Vanmorgen was ik zowat in mijn bureautje aan het rommelen en vond ik deze mooie tekst geschreven door een goede vriend van ons.
......
Traagjes ontsloot ik die morgen mijn ogen.... Het was nog vroeg. Rondom mij nog de duisternis van de nacht. Bewust ervaarde in hier weer mijn "warm nestje". En ik staarde rondom mij... Door een kleine spleetopening van het rolluik ontwaardde ik het eerste zwakke lichtschijnsel, de opkomende dag lonkte zwak nu mijn slaapkamer reeds binnen. Evenwel nog geen vogelgekweel te horen buiten. Mogelijk "lagen" mijn vleugelvriendjes nu ook nog wat te "staren".Hadden zij nog geen goesting om aan hun dagtaak te beginnen ? En ik wachtte op hun eerste teken van leven.... Opeens...pip...pip...Heel zachtjes drong dit prille "piepbegin" tot mij door, een voorteken van het concert dat nu weldra zou beginnen rondom ons huisje, daar tussen de bomen en struiken. En inderdaad, de vogelwereld "trekt" zich wakker, want na de eerste zwakke signalen van één hunner die ontwaakt, komen ze allen tot aktie. Heerlijk om dit ontwakend dagbegin te ervaren. Heel zachtjes beginnend word nu die ganse vleugelbende, ieder met zijn eigen deuntje, wakker. En ik luisterde! Het zijn eigenlijk de merels die de nacht, als gesloten, als voorbij zingen. Eigenlijk is dit wel meer een fluiten bij hen, maar hun gevarieerd deuntje, laat toch het fijne van dit ochtendgloren beluisteren.Ook de kirrende duifjes zijn reeds wakker geworden, die hoor ik boven, over ons dak, rondpeddelen. De mussen laten zich nu ook horen, in de kant naast ons huisje, met hun luid getjielp. Maar eigenlijk hoor je die de ganse dag. Daarvoor zijn het mussen natuurlijk. Nog wat rauwe kreten van verderop wonende kraaien of kauwen, die in dit vroege vogelconcert meer fungeren als "bombardon". Lijsters hoor je 's morgens minder, tenminste ik toch. Zij laten een heel schoon deuntje horen,, te vergelijken met een nachtegaal. Het is vooral 's avonds dat lijsters zich laten horen. Botvinken laten meer binst de dag luid hun 'suske-wiet' door de bomen galmen.Voeg daarbij af en toe nog eens de roep van een koekoek, op zoek naar een nestje van een zangvogeltje dat even zijn nestje argeloos alleeen liet, waarvan de sluwe koekoek dan dankbaar gebruik maakt om daar het wondere koekoeksei in te deponeren. Of joeg hij het arme diertje gewoon weg ? Er is zoveel dat bij ons kweelt en kwettert.... Glimlachend luister ik nu naar al die geluiden van de wordende dag.... Na een kwartiertje kwam buiten de stilte terug, behoudens links of rechts nog een eenzame "kwetteraar". De dagschakelaar was omgedraaid. En nadat ieder vleugeldiertje met luid "geschal" aan al die anderen had laten horen waar hij "woonde", begon nu het zoeken naar hun ochtendmaaltijd. En alzo was voor hen de dag begonnen....
Een tweetal uren later was het dan mijn beurt om mijn steentje bij te dragen in dit ochtendgebeuren. En ik begon aan mijn dagaktiviteiten met een achterstand van ongeveer twee uren... Maar ja, wij zijn rationeel. Wij zetten onze klok waar we willen voor ons dagbegin of einde... zoals het z.g. economisch best past. In de natuur zijn alle ogen gericht op de zon....
