De morgen is er maar ik nog niet
Blauwe manen draaien om mijn hoofd
En nemen mijn dromen niet mee
Ze plagen mij als storm in de bomen
Ze jagen mij op al draaiend in bed
Dan spied ik zuchtend door mijn dichte ogen
Wrijf op het kussen van de lege plek
En mis de ochtenddauw in jouw gelaat
Ik tuur naar een leeg plafond
Traag komt mijn bloed weer op gang
De buren rukken aan de luiken
Een trein rijdt in de verte al langs
De dag roept me op en nodigt
Ik antwoord ik kom ik kom
Gelukkig herleeft dan de okeren zon
Zijn stralen verwarmen mijn zinnen
De stramme spieren sputteren
minder en minder tegen
Ze laten zich beheersen
stilaan maar zeker
En onbewust heel voorzichtig
zingt een nieuw lied in mij
en noem ik nog zacht
op de achtergrond
jouw naam jouw naam
Floreanne
29-03-2009 om 14:18
geschreven door floreanne
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
|
