NOG HEEL EVENTJES ...
Zilveren webben wiegen zachtjes in de ijle ochtendlucht ; zilveren nevelsluiers talmen nog heel eventjes ... en dan
Gaat de zon weer langzaam schijnen wat een pracht tovert zij dan die al 't grauwe doet verdwijnen nog heel eventjes ... en dan
Zoenen wil ik die taferelen die je nauwelijks schilderen kan roden, bruinen, zilvergelen, nog heel eventjes ... en dan
Zie die fiere bomen pronken schitter maar zolang je kan zolang je levenssappen stromen nog heel eventjes ... en dan
Streel mijn zilverwilde haren , zoen me zachtjes nu 't nog kan voor mijn levenskrachten stollen nog heel eventjes ... en dan
Dan wordt het zeker weer lente en dan vlecht ik weer beslist jonge twijgen tot een kroontje : 't kroontje van de optimist !
© Fons Wilms 30.10.'10
|