Een gelukzalig stille kamer. Ze plaatste me op de tafel en wreef over mijn oren en vertelde me dat ik me geen zorgen moest maken. Mijn hart bonkte in afwachting van wat er ging gebeuren, maar ook voelde ik een zekere opluchting.
De 'gevangene van de liefde' was aan het einde van haar dagen gekomen. Omdat het mijn aard is, had ik met haar te doen. De last die zij moet torsen is zwaar, dat weet ik zoals ik ook altijd jouw stemmingen aanvoelde. Voorzichtig plaatste ze een tourniquet om mijn voorpoot terwijl een traan over haar wang gleed. Ik likte haar hand op dezelfde manier als ik altijd bij jou deed om je te troosten, al die jaren geleden. Met grote vaardigheid liet ze de injectienaald in mijn ader glijden. Toen ik de steek voelde en de koele vloeistof zich door mijn lichaam verspreidde, ging ik slaperig liggen, keek haar in de ogen en fluisterde "HOE KON JE?".
Misschien begreep ze mijn hondentaal, want ze zei 'het spijt mij zo'. Ze hield me tegen zich aan en legde haastig uit dat het haar taak was ervoor te zorgen dat ik naar een betere wereld ging, waar ik niet genegeerd, mishandeld of verlaten kon worden of voor mezelf moest zorgen - een plaats van licht en liefde, zo verschillend van dit aardse bestaan. Met het laatste beetje energie dat ik nog had, probeerde ik haar met een laatste kwispel te vertellen dat mijn "HOE KON JE ?" niet tegen haar gericht was. Ik dacht aan jou, lieve baas. Ik zal altijd aan je denken en altijd op je wachten.
Moge iedereeen in je leven je zoveel trouw betonen.
auteur onbekend.
Bloggertjes die is het einde van dit mooie maar oh zo triestige verhaal, mijn tranen lopen nu over mijn wangen als ik aan al het dierenleed denk.
Even Nadenken - Lees het volgende verhaal - DEEL 2
Beste bloggertjes,
.......de liefde'.
Toen ze groeiden, werd ik hun vriend. Ze hingen aan mijn vracht en trokken zichzelf op wiebelige beentjes op, staken vingertjes in mijn ogen en onderzochten mijn oren en gaven mij kusjes op de neus.
Ik hield van ze en van hun aanraking - jouw aanrakingen waren nu zo zeldzaam - en ik zou hen met mijn leven verdedigd hebben als het nodig was geweest.
Ik glipte stiekem in hun bedden en luisterde naar hun zorgen en geheime dromen, en samen wachtte we op het geluid van jouw auto op de oprit.
Er was een tijd dat, als anderen je vroegen of je een hond had, je een foto van mij uit je portefeuille haalde en hen verhalen over mij vertelde. De afgelopen jaren aantwoordde je slechts 'ja' en veranderde je van onderwerp. Ik was van 'jou hond' geworden tot slechts 'een hond', en iedere euro die aan je aan mij besteedde werd er één teveel.
Nu heb je een carrièrekans in een andere stad, en jij en je gezin verhuizen naar een appartement waar geen honden zijn toegelaten. Je hebt de juiste beslissing genomen voor je 'gezin', maar er was een tijd dat ik je enige gezinslid was. Ik was blij opgewonden over de autorit, tot we bij het dierenasiel stopten. Het rook naar honden en katten, naar angst, naar hulpeloosheid. Je vulde de paperassen in en zei 'ik weet zeker dat jullie een goed tehuis voor haar vinden, zij haalden hun schouder op en keken je meewarig aan, zij kennen de harde werkelijkheid voor een hond van middelbare leeftijd, zelfs een met papieren'.
Je moest de vingertjes van je zoon van mijn halsband lostornen terwijl hij schreeuwde 'nee pappa! laat ze niet mijn hond meenemen!' En ik maakte mij zorgen om hem, en over wat je hem hiermee had bijgebracht over vriendschap en trouw, liefde en verantwoordelijkheid, en over respect voor alle leven. Je gaf me een afscheidsklopje op mijn hoofd, je vermeed mij in de ogen te kijken, en weigerde beleefd mijn halsband en riem mede te nemen. Je moest nog een deadline halen - en ik ook. Na je vertrek zeiden de twee aardige dames dat je waarschijnlijk al maanden wist dat je zou verhuizen en dat je geen poging had gedaan om een goed tehuis voor mij te vinden. Ze schudden het hoofd en zeiden "hoe kon je?".
Hierna volgend een zeer mooie tekst, waar zoveel waarheid inzit ! Want het gebeurt nog té dikwijls!
HOE KON JE ? (deel 1)
Toen ik pub was, amuseerde ik je met mijn gekke streken en maakte ik je aan het lachen. Je noemde mij je kind, en ondanks een aantal kapot gekauwde schoenen en wat gescheurde kussentjes werd ik je beste vriend. Als ik 'stout' was, schudde je met je vinger naar me en vroeg je me 'hoe kon je?' Maar dan gaf je weer toe en rolde je me op mijn rug om mijn buik te kriebelen.
Mijn zindelijksheidstraining duurde wat langer dan verwacht omdat je het vreselijk druk had, maar daar hebben we allebei hard aan gewerkt. Ik weet nog dat ik 's nachts mijn neus tegen je aandrukte en dat ik naar je diepste geheimen en dromen luisterde, en ik kon mij geen beter leven voorstellen. We maakten lange wandelingen en renden door het park, maakten ritjes met de auto, stopten om een ijsje te kopen (ik kreeg alleen het wafeltje want 'ijs is slecht voor hondjes', zei je) en ik deed lange dutjes in de zon en wachtte tot je aan het einde van de dag thuis zou komen.
Geleidelijk ging je meer tijd aan je werk en je carrière besteden, en meer tijd aan het zoeken van een menselijke partner. Ik wachtte geduldig op je, troostte je als je gekwetst was, gaf je nooit op je kop als je een verkeerde beslissing nam en sprong vrolijk in het rond als je thuis kwam. En toen werd je verliefd.
Zij - inmiddels je vrouw - is geen 'dierenvriend'. Toch verwelkomde ik haar in het huishouden, probeerde haar genegenheid te geven en gehoorzaamde haar. Ik was gelukkig omdat jij gelukkig was.
Toen kwamen de menselijke baby's en ik deelde in je opwinding. Ik was gefascineerd door hun roze huidje, hoe ze roken, en ik wilde ze ook bemoederen. Alleen maakten jij en zij je zorgen dat ik ze pijn zou doen, en ik werd de meeste tijd naar een andere kamer verbannen.
Oh, ik wilde zo graag van ze houden, maar ik werd een 'gevangene van de liefde'.
Nu ik het toch over de dieren heb, kan dit artikel er nog maar bij. Moeten wij nu nog twijfelen van wie wij afstammen.....
groetjes,
floeremutske
Ook gorilla's hebben last van menopauze
Of ze ook lijden onder de opvliegers en humeurwisselingen is niet duidelijk, maar gorilla's op leeftijd ondergaan net als mensen fysiologische veranderingen wanneer hun vruchtbaarheid afneemt. Dat schrijft de krant New York Times onder aanhaling van primatologe Sylvia Atsalis van de Brookfield Zoo in Chicago.
Atsalis werkte samen met collega's uit tien andere Amerikaanse dierentuinen aan een studie die de menopauze en het voorstadium daarvan bij gorilla-vrouwtjes belicht. Daarbij baseerden de experts zich enerzijds op de menstruatiecyclus en anderzijds op het hormoon progesteron, dat net na elke eisprong in hoge concentratie in het lichaam aanwezig is.
Niet genoeg hormonen Het idee voor het onderzoek begon met de 41-jarige gorilla Alpha. Ze bracht zeven jongen ter wereld, maar de laatste dertien jaar was ze niet meer zwanger geweest. Toch flirtte ze nog met haar partner, onder meer door naar hem te staren en op zijn schoot te gaan zitten. Onderzoek toonde aan dat Alpha nog altijd menstruatiecycli had, maar dat ze, ondanks haar geflirt, niet genoeg hormonen meer produceerde om zwanger te geraken.
In totaal werden 22 gorilla's van ouder dan 30 jaar onderzocht. Van de 22 vrouwtjes waren er vijf al over de menopauze heen en zaten er zeven in een voorstadium. Net als vrouwen die hun menopauze naderen, vertoonden de gorilla's in het onderzoek menstruatiecycli van onregelmatige duur en een lagere hormonenproductie in vergelijking met jongere dieren.
De oudste gorilla in het onderzoek was 51 jaar oud en was volgens waarnemingen seksueel actief gebleven tot 49 jaar oud. Haar laatste jong had ze echter op elfjarige leeftijd ter wereld gebracht. Het onderzoek verschijnt binnenkort in het International Journal of Primatology.
Dit artikel vond ik wel leuk om te lezen, haantjes met home-gedrag. Moet kunnen hé !
groetjes,
floeremutske
Kemphanen vertonen homoseksueel gedrag
Populaties kemphanen blijken voor 1 tot 2 procent te bestaan uit homoseksuele travestieten. Dat heeft de Rijksuniversiteit Groningen, die onderzoek deed naar de dieren, vrijdag bekendgemaakt. Het gaat om mannetjes die in kleur en vorm nauwelijks te onderscheiden zijn van vrouwtjes. Ze werden daarom tot nu toe aangezien voor uit de kluiten gewassen vrouwelijke kemphanen. De travestieten vertonen volop homoseksueel gedrag: ze paren met mannetjes.
Honkman en satelliet Er zijn nu drie soorten mannetjeskemphanen. Eerder werd al bekend dat er twee typen mannen bestonden: een type 'honkman' dat op baltsplaatsen een territorium verdedigt en een type 'satelliet' dat geen honk verdedigt, maar op en rond de baltsplaats scharrelt en door de honkmannen wordt getolereerd. De drie type mannetjes verschillen niet alleen in uiterlijk en gedrag, maar ook genetisch. Een 'derde man' was eerder slechts bekend bij de zeepissebed, vissen en de hagedis.
Zaad van andere mannen verdrijven De travestieten planten zich voort door incidenteel met vrouwtjes te paren, maar hebben ook een slimmere methode bedacht, denken de onderzoekers. De travestieten hebben een overvloedige spermaproductie. De onderzoekers denken dat ze voor nakomelingen zorgen door met hun eigen zaad het zaad van andere mannen te verdrijven.
De ontdekking komt voor rekening van de Friese aardappelteler en vogelkenner Joop Jukema. Zijn bevindingen leidden tot een wetenschappelijk artikel van hem en Theunis Piersma, hoogleraar dierecologie aan de Rijksuniversiteit Groningen, dat deze week verscheen in Biology Letters.
Gisteravond heb ik echt genoten van de show RAT PACK in Antwerpen. Voor herhaling vatbaar.
Als je elkander maar doodgraag ziet dan kan een virtueel huwelijk ook al....
lieve groetjes,
floeremutske
Chattend koppel trouwt virtueel
Rita Sri Mutiara Dewi en haar verloofde Wiriadi wonen enkele duizenden kilometers van elkaar verwijderd. Maar hoewel zij niet naar de VS kon komen, en hij geen vrijaf kon krijgen, vond het koppel toch een manier om te trouwen. Via een videolink over het internet konden bruid en bruidegom elkaar zien en het jawoord geven.
Een moslim geestelijke was getuige van het huwelijk en verklaarde het wettelijk, al waren bruid en bruidegom kilometers van elkaar verwijderd. We zijn blij dat we getrouwd zijn, zelfs al gebeurde het via het internet, zegt de 50-jarige Sewi.
Dewi ontmoette Wiriadi, psychotherapeut in een ziekenhuis in Californië, enkele maanden geleden in een chatroom op het internet. Ze wisselden fotos en gegevens uit en spraken elkaar bijna elke dag, soms online en soms per telefoon.
Wiriadi vroeg Dewi in november ten trouw, ook over het internet. Dewi, die als lerares in Maleisië werkt, keerde terug naar Indonesië voor het virtuele huwelijk. Dewi wil volgende maand naar de VS reizen om haar man eindelijk in levende lijve te ontmoetten.
Vanavond ga ik met mijn buurman naar een show in de Elisabethzaal te Antwerpen. Genaamd 'Rat Pack' het is een hommage aan Frank Sinatra, Dean Martin en Sammy Davis Jr. Allemaal. zangers uit die goede vervlogen tijd. Deze drie waren ook echte vrienden naar ik heb gelezen. Sinatra is wel één van mijn liefste zangers, hij en Barbara Streisand, kunnen mij heel ontroerd maken en als ik een dipje heb luister ik steeds naar één van hen, het zijn mijn 'huiszangers' zoals ze op Minerva Radio zeggen.
Mijn partner houdt daar helemaal niet van, dus gaan we maar met de buurman (homo) Gaston, als je ons samen zou zien zijn wij echt een goed koppel...... Zijn partner is geen uitgaans type. Dus zij blijven thuis en wij gaan een stapje in de wereld zetten...
De Britse overheid heeft haar strikte bepalingen voor paspoortfoto's enigszins versoepeld: voortaan mogen baby's minder dan één jaar oud met een glimlach en/of gesloten oogjes op de foto prijken. Welk juridisch onheil baby's van één-plus, kleuters en peuters boven het hoofd hangt, weet de krant niet.
Volgens de krant heeft de overheid de voorbije maanden duizenden - om precies te zijn 15.441 - paspoortaanvragen verworpen omdat de bijgevoegde foto's niet aan de regels van het Passport Office voldeden. Baby's moesten immers gefotografeerd worden met "een neutrale uitdrukking, de mond gesloten en de ogen open".
Ook glanzen verboden Een lid van de oppositiepartij LibDems (Liberal Democrats) bestempelde het nieuwe paspoortregime als een "bureaucratische nachtmerrie". De pasfoto-apparatsjiks bestonden het zelf, een babyfoto te verwerpen omdat de baby te veel "glansde". Hun raad: smeer wat make-up op de elf weken oude hummel. Het paspoortregime te maken met veiligheid en strijd tegen de terreur.
Hello bloggertjes,
Hello bloggertjes,
