Hier zijn we dan terug. Terug met goed nieuws, eind oktober heb ik zowel een CT scan als een darmonderzoek via coloscopie ondergaan. Woensdag 4 december zijn we dan de uitslag gaan ophalen bij de Professor. Ze hebben wel terug 4 kleine poliepen weggenomen maar er werden geen kwaadaardige cellen gevonden. Nu zijn we echt op de goede weg.
De volgende afspraken met echo van buik + foto's van longen en evaluatie met de prof zijn voorzien voor eind mei 2014. Voor de volgende coloscopie zou de prof zelfs 3 jaar wachten, we mogen echter zelf beslissen indien we dit onderzoek eerder zouden willen laten doorgaan. Het poortkatheder moet nog minstens 12 maanden blijven zitten.
De stress die men krijgt rond de periode van de onderzoeken tot en met de evaluatie van de prof zijn niet te onderschatten. Doordat ik mij tamelijk goed voelde dacht ik dat ik deze periode zonder problemen zou doorkomen, maar sta nu wel terug met de voetjes op de grond.
Ik hoop dat de medepatiënten die deze blog lezen er veel steun kunnen van opdoen. We moeten vechten, hopen op genezing, positief trachten te blijven. Zelf heb ik veel gehad aan het schrijven van deze blog, hierdoor kan men zijn emoties ventileren en steun vinden dankzij het krijgen van de vele reacties van de blogvrienden. Ben ook zoveel als mogelijk blijven bewegen, in de beginfase vooral wandelen, daarna ook terug fietsen zodat ik tamelijk goed heb kunnen recupereren.
Ook de geboorte van onze kleinzoon Hajo, in april, heeft zeker geholpen. Intussen is hij reeds 7 maanden en een prettig baasje..
Beste blogvrienden, vandaag zijn we naar Leuven geweest op controle. Er werd een foto van de longen genomen en een echo van de buik. Daarna hadden we nog een afspraak met de Prof. Resultaat: alles gaat nog steeds naar wens. Houden zo.
De nieuwe afspraken werden gemaakt: maandag 28 oktober CT scan, donderdag 31 oktober Coloscopie en op woensdag 4 december, afspraak met de prof om de resultaten te bespreken.
Na de onderzoeken zijn we onze schattebol Hajo en zijn moeke gaan bezoeken. Wat een leuk ventje
Hallo beste
vrienden en familie. Het is nu zaterdagnamiddag en na een pauze van 14 dagen
nog eens een bericht.
Zeker niet
ongerust zijn want met oma en opa gaat alles goed. Druk, maar we zijn het niet
anders gewend.
Met onze oogappel
gaat ook alles naar wens; alleen neemt hij iets te veel de nacht voor de dag
zodat mama en papa regelmatig met kleine oogjes rondlopen. Wij zien hem bijna
altijd wanneer hij lief aan het slapen is, dus voor ons is Hajo een mooie,
schattige droombaby.
Met mij gaat
het steeds beter, heb al 400 Km op de fietsteller en de hartslag begint te
dalen. Met de spijsvertering loopt het nog steeds regelmatig mis. Op 1 mei
waren we uitgenodigd op een feestje van Raoul en Christiane en bibi moest om
16h00 naar huis. Francine heeft het wel een stuk langer getrokken. Mijn
probleem is dus zeker nog niet opgelost en kan wellicht nog een hele tijd duren.
Het is leefbaar maar zeer vervelend; er leren mee leven is de boodschap!
We zijn
verleden week ook nog eens tot in Brussel geraakt. Lieven gaf een drink om zijn
vertrek te vieren. Kregen zo de kans om met de collegas een goede babbel te
maken. Een dringende drang om terug aan het werk te gaan is er echter nog niet.
Het schrijven
van deze blog heeft ons enorm geholpen gedurende de maanden van onzekerheid; enerzijds dank zij het neerschrijven van onze
gevoelens maar zeker en vast dank zij jullie veelvuldige reacties. We hopen dat
we misschien ook enkele medepatiënten een steuntje hebben gegeven. De bedoeling
van de blog is zeker niet om een dagboek bij te houden. Zoals de situatie nu is
denken we dat het moment gekomen is om met de blog te stoppen, want fysisch
gaat het beter en de nog bestaande problemen zullen wellicht nog een zekere
tijd duren. Tot vandaag zijn er 6624 bezoekers, hiervan waren er 3888 individuele
bezoekers. Het merendeel van de bezoekers komt natuurlijk uit België maar we
hadden ook lezers uit Engeland, Amerika, Nederland en Frankrijk.
We sluiten
dus af met jullie allen het allerbeste toe te wensen en jullie nogmaals van
harte te danken voor alle steun.
Sorry, mensen
voor de verwarring, deze nacht moet ik toch niet goed wakker geweest zijn want
ik heb de naam verkeerd geschreven.
Het flinke
kereltje noemt wel degelijk:
Hajo
We zijn deze
morgen al op bezoek geweest. Woorden zijn niet nodig, kijk naar de fotos.
En de winnaar
van onze wedstrijd is: onze vriendin Marie-Jeanne uit Vancouver Canada.Voor het afgeven van de fles zal er wel een
klein probleempje zijn.We vinden er wel
iets op
Zondagnamiddag.
Pech voor diegenen die, zoals ikzelf, dachten dat de geboorte voor 20 of 21
april zou zijn. Lien verkoos de zon in onze tuin boven de verloskamer in het
ziekenhuis. In bijlage 2 fotos van de toekomstige ouders.
De laatste
dagen hebben we van het betere weer geprofiteerd om enkele boodschappen te
doen, een beetje te fietsen en te wandelen.
Deze morgen,
was Roland mijn metgezel om een tochtje te maken met de fiets. Deze namiddag,
zijn Lien en Dieter een kop koffie komen drinken. Ga nu nog een beetje gaan buiten
zitten.
Tot hopelijk zeer
binnenkort met meer nieuws van Ukje.
Donderdagmiddag. Juist een lekkere spaghetti (à la Francine) verorberd, en neem nu even de tijd voor een laatste stand van zaken. OPGELET: voor diegenen die nog willen meedoen aan de wedstrijd Ukje (zie vorig bericht) moeten zich haasten. Zaterdag 20 april sluiten we af.
Ons laatste bericht dateert van zaterdagmiddag. In de namiddag zijn we de verjaardag van mijn nicht Ria gaan vieren, met een glaasje en een lekker dessertbuffet. Het was gezellig om met iedereen te kunnen bijpraten.
s Avonds zijn we naar een toneelstuk gaan kijken met Lucas Van den Eynde en Marit Egge. Winter spelen in de lente, dat vraagt om problemen. Gelukkig duurde het stuk niet te lang.
Op zondag ben ik terug op mijn stalen ros gesprongen voor een tocht van 39km. Kwam het door de conditie of was er toch meer wind dan dat ik dacht bij de start. In de namiddag zijn we nog iets gaan drinken op het terras van de Tommemolen. Raoul en Christiane waren de aanstokers en we zaten er niet alleen. Dinsdag en woensdag is Francine naar Poperinge geweest. Pa heeft gevraagd om naar een rusthuis te gaan en daar komt dan wel een beetje geloop bij kijken. Zelf heb ik een aantal kleine klusjes gedaan, een beetje kruid getrokken en woensdagnamiddag samen met Jan een fietstocht gemaakt van 40km (en terug was er veel wind).
S Avonds ben ik dan, met Raoul, voor het eerst na de ingreep, op restaurant geweest. Een paarden steak, met frietjes, salade en bearnaisesaus. Dit kan tellen voor de eerste keer en we dragen er vandaag dan ook een beetje de gevolgen van.
Heb zopas een telefoontje gekregen van Mireille, zij is voor de eerste keer oma. De nieuwgeborene is een meisje en noemt Elisabeth. Mireille en Philippe en de ouders, van harte proficiat.
Francine vertrekt nu naar Zottegem naar ma. Hopelijk gaat het dankzij het betere weer een beetje beter. Ma heeft het momenteel moeilijk en dit voornamelijk op het morele vlak. Het is zo frustrerend dat je niets kunt doen om haar te helpen.
Hopelijk kan ik in het volgend bericht ook de naam van Ukje meedelen. Allen duimen en tot binnenkort.
Zaterdag 13
april. Eerst en vooral een dikken proficiat voor mijn broer André. Hij mag
vandaag liefst 69 kaarsjes uitblazen. Ik wens hem het allerbeste toe en nog
veel gezonde jaren . Wil hem en Liliane toch ook nog eens bedanken voor de constante steun die ze gegeven hebben tijdens de laatste maanden.
Deze namiddag
gaan we naar Antwerpen Linkeroever, waar ik vele schoolvakanties heb
doorgebracht met mijn neven en nichten. Ria is er deze week 60 geworden en we
zijn uitgenodigd om dit samen te vieren. Het zal plezant zijn om iedereen nog
eens te zien.
We hebben het
nodig, deze week, na de euforie van zondag, heb ik een dipje gehad. Is de reden
het weer?, is het de weerbots?, is het de zorgen voor ons moeder, waarmee het
niet zo goed gaat?, ik weet het niet. Resultaat was wel een gebrek aan fut en initiatief.
Hopelijk zorgen het feestje van deze middag en het verwachte zonnetje van morgen voor een
boost.
Nu iets
anders, zoals jullie weten nadert de geboorte met rasse schreden. We hebben donderdag
de toekomstige ouders via FaceTime gezien. Lien ziet er echt stralend uit.
Wij weten niet of het een meisje of een jongen wordt.Ook de aanstaande ouders weten het niet. Dus
laten we samen raden of Ukje een jongen (Suske) of een meisje (Wiske) zal zijn.
Ik stel voor dat jullie reageren via de blog of via ons mailadres: marc.vidts@telenet.be of francine.beun@telenet.be . Opa
belooft een fleschampagne aan diegene die juist is wat
het geslacht betreft + datum van geboorte en gewicht (zo dicht mogelijk).
Opa zelf
kiest voor een Wiske zondag 21 april 3kg450
Oma gaat voor
een Suske donderdag 25 april (volle maan) 3kg050
Hip, Hip, Hoera, zal dit maar vlug neerschrijven want weet niet hoe ik mij binnen enkele uren ga voelen. Ben vandaag, samen met Jan, onze eerste fietstocht gaan maken. Met het mooie zonnetje van deze morgen waren we niet te houden. Na een goed uur fietsen stond er 30 km op de teller, de hartslag lag nog minstens 20 slagen te hoog en de stenen van Parijs Roubaix zijn ook niet aan mij besteed maar toch een tevreden man.
Sorry voor de trouwe lezers van de blog, ik heb het deze week een beetje laten hangen. Het is druk geweest de laatste week.
Verleden week zaterdag zijn Christiane en Jenny op bezoek geweest. Op Pasen zijn we bij ons moeder naar de Ronde Van Vlaanderen gaan kijken. Maandag heen en terug naar Poperinge. Pa zag er maar bleekjes uit door de verkoudheid . Nonkel Albert, Frieda en Lieve waren ook van de partij. Dinsdag hadden we overkomst van Kris en Jean-Pierre. Francine is woensdag bij ons moeder geweest. Donderdag zijn An en Freddy een glaasje komen drinken en gisteren zijn Marleen en Walter langsgekomen. Ook aan allen die contact opnemen via de blog of via de telefoon, een dikke merci voor de steun.
Veel bezoek wil ook zeggen al een glaasje bubbels drinken, iets meer eten, een taartje .. De gevolgen lieten zich dan ook soms voelen via een meervoudig WC bezoek. Op fysisch gebied heb ik gelukkig niet te klagen. Heb de indruk dat het van dag tot dag beter gaat, maar er is nog een serieuze weg te gaan.
Ondertussen was het vrijdag Lien haar laatste werkdag voor de bevalling. Normaal gezien is de geboorte voorzien voor ± 14 dagen. We zijn dus nu de dagen aan het aftellen tot Ukje beslist om in de wijde wereld te stappen. Dat ik vanaf dan met een omaatje in bed zal liggen zal ik er dan maar met plezier bijnemen.
Ga nu vlug even in bad, daarna eten en deze namiddag met ons ma naar Paris-Roubaix kijken.Tot binnenkort.
Vrijdagmiddag,
mijn maag is aan het knorren maar moeder de vrouw is nog op boodschappen, dus
nog even geduld.
Even wat meer
details betreffende ons bezoek bij de professor Oncologie van woensdag. Tijdens
de laatste minuten wachten vooraleer het aan onze beurt was, stond de
hersencomputer niet stil en alle soorten scenarios kwamen aan de beurt. Eenmaal
binnen heeft ze ons onmiddellijk op de hoogte gebracht van het goede nieuws.
Dan pas besef je welk spanningsveld je al hebt opgebouwd. Na het krijgen van
het goede nieuws, hadden we enkele minuten nodig om dit te verwerken. Toen ik
terug opkeek zat de professor mij met een glimlach te bekijken. Wij zijn bijna
een uur binnen geweest; eerst moest ik mijn verhaal doen, daarna werd ik
grondig onderzocht, niet alleen met betrekking tot de ingreep maar ook op mijn
aanvraag voor controle van mijn huid en prostaat. Ze heeft ook veel uitleg
gegeven. De gevolgen van de ingreep kunnen tot 1 jaar duren. In die tijd moeten
we zelf ondervinden van welk voedsel ik last heb. Ook kregen we uitleg van wat
ze nu juist hebben gedaan tijdens de ingreep.
Wat staat er
ons voor de volgende maanden te wachten. Op 31 juli moeten we terug naar Leuven.
Radiografie van longen, lever en buik + consultatie bij de prof. In oktober dan
terug een colonscopie + CT-scan.
Mijn afwezigheidattest
voor het werk loopt tot eind april. Fysisch zal dit wellicht wel lukken. De
gewenning van de darmen na de ingreep, zal echter nog veel moeten verbeteren om
normaal te kunnen functioneren. Dus wait and see.
Heb
geprofiteerd van het zonnetje van dinsdag en woensdag om enkele wandelingetjes
in te bouwen. Dinsdag van de standaard boekhandel tot thuis, woensdag heen en
terug tot bij de slager in het dorp.
Verder wensen
wij aan iedereen een vrolijk paasfeest en een aangenaam lang weekend (hopelijk
met toch een beetje zon en warmte).