Ik ben fons, en gebruik soms ook wel de schuilnaam folion.
Ik ben een man en woon in de omgeving van Antwerpen (België) en mijn beroep is niet meer belangrijk sinds ik op pensioen ben....
Ik ben geboren op 15/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
heel gevarieerd : bij goed weer zitten wij in de tuin of op de fiets... Anders schilder ik wel eens wat en heel af en toe pleeg ik ook wel eens een gedichtje...
'k Tracht elke dag te genieten van het leven ...
Beoordeel dit blog
aemechtig
'aêmechtig' : het machtige gevoel om soms je adem te verliezen...
25-04-2012
Wandelen
Wandelen
Als wij samen gaan wandelen gaan wandelen langs het strand Dan volgen ons twee sporen twee sporen in het zand. Wij vergeten dan alles dan alles om ons heen En wanen ons dan samen dan samen gans alleen. Ik voel mijn handen zoeken; ze zoeken naar jouw hand. Het is gewoon een teken een teken van die band. Die band die ons al jaren al jaren samenbindt. Ik hoop dat nog veel jaren mijn hand de jouwe vindt...
Drie oudere zussen woonden samen in 't ouderlijk huis, ze deelden elkaars vreugde en droegen elkaars kruis.. Eens toen de oudste zus Yoland haar wekelijks bad wou pakken, vulde zij 't bad tot aan de rand; liet haar voet erin zakken... Maar plotseling wist ze 't niet meer en daarom riep ze luid : Zeg zus Myette, ging ik nu net het bad in of eruit ?.. Om haar te helpen is haar zus snel de trap opgegaan maar na de derde trede al is ze stil blijven staan... Ze twijfelde en heel ontdaan riep ze : Loewiesa, hééé ben ik de trap nu opgegaan of liep ik naar benee ?... Loewiesa dacht : ze worden oud, vergeetachtige wijven. Ik klop best maar een keer op hout om fris van geest te blijven... Drie klopjes op de tafel Dan riep ze : "Geen gezeur, ik help jullie zo dadelijk wel maar 'k moet eerst naar de deur !..."
Een blik in de spiegel maakte mij een beetje bang Het haar op mijn hoofd werd alweer wat te lang. Ik haalde diep adem en dan ging ik dapper Gisteren heel vroeg al op bezoek bij de kapper. Die stond daar gewapend met zeep, kam en schaar. Een voorschoot beschermde mijn buik tegen mijn haar. Hij begon fel te knippen doch ik gaf geen kik. Maar kwam hij dicht bij mijn oren dan kreeg ik wat schrik. Het oogt weer kort en netjes en handig is 't wel : gewoon even strijken en een toefje gel !
De weegschaal kreunde alweer van de pijn... 'k Zou eigenlijk toch wel wat lichter willen zijn... Ik zweerde daarom plechtig : "Geen room meer, geen vet" ! Maar 'k heb toch weer mijn vinger in de chocomousse gezet...
Ik meende de liefde zo goed te verstaan met 'bloemen verwelken en scheepjes vergaan'.. Maar nu jij dan toch nog bent weggegaan, koop ik nooit nog bloemen en vlieg ik voortaan...