Zelf kwam ik op de wereld in 1962 Na 16 jaar West-Vlaming te zijn werd ik Oost-Vlaming.
______________________________
de foto's vanaf 4/10/2011 zijn genomen met dit toestel
Sony DSC HX100V
de foto's t/m 3/10/2011 zijn genomen met dit toestel
Sony Cybershot DSC-T2
mijn ervaring kan je lezen onder 'blootgeven'
Zoeken in blog
hier kan je een titel ingeven van een postje die je terug wilt bekijken vb wil je alle 'goesting' postjes zien typ gewoon goesting' en dan krijg je ze allemaal onder elkaar
in de stilte voorbij je gedachten, vind je innerlijke rust
shri mataji nirmala devi
Vandaag is het geluk je deel en morgen vallen klappen oh er gebeurt zo veel zo veel waar wij geen barst van snappen.
Toon Hermans
De aarde brengt genoeg voort voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht.
~Mahatma Gandhi~
Wat het is
Het is onzin zeg het verstand. Het is wat het is zegt de liefde. Het is tegenslag zegt de berekening. Het is alleen maar pijn zegt de angst. Het is uitzichtloos zegt het inzicht. Het is wat het is zegt de liefde. Het is belachelijk zegt de trots. Het is lichtzinnig zegt de voorzichtigheid. Het is onmogelijk zegt de ervaring. Het is wat het is zegt de liefde.
Erich Fried (1921-1988)
Niemand weet wat er de volgende vijf minuten gebeurt en toch gaan mensen verder.
Omdat ze vertrouwen, omdat ze geloven.
Uit: Brida. Paulo Coelho
Copyright
Niets van deze website mag worden overgenomen zonder uitdrukkelijke toestemming.
Indien mensen zich herkennen op foto's en liever niet op de blog staan kunnen die mij altijd kontakteren en dan wordt de bewuste foto verwijderd
Als je het hier leuk vond kan je op deze site stemmen door op volgende links te klikken waarvoor dank:
ja k kan het ook niet helpen hé, maar dat doen ze voor een optreden en tussen verschillende optredens door
diene mens deed dat heel goed dat gewantoeuh en dat op de Deinse feesten onvoorstelbaar onvoorstelbaar lang geleden dat ik nog eens naar optredens ging ahja, van in mijne jonge tijd, toen ik groepen als U2, Simple Minds, Eurythmics en vanalles en nog wat ging bewonderen maar we dwalen af hé de Deinse feesten dus
zaterdagavond
Swoop ik kende dat groepke niet, jullie wel?
k weet het de fotokes zijn niks, zoveel geweld is dat sonietje niet gewoon hé, en ikke ook niet meer trouwens maar daarom is er een filmke om de ambiance weer te geven
en toen werd diene man nog boos omdat z'n gitaar niet werkte en toen deed hij ook nog dat teken die ik een paar postjes geleden plaatste en toen moesten de servietten bovenkomen, maar t was geen eetplaats hé, t was in open lucht dus toen kwamen de zakdoeken boven, oké ja, ook om de tranen te drogen dat het eigenlijk niks was maar nee t was voor dat liedje van connemara, dus de microben vlogen in het rond
eigenlijk ook nog nooit begrepen waarom er met gelijk wat moet gezwaaid worden tijdens diene connemara maar dat zal ook wel volledig aan mij liggen wie het weet mag het uitleggen
luister en geniet, allé alst uw smaak is hé
maar eigenlijk wou ik dit groot geweld wel eens aan het werk zien en t was de moeite, jawadde, showbeest Sergio
daarvoor alleen al wil ik eerst wel die lash ondergaan Liedjes van André Hazes, Elvis Presley, Engelbert humperdinges, Marco borsato (croissanto volgens Sergio)
k zou toch de klank weer open zetten hé dat is als je hem uit deed voor dat vorig groepke maar verschiet niet hé, want t gaat luid En al ben je niet voor de liedjes je moet toch efkes blijven hangen voor tussenin daar vertelt hij nog een grapke ook eentje staat op een filmke, k weet niet meer welk, maar alst slecht weer is heb je tijd hé om alles te bekijkenluisteren
maar ja k heb niet alles gefilmd hé amai mijn armen, en k moest dan nog zwaaien en applaudiseren en zeggen dat ik al een paar dagen vreselijke pijn heb in m'n armen feesten is een geseling waard of zoiets hé achteraf, maar ook tijdens, en zelfs vooraf, jawadde
Allé, k zeg al niks meer t woord is terug aan de artiesten
en ik kus jullie welterusten of wel een goeiemorgenkus, t is te zien wanneer je langskomt hé Enne k denk wel dat je beetje zal moeten roepen, want m'n oren tuten en m'n hart bonkt nog, maar niet te vroeg hé want nu ga ik slapen, t is 1.33 u. veel te laat, maar wie kan er ook direct slapen na al dat geweld? ah voila, ikke ook niet
En misschien hebben sommige webbekes het nog niet door maar soms plaats ik al eens twee postjes per dag t is maar dat je niks zou missen hé ;-) En ondertussen is het nog later geworden, dat wordt straks een ramp hier
...een titel wist ik niet en de enige titel die in mij op kwam toen ik de foto zag durf ik niet zetten ;-) k vraag mij af of er iemand ziet wat ik bedoel
nee? k vreesde er al voor tja, rare hersenkronkel zeker bij mij
In de gaanderijen in Oostende kan je momenteel een foto van 65 meter lang bewonderen die 65 kilometer Vlaamse kust in beeld brengt. Amateur-fotograaf Jo Struyven nam hiervoor meer dan 700 foto's vanop een rubberbootje.
Klaprozen staan als symbool voor de vele slachtoffers van wereldoorlog 1. Jonge mensen met een toekomst, een toekomst die hen brutaal werd afgenomen.
Nog steeds worden mensen hun toekomst ontnomen door 'zinloos' geweld, alsof geweld ooit zinvol kan zijn. Een toekomst die veel te vlug verleden werd door een 'ziek' individu.
Onbegrijpelijk wat mensen elkaar aandoen.
Onbegrijpelijk wat ook de mooie natuur de mensen aan kan doen. Hier een overvloed aan alles, ginds zoveel te kort.
Ik ben in Oostende en loop gezellig te wandelen langs de visserskade. De meeuwen laten zich gewillig fotograferen.
Ik ruik de vis van de viskraampjes en krijg zin in al dat lekkers. Een paar ogenblikken later loop ik te smikkelen van lekkere garnalen. Maar plots, uit het niets, ATTAQUE
Met honderden, eigenlijk waren het er maar vier, maar het voelde alsof het er honderden waren Met honderden vallen deze sloebers m'n bakje garnalen aan, ze gooien het bijna uit m'n handen. Bijna alles belandt op de grond, het smikkelen was gedaan, toch voor mij, een schamele 5 garnaaltjes blijven over in het bakje, waar ik mee op de vlucht sla, te laat, veel te laat natuurlijk! Voor ik terug naar huis ga koop ik mij een grote portie garnalen en besluit ze lekker veilig thuis op te smikkelen.
Nee van de aanval heb ik geen foto's, jammer eigenlijk
...blijven de parels aan de bloemenblaadjes/takken bengelen, ze zijn wondermooi de regendruppels maar niet zo gemakkelijk vast te leggen.
Bij hevige stortvlagen blijf ik binnen, maar eens die voorbij zijn ben ik niet te houden. Buiten lonkt altijd en daar kan ik niet aan weerstaan.
En raar maar waar: het is net alsof ik energie gekregen heb van Spijkerbedman. Na deze tweedaagse uitstap was ik gewoon moe zoals iedereen moe zou zijn. Normaal ben ik na zoiets uitgeput, leeg, op,... Of zou het aan z'n bekende / beruchte smoothie liggen
Wat de reden ook is, ik hoop dat de energie een tijdje mag blijven, en ik beloof mezelf om er zuinig mee om te gaan en nu niet over m'n grenzen te springen. Allé, k zal het proberen want er is nog zoveel waar ik naar toe wil ;-)
Dit vind ik mooi als afsluiter van een goudse niet te evenaren 2-daagse. Maar afgesloten zal deze ontmoeting nooit zijn, deze blijft voor altijd verder leven.
Als beleefde Belgische dames die ergens op bezoek gaan hadden we natuurlijk enkele geschenkjes mee voor de gastheer
De 'aperitief' konden we buiten verbruiken, in het meer dan gezellige en originele tuintje
en zou dit nu genieten zijn? ik denk het wel hé
Het weer veranderde en werd stormachtig met gedonder in de verte. We genoten binnen van de lekkere maaltijd, er werd gelachen en 'gefilosofeerd'
tot ik er bijna van begon te zweven en er een engel in de spiegel verscheen
En nee, denk nu niet dat het een avond van gebeden was, met alle respect voor diegene die dat wel doen, dit was enkel een momentopname.
Zoals ik al eens eerder zei (6 april: Ooit) ik heb niet een bepaalde godsdienst enkel een geloof in een of andere kracht, een geloof op mijn manier. Maar een poging tot meditatie zie ik altijd wel zitten. Noem het Zen, meditatie, bezinning, een stilte-moment, iedereen heeft daar wel eens behoefte aan, dat hoop ik toch, want het brengt de geest tot rust, en klaarheid in je gedachten.
Gelukkig hadden we beslist om te voet naar Spijkerbed te gaan en niet de bus te nemen. Een wondermooie weg. Sakkerlien en ik droomden al meteen over de aanschaf van een huis daar.
En toen kwam het bankje waar we even rust hielden en waar een intens gesprek gevoerd werd. Het begin van meerdere 'verhelderende inzichten'. Bijna vergaten we onze tocht verder te zetten.
Een bankje om nooit te vergeten, een bankje die de tweedaagse omvat, die de richting van de komende gesprekken als beginpunt had, dat maakt de foto nog mooier dan hij is, ik zie alleen maar warmte.
En wat die hint van woensdag betreft, over de 'stilte'dag dat is omdat Walter wekelijks een stilte-dag inlast op z'n blog.