De voorjaarszon die door de kamer ligt met vierkanten en rechthoeken wit licht zegt mij een tijd aan van verhelderingen en dekt de duister van mijn winter dicht.
Er zijn van die mannen die ontzettend graag in de tuin vertoeven, samen met hun bosliefjes,de juffertjes- in- het- groen, marjolein, roos, erica, veronica, iris en vlijtig liesje, maar vooral met suzanne-met-de-mooie-ogen. Maar geen nood, margriet, hortense en hyacint houden wel een oogje in het zeil.
Bijna lente, de vogels zoeken naar zingen, de bomen naar begin van groen, de dagen gaan geluk van zonlicht vermoeden.
Soms denk ik: waarom? Maar leven is blijkbaar altijd moeten overwinnen van stilstand, behoeden van al wat dreigt te vergaan.
Ook in mijzelf. Weifelend sta ik aan het raam, kijk onwennig naar de knoppen in de pruimenboom en het gras, vooral het gras. Het is even deemoedig als vastberaden, even overvloedig als voorzichtig. Ik wou dat ik zo was.
Je betekent zoveel voor mij. Hoe moet ik het in woorden vatten? je brengt zon in mijn leven je bent me meer waard dan bloemen, boeken en geld. Je doet me leven, je maakt mij beter, je bindt me niet, je maakt me vrij.
Je ogen zitten vol sterren, je handen zijn tederheid, je kunt luisteren naar kinderen. omwille van jou kan ik veel missen. Ik weet dat jij er bent en dat jij in mij gelooft. Zolang jij er bent, hoef ik nergens bang voor te zijn, en ik kan blij zijn.
Er zitten in mijn hof wel zeker zeven katten, ze denken slechts aan seks en ook aan vogels jatten. Ze paren op mijn dak en poepen t' allen kant, verpesten mijn gazon en elke pure plant. Geen vogel hoor 'k nog fluiten, ze vluchten uit mijn hof, alleen die zeven katten maken elkaar het hof. Ze sluipen heim'lijk door het groen en klimmen in de bomen, of zitten met een sluikse blik van vogeltjes te dromen. En als ik etensrestjes leg in't vogelhuisje op de koer, dan eten zeven katten met graagte van dat voer. 'kWou graag weer vogels horen die floten net als toen, maar 'k zit met zeven katten en 'k kan daar niets aan doen.
Wie Lichtmis zegt denkt aan brandende kaarsen en een lichtprocessie. Het is een oud gebruik, vol symboliek. Met het aansteken van het licht spreken we ons geloof uit in de verlichtende, verwarmende aanwezigheid van Jezus midden onder ons. Hij is Gods Licht gegeven aan de wereld, opdat geen mens nog zou wegzinken in de duisternis van ontmoediging of zinloosheid, in de donkerte van lijden en dood.
Wat dappere krokussen priemen naar boven en richten hun kelkje naar de waterzon. Die harde klonter aarde houdt hen niet meer tegen, zij hebben het licht gevoeld en kunnen hopen.
En ook mijn hart hoopt met hen mee en bloeit voorzichtig open, heel schuchter nog. Bang voor de noordenwind, die alles plots wegmaaien kan, ineenkrimpen laat dat eerst, tere, dappere blad.
De wind neemt herfstresten met zich mee en strooit de lege luchten vol met zin en zucht naar lente lucht. Waar blijf je toch?
lezen was mijn afleiding en genoegen, mijn troost mijn zelfgekozen verslaving lezen voor de lol, voor de schitterende stilte die je omringt als je de woorden van de schrijver hoort weerklinken in je hoofd. Paul Auster Brooklyn dwaasheid
Een boekenkast zonder boeken is als een lichaam zonder ziel.
Cicero 106-43 v. Chr.
de dingen waar van we houden, vertellen ons wie we zijn.
Thomas Moore
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek