Toen ik dit gedicht las dacht ik zou het met ons ook zo gaan...
Zomeravond
Een zwoele zomeravond, de lucht is rood verlicht ik kijk uit het raam, twee mensen met een rimpelig gezicht. Hij schuift haar stoel onhandig aan, met een vertederende lach ze drinken koffie en genieten zichtbaar, van hun oude dag.
Hij knoeit, zij kijkt hem even met gespeelde boosheid aan en poetst het vlekje van zijn das, hij laat haar maar begaan. Samen kijken ze naar de avondlucht en drinken een glas wijn Ik kijk naar jou en wou, dat wij die mensen konden zijn.
H.M. Pragt groetjes,
floeremutske
Reacties op bericht (1)
17-02-2006
goed gemijmerd
Ik zie dat bij jullie toch ook zo gebeuren, hoor. Groetjes,
