Ik ben nog altijd onze vriend zijn brieven aan het doorlezen, nml. zijn ervaringen in het leven welke hij zo mooi kan verwoorden.
groetjes, floeremutske
......Ik keek....een geboorteaankondiging, dus, de toekomst leek nog verzekerd. Er waren er dan toch nog die het riskeerden.... Ik opende de aankondiging...een zoontje voor mijn neefje. En weer kon ik het niet laten...In mijn verbeelding zag ik dit wordende leven opgroeien om later dan op zijn beurt een der dragers te worden van onze samenleving. Hopenlijk dacht ik, geen leven om zomaar te leven omdat het kind hier nu eenmaal is, maar dat voor hem de levenshorizon al wat breder mag zijn met misschien weer eens een beetje meer inzicht in ons bestaan, en hij alzo een diepere kijk mag verwerven in onze existentie.
Enkele dagen later heb ik het gebruikelijke bezoekje gebracht met het nodige geschenkje...... En ik heb dit onschuldige, hulpeloze wezentje gezien en bezien. Voorwaar een kleine schat. Kun je nog een vrediger zicht voorstellen wanneer dit kleine kleine wonder aan zijn moeders borst aanlag ? Eén in liefde.... Als een blijvende herinnering heb ik enkele dagen later een kleine tekst opgesteld en deze's avonds stiekem in hun brievenbus gedeponeerd, naamloos... In die tekst heb ik getracht een link te leggen van het heden, het hier ervarene van de jonge ouders, en anderzijds de herkomst van hun kindje. Ik heb deze tekst opgevat als een dialoog tussen het kind en de moeder.
VOOR U BEIDEN TIJDLOOS, HET EEUWIGE NU. VOOR MIJN KLEINE BART :
Kind, ik heb me niet gehaast, niet geërgerd. Neen, je was er nog niet, En...ik bleef wachten.
Ik heb de tijden van wachten opgeteld, negen maanden, Tot jij komen zou, en de mist optrok in mijn hart en dan was de tijd afgeteld !
En toen ik je eindelijk in mijn armen hield dacht ik : kind, mijn lieve kleine schat.
Al die maanden heb ik mij niet verveeld Neen, echt niet want ik wist en daarom, ik wachtte, heel lang op jou !
Vanwaar kom je ? Misschien van heel ver ? Of...was je reeds lang nabij ? Ach, ik begrijp het niet, maar... Je bent nu, heel dicht bij mij. Welkom, mijn allerliefste Bart.
Ik gaf je deze naam, want dit overstijgt de tijd, opdat ik u, voor altijd zou blijven kennen in eeuwigheid !
Zal ik nu met u, samen, een einde gaan ? Doch eerst zul jij, alleen, zonder mij, verder moeten gaan....
