Bij beginnende dementie is er een graad van vergeten die het gewone overstijgt. Typische voorbeelden: Men vergeet erg vertrouwde dingen, zoals de namen van de kleinkinderen. Men heeft het niet "op het puntje van de tong". Men kan namelijk niet alleen op iets niet opkomen, men herkent het ook niet wanneer het genoemd wordt. Men vergeet niet alleen wíe er zojuist gebeld heeft, men vergeet tevens dát er zojuist gebeld werd. Men vraagt drie-, viermaal hetzelfde, niet zozeer omdat men het antwoord vergeten is dan wel omdat men vergeten is dat men het gevraagd heeft Men is om de haverklap bril, sleutels, portemonnee... kwijt, om ze vervolgens op de meest onmogelijke plaatsen terug te vinden.
Dat abnormale vergeten wordt spoedig zo groot dat men moeite krijgt om een gesprek, een film, een feuilleton te volgen of om een eenvoudige betaling te verrichten. Daarvoor moet je immers eventjes wat woorden, beelden of cijfers in je hoofd vasthouden, zodat de volgende eraan vastgeknoopt kunnen worden.Tot de vrij vroege tekenen behoren eveneens episodes van verwardheid: men weet plots niet meer wat men aan het doen was en laat steeds vaker karweitjes onafgewerkt achter, men vindt plots de vertrouwde weg naar huis niet terug, men wil midden in de nacht boodschappen gaan doen... En er lijkt iets aan het karakter te veranderen. Vaak wordt men abnormaal nerveus, paniekerig zelfs, opvliegend...Veel daarvan kan nog steeds begrepen worden op grond van het grote, meer dan gewone vergeten: men verliest vat op het leven, wat tot onbehagen en krampachtig gedrag leidt. Men krijgt echter, los daarvan, minder controle op emoties in het algemeen: boos worden, huilen en lachen bij de geringste aanleiding. En dat alles heeft een zichtbare en voelbare weerslag op de organisatie van het dagelijks leven, op de omgang met anderen, kortom op het sociaal functioneren. Bij dementie is er dus méér dan vergeten.
Als men begint te dementeren, hapert eerst het korte-termijngeheugen. Men heeft moeite om een gesprek te volgen, omdat men de woorden die gesproken worden niet eventjes kan vasthouden. En men kan geen wisselgeld berekenen, omdat men geen begin- of tussencijfers kan onthouden. En men heeft ongewoon veel moeite om iets nieuws te leren. Vervolgens krijgt men problemen met het ophalen van opgeslagen informatie. Men zal bijvoorbeeld vaak niet de juiste woorden terugvinden om iets te benoemen. En tenslotte is het mogelijk dat het grote archief zelf teloorgaat. Dan herkent men bijvoorbeeld helemaal geen woorden meer
Hoe weten dat men dementie heeft? Er is veel dat lijkt op een beginnende dementie, maar het toch niet is. Om te beginnen al het ouder worden zonder meer. Iedereen wordt met de jaren lichamelijk en geestelijk wat zwakker, trager, kwetsbaarder. Om alert te blijven, heb je dan vooral sociale contacten nodig. Als die schaars worden, dreigt er een toestand die kan lijken op dementie. Je zit bovendien in een levensfase waar je vaak méér te verwerken krijgt, zoals het overlijden van de partner en/of vrienden, pensionering, gedwongen verhuizing... Dat leidt nogal eens tot een depressieve toestand, die eveneens erg kan gelijken op beginnende dementie. Vervolgens kunnen lichamelijke ziekten tijdelijk de geest verstoren. Een niet eens zo ernstige luchtweginfectie bijvoorbeeld kan iemand op hogere leeftijd totaal verward maken. Niet iedereen die verward is, is daarom automatisch dement. Kortom, de diagnose is niet eenvoudig. Doel van het onderzoek is vast te stellen of het gaat om dementie of een ander probleem en vervolgens om zo snel mogelijk de oorzaak op te sporen. De geraadpleegde arts zal de naastbestaanden, maar ook de persoon met dementietekenen, zo goed mogelijk ondervragen. Hij zal een vrij uitgebreid lichamelijk onderzoek verrichten en zal enkele testen uitvoeren om het geheugen te onderzoeken. Hierbij zal de geraadpleegde arts dikwijls het advies inroepen van een collega. Omdat de deskundigen ook de evolutie naar steeds een ietsje erger moeten kunnen beoordelen, verlopen er onvermijdelijk enkele weken tot een paar maanden tussen vermoeden en zekerheid. Dit moet de regel zijn: als je, bij jezelf of bij een naastbestaande, een begin van dementie vermoedt, signaleer dat dan zo snel mogelijk aan je arts, die je zo nodig doorverwijst. Het is immers in het beginstadium dat er nog goed geholpen kan worden met medicijnen.
ja hopelijk blijven we daarvan gespaard, is het niet? Ons mama had Alzheimer, dus ik weet er alles van. Is met jou alles ok ??? en heb je een fijne reis gehad ? hele lieve avondgroet.
01-10-2009 om 22:30
geschreven door klaproosje1
28-09-2009
waaroemni met een nieuwe week
oei, ik was vergeten dat ik hier nog niet geweest ben vandaag
Een aforisme is een niet bewezen stelling, die bijna waar is. - Peeters -
groetjes van waaroemni
28-09-2009 om 22:02
geschreven door waaroemni
goede avond
Goeie avond We starten met de laatste dagen van september ,wat ga het vlug pfffff Nog een fijne avond en prettige week Knuffels van Ons allen
Geluk is lopen op voeten van tederheid en ballanceren op een regenboog Wij wensen Jou een heel portie hiervan
28-09-2009 om 19:37
geschreven door rea
Dag Jacqueline
Ik heb me voorgenomen om elke dag een paar blogs, aangesloten bij de vrolijke bloggers te gaan bezoeken, zo ben ik bij jou terecht gekomen. Dementie..... ik hoop dat het me nooit gaat overkomen.
Vriendelijke groeten van Loewiesa
28-09-2009 om 15:25
geschreven door Loewiesa
26-09-2009
ppsjes link naar onze uitstappen enz.....
Groetjes uit middelkerke
ACTIEF BLIJVEN IN BLOGGEN EN SCRABBLE ALLES LATEN WERKEN IN KOPJE HOUD TEGEN DENK IK
26-09-2009 om 22:49
geschreven door georges
ja, de grootste schat is onze gezondheid
Groetjes en hopelijk morgen een even mooie dag als vandaag
Veveke
