hij zet een zestal vallen met blokjes kaas voor ratten
gooit akelig precies kiezelstenen naar naderende katten
strooit gif in iedere hoek gleuf en gaten
niets of niemand die aan zijn liefjes zaten

vertroetelend aaiend vertrouwt hij hen toe
van mijn vrouws gezwets wordt ik zo ellendig moe
bronchitus roggellend in zijn houten burcht
ruimt hij vloekend drie ratten door veren gewurgd

zwetend zaagsel in haar en gezicht oneindig planken zagend nesten bouwend
doffers en spichtjes haast doodgeknuffeld doch hem rustig toevertrouwend
aanvliegend op hoofd schouders armen en rug vol spit
staat hij armen gespreid onder pluisjes veren en vogels in vol geluk
en pikken zij maiskorrels uit zijn lachende rode konen kunstgebit

terugkerend een vlucht koppels geringd uit Bretagne
wacht de klok ongeduldig in zijn trillende handen
dalend op het monotone fluitje of het rammelend blik
trots als een pauw wint hij goud en zilver en brons
en ach die paar tientjes voor tabak en de Toto als extra schik