Hallo bloggertjes,
Dit in één van mijn lievelingszangeressen.
SARAH VAUGHAN (1924-1990)
Bron: Blue Note, Onans Lemming
Datum: 16-02-08
Vormgever: Karel Hageman

Sarah Vaughan wordt op 27 maart 1924 geboren in Newark, New Jersey. Ze behoort, met Ella Fitzgerald en Billie Holiday, tot de Grote Drie van de vocale jazz. Ze zijn decennia lang onbedreigd aan de top gebleven. Pas met de opkomst van Cassandra Wilson en Dianne Reeves zijn er zangeressen van vergelijkbaar kaliber opgestaan. Het is dan ook symbolisch dat een van hen, Dianne Reeves, met het album The Calling (2001) een eerbetoon aan Sarah Vaughan brengt.
Het is in de kerk, dat Sarah Vaughan leert zingen, en zij is een van de beroemdheden die via het winnen van een zangwedstrijd in het fameuze Apollo Theater in Harlem, het schopt tot landelijke en internationale roem. Ter plekke wordt ze die avond door Earl Hines geëngageerd als dé zangeres van zijn big band. Dit engagement is een springplank naar het orkest van Billy Eckstine, waarbij Vaughan ook haar opnamedebuut maakt.
Geïnspireerd door Eckstines musici als Charlie Parker en Dizzy Gilespie begint ze met haar vocalen te soleren alsof het een instrument is. Niemand kan zo mooi scatten als Sarah Vaughan, die in 1946 een solo-carrière begint. Hoewel ze geen Blue Note recording artist is, meestal worden haar platen uitgebracht door Musicraft, Columbia, Mercury/EmArcy, Verve en Pablo, brengt Blue Note een concert in 1947 in Town Hall te New York van haar uit: One Night Stand: Town Hall Concert 1947. Ze moet het affiche delen met Lester Young, met wie zij aan het einde van het concert komt opdraven voor I Cried for You. Young is in bloedvorm, maar de jonge zangeres steelt de show. Dit concert wordt uitgebracht, nadat per toeval een oude acetaat-opname, waarop de concerten worden vastgelegd, wordt teruggevonden.

Voor Roulette neemt Sarah Vaughan in 1960 tot en met 1963 verschillende platen op, waarvan de meeste door Blue Note zijn uitgebracht. Een verzamelaar in de reeks Jazz Profile bevat 17 songs, waaronder Perdido, Key Largo, Moanin, Star Eyes en More Than You Know.
Belangwekkende uitgaven op Blue Note van Sarah Sassy Vaughan zijn: The Best of Sarah Vaughan: The Roulette Years en haar samenwerking met bandleider Benny Carter (The Benny Carter Sessions) en Count Basie (Sarah Vaughan & Count Basie, dit album bevat 2 duetten met Joe Williams). Andere Blue Note heruitgaven van Roulette albums zijn After Hours (1961, een intieme opname van ballads met gitarist Mundell Lowe en bassist George Duvivier), Youre Mine, You (1962, een samenwerking met Quincy Jones, het album bevat 2 bonustracks), Sweet n Sassy (1963, een sessie met big band, de arrangementen zijn van Lalo Schiflin) en Sarah Sings Soulfully (1963, met een septet, waarvoor de arrangementen door Gerald Wilson zijn geschreven). Via EMI wordt Snowbound (1963) / The Lonely Hours (1964) uitgebracht; 2 LPs op 1 cd, waarbij de orkesten worden aangevoerd door respectievelijk Don Costa en Benny Carter, waarbij vooral de heerlijke pluche arrangementen van Costa, die ook veel voor Frank Sinatra arrangeert, een perfecte ondergrond zijn voor Vaughans weergaloos mooie stem.
Sarah Vaughan overlijdt op 3 april 1990 in Los Angeles, Californië.

Sarah Vaughan
1924 Geboren op 27 maart in Newark, New Jersey
1931 Krijgt pianoles
1943 Gaat bij Earl Hines, haar ontdekker, zingen
1946 Trouwt met George Treadwell
1946 Begint een solo-carrière
1947 One Night Stand: Town Hall Concert 1947
1948 Tekent een contract bij Columbia
1953 Einde van haar contract met Columbia
1954 Tekent een contract bij Mercury
1958 Einde van haar contract met Mercury
1958 Gaat van George Treadwell scheiden
1958 Trouwt met Clyde Atkins
1960 Tekent een contract met Roulette
1961 Adopteert Debra Lois
1961 Gaat van Clyde Atkins scheiden
1978 Trouwt met Waymond Reed

1979 Genomineerd voor een Grammy Award voor I Love Brazil
1980 Genomineerd voor een Grammy Award voor Duke Ellington Songbook, Vol.1
1981 Gaat van Waymond Reed scheiden
1982 Ontvangt een Grammy Award voor Gershwin live!
1983 Genomineerd voor een Grammy Award voor Crazy and Mixed Up
1985 Genomineerd voor een Grammy Award
1986 Genomineerd voor een Grammy Award
1987 Genomineerd voor een Grammy Award
1988 Ontvangt een Grammy Award
1989 Ontvangt een Lifetime Achievement Grammy Award
1989 Ontvangt een NEA Jazz Masters Award
1990 Overlijdt op 3 april in Los Angeles, Californië
1998 Krijgt een Grammy Hall of Fame voor If You Could See Me Now (1946)
1999 Krijgt een Grammy Hall of Fame voor Sarah Vaughan with Clifford Brown (1955)
