PENSIOEN !!!
Hip, hip, hip... Hip, hip... Hoe raar. Eindelijk is het ogenblik daar waarop ik niets meer hoef te doen. Ik ga namelijk met pensioen. Hip, hip, hip... Hip, hip... Hoe raar.
Hip, hip, hip... Hip, hip... Hoe raar. Nooit meer heibel in de klassen, nooit meer bergen paperassen. Nooit zal ik nog ruiten zetten of na 't vechten wonden betten; Nooit als laatste 't licht uitdoen, nooit meer bedeltochten doen; nooit meer 's morgens vroeg de bussen nooit meer angst of woede sussen. Ik herhaal graag nog een keer : Nooit, nooit, nooit, neen, neen, nooit meer ! Hip, hip, hip... Hip, hip... Hoe raar.
Hip, hip, hip... Hip, hip... Hoe raar. Nooit stel ik 's morgens nog de vraag : "Wel, jongen, hoe is 't vandaag ?" Nooit krijg ik nog tekeningen nooit komt men nog bij mij zingen, nooit meer sint of kerstman spelen nooit meer liefde en leed delen. En het is echt niet gelogen : 'k krijg wat water in mijn ogen. Hip, hip, hip... Hip, hip... Hoe raar.
Hip, hip, hip... Hip, hip... Hoe raar. Wat mij nu toch wel verblijdt zijn die zeeën vol met tijd. Ik kan wandelen, ik kan fietsen of een dag lang lekker nietsen. Ik kan schilderen, ik kan vissen, ik kan metselen, ik kan klussen, ik kan de tuin een kuisbeurt geven; ik kan fluiten, ik kan leven ! Hip, hip, hip... Hip, hip... HOERA !
Fons Wilms 01.01.'O1
|