De pijn is inherent aan de liefde. Iemand die getroffen was door de vlugheid waarmee de momenten van liefdevol samen zijn voorbijgingen drukte het als volgt uit;
Hoe komt het toch, dat soms de dagen voorbijgaan als een vlugge gril, zo speels, zo zonder mij te vragen of ik niet nog wat toeven wil?
Of is is dat soms de milde pijn van liefde die wil blijven leven, de pijn van machteloos te zijn om stille eeuwigheid te weven?
Het is lente, de dakpannen drogen in de zon we hebben lang gewacht terwijl we in de auto zaten en de regen hoorden op het dak (ook dat was tijd die wij genomen hebben)
het is lente, in het bos ontkrullen zich de varens als de halzen van violen en aan de palen hngen groene druppels isolatieglas te glinsteren
het is goed om nu te wachten te kijken en te luisteren
en te weten dat er dingen zijn om het zonlicht op te vangen zij deden dat al voor wij hier verschenen, en ook als wij er niet meer zijn, het licht zal niet verloren gaan
Tedere aandacht voor elkaar en misschien zelfs nog verliefdheid bevordert niet alleen het geluk van de bejaarden, maar biedt ook jongeren,die daarvan getuigen mogen zijn, hoopvolle perspectieven.
We worden alleen maar verdrietig als vrienden verdwijnen en sterven moeten... Laat ons toch geen jaargetijden overslaan, laat ons toch gulzig drinken van de vriendschap die ons nog gegeven is, en dankbaar zijn om elk moment, dat achteraf gezien een stukje eeuwigheid in zich kan dragen
Voor een echt gesprek zijn overigens niet eens gesproken woorden nodig. Zoveel kan gezegd-en begrepen- met de blik van het oog, de aandacht van het hart. Hier raken we het mysterie van de vriendschap, van de liefde en de tederheid als uiting van geluk.
Een huis heeft alles te maken met aandacht en zorg voor elkaar, met liefde, met menselijke warmte met geborgenheid, met elementaire menselijke cultuur, met cultuur van het hart.
Ik ben droef en in mezelf gekeerd en in mezelf kom ik slechts droefheid tegen maar dan opeens jouw open blik en ik treed weer uit mijn enge ik en samen gaan we lachend door de regen.
lezen was mijn afleiding en genoegen, mijn troost mijn zelfgekozen verslaving lezen voor de lol, voor de schitterende stilte die je omringt als je de woorden van de schrijver hoort weerklinken in je hoofd. Paul Auster Brooklyn dwaasheid
Een boekenkast zonder boeken is als een lichaam zonder ziel.
Cicero 106-43 v. Chr.
de dingen waar van we houden, vertellen ons wie we zijn.
Thomas Moore
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
