ik zit nu bij juf miet ik lees en oe fen met mijn klik klak boek ik tel tot tien strak ga ik naar juf leen het is niet zo slim maar ik kan het wel goed een dik kus van
Geuren en de woorden ervoor... inderdaad dit is niet evident. Ik ben naar aanleiding van het gedicht van Hanny Michaelis op het blog van Tatanka op zoek gegaan. Wel ik denk dat de reuk het 'oudste' zintuig is en ruiken de 'primitiefste' waarnemingsvorm is. Het is volgens mij zo vroeg in onze evolutie ontstaan dat het ook in onze primitiefste hersenen gelokaliseerd zit. Ik ben geen neuroloog maar ik heb zo het idee dat het verwerken van geuren in onze hersenen ook op plaatsen gebeurt die ver weg liggen van de taalzones en de zones die kennis bewust verwerken en opslaan. Er zijn mijn idee dan ook inderdaad weinig specifieke 'woorden' die geuren 'vangen'. Een uitdaging om daar eens meer op te letten en naar te zoeken.... Geuren worden wel bijvoeglijk bepaald zoals een scherpe geur, een zoete geur, een zure geur... Deze bijvoeglijke naamwoorden doen me dan eerder aan smaken denken. Of je krijgt een omschrijving of verwijzing naar het ding dat die bepaalde geur verspreidt zoals de geur van soep, citroengeur, bloemengeur, uiengeur... De enige geurnaam die in me opkwam was 'zerp'.
Geur-woorden die ik in het woordenboek vond zijn:
Zilt: zoals van zeewater
Muf: zoals van een bedompte kamer die niet ontlucht is in tegenstelling tot fris
Fris: zoals in de zuivere open lucht
Duf: zoals van een schimmelachtige kelder of een vochtige stal waar oud hooi in gestapeld is
Zerp: zuur, scherp, wrang zoals van iemand die zich lange tijd niet gewassen heeft of zoals van slecht geworden dierlijk vet.
Verder weet ik dat waarneming iets zeer subjectief is. Wat we ervaren via onze zintuigen bewerken we met onze hersenen zo dat het voor ons een persoonlijke betekenis krijgt. Illustratief het volgende: wetenschappelijk onderzoek toont aan dat kaas pas als onprettig ruikend wordt ervaren als de geur gepaard gaat met prikkels die iets negatief suggereren. Laat een proefpersoon de geur van kaas waarnemen en toon hem tegelijk een bordje met daarop de tekst kaas of lekker en de geur wordt als prettig ervaren. Toon hem daarentegen tegelijk met de geur een tekst als stank of onaangenaam en de kaasgeur wordt meteen als stinkkaas ervaren. Met andere woorden, prettig of onaangenaam hangt niet af van de fysieke geurprikkels op zich, maar van de context waarin de waarnemer die geur plaatst en zijn beoordeling daarvan. De betekenis die ons geheugen aan een geur hangt, zorgt ervoor dat we dingen gaan herinneren en die herinnering is prettig of onprettig. Parfumfabrikanten weten dit al heel lang en je ziet dan ook nooit parfum in een eenvoudige verpakking.
Als we iemand graag hebben dan kicken we op zijn of haar geur Iemand die we niet graag hebben kunnen we niet rieken!
Dat alles helpt natuurlijk ook allemaal om aan geuren geen vaste bewoordingen te kunnen geven . Want we komen niet vaak tot een geuren vergelijk!
Een toetje!....
Op zoek naar de vader
Geuren vormen belangrijke codes in het sociale leven van dieren. Geuren hebben een invloed op de onderlinge herkenning en de koppelvorming. Bij de mens zijn die codes moeilijk te ontcijferen, maar we kunnen onze dierlijke kant toch niet loochenen. Enkele jaren geleden reeds hebben onderzoekers aangetoond dat, onafhankelijk van affectieve beschouwingen, vrouwen de voorkeur gaven aan de geur van het T-shirt van een man die HLA-genen had waarvan de genetische sequentie geleek op die van de vader van de vrouw. Met andere woorden, vrouwen vertonen wat de geur betreft een voorkeur voor de genetische sequenties van de HLA-genen die ze van hun vader hebben overgeërfd.
Ruik je als mijn vader dan trouw ik met je mijn liefje!
Het is hier de tijd van de huis- tuin- en keukenkarweitjes. Opruimen in de tuin, de garage, de zolder poetsen en vegen, rijden naar het containerpark om je te ontdoen van oude rommel versleten spullen Het zonnetje helpt om er vlotjes door de vliegen. Een catharsis voor rouw en wintermoeheid. Als tegengewicht bij het verlies, moet er ook iets nieuws in de plaats komen. Bloemen! In mijn voortuin heb ik ranonkels geplant. Sterke kleuren, bloemige bloemen. Het fleurt mijn wat saai geworden tuintje, maar ook mijn gemoed geweldig op!
Ze hebben ons hier vandaag het beloofde zonnetje niet gegund. Het is al heel de dag overtrokken grijs. Niet zo goed voor mijn paaselan dat namiddag weer twee stappen achteruit hinkelde, zoals een processie van Echternach. Nefast dus voor mijn energie die goed begon maar door de grijste opgezogen werd. Morgen zingen we een mooie paasviering. Dat zal verkwikken. Pasen is de tijd voor alleluia's en hosanna's dat scheelt wat in de muziek, vooral in het ritme en de emotie. Na de Johannes passie van gisteren mag het gestaag vrolijker worden. Want Pasen is vrolijk en zalig. Vrolijk op de kaartjes en zalig bij de Paus. Morgen moet ik mijn best doen met koken, mijn moeder komt. Ik ben nog aan het uitdenken wat ik ga maken. Ik heb in mijn aankopen ruimte gelaten voor keuze. Vis, kip, vleesfarce, kwestie van nog te beslissen en dan op zijn best te combineren met gemengde groenten, bloemkool, krieken en gekookte aardappeltjes, frietjes of aardappelpuré. Kiezen! Soms ben ik het moe om die veelheid aan kleine weerkerende verantwoordelijkheden op te nemen. Het is iets van niets op zich maar altijd opnieuw moeten kiezen kan onnozel vermoeiend zijn. Maar ik geef onmiddellijk toe ook oh, zon luxeprobleem. Ik heb teveel ik ben moe van tussen mijn tevelen te kiezen. Ik wil minder te doen hebben en minder te kiezen hebben en minder afleiding en minder appel en minder drukte en minder aanbod mag het weer even wat minder zijn? Krijg ik tijd en ruimte om een poosje mijn onthecht kluizenaarschap op bot te vieren? En als ik nu eens begon met iedereen een 'heel rustige Pasen' te wensen?
Ik kan wel hopen op mijn serendipiteit, om te vinden wat ik niet zoek.
Maar of ik dat talent heb en of het lot me daarbij ook gunstig is, is de vraag. Misschien is dat ook een beetje te veel van het toeval afhankelijk. Dus kies ik liever voor het in eigen handen nemen van mijn leven en de toekomst. Maar ik besef maar al te goed dat ook dat totaal geen garanties oplevert. Want het leven is gebaseerd op één grote toevalstreffer en is daarna een opeenvolging van massas geluk en de bemoeienissen van een heel leger engelbewaarders. Dus laten we nederig blijven en deemoedig open staan voor wat het leven met zich brengt. Ik hoop nu toch ook een beetje (tegen beter weten in) op de serendipiteit van anderen en dat ik en mijn werk misschien toch nog eens gevonden worden. Al was het maar omdat ik het een mooi woord vind.
Het gras is gemaaid. De bieslook staat bijzonder fris. De nieuwe peterselie is geplant op vier te testen plaatsen. Het zonnetje schijnt over het land en de haag staat groen te pronken. Het acht uren durend gevecht, nodig om de notelaar te snoeien is geleverd. Onder het afdakje ligt een stapeltje hout voor een komende winter. Laat de paasklokken nu maar komen.
