Goedenacht bloggertjes,
Hierna nog een mooie tekst van schrijver Hans Bouma over ' leven...'
LEEF DAN OOK GOED
Iedere dag onthaalt je weer op talrijke verrassingen. Maar je moet er wel oog voor hebben. Je moet er wel ontvankelijk voor zijn. Het licht dat 's morgens je kamer binnenstroomt, kun je ervaren als een surprise.Dat overkomt je toch maar weer. Maar je kunt er ook onbewogen onder blijven. Bomen kunnen je vrienden worden. Maar je kunt er achteloos aan voorbijgaan. Het feit dat je bestaat, dat je levend en wel van de partij bent op de planeet aarde, kan je telkens weer verwonderen. Je bent betrokken bij een onuitsprekelijk mysterie. Maar je kunt het ook de normaalste zaak van de wereld vinden.
Op allerlei manieren kun je jezelf te kort doen. Maar iets waarmee je de kwaliteit van je bestaan toch wel heel sterk aantast, is nonchalance - nonchalance ten opzichte van de telkens weerkerende traktaties van het leven. Je bent omringd door wonderen. Schatrijk zou je kunnen zijn. Maar je bent er ongevoeling voor. Je ziet van alles, maar het meest opzienbarende ontgaat je. De ogen van je ziel zijn gesloten.
Je leeft maar één keer, leef dan ook goed, met huid en haar, met hart en ziel. Je beschikt over een subliem talent: het talent van de verwondering. Iedere dag kan de dag van je leven zijn. Het is doodzonde wanneer je dit talent niet gebruikt. Steeds kouder, steeds stiller wordt het dan om je heen. Verwonder je - over het gewoonste. Het geluid van de wind in de bomen. De openhartigheid van een bloem. Iemand die je vriendelijk toelacht.
TOT OP DE BODEM
Je dagen Glazen tot de rand gevuld.
Inhoud: leven, puur, tintelend leven.
Pak aan. Toost Op jezelf, op wie je lief is.
En proef - proef zo hoog, zo diep als je bent,
proef met alle vezels van je lijf, van je ziel.
Drink. Aandachtig, verwonderd. Drink leeg tot op de bodem.
Jouw dag. Een dag van je leven.
|