|
Ons makkers nog zo jong
Veel uit het werkmansleven
In deze kille grond
Wat zou ons moeder beven
Zij heeft zoveel gedaan
om haar kinders groot te brengen
Hier op het slagveld van Boezinge
Ligt menig werkmanszoon.
stuk uit het volkslied van het soldatenleed in de hel van Boezinge 1914-1918
|
Vernieling, onnoemelijk veel doden,
hertekende wereldkaarten,
slagvelden vol gesneuvelden
1914-1918
|
Winter 1914
Inmiddels was er al wat tijd voorbij en de winter was in aantocht.
Alle dagen regen en nu en dan wat sneeuw.
Het is de eerste winter van de oorlog en wij lagen hier onder tenten op wat stro of planken zonder dekking.
Soms kwam water in de tenten gestroomd. En daar stonden wij nu vlak voor de winter,
zonder kledij, geen schoenen, alle dagen oefening in de sneeuw en met
houten klompen, zonder kousen aan de voeten.
Wij bonden wat vodden aan onze voeten
die we hier of daar konden bemachtigen want onze voeten zijn gekwetst.
Het was niet uit te staan en daarbij onder verschrikkelijke tucht.
Ja, wij zijn terechtgekomen in de greep van het militarisme.
Vele jongens werden hier weggevoerd naar het hospitaal, half vervrozen.
Ik zelf werd op een morgen weggevoerd naar het hospitaal van Le Mans.
Na acht dagen aldaar verbleven te hebben,
kon ik terug mijn eenheid gaan vervoegen en de oefening hernemen.
Wij kregen een oud Frans geweer uit de oorlog van 1870. Dit zou naar het einde van de oefening leiden
bron: Heemkundige Kring Het Land van Nevele
|
