Greta Garbo
Ze werd geboren op 18 september 1905 als Greta Lovisa Gustafsson, maar ze werd wereldberoemd als Greta Garbo. Ondanks haar bijnaam "ijskoningin van het witte doek" was zij bij leven al een legendarische filmdiva die in de jaren twintig tot dertig uit de vorige eeuw door miljoenen fans over de gehele wereld werd aanbeden. Greta was de jongste uit een gezin van drie kinderen met aan het hoofd vader Karl Alfred Gustafsson en moeder Anna Lovisa Johnasson. Op 14 jarige leeftijd werd ze van school gehaald omdat haar vader ernstig ziek was en Greta aan het werk moest gaan om toch geld voor de familie te verdienen. In 1920 stierf haar vader (Greta was toen 15 jaar) aan de gevolgen van een nierontsteking.
In 1922 nam ze acteerlessen aan de Koninklijke School voor Theater en Dramatiek in Stockholm. Gedurende haar studie werd ze ontdekt door de destijds beroemde Zweedse regisseur Mauritz Stiller. Hij gaf haar een rol in de film "Gösta Berlings saga" (Het verhaal van Gösta Berlings) die in 1923 in de Zweedse bioscopen werd uitgebracht. De film werd ook in de rest van Europa vertoond waardoor ze ook buiten Zweden bekendheid kreeg. Mauritz Stiller veranderde haar professionele naam in Greta Garbo. Haar tweede speelfilm was Die Freudlose Gasse (1925) gemaakt door regisseur G.W. Pabst.
Greta Garbo en de MGM leeuw Leo.
Louis B. Mayer, hoofd van de Metro Goldwyn Mayer Studios, was altijd opzoek naar filmtalent. Het is aan hem te danken dat Greta Garbo en Mauritz Stiller naar Amerika werden gehaald. Beiden kregen een contract bij M.G.M. In 1926 draaide Garbo voor M.G.M. de film The Torrent (De Stortvloed) die duidelijk liet zien dat de filmstudio een gouden greep met haar had gedaan. Met de carrière van Mauritz Stiller ging het minder goed. Door steeds maar weer ruzie met de studiobazen te hebben werd hij in 1928 ontslagen. Gedesillusioneerd keerde hij terug naar Zweden waar hij enkele jaren later overleed.
In 1927 plaatste M.G.M. Greta Garbo tegenover John Gilbert in de film Flesh and the Devil. Hun samenwerking was voer voor de filmbladen want tijdens de opnamen van de film bleek dat ook buiten de studio het paar het uitstekend samen met elkaar konden vinden. Op een gegeven moment was er zelfs sprake van een huwelijk. Garbo kwam echter op haar trouwdag niet opdagen
In de loop der jaren heeft Greta Garbo vele romances gekend, zij is echter nooit getrouwd geweest.
De komst van de geluidsfilm betekende een ware veldslag in Hollywood voor acteurs en actrices. Plotseling waren de stemmen van de helden van het witte doek te horen. Stoere helden bleken een piep stemmetje te hebben of anderen hadden een zwaar accent. Voor vele stomme film acteurs en actrices viel toen definitief het doek. Ook M.G.M. had problemen met de stem van Greta Garbo. Zij sprak met een zwaar Zweeds accent en het was de vraag of het bioscooppubliek dat zou accepteren. De publiciteitsafdeling van M.G.M. draaide op volle toeren. In 1930 werd de eerste geluidsfilm van Greta Garbo in de bioscopen gebracht: Anna Christie die door de filmstudio werd aangekondigd met het simpele: Garbo talks!!. (Een truuk die M.G.M. in 1939 nog eens dunnetjes overdeed bij de film Ninotchka die toen aangekondigd werd als Garbo laughs!! - Garbo lacht!). De zorgen van M.G.M. bleken niet nodig te zijn geweest. Anna Christie was een succes. Daarna maakte ze o.a.: Mata Hari (1931), "Grand Hotel" (1932), "Queen Christina" (1933, "Anna Karenina" (1935) en "Camille" (1936).
De komst van de Tweede Wereldoorlog zorgde ervoor dat de carrière van Greta Garbo in het slop kwam. Garbo was met name in Europa erg populair en nu de Duitse bezetter niet langer toestond dat Amerikaanse films in de bezette landen werden uitgebracht had M.G.M weinig interesse om nog een film met Garbo te maken. Er gaan zelfs geruchten dat de beroemde filmstudio Garbos laatste film (Two Faced Woman - 1941) opzettelijk slecht gemaakt is om onder haar contract uit te komen. De film werd een flop en Greta Garbo trok zich voor altijd uit Hollywood terug.
Greta Garbo in "Mata Hari"
Op 36 jarige leeftijd ging ze in New York wonen en leefde een teruggetrokken leven. In tegenstelling tot Marlène Dietrich was Greta Garbo wel in het openbaar te zien. Ze reisde veel, maar wel incognito, en maakte regelmatig wandelingen bij haar appartement. Altijd op de voet gevolgd door fotografen.
Ze overleed in New York op 15 april 1990 aan de gevolgen van een longontsteking.
Bronnen:
IMDB.com
Divas the site
Filmglorie.nl
