Hallo bloggertjes,
Luisteren
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij adviezen te geven,
dan doe je niet wat ik je vraag.
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij te vertellen,
waarom ik iets niet zo moet voelen
als ik het voel
dan neem jij mijn gevoelens niet serieus.
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij denkt dat jij iets moet doen
om mijn problemen op te lossen,
dan laat je mij in de steek,
hoe vreemd dat ook mag lijken.
Misschien is dat de reden
waarom voor sommige mensen bidden werkt;
omdat God niets terugzegt
en hij geen adviezen geeft,
of probeert de dingen voor je te regelen.
Hij luistert alleen en vertrouwt erop
dat je er zelf wel uitkomt.
Dus alsjeblieft, luister alleen maar naar me
en probeer me te begrijpen.
En als je wilt praten,
wacht dan even en ik beloof je
dat ik op mijn beurt naar jou zal luisteren.
Uit: 'Loving each other' van Leo Buscaglia
Bijgedragen door H. Bassing
Het kind in ons
Waar is het kind in ons gebleven,
het kind dat zich nog verwonderen kon over kleine dingen,
over de eerste warme stralen van de zon?
Waar is het kind in ons gebleven,
waar is het naar toe gegaan?
Het kind dat vrij-uit durfde te lachen,
ik vraag je: heeft dat kind ooit wel bestaan?
O zeker wel,vast en zeker,
maar we weten het vaak niet meer.
Vaak werden we gekwetst,
en dat deed zeer.
Maar als het gebeurt,
als je de moed hebt om te kijken,
te voelen, weer te worden als een kind,
weet dan dat je wordt gedragen,
op de wolken,door het water,
in het ruisen van de wind.
Weet dan dat je wordt gedragen door God.
Je bent en blijft altijd Zijn Kind.
Een bijdrage van Rimmie
Een nieuwe dag
Elke dag is een nieuwe dag.
Elke dag, dat ik iets leren mag.
Leren positief te zijn.
Leren om mijn fouten positief te maken.
Daarom is het fijn, dat er elke dag
weer een nieuwe dag mag zijn.
Ingezonden door Tonny de Ronde:
Tranen zijn vloeibaar goud.
Laat ze maar komen.
Laat ze maar stromen.
Ze reinigen je ziel.
Ze verzachten je wonden.
Ze helen oud zeer.
Huil maar.
Tranen hebben genezende kracht.
Vandaar dat men na het huilen weer lacht.
Je voelt je lichter, je adem is dieper.
De mens is er op ingesteld om te huilen bij verdriet,
omdat het verzacht.
Dus hou het natuurlijk proces niet tegen, kom maar op met die regen.
Laat de stortvloed maar komen.
Laat je tranen maar stromen.
