Mij spreekt de blomme een tale... mij is het kruid beleefd, mij groet het altemale dat God geschapen heeft!
G.Gezelle
Het besef te bestaan is het grootste geluk.
Benjamin Disraeli 1804-1881
Een huis bouw je met stenen. Een thuis bouw je met liefde
Tederheid is een liefdesverklaring aan het leven.
Jan Cocle
het hart van de mens is al te zelden thuis
Geluk is de liefde, niets anders. Wie liefheeft is gelukkig
Hermann Hesse
Binnen de vier zeeën zijn alle mensen broeders
China
Liefde is: wanneer het verschil niet langer scheidt.
Bourbon-Busset
Niets is levendiger dan een herinnering
Frederico Garcia Lorca
Het schoonst zijn de kinderjaren dàn wanneer men ze zich herinnert.
Otto Weiss
wie vol deugden is, is als een kind...zijn beenderen zijn zacht zijn pezen week, maar zijn greep is vast.
Lao-tse
Vertrouw op Vrede teneinde uitdrukking te geven aan je talrijke vermogens; breng rust in je omgeving en schep een heerlijke wereld.
Morehei Ueshiba
Elke mens moet toch zo iemand hebben die hij liever ziet dan zichzelf.
Felix Timmermans
Ik ben niet eigenwijs, maar heb meestal wel gelijk!
Sommige mensen hebben juist genoeg gelezen om verkeerd te citeren
Lord Byron
Een slechte buurman is een ramp maar een goede is een zegen.
Hesodius
Allen die in vreugde winnen, moeten haar delen - geluk werd als tweeling geboren.
Lord Byron (1788 - 1824)
Voor alle grote daden is de eerste schrede moed
JW Goethe
het leven van de mens is wat zijn gedachten ervan maken
Marcus Aurelius
Haastige spoed is zelden goed.
Jacob Cats
Folieke
gedachten en mijmeringen
21-06-2010
levensvreugde
Leven is gelukkig zijn met wat de aarde schenkt, is telkens weer genieten ook van elke dag die zonlicht brengt. Leven is de gaven delen die ons door God gegeven zijn, liefdevol ook wonden helen, troosten zalven ook bij pijn. Leven is soms lijden treuren om wat tegenslaat, lachen ook en zich verblijden als het plots wat beter gaat. Leven... kon ik het maar zeggen, schrijven hier dees heimenis. 'k zei en 'k schreef om 't uit te leggen welk een zegen 't leven is. 't Is de kleur van regenbogen, 't zingen van de karrekiet, 't blauwe van twee kinderogen, 't ruisen van het wiegend riet. Leven is de milde regen 't schijnen van de warme zon parels aan een snoer geregen, drinken van een koele bron. Ach, wat hou ik van het leven, 'k wilde dat ik 't zeggen kon, 'k zou het zwart op wit je geven als ik het maar schrijven kon!
Het geluk van twee mensen die elkaar liefhebben moet opgebouwd worden zoals een vogelnest: strootje bij strootje, met veel inspanningen en wederzijds begrip.
Water en vuur hebben adem, maar geen leven; kruiden en bomen hebben leven, maar geen kennis; vogels en viervoeters hebben kennis maar niet het gevoel van rechten en plichten
Niets is voor het leven in latere jaren verheffender, sterker, gezonder en nuttiger dan een goede herinnering, vooral aan de kinderjaren en een goede thuis.
Een huis alleen is onvoldoende. Het moet ook een thuis kunnen zijn: een plek om lief te hebben, waar men ruimte krijgt om te dromen en te mijmeren, waar men tot vrede komt in zichzelf.
Oude mensen zijn stil geworden getuigen van een tijd die anders was dan de onze, dragers van ons verleden, er ons aan herinnerend dat het 'nu' nooit absoluut is
Hij staat hier met zijn lief gezicht onder een ratelpopulier, zo grijs van eenvoud, en geen dier ontvangt zo zedig 't goddelijk licht dat alles voor het eerst beschijnt. Maar, hoort hij in de verte gillen de geile kreet van de mandrillen, dan strijkt hij de oren en verdwijnt.
Poesje wast zich met haar pootjes, Poesje strijkt haar snoorbaard, Poesje krabt en hapt naar vlooitjes Poesje rekt zich bij de haard. Poesje zwelt van melkpap eten, Poesje gaapt en slaapt gerust;... En de muisjes dia dat wete, Kabbelen brood zovéél hun lust.
Als ons poesje de ogen sluit, piepen al de muisjes uit.
Een ware en oprechte vriend is het hoogste goed dat een mens op aarde hebben kan. De ring van geluk wordt pas volledig gesloten door vriendschap. Adelbert Stifter
ze zijn klein mijn gedachten als belletjes uit porseleinen bellenblaaspijpjes met van die breekbare steeltjes en de woorden uit mijn pen zijn dunne krasjes op het ijs van de eindeloze rivier toch schuilt er in mijn belletjesbolletje een zielevonk die meer licht geeft dan alle zonnen van alle zomersbij elkaar en het licht is eeuwig en lichter dan het lichtste belletje uit mijn porseleinen bellenblaaspijpje en ik schaats op het ijs van Gods eindeloze rivier tussen de bijna onzichtbare krasjes van mijn pen
lezen was mijn afleiding en genoegen, mijn troost mijn zelfgekozen verslaving lezen voor de lol, voor de schitterende stilte die je omringt als je de woorden van de schrijver hoort weerklinken in je hoofd. Paul Auster Brooklyn dwaasheid
Een boekenkast zonder boeken is als een lichaam zonder ziel.
Cicero 106-43 v. Chr.
de dingen waar van we houden, vertellen ons wie we zijn.
Thomas Moore
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
