- Van natuur is Madagascar een prachtig land. Het heeft heel veel te bieden. De mensen zijn er vriendelijk en dankbaar. Ze zijn nog blij met een kleinigheidje.
- De reisorganisatie heeft enorm gefaald met hotels en motels, de grootte van de bus, waardoor er met de dag meer frustraties ontstonden, tot serieuse discussies.
- De gids is een zeer aangenaam persoon, maar is absoluut geen gids. Van het leven en de geschiedenis van Madagascar zijn we niet veel wijzer geworden.
- Een groep zoals deze hebben we in het verleden, nog nooit gehad. Natuurlijk zijn er wel mensen bij, waar het heel goed mee klikte, maar sommigen ...... pffffff.
- Dit is de eerste maal dat prijs/kwaliteit totaal ondermaats was. Ze hebben ondertussen van ons al een klachtenmail mogen ontvangen. Hopelijk krijgen we gunstige reakties.
Om 3 u 45 opgestaan, we moeten 3 uur op voorhand in de luchthaven zijn. Er is zoveel controle, dat is echt niet normaal. Ze staan zelfs op de tarmac, vlak voor het vliegtuig, moet de handbagage opgedaan worden. Resultaat is natuurlijk, dat we een uur later dan voorzien, vertrekken.
Het is een rustige vlucht geweest. Het vliegtuig zat niet vol, daardoor hadden we met ons tweeën 3 zetels, zodat we toch vrij ruim zaten. En dan is het nog 4 uur van Parijs naar Zaventem.
In Zaventem aangekomen, zien we dat er enorm veel mist is. Stefan brengt ons naar huis, en na een doucheke, kruipen we rond half één onder het dekbed. Wat hebben we het thuis toch goed.
Retour naar Tana. We hebben ons op ons gemakske klaar gemaakt. Onze eerste halte is een plaatselijke markt. Wat een drukte. Auto's, tjuks, fietsen en een massa mensen rijden of lopen kriskras door elkaar. En hier !!! GSM's bij de vleet. Allée alles is hier eigenlijk te koop. Het gekke is wel dat een jongeman met een T-shirt rondloopt met het opschrift "Vanhoudt kleding Turnhout". Grappig.
Vervolgens gaan we reptielen bezoeken, alle soorten kameleons, slangen enz. Het is wel eens de moeite om te zien. Er was ook een grote prachtige vlinder, knap. Er waren, voor mij althans, heel veel soorten van kameleons die ik nog nooit had gezien. Sommige waren precies kleine monsters.
De lunch loopt danig uit. Ze zijn vergeten pizza's te maken voor 3 mensen. Dus vertrekken we ruim een uur later dan voorzien. Het is hier allemaal mora, mora, langzaam, langzaam. Het gevolg is natuurlijk wel dat we maar een 50 minuten hebben om op jacht te gaan naar cadeautjes. Zo is in een sneltempo is niet te doen. Veel hebben we niet kunnen vinden.
En dan is er nog het avondmaal. Ik heb de indruk dat de meeste mensen er niets mee in zitten dat de vakantie voorbij is. Spijtig eigenlijk, want de natuur is wel absoluut de moeite, voeg er nog een grote dosis zonneschijn bij. Maar ja, niks aan te doen.
Later op de dag gaan we nog een bezoekje brengen aan het stadje. Pa koopt 10 ballen voor een schooltje. Hij wordt gewoon overdonderd door die mannen. Ze drukken hem tegen de muur, en trekken de plastic zakken gewoon uit zijn handen. Dit had hij kennenlijk niet verwacht. Uiteindelijk beslist de meester dat de ballen moeten worden afgegeven.
Ik heb ondertussen wat shorts en T-shirts gekocht en aan die hummeltjes gegeven. Wat blinken die oogjes dan toch.
En dan is tijd voor wat rust, dat mag ook wel eens een keertje. Terraske doen met een aantal mensen, verhalen bovenhalen over verschillende andere reizen, enz. en dan is het weer tijd voor een doucheke in ons primitief hutje.
Na het eten komt het onderwerp fooien aan bod. Ach ja, discussie. We houden het voor bekeken en kruipen het bed in.
We worden al vroeg gewekt door het gekrijs van de lemuren. Uiteindelijk heb ik toch vrij goed geslapen. We hebben wel samen in een putje geslapen, de matras staat aan beide kant omhoog. Allee weeral een aparte ervaring.
Rond 8 uur gaan we naar het park van Andasibe, waar we verschillende lemuren vinden. Dit is toch wel echt prachtig om zien. Je geraakt er niet op uitgekeken. De tocht door het oerwoud is op zich al een geweldige ervaring. We moeten ons nogal eens door de struiken en takken wringen.Goh wat heb ik hier moeten filmen, en foto's nemen, we zullen thuis een selektie moeten maken, maar het is echt mooi.
Na de lunch gaan we nog meer lemuren zoeken. Met een bootje varen we er naartoe. Amai, deze lemuren zijn wel echt de mensen gewoon. Ze springen van de ene schouder naar de andere, zolang er maar bananen in zicht zijn. Sommige zijn nog wat bedeesd, andere zijn zo frank. Er is er eentje dat in pa zijn rugzak probeert te kruipen, we hebben nog toastjes bij. Ik veronderstel dat deze lemuur die heel lekker vindt, grappig om zien.
Ja, en de volgende verrassing is er eentje van formaat. Ons "hotel". Een hutje aan de rand van de rimboe. Absoluut het minimum aan comfort en privancy. Prijs/kwaliteit klopt dit echt niet. Het restaurant kan er nog door. Maar de motten en vliegen dansen om onze oren. Wat gaat dit vannacht geven ????? Na het avondeten willen we nog met zijn vieren nog wat nababbelen, maar we vliegen buiten. Op het terras mogen we nog efkens zitten, maar dan is de lol er gauw af. Dus liggen we om 10 uur in ons bed.
Vermits half de stad zonder water zit, moet er naar een ander hotel gezocht worden. Vandaar dat we nu eerst een rondrit in Tana krijgen. Wat een drukte !!!! De chauffeur zit de bus op een beveiligde parking met tralies en serieus bewakend door politie. De gids zei om absoluut niet buiten de omheining te gaan, omdat het veel te gevaarlijk is. Tja en wie niet horen wil, moet het voelen. Het waals koppel waagt zich buiten de omheining. En amper een minuutje later werden haar oorbellen uit haar oren getrokken. Natuurlijk waren ze enorm geschrokken.
Na een tijdje krijgen we bericht dat we toch naar het oorspronkelijk hotel kunnen. De douche pruttelt wel maar we kunnen toch een douchke nemen.
Vertrek met discussies over wie waar gaat zitten in de bus. Pffff het houdt niet op.
Eerste stop is aan een groot warenhuis. Dit is er eentje die je kan vergelijken met Carrefour. Het valt op dat er niet volk rondloopt.
De rondwandeling door de middenstad is zeer interessant. Voor het eerst horen we over de geschiedenis van Madagascar, het is hier ook veilig rondlopen. Mooie zichten over de stad. Er wonen zo'n 2 miljoen mensen in deze stad.
We lunchen 's middag in het "beveiligd" station. Het eten is wel lekker, maar natuurlijk wel te veel voor mij.
Als we terug op route gaan, merken we dat er enorm veel vrachtwagens met panne. Er moeten nogal mouvementen gemaakt worden om deze te passeren.
We hadden de overschot van de broodjes van het restaurant meegenomen en onderweg uitgedeeld aan de kindjes. We werden er uitvoerig voor bedankt. Dit geeft toch een goed gevoel.
Wat zijn de mensen hier toch vroeg wakker. Onze koffer moet om 7 uur buiten staan, maar om half zeven staan ze hier al rond te draaien. Het was wel een hard bed. Mijn conclusie is toch wel dat wij echte luxe paarden zijn hoor.
Het zonnetje staat weeral hoog aan de hemel. Het belooft weer een hete dag te worden. Onderweg bezoeken we een typisch huis. In dit piepklein huisje wonen ze met 6, ouders en hun 4 kinderen in twee plaatsen. De bovenverdieping is woonst, en het gelijkvloers, is voor de kippen, varkens en koeien. Niet te doen.
Halt gehouden aan een groentenmarkt. Pa ziet daar een man zitten, hij geeft de schop af die hij eerder gekocht had. Die man zijn ogen straalden nogal. Dan komen er natuurlijk meerdere af om nog cadeaus te krijgen.
Dan gaan we naar ons "hotel". Wat is dat hier !!!! Bah wat vieze kamers. Opeens komt men tot de vaststelling dat er 2 kamers te kort zijn. Geen probleem er worden 2 koppels gevraagd om mee te komen. Eerst zijn er geen vrijwilligers, maar wij gaan uiteindelijk wel mee. Hebben wij dan toch geluk ! Onze kamer ligt wel een eindje verder, maar we mogen in het huis slapen de bewoonster zelf. Zij gaat in de stad slapen. Het is een typisch huis, maar de indruk geeft hier toch van proper te zijn. Dit is toch weer een keertje wat anders.
Eten doen we elders, en dit hadden we vooraf moeten bestellen. Het belachelijke was dat diegene die hetzelfde besteld hadden bij elkaar moesten zitten. Dus de pizza's bij de pizza's, enz. Het gevolg was natuurlijk een hoop discussie omdat de koppels niet bij elkaar zaten. Stom, maar ja.
