Tezamen werd je geboren, en tezamen zul je voor immer zijn.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Je zult tezamen zijn, als de, witte vleugelen van de dood je dagen verstrooien.
Ja, je zult zelf tezamen zijn in Gods stille herinnering.
Maar laten er tussenruimten zijn in je tezamenzijn.
Laat de winden des hemels tussen je dansen.
hebt elkander lief, maar maakt de liefde geen band:
laat zij veeleer zijn een golvende zee tussen de kusten van je zielen.
Vult elkanders bekers, maar drinkt niet uit dezelfde beker.
Geef elkander van je brood, maar eet niet van hetzelfde stuk.
Zingt tezamen en weest blij, maar bent ieder alleen,
zoals de snaren van een luit op zichzelf zijn,
al doortrilt hen dezelfde muziek.
Geeft je harten, maar geeft ze niet aan elkander in bewaring.
Want alleen de hand des levens kan je harten bevatten.
En staat tezamen, maar niet dicht bijeen:
want de zuilen van de tempel staan ieder op zichzelf,
en de eik en de cipres groeien niet in elkaar schaduw.
Kahlil Gibran: De profeet
|