Klaprozen, korenbloemen, barstenvolle goudgele aren streelden mijn gezicht. Groengouden vliegen zoemden een gedicht. Rood liet het ooft de appelwangen bollen.
Zomernachtdonker is gesmolten licht. Niet bang zijn voor kabouters en voor trollen. Ze komen 's nachts het grasveld voor je rollen. Alleen een dom kind houdt zijn ogen dicht.
Zullen wij dit soort zomers nooit meer zien? Ging dan het paradijs voorgoed verloren omdat wij aan de wereld toebehoren?
Huil niet, huil niet, de hemel zal misschien een zolder in een huis zijn zonder zorgen. Daar hebben ze die zomers opgeborgen.
De kleine mens weegt af wat hem kan deren, uit vrees waagt hij het niet aan het werk te gaan; De middelmatige ziet liever af van werk dat moeilijkheden met zich brengen kan; De waarlijk grote mens zal nooit versagen een eens begonnen taak ten einde te brengen.
Bronnen van Indische Wijsheid, Gedachten en bloemen
Diep in het hart aller dingen sluimert de drang naar wording en groei het zorgend verlangen dat zaad ontspruit dat knoppen ontbloeien dat bloemen tot vruchten rijpen. In de waan mijn werk voltooid te hebben sliep ik vermoeid in op het bed van mijn lediggang. Toen ik die morgen ontwaakte vond ik mijn tuin in volle bloei.
lezen was mijn afleiding en genoegen, mijn troost mijn zelfgekozen verslaving lezen voor de lol, voor de schitterende stilte die je omringt als je de woorden van de schrijver hoort weerklinken in je hoofd. Paul Auster Brooklyn dwaasheid
Een boekenkast zonder boeken is als een lichaam zonder ziel.
Cicero 106-43 v. Chr.
de dingen waar van we houden, vertellen ons wie we zijn.
Thomas Moore
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
