Ik ben fons, en gebruik soms ook wel de schuilnaam folion.
Ik ben een man en woon in de omgeving van Antwerpen (België) en mijn beroep is niet meer belangrijk sinds ik op pensioen ben....
Ik ben geboren op 15/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
heel gevarieerd : bij goed weer zitten wij in de tuin of op de fiets... Anders schilder ik wel eens wat en heel af en toe pleeg ik ook wel eens een gedichtje...
'k Tracht elke dag te genieten van het leven ...
Beoordeel dit blog
aemechtig
'aêmechtig' : het machtige gevoel om soms je adem te verliezen...
14-01-2013
de tijd
De tijd
De tijd heelt alle wonden, leert je leven met verdriet, laat je geduldig wachten tot je de schoonheid opnieuw ziet...
In mijn kamer heb ik het plafond weer vaak kunnen bekijken en 't tellen van de planken hielp mij vaak de tijd verstrijken terwijl door kleine LED-ogen het steeds naar mij bleef kijken...
Die ogen daar hoog aan 't plafond hingen daar steeds te gapen Ik kan ze doven als ik wil wanneer ik wat wil slapen; toch blijven ze op mij gericht als een onzichtbaar wapen...
In 't schemerduister kan ik zelfs zijn zuchten bijna horen; het heeft doorheen de jaren ook zijn frisse kleur verloren; maar net als ik tracht het nu nog met grijs-grauw te bekoren...
Wij hebben hier de laatste tijd heel veel kunnen meemaken. Ik vraag mij elke morgen af heel vroeg bij het ontwaken : Wie hoort nu eigenlijk wie zuchten of kreunend kraken ?...
Al is ons kamertje nog zo klein, 'k ben altijd blij als wij er samen zijn. Jij bent de zachtste die ik ken en jij neemt mij zoals ik ben. Al duurt ons samenzijn maar even zonder jou kan ik echt niet leven. Jij leidt een freel en zacht bestaan en voelt mijn teerste plekjes aan. Je blijft slechts korte tijd bij mij want na een beurt laat ik je vrij. Jij vertrekt dan en ik blijf hier Floralys, mijn .....toiletpapier.
Opgedragen aan alle lieve mensen die ik ontmoette bij mijn opname in het St.-Jozefziekenhuis van Malle.
Het zakje...
De meeste mannen zijn toch over hun zakje heel tevree... Slechts weinigen kunnen net als ik juichen :"Ik heb er twee !!!" Het eerste hangt er nog altijd even prachtig als voorheen. Het tweede hangt te pronken bovenaan mijn onderbeen. Het tweede oogt nog nieuw en jong en heeft een maatje meer en door een soepel slangetje druppelt daarin een drankje neer... Het aantrekkelijk vocht, oranje-geel, lijkt sterk op limona... Maar ach, ik vergat de nurse te vragen of ik ervan drinken mag... Na enkele weken moet de nieuweling zeker opnieuw opkrassen... En dan heeft men mij de hulp beloofd om opnieuw te leren plassen...
Langzaam groeit die tumor in mij, vreet mij langs binnen op... 'k Geef hem nog eerst een scheldpartij voor ik hem buitenschop...
Jij vuil serpent, stuk onbenul, vals hoerenjong, gemeen krapuul, jij afgelikte apekop, venijnig stuk chagrijn, de werel zou vast zonder jou alweer wat mooier zijn.
Jij uitschot, blaaskaak, schobbejak, vreselijk stinkende etterbak, onnozele zot, schooier, schlemiel, jij duivelsjong, je hebt geen ziel...
Al dwingt mijn woordenvloed jou dan zeker niet op de vlucht en al word ik er niet beter van : 't heeft mij toch opgelucht...
De eerste ronde was voor jou; 't gevecht is niet gedaan. Met hardnekkig, moedig tegenwerk zal ik je vast verslaan !!!
Beste bezoeker, wees welkom, zet je... Wat drink je ?... Geniet van de meestal vrolijke en soms ernstige stukjes... Het blog zal enkele maanden onregelmatig aangevuld worden... Ik kreeg een ongenode gast (de ziekte k) op bezoek. 'k Hoop over enkele weken (optimist !) de draad weer op te nemen... Ondertussen : maak het je gemakkelijk en geniet ! Hartelijk, Folion
Er liep een dame heel charmant in Blankenberge over 't strand Blootsvoets en met een strooien hoed, een zonnebril op hare snoet... Ze hield het hoofd schuin opgericht en ving de zon op haar gezicht Zo stapte ze parmantig voort zoals het voor een dame hoort... Plots stond ze stil, keek naar beneen Er hing blijkbaar iets aan haar teen Het was iets bruins dat lichtjes blonk ook kleverig was en ook wat stonk... 't Was net een standbeeld dat daar stond, een grijns vol walging om de mond. Op één been wipte ze naar 't water en daar herstelde ze de flater... Er liep een dame heel charmant in Blankenberge over 't strand. Ze liep stijlvol, behoedzaam, traag Haar blik richtte zich nu omlaag...
Als wij samen gaan wandelen gaan wandelen langs het strand Dan volgen ons twee sporen twee sporen in het zand. Wij vergeten dan alles dan alles om ons heen En wanen ons dan samen dan samen gans alleen. Ik voel mijn handen zoeken; ze zoeken naar jouw hand. Het is gewoon een teken een teken van die band. Die band die ons al jaren al jaren samenbindt. Ik hoop dat nog veel jaren mijn hand de jouwe vindt...
Drie oudere zussen woonden samen in 't ouderlijk huis, ze deelden elkaars vreugde en droegen elkaars kruis.. Eens toen de oudste zus Yoland haar wekelijks bad wou pakken, vulde zij 't bad tot aan de rand; liet haar voet erin zakken... Maar plotseling wist ze 't niet meer en daarom riep ze luid : Zeg zus Myette, ging ik nu net het bad in of eruit ?.. Om haar te helpen is haar zus snel de trap opgegaan maar na de derde trede al is ze stil blijven staan... Ze twijfelde en heel ontdaan riep ze : Loewiesa, hééé ben ik de trap nu opgegaan of liep ik naar benee ?... Loewiesa dacht : ze worden oud, vergeetachtige wijven. Ik klop best maar een keer op hout om fris van geest te blijven... Drie klopjes op de tafel Dan riep ze : "Geen gezeur, ik help jullie zo dadelijk wel maar 'k moet eerst naar de deur !..."
Ik ben fons, en gebruik soms ook wel de schuilnaam folion.
Wie ben ik toch ?
Op de academie kregen we als thema opgegeven :
De gift
Mijn kleinzoon kwam met de vraag :"Vokke, heb je iets over heksen ?
