|
Hallo bloggertjes,
Daar ik de laatste week mij niet zo goed voelde, heb ik mij maar beziggehouden met wat te lezen.
Hierna een hoofdstukje uit het boek van Hans Bouma 'Taal naar je hart'.
OOK IETS MOOIS
Je ontkomt er niet aan. Voortdurend word je ouder. En het lijkt wel steeds sneller te gaan.Ben je eenmaal vijftig, dan ben je zomaar zestig.........Alsof de film van je leven naarmate hij zijn einde nadert, steeds vlugger wordt afgedraaid. Voordat je er erg in hebt, ben je oud, echt oud.
Ouder worden is een natuurlijk proces. Alles en iedereen wordt ouder. Bloemen, bomen, dieren. Dus ook jij als mens wordt ouder. Het hoort bij het leven. Het leven dat niet stilstaat. Het leven dat voor jou een keer
begon en dat voor jou ook weer een keer afloopt.
Er is niets aan te doen.
Toen je nog jong was en ook later, besefte je het niet zo. Maar ineens drong het tot je door: dat ieder jaar méér tevens een jaar minder was.
Wat er aan de ene kant bijkwam, ging er aan de andere kant af.
Je was bezig met de rest van je leven en die rest werd steeds kleiner.
Ouder worden is pijnlijk. Bij elke stap dat je doet, komt het eind duidelijker in zicht. Ouder worden heeft ook iets moois. Ieder
jaar ben je weer een jaartje armer, maar ook een jaar rijker.Steeds meer geschiedenis heb je. Steeds meer mens ben je.
MENS GEWORDEN
Jouw gang gegaan,
jouw leven geleefd,
jouw gezicht laten zien.
Mens geworden
mens als nooit tevoren,
onmiskenbaar mens.
Licht koestert je,
wind streelt je huid,
bomen groeten je.
Zo prachtig ben je ook
mens rijk in jaren,
mens rijk aan leven.
Méns.
|
