Ik weet niet wat ik heb maar mijn gedachten gaan steeds naar mijn verleden jaar overleden zus. Zij is na 7 maanden pijn van ons weggegaan naar misschien het betere hierboven... Zij had nooit is gehad, wel eens aan haar maag dat was al, en toen hoorde ze dat zij kanker aan de pancreas(aalvleesklier) had, orgaan dat juist achter de maag ligt. Wij waren nooit erg close geweest maar in de laatste maanden zijn wij wel veel dichter tot elkander gekomen en heb ik nog steeds verdriet dat zij er niet meer is. Toen heb ik een kleine depressie gekregen, maar ben er toch bovenop gekomen door de hulp van mijn vrienden.
Een paar maanden later stierf er een goede vriendin, deed mii weer geen goed.
Door dit alles heb ik in september een beroerte gekregen, dat gebeurde zo : "ik was TV aan het zien en vond dat de beelden onklaar waren, ik zei tegen mijn man ik ga liever naar mijn peceke. Maar daar was dat ook zo, ik kon zelfs niets juist meer doen, op dat ogenblik belde mijn nichtje en ik begon te wenen en zij altijd maar 'ik weet niet wat ik heb' mijn nichtje zei dat ik naar mijn man moest gaan, heb ik dan gedaan en gezegd dat ik mij niet goed voelde, intussen was mij rechterarm precies lam aan het worden. Die heeft dan direct de huisarts verwittigd en die zei dat hij mij vlug naar spoed moest brengen. Daar aangekomen, intussen wist ik nog niet meer wie was, hebben ze mij direct aan allerlei toestellen gelegd en naar 'beroerte zorg' overgebracht. Diezelfde nacht is er in mijn arm terug beweging gekomen en mijn geheugen is teruggekomen. Heb toen een week in ziekenhuis geweest en ik was terug de oude. De dokter zei dat ik één van de 5% procent was die er niets van overhouden. Als je zo iets krijgt heb je 6uur tijd om naar een gasthuis te gaan, dan kunnen ze jou nog helpen, daarna zul je er altijd iets van overhouden. Bij mij was het een luchtbel in de hersenen. Zoiets kun je krijgen door stress, verdriet, te hoge bloeddruk.
Ik heb heel veel geluk gehad dat mijn man zo direct een dokter heeft gebeld, en ik niet gewoon in mijn bed was gaan liggen.
Groetjes,
Jacqueline
Reacties op bericht (1)
05-07-2005
Gelukkig goed afgelopen!
Dat moet schrikken zijn geweest. Je zou denken dat je eerst pijn krijgt he?
Gelukkig is het goed afgelopen. Doch wees aub in het vervolg voorzichtig. Het is niet goed je sterker voor te doen dan je bent. Schrijf in het vervolg je stress en/of verdriet maar van je af op je mooie blog. Doen hoor!!!!
Lieve groetjes en tot gauw
