Ename en zijn verleden

De Sint-Laurentiuskerk in het dorpscentrum van Ename

Ename ligt, als deelgemeente van Oudenaarde, in het hartje van de Vlaamse Ardennen

De kerk bevindt zich aan het Enameplein in het centrum van het dorp.
Het gebouw werd opgericht in de bloeifase van Ename, omstreeks het jaar 1000 onder de laatste Ottoonse vorst van het Duitse keizerrijk
Na de inlijving van Ename in 1047 bij het graafschap Vlaanderen is de Sint-Laurentiuskerk geëvolueerd tot dorpskerk en tot op heden parochiekerk gebleven. Het is één van de best bewaarde vroeg-Romaanse kerken van ons land, gebouwd naar Ottoonse traditie
In 1778 werd een classicistische ingangspoort in de oorspronkelijk gesloten torenvoet gestoken.
Langs de binnenkant werd de nieuwe toegang overkoepeld met een zware bakstenen rondboog waarop een doksaal werd gebouwd.
Toen in 1992 restauratiewerken aangevat werden, omdat de toren scheuren vertoonde en hiervoor het orgelfront werd weggenomen, werden daarachter oude bepleisteringslagen met Romaanse muurschilderingen ontdekt: een prachtige Christus Majesteit in Byzantijnse stijl
Onderzoek toont aan dat deze muurschilderingen de oudste fresco's van de Benelux zijn en een Byzantijns karakter hebben.

Ename is ook bekend om zijn archeologische site, waar nog restanten te vinden zijn van funderingen van de benedictijnenabdij die het leven in Ename domineerde tussen 1063 en 1795.