Ik had een goede vriend.
Veertig jaar lang
heb ik me voorgenomen
hem eens op te zoeken.
Onlangs zag ik zijn weduwe.
We hebben veel over hem gesproken
en over wat voor trouwe vrienden
wij wel waren.

Pol  Vanhaverbeke.

30-11-2008 om 12:08 geschreven door francis

Op school werd de liefde in de huiselijke kring besproken.
De onderwijzer lichtte een bepaald punt toe met het gebod:
" Eer uw vader en uw moeder."
Toen vroeg hij of er ook een gebod was dat leerde hoe je je broertjes en zustertjes moest behandelen.
Een jongetje uit een gezin met zeven kinderen antwoordde prompt:
_  Ge zult niet doden.

30-11-2008 om 11:54 geschreven door francis

Mensen mensenlief we zijn van heel de dag niet buiten geweest, gewoon geen zin om iets te ondernemen. We zullen toch allebei niets aan het broeden zijn zeker, een klein griepje of zo, zou kunnen natuurlijk. Al hoewel ik ingeënt ben en heb nog nooit geweten dat de griep vat heeft op me. Denk dat het gewoon een aanval van luiaarddij, zelfs Anita had geen zin om eens naar de markt te gaan hier in Schoten.

Ik was zelfs al wakker van voor zeven uur heden morgen en voor het ontbijt had ik al een heel stuk gelezen in m’n nieuw boek dat ik pas in de bibliotheek ben gaan halen en tot op heden lijkt hij mij tamelijk spannend te zijn. Het is een detectievieve roman van de schrijver David Baldacci met als titel “geniaal geheim”. Van die schrijver heb ik er reeds enkele boeken gelezen en aan de staat van het boek te zien is hij nog tamelijk recent.

Natuurlijk hebben we de kleine huis karwijtjes gedaan die moesten opgeknapt worden. Na de middag ben ik reeds begonnen aan de samenstelling van m’n programma, dat moet dienen voor de uitzending van morgenavond. Maar morgen wordt het een drukke dag, het is de voorstelling aan de pers van de drie cd box van radio Minerva en alle medewerkers van de radio zijn natuurlijk uitgenodigd door de platenmaatschappij. Bij een drankje en een hapje zal er veel gebabbeld worden en enkele artiesten worden ook verwacht. Wie weet misschien wel de Rode Loper en ook de lokale televisie ATV.

Een volledig verslag mogen jullie zeker en vast nadien verwachten en dat beloof ik op m’n eerste communiezieltje. Voor de rest houd ik het nu voor bekeken en ik denk dat ik nog wat aan m’n fotoalbum ga werken. Dit album kan bekeken worden op volgend adres. http://fotoalbum.seniorennet.be/kemperke

29-11-2008 om 20:31 geschreven door francis

Hier hebben we dan de tweede serie foto’s over Ljubiljana. Het zijn twee dag opnamen en twee laatavond zichten. Ik heb er nog nooit geweest maar bij het bekijken van deze mooie opnamen heb ik toch wel zin om er eens heen te gaan. Ik denk wel dat er reisagentschappen zijn die er autobusreizen heen hebben. Met de auto zie dat toch niet meer zitten. Tot heden heb ik geen foto’s meer toegestuurd gekregen van onze Patrick, ik zit op droogzaad maar we trekken onze plan wel en ons volgend verlof is maar eerst gepland voor half januari.

29-11-2008 om 10:59 geschreven door francis

Ik heb hier nog een reeks van acht mooie foto’s. Het zijn beelden van huizen in Ljubiljana in de staat Slovenië het ex Joegoslavië. Ze werden natuurlijk gefotografeerd door onze huisfotograaf Patrick. Ik ga ze in twee reeksen van vier stuks aan jullie tonen.

28-11-2008 om 22:04 geschreven door francis

Vandaag wilde ik me om half acht nog eens lekker omdraaien, toen ik er ineens aan dacht, dat de vuilbakken buiten stonden en kort na achten kwam de vuilniskar ze ledigen. Ik heb graag dat ze dadelijk na het leeg maken terug binnen staan, dan kan ik ze rustig uitwassen en zijn ze terug klaar voor gebruik.

Rond half negen was ik klaar met m’n burenplicht en hoog tijd voor het ontbijt, want ik mocht niet vergeten om naar de kapper te gaan, jullie weten ondertussen hoe de vork in de steel zit. Gisteren heb ik dat in het lang en in’t breed uitgelegde wat er zondag staat te gebeuren. Anita wilde de afwas rap alleen doen maar als liefhebbende man liet ik dat niet gebeuren en heb vlug meegeholpen.

Bij de kapper zat er één persoon in de kapperszetel en een wachtende voor me, dus lang zou dit niet duren. Tijdens het wachten eventjes de Dag Allemaal in gekeken van vier maanden terug, kwestie van de actualiteit op de voet te volgen(grapje). Waarom zouden die roddelbladen altijd van oudere datum zijn in wachtzalen, heeft iemand daar een pasklaar antwoord op. Misschien omdat ze toch niets interessants te bieden hebben en je niets mist als je ze wat later leest.

In de namiddag eventjes naar de bibliotheek geweest om twee nieuwe boeken te ontlenen en dan kan ik er alweer drie weken tegen. Ja als je enkele uren aan de pc hangt, kun je niet lezen en duurt het even voor je een boek uitgelezen hebt.

Ik vond dat het vandaag koud was of is dat maar een gedacht van mij, het is natuurlijk ook mogelijk dat ik kouwelijker ben omdat mijn haar gekortwiekt is, zou mogelijk kunnen zijn. In elk geval was ik deze namiddag blij dat ik terug thuis was en ben voor de rest van de dag niet meer buiten geweest. Dochter en schoonzoon met de kindertjes zijn rond half vijf eventjes goeden dag komen zeggen, vooraleer ze naar de camping Breebos in Rijkevorsel zijn gereden.

Zij liever dan ik maar ja ze zijn ook veel jonger dan ik en verkeren nog in jeugdige overmoed.

28-11-2008 om 20:36 geschreven door francis

Drie zichten uit ons buurland uiterst zuidelijk, het mooie Groot Hertogdom Luxemburg. Ik kan er spijtig genoeg niets bij vertellen, omdat m’n fotograaf het zodruk had met zijn werk dat hij me maar enkel de foto’s heeft toegezonden. Zijn er mensen bij die daar ergens in de buurt in verlof zijn geweest en ze herkennen mogen ze zeker en vast reageren onderaan dit berricht.

27-11-2008 om 22:02 geschreven door francis

Wat waren onze bezigheden op deze donderdag? Het moeilijkste was het opstaan. Want de avond of beter gezegd de nacht was al aan de kleinste cijfers begonnen vooraleer we ons te rusten begaven en dan wordt het ’s morgens lastig om uit dat bedje te komen. Het lukte ons toch om te half negen op te staan.

Na ontbijt en afwas wilden we ons nuttig maken en begonnen we aan de wekelijkse kuisbeurt, want morgen in de voormiddag moet ik dringend naar de kapper, want zondag aanstaande is het de grote dag. Om vijftien uur word de radio Minerva cd box voorgesteld aan de pers en dit heugelijke feit gebeurd in het Minerva café. Gelegen op de wandeldijk van de plage van ’t Sint Anneke, voor de niet ingewijde en ook voor de vreemdelingen, dit is de Antwerpse Linkeroever.

Radio Minerva is te beluisteren op de frequentie 98 en ook via internet http://www.radio-minerva.be Voor de mensen uit groot Antwerpen, die moeten we niets meer wijs maken welke muziek we uitzenden.

Nu ben ik helemaal afgedwaald van m’n onderwerp, bij ons zeggen ze hij is van zijn melk of hij is de kluts kwijt. In elk geval na de kuisbeurt en het middagmaal, moesten we inkopen doen want de muizen lagen dood in de kast. Gelukkig niet veel volk in de supermarkt en dan zijn we Schotenvaart overgereden om een pint te gaan pakken bij den Dirk in Ons Huis en dat was maanden geleden. Maar of ge er in lange tijd niet meer geweest bent of je bent er gisteren nog geweest, ze zijn daar altijd even vriendelijk.

Thuis gekomen en de eetwaar uitgepakt, dacht ik er ineens aan dat het maandblad Pasc@l vandaag verscheen en er was een kalender voor 2009 bij. Die moeten we al niet meer gaan kopen. Ik dacht dat ik niet veel te melden had, maar ohjee dat is alweer een groot artikel geworden. De beste avondgroeten en tot morgen.

27-11-2008 om 20:41 geschreven door francis

Ik wilde gisterenavond nog een posting doen maar we kregen plots bezoek en uiteindelijk liep dit een beetje uit de hand.  Maar eigenlijk was er niet veel te vertellen.  Gisteren ochtend ben ik met Anita mee naar de kinesist geweest omdat ik vermoede dat het nog wel eens glad op de voetpaden kon zijn en ik weet dat Anita dan bang is om te vallen

Inderdaad de voetpaden hier in Schoten lagen er op sommige plaatsen maar gladjes bij.   Zonder kleerscheuren zijn we bij de kinesist aangekomen en nog juist op tijd ook.  Ik had een leesboek meegenomen en aangezien het een spannend boek was, waren de drie kwartiertjes zo voorbij en stond Anita terug voor m’n neus in de wachtzaal.

Het terug huiswaarts keren ging al veel beter, op die tijd was er al veel ijs weg gesmolten.  Op de terugweg kwamen we voorbij een krantenwinkel en dachten eraan dat we vandaag het weekblad Humo moesten kopen.   Want daarin stond een reportage over radio Minerva en een interview met zeven presentators, waaronder uw dienaar Francis.

Omdat ik dit nu vermeld moeten jullie niet op staande voet eveneens een weekblad gaan kopen hé, dit mag maar is niet levens noodzakelijk.  De familieleden heb ik natuurlijk opgebeld en ik ben zeker dat die er wel één gekocht hebben.  Dat is natuurlijk een goede zaak voor de uitgever.

Voor de rest heb ik het in de namiddag rustig gehouden tot onze bezoekers kwamen en ik kan jullie verzekeren dat er een paar potten koffie soldaat gemaakt zijn.  Misschien niet heel gezond  om zoveel koffie te drinken in de avondlijke uren, maar ik heb toch goed geslapen.  Jullie zullen misschien denken, hij zal er wel iets sterkers in gedaan hebben, maar ik kan jullie verzekeren dat er bij ons thuis geen alcoholische  dranken voorradig zijn.

26-11-2008 om 21:04 geschreven door francis

Uitspraak van een dierenoppasser.

_  een oppasser moet van dieren houden,
zoals hij van zijn vrouw houdt.
maar hij hoeft er niet bang voor te zijn.

---------------------------

de opa van kleine Bart is een half jaar geleden overleden. Op Allerheiligen bracht hij met zijn ouders en broertje een bezoek aan het kerkhof.
_  Waar is opa nu? vroeg Bart, terwijl ze met de auto naar het kerkhof reden. 
_ In de hemel, jongen, zei pa. Even later stonden ze voor het graf van opa en Bart vroeg:
_  Papa, zijn we nu in de hemel?

25-11-2008 om 22:38 geschreven door francis

Oktober zou de maand van de verliefden moeten zijn,want hij verenigt alle seizoenen in één maand en onthult daarmee wat belangrijk is in het leven van een man en een vrouw: lange dagen vol zonneschijn, duistere mist, hevige windvlagen, spetterende regenbuien en alles bedekkende witte rijm.

De druivelaar

25-11-2008 om 22:23 geschreven door francis

Gisteren had ik zoals gewoonlijk op maandag geen tijd om m’n dagboek bij te werken.  De regelmatige bezoeker van dit blog weet ondertussen wat m’n problemen op maandag zijn.  Ten eerste programma maken ‘s morgens, ten tweede om drie uur het artiesten gala bij wonen en ten laatste om acht uur een programma afwerken op de radio.  Dus een drukke agenda zou ik zeggen.

Toen we vertrokken had het opgehouden met sneeuwen en dat was al een grote geruststelling, dacht ik toen.   Maar als ik had geweten dat het ’s avonds zo glad zou worden, denk ik niet dat ik uit mijn appartement gekomen zou hebben.  Gelukkig weten we niet wat er boven ons hoofd hangt en dat alles voorspelbaar is, het leven zou eentonig zijn.

We zijn een beetje afgeweken van de volgorde.  Ik vermoedde reeds dat het wel eens kalm zou kunnen zijn in de zaal en m’n vermoedens kwamen uit. Zeker veertig percent minder bezoekers en voor de inrichter Romain Callé is dat natuurlijk een ontgoocheling.  Dat kan iedere inrichter al wel eens overkomen.

De affiche was dan ook niet echt denderend, kwestie van artiesten.  Wat mij betreft was alleen Francis Guntler een zanger die mij kon boeien.  Diana en Alex Gommers twee artiesten die een klassiek programma brengen, was nu eenmaal niet mijn ding.  Eenmaal per maand dat kan ik nog wel appreciëren  maar drie van de vier optredens is mij toch wel wat teveel van het goede.  Teveel goed eten dat kan een indigestie veroorzaken en daar kun je heel slecht van zijn.

De klap op de vuurpijl kwam toen we om kwart na zeven vertrokken en onze wagen helemaal aangevroren stond en ik het ijs van de ruiten moest krabben.  De weg lag er ook maar gladjes bij en boven op de brug aan de Noorderlaan was er een ongeval gebeurd.  Gelukkig was ik tijdig vertrokken en kon ik nog op tijd in de studio aanwezig zijn.

Het huiswaarts rijden gebeurde probleemloos en was er al overal voldoende  zout gestrooid.

25-11-2008 om 17:00 geschreven door francis

Uit een brief, gericht aan een verzekeringsmaatschappij.
_ Rijwiel was in fout. Kwam zonder enig teken of waarschuwing het fietspad opgestapt met rijwiel in de hand.

----------------------
Toppunt van durf.

_  Een ambtenaar op het ministerie die zijn kaak verrekt tijdens het gapen
en het aangeeft als een werkongeval.

----------------------
In Hollywood.

_  U doet me echt aan iemand denken.
_ Dat verbaast me niet! Ik was toch je eerste man!

24-11-2008 om 12:12 geschreven door francis

Wel iets vroeger opgestaan deze morgen dan de vorige, had natuurlijk de traditionele zondagmorgen opdracht te vervullen. Plus minus 54 liedjes bij elkaar toveren voor het programma van hedenavond. Daar moet je toch minimum drie uur en half voor uittrekken.

Als je dan in je bed blijft liggen tot half tien, ja dan is je zondag al bijna voorbij voor je het weet. Kort na twaalven was de klus geklaard en Anita was al met de potten en pannen aan het rammelen. Het was vandaag zalm met een spinazie sausje en tagliatelle, vooraf gegaan van juliennesoep met balletjes. Niet dat ik jullie het water in de mond wil laten komen, maar het was verdomt lekker zeker weten. Terwijl ik dit zit te schrijven loopt bij mij het vocht al langs m’n kin, erg hé!

Momenteel is het goed aan’t sneeuwen en de dakens hier rechtover zien al mooie wit. Ik hoop dat het niet te lang blijft doorgaan, anders kan ik misschien vanavond er nog niet door geraken en dat zou ik spijtig vinden voor de luisteraars. Het is nog meer dan vier uren vooraleer ik moet vertrekken en het heeft nog nooit blijven sneeuwen.

Zo dadelijk ga ik nog eventjes genieten van de televisie en ik wens jullie nog een fijne zondag avond en veel leesgenot met de verschillende blogs bij seniorennet.

23-11-2008 om 15:24 geschreven door francis

22-11-2008 om 22:41 geschreven door francis

Deze morgen had ik een dringende boodschap, waar door ik hoegenaamd niet verder kon slapen. Het was ondertussen reeds kwart na zeven, toen ik nadien eventjes aan het raam ging kijken, vielen er sneeuwvlokjes en de mensen die toen al vroeg bij de bakker recht over ons brood gingen halen hadden allemaal hun paraplu open.

Toen dacht ik bij me zelve,(dat doe ik regelmatig en het eigenaardige hiervan is dat ik altijd gelijk krijg) enfin waar was ik nu gebleven, ho! Ja ik dacht waarom zou ik opblijven met zulk mistroostig weer. Ik terug voor een uurtje en dat uurtje werd een rekbaar begrip, toen ik m’n ogen terug opende was het twintig minuten na negenen. Terwijl ik dit zit te tippen op het klavier word ik nog rood van schaamte.

Bij Anita werd het nog een tikkeltje later, zij kwam te voorschijn omstreeks tien uur. Maar ja de dag te voren waren we voor dag en dauw wakker. Zij die niet weten waarom we zo vroeg op waren gisteren, die lezen best het verslag van de vorige dag hier op dit blog.

Voor de rest is er niet veel te melden, we zijn voor de gehele dag lekker warm thuis gebleven. Een paar huishoud klussen van een niemendalletje. Ik heb vandaag ook veel last van m’n linker schouder wat een gevolg is onoordeelkundig gebruik van die arm tijdens je jongere beroepsjaren en daarvoor moet je nu de tol betalen. Werken heeft weinig goede kanten alleen is het noodzakelijk om later goed te kunnen leven.

22-11-2008 om 21:15 geschreven door francis

21-11-2008 om 21:49 geschreven door francis

Vroeg dag was het vandaag, om half zeven liep de wekker af. Moest hij aflopen, maar een half uur voor tijd was ik reeds wakker. Dit is zo’n slechte gewoonte van me, als ik ’s avonds ga slapen met het idee dat ik me niet mag overslapen wees dan gerust dat ik voortijdig ontwaak.

Nog eventjes blijven liggen om me eens lekker te rekken en dan bedje uit, Anita nog enkele minuten laten genieten. Jullie zullen nu de vraag stellen, waarom moesten Anita en Francis zonodig voor dag en dauw uit hun lekker bed. Ik zou zeggen goede vraag en zulke vraag heeft recht op een eerlijk antwoord. Wij moesten om 8 uur 30 aanwezig zijn in de school van Hilde en Sam wegens grootouderdag.

De ontvangst was in de refter met een tas koffie of thee en een koekje. Daarna mochten we naar de klas van onze kleinkinderen, waar we de lessen mochten volgen. Aangezien we er eentje in het eerste studiejaar en een andere in het tweede jaar hadden moesten we onze tijd verdelen. In elk geval het was wel aangenaam om eens mee te maken.

Nadat de bel voor de speeltijd had gegaan moesten we de klassen verlaten en nog een laatste kop koffie in de refter en terug huiswaarts. Spijtig dat de belangstelling heel laag was, maar de rede was heel aannemelijk. De school heeft een grote populatie allochtonen en de belangstelling vanwege de grootouders was dan ook beperkt.

Na de middag op familie bezoek geweest in Sint Lenaerts bij Greta en Leo om wat te keuvelen, want het was lang geleden dat we elkaar nog ontmoet hadden. Dan kan het wat uitlopen, een uur is dan zo voorbij en onze volgende afspraak is op 25 december voor het kerstfeest. Dit doen we elk jaar de ene keer bij Greta en de volgende kerst is dan bij ons te doen. Dit jaar is het de beurt aan schoonzus en broer.

Zo dat was het dan voor deze vrijdag en morgen hebben we nieuwe inspiratie opgedaan voor een nieuwe posting op m’n blog. Misschien nog enkele foto’s van onze wandeling van gisteren in het oudste deel van Antwerpen.

21-11-2008 om 20:44 geschreven door francis

20-11-2008 om 21:52 geschreven door francis

Deze morgen hebben we voorbehouden aan enkele huishoudelijke klussen. Klussen die in ieder huishouden voorkomen en die alle weken wederkeren en na een half uurtje rust na het middageten, zijn we de auto gaan parkeren aan het eindpunt van tram drie aan de Carrefour te Schoten.

Daar hebben we de tram genomen naar de Groenplaats in hartje Antwerpen om een paar uurtjes te kuieren en enkele foto’s te nemen. Meer hier over bij het tonen van de daar genomen beelden.

De eerste foto die ik nam nadat we uit de metro kwamen, was het standbeeld van Pieter Paulus Rubens. Misschien wel de bekendste kunstschilder die Antwerpen gehad heeft, maar of dat juist is laat ik over aan mensen die daar meer verstand van hebben.

Anita en ik zijn dan verder gegaan langs de grote markt, met het indrukwekkende stadhuis en ronddom de huisjes met die trapgeveltjes en vergulde versierselen. De Hofstraat in gewandeld om langs de kleine Koraalberg naar de Zirkstraat te gaan, waar een mooie binnenplein is het vroegere het Spaans consulaat.

Door straatje in en straatje uit te lopen belanden we uiteindelijk in de Hoogstraat en van voren daar in bevindt zich de Vlaaikensgang. Waar een heel bekend restaurant gevestigd is, namelijk het restaurant “Sir Anthony Vandyck. Het gangetje is nu niet bepaalt een toonbeeld van klasse, eerder onverzorgd zou ik het noemen. In één van de café’s op de Vrijdagmarkt maakten we een sanitaire stop.

Langs de kade wandelden we naar het kasteel “Het Steen” om daar ook nog een foto van te maken. Toen was het al tamelijk donker geworden en besloten we terug huiswaarts te keren, maar een tussenstop op de Groenplaats kon er nog net bij. Van daar terug de metro in om de auto op te pikken op de parking aan het eindpunt van tram drie.

20-11-2008 om 20:58 geschreven door francis

19-11-2008 om 20:51 geschreven door francis

Gisteren kregen we in de late namiddag een telefoontje van de maatschappij Telenet dat er op woensdag omstreeks elf uur, een technieker langs zou komen om over te schakelen op digitale televisie. Dat was goed nieuws natuurlijk, dan moesten we niet extra vroeg opstaan en konden nog rustig ontbijten.

Vijf minuten na tien uur ging de bel en daar was de technieker reeds met een uur voorsprong op de voorspelde tijd. Beter te vroeg dan te laat en de man was amper bezig of de telefoon ging alweer met de mededeling dat de wagen onderweg was. Dat noem ik service van de bovenste plank.

Na een klein uurtje werken stond onze tv afgesteld op digitaal beeld. Natuurlijk de bediening is niet eenvoudiger opgeworden, maar dat leer je wel al doende en alle opgesomde voorbeelden in de begeleidende gebruiksaanwijzing, gaan we hoogst waarschijnlijk toch niet allemaal gebruiken.

Na de middagpauze eventjes naar het winkelcentrum “ De Winkelstap” want Anita wou nog een winterjas met kap kopen en ze vermoede die daar te kunnen vinden. Maar ze had verkeerd gegokt in de “ C&A” vond ze haar gading niet. Ik was ondertussen een donkere Leffe gaan drinken in de taverne “The Butterfly”. Daar is ons Anita me komen halen en na nog een consummatie keerden we gezellig huiswaarts.

De dag was alweer bijna om en morgen mogen we de donderdag begroeten en wat die voor ons in petto heeft dat weten we morgenavond wel.

19-11-2008 om 20:38 geschreven door francis

Een professor was uitgenodigd om een lezing te geven tijdens de week van de senioren.
Hij had het over de stichting van Rome in 753 vóór Christus.
Na afloop vroeg een dame hem in alle ernst:
_ Hoe wist men in die tijd dat het 753 jaar vóór Christus was?
Christus was in die tijd toch nog niet geboren?

----------------------------

Een Schotse bakker wou geld uitsparen door de gaten in zijn donuts groter te maken.
Uiteindelijk moesy hij zujn plan toch opgeven, want hoe groter hij de gaten maakte, hoe meer deeg hij nodig had om er rond te leggen. 

18-11-2008 om 17:10 geschreven door francis

Deze morgen hadden we weer prijs, toen ik buiten keek zag ik de straatstenen glinsteren van de vochtigheid en het is zo heel de dag gebleven.

We keren eventjes terug tot de dag van gisteren e n de maandag is eigenlijk een traditionele dag kwestie van dag indeling. De eerste daguren zijn voorbehouden aan de samenstelling van m’n radioprogramma en na het middageten is het hals over kop ons klaar maken voor ons bezoek aan het artiestengala.

Eigenlijk had ik niet echt veel zin om te gaan, want het genre lag me niet zogoed, maar ik weet dat het voor Anita heel belangrijk is om daar aanwezig te zijn. Dan maar zonder morren me klaar maken. Bij aankomst bleek de opkomst onder het pijl van andere maandagen te liggen. Maar alle vrienden aan onze tafel waren van de partij en dat levert regelmatig een gezellige keuvel op.

Een overzicht van de drie artiesten, de eerste die optrad was Johan Van Mechelen een man die alles zowat aankan, evergreens, Frans en Nederlandstalige muziek en heeft er nog een aangename stem bij ook. Tot daar voor mij geen probleem, maar dan kwam Annina aan de beurt. Haar muzikale voorkeur is de musical en voornamelijk Barbra Streisand is haar grote liefde. Nu is Barbra een heel grote dame en ik ben ook een fan van haar, maar tweemaal 25 minuten vind ik toch wat veel van het goede. Enfin het is een heel lief mensenkind en dat is ook al iets, vinden jullie ook niet.

Dan kwam de grote akte en daarvoor was Gert De Schepper uitgenodigd. Gert is een fantastische zanger daar niet van, maar hij kiest telkens voor de zwaardere versies van de musicals. Zoals o.a Jesus Christ superstar, the phantom of the opera en de musical Cats, maar die is dan al luchtiger van structuur. Maar Gert is en blijft voor mij een geweldige zanger in zijn specialiteit.

Hiermede ga ik besluiten met jullie een prettige nachtrust te wensen en morgen fris te ontwaken.

18-11-2008 om 00:00 geschreven door francis

BLIKSEMAFLEIDER

Sommige mensen denken dat een bliksemafleider bedoeld is om de bliksem aan te trekken.  Niets is minder waar.  Het is juist bedoeld om, als de bliksem dan toch in een gebouw zou dreigen in te slaan, een geleider te vormen met een zo laag mogelijke weerstand, die de stroom naar de aarde kan afvoeren zonder schade aan te richten.  De bliksemafleider zorgt er dus voor dat de bliksem een veilige route naar de aarde kan nemen.

17-11-2008 om 12:31 geschreven door francis

Seniorenweek.

In de herfst van het leven zijn we dankbaar voor:

_ de belastingen die we betalen, omdat dat betekent dat we een goed inkomen hebben;

_ het opruimingswerk na een bezoek, omdat dat betekent dat we vrienden over de vloer hadden;

_het eeuwig tekort aan tijd, omdat dat betekent dat we nog plannen hebben voor de toekomst;

_ de agendaproblemen met de kinderen, de familie en de vrienden; omdat dat betekent  dat wij er nog bijhoren;

_de vermoeidheid en de stramme spieren, omdat dat betekent dat we nog in staat zijn te lopen en te werken;

_onze partner en het geluk om samen wakker te worden;

_ de vele mooie herinneringen,….

Ui t de Druivelaar

17-11-2008 om 00:00 geschreven door francis

16-11-2008 om 16:52 geschreven door francis

Deze morgen ben ik op tijd begonnen want de cd’s van het programma van gisteren moesten nog terug op zijn plaats gestoken worden, want heden morgen moest er een nieuwe speel lijst gemaakt worden. Heden avond om 20 uur is er alweer een programma voorzien en ook morgenavond is het van dat, ik denk dat ik goed bezig ben.

Anita heeft het er van de morgen eens goed van genoten en is blijven liggen tot omstreeks negen uur dertig. Ik kan haar zeker geen ongelijk geven, pakken wat er te pakken is en de rest is allemaal flauwe kul in pakjes. Toen ze te voorschijn kwam was ik bijna halverwege het samenstellen van de drie uur durende uitzending.

Na de middag kwam Patrick( de man van de foto’s uit het buitenland) onze oude tv halen, want hij kon hem wel gebruiken in zijn kantoortje boven. Wij waren er van af en dat is altijd gezellig om iemand een plezier te bezorgen.

Anita zit momenteel naar een film te kijken over een afgerichte wolf en tussendoor werp ik ook wel een blik op het scherm. Ik moet natuurlijk oppassen dat ik niet te veel fouten tip, ik ben sowieso al geen superman op het toetsenbord, maar al doende leert men.

We gaan het niet te lang meer trekken, want ik zou nog graag de laatste vier foto’s over Finland op het blog willen zetten. Het zijn er nog vier mooie met zicht op de natuur rond Helsinki.

16-11-2008 om 16:04 geschreven door francis

      Vorige week heb ik van Patrick enkele beelden ontvangen die genomen zijn in en rond Helsinki en dit tijdens zijn bezoek aan die stad.  Hij was daar om opmetingen te doen voor zijn firma en ik denk dat hij weinig tijd had want hij was karig met informatie over de foto's.       

15-11-2008 om 22:22 geschreven door francis

Deze morgen was het vroeg opstaan geblazen, want om acht uur moest ik op de radio zijn. Ik had me op de lijst gezet om de presentator van “goede morgen Antwerpen” te vervangen. Ik zag er tegenop om zovroeg uit het bed te stappen, maar eens opgestaan dan ben ik vlug klaar en zonder morren stap ik de badkamer in om me te wassen en verder klaar te maken. Scheren moet dan maar wachten tot ik terug ben.

Eens in de studio voel ik me kiplekker en hoe langer ik er ben, word het steeds beter met me. Enkele luisteraars belden me om te zeggen hoe blij ze waren me terug te horen en of ik niet wilde terug komen in een ochtend programmatie. Maar dat zie ik niet echt zitten, we zullen het maar laten zoals het is. Vijf uurtjes presentatie is ruim voldoende en als de kans zich voordoet zal ik nog wel eens vervangen.

In de namiddag was er het verjaardagsfeestje van onze jongste kleinzoon, hij werd zes jaar en dat werd vandaag gevierd. Eigenlijk verjaart hij de 19 november, maar omdat hij dan naar ’t school moet die dag werd het vervroegt naar heden middag. We moesten dan wel een rit maken naar Rijckevorsel op de camping aldaar. Mijn dochter had enkele vriendjes uit genodigd van onze Sam en het geheel ging door in de cafétaria van de bowlingbaan.

Het was er aangenaam al hoewel er veel geroezemoes was van de kinderen en dan dat lawaai van de bowling bollen. Maar ja alles went na verloop van tijd en omstreeks 18 uur vertrokken Anita en ik terug huiswaarts. Voor ik de auto in de garage reed, eventjes een ommetje maken en frietjes met een cervela uithalen in de frituur. Want weggaan en dan nog zelf koken dat lukt natuurlijk niet zo goed.

Zodoende was onze zaterdag bijna gepasseerd, er rest ons alleen nog de avond en na het posten van dit artikel nog wat televisie kijken en dan het beddetje in en van een weldoende nachtrust genieten.

15-11-2008 om 20:40 geschreven door francis

Vandaag moesten we vroeg uit de veren want tussen acht en tien uur heden morgen werd onze nieuwe televisie geleverd en inderdaad acht uur dertig werd er aangebeld door twee mannen van de firma waar we hem hadden gekocht. In record tempo werd hij geplaceerd en aangesloten, al de beschikbare zenders werden getest en klaar was Kees. Uiteraard na betaling van het resterend bedrag.

Nu is het alleen nog wachten op de firma Telenet, die de digicorder moet leveren en aansluiten voor de digitale programma’s. Gisteren zulk zalig herfstweer en vandaag alweer dat mistroostig regenachtig weer van niemendallen. Zagen en zeveren helpen ook niet, dus geen energie aan verspillen.

Dan maar lekker thuisblijven en genieten van onze laatste nieuwe aanwinst. Lekker groot beeld en als we dan nog digitaal beeld kunnen hebben zal het helemaal dik in orde zijn. Rustig afwachten is de boodschap, wat moet komen komt toch, is het vandaag niet dan is het morgen wel.

Morgenvroeg is er een collega op de radio die niet aanwezig kan zijn en ik heb me dan maar kandidaat gesteld om hem te vervangen. Daarom moest ik deze namiddag eventjes wat tijd uittrekken om een programmaatje in elkaar te knutselen en daarom kwam dat miezerige weertje goed van pas. Nu heb ik de avond helemaal voor mij en dat komt goed uit want zodadelijk is er de film over het leven van Johnny Cash en zijn vrouwtje June Carter. Ik heb altijd een fan van die twee geweest.

Ik wens jullie nog een fijne vrijdagavond en voor straks een zachte nachtrust.

14-11-2008 om 20:44 geschreven door francis

14-11-2008 om 16:22 geschreven door francis

Vandaag was het een drukke dag, zeker in de voormiddag. Anita moest om kwart voor tien bij haar huisarts bloed laten trekken om te controleren of alles in orde terug was en tegelijkertijd medicijnen laten vernieuwen. In tussen tijd zou ik de boodschappen doen, onder anderen de wekelijkse inkopen in de supermarkt met de letter A.

Gelukkig was het er niet druk en moest ik alleen maar het meegekregen briefje afwerken. Op een goed half uur was de klus geklaard en kon ik terug huiswaarts keren. Juist op tijd want de ruitenwasser had juist gedaan met de ruiten langs de buitenzijde te lappen. De vorige keer waren we niet thuis, dus was er nog een openstaande rekening bij de ruitenwasser.

Ondertussen was Anita ook gearriveerd van haar doktersvisite en had ze nog een klein uurtje vooraleer ze naar de kapper moest. Tegen de tijd dat ik ze terug thuis verwachte had ik de tafel voor het middagmaal gedekt en de koffie gezet. Normaal is ze terug van de kapper na een uur en half maar vandaag liep het uit tot meer dan twee uren. Personeels tekort was de reden, kan gebeuren natuurlijk.

Als een bloem in het veld kwam ze binnen gewandeld en ze was een vijftig euro meer waard, dan toen ze vertrok. Na het eten stapten we in de wagen en vertrokken voor een korte wandeling in het Peerdsbos en een bezoekje aan de Melkerij. Met een mooi gekapte dame, daarmee moet ge pronken in een horecazaak en neem van mij aan dat ze er nog best mag wezen ook al is ze oma klinkt bekent in de oren (Louis Neefs).

In het bos heb ik nog twee mooie foto’s genomen, want herfstzichten beginnen sporadisch te worden na de storm begin deze week. De bladeren zijn bijna volledig van de bomen gewaaid en de volgende natuurfoto’s zullen winteropnames moeten zijn, hopelijk met een beetje sneeuw. Zou werkelijk fantastisch zijn, alleen spijtig voor de ellende die dat soms meebrengt.

13-11-2008 om 20:43 geschreven door francis

Een zeer moderne moeder tegen haar jongste, nog inwonende dochter.
_  Schaam je je niet, Emely, al je zusters zijn al gescheiden en jij bent nog niet eens getrouwd!

------------------------------

Gevangenisdirecteur tot terdoodveroordeelde:
_  En wat wenst u voor uw laatste maaltijd?
_  Hinde met een fles champagne van het jaar 2040.

13-11-2008 om 12:33 geschreven door francis

Mietje, bij faute van eten, was alzoo mager of 't hout van de galge. Ne keer dat het met zijn oom uitging, kwamen zij eene kennisse tegen, die eenen schoonen hazewind mee hadde. Oom bleef een kouterke slaan, binst dat Mietje den hond streelde en met heur handje over zijn mager rebben laaide: _ Aei, gij schamel beestje, zei Mietje, weunt gij ook bij uwen oom, misschien.

Gelezen in De Druivelaar:  de meest geliefde dagkalender.

13-11-2008 om 12:25 geschreven door francis

De zon was al vroeg van de partij van morgen en dan is het opstaan dubbel zo leuk vind ik. Ik weet niet hoe jullie dat ervaren, maar veronderstel dat dit niet anders. Anita heeft het een beetje langer uitgehouden in het bed dan ik en ondertussen heb ik wat gelezen in m’n boek van de bibliotheek. Het boek handelt over de Inca’s zo omstreeks de jaren 1520 en het is in drie delen geschreven, het verhaal speelt zich af afwisselend in Peru en in Spanje en ik vermoed dat het over de onderwerping van de Inca’s zal handelen.

Vorige zaterdag hebben we een nieuwe televisie gekocht en die word vrijdag geleverd en aangesloten. Daarom zijn we de schoonmaak reeds gisteren gestart met het stofzuigen van de woonkamer en vandaag is het de beurt aan het dweilen van de keuken, de hal en de tweede slaapkamer nu dienstig als rommelkamer. Ik bedoel nu niet dat wij daar alles op een hoop kieperen, nee hoor maar nu is ze in gebruik, in eerste instantie voor het opbergen van m’n cd’s en lp’s. Onze diepvrieskast heeft er een onderkomen gevonden, alsook een kleinere kleerkast en een schoenkastje. Anita doet er ook haar strijk en natuurlijk moet die kamer ook regelmatig haar beurt krijgen.

Na de middag hadden we nog genoeg energie over om een flinke wandeling te maken in het gemeentelijk park, want er stond een volle zak met oudbakken brood voor de geiten en de herten.

Dat voederen doet Anita graag en daarom houd ze ieder sneetje brood bij. Het word gedroogd en in stukjes gebroken. De eendjes zijn eveneens van de partijen staan rond je voeten te trippelen en te kwaken.

12-11-2008 om 20:35 geschreven door francis

12-11-2008 om 00:00 geschreven door francis

Wanneer ons einde niet veraf lijkt, blikken we zeker terug op wat voorbij. Wat maakten we van ons leven?  Wat goed was, wordt onze vreugde en wat fout was, wordt ons verdriet.  Een bestaan zonder diepgang geeft een gevoel van leegte.  Het verleden kunnen we niet overdoen.  Het onomkeerbaar voortgaan van de tijd moeten we aanvaarden.  Hier en nu is het de gunstige tijd om aan onze dagen inhoud te geven.  Tijdverlies mogen we ons niet permiteren, het leven is zo kort.

Valeer Deschacht.

11-11-2008 om 21:11 geschreven door francis

Toen we gisterenavond na de voorstelling in de sporthal nog een kleinigheid genuttigd hadden, viel het ons op dat er nog veel volk in de cafetaria binnen kwam en dat is eigenlijk verwonderlijk. Gewoonlijk zijn het maar enkele mensen die komen tennissen die rond die tijd aanwezig zijn in de sporthal.

Gewoonlijk betekend dit dat er in het sportpaleis een optreden is en dan moeten we vroeger vertrekken. Het is dan hartstikke druk op de slachthuislaan, van de auto’s die opzoek zijn naar een parkeerplaatsje. Inderdaad het was er druk en hoe het komt dat er geen aanrijdingen gebeuren weet ik niet, maar iedereen doet maar raak. Van links naar rechts invoegen en omgekeerd, plots remmen als de chauffeur denkt van een parkeerplaats te hebben gezien, enfin gewoon bangelijk.

We waren dan wel een beetje vroeger dan anders, want uiteindelijk viel het dan allemaal wel mee in de slachthuislaan. Beter te vroeg dan te laat, ik had dan nog al de tijd om alles klaar te zetten voor de uitzending van 20 uur. De uitzending was nog maar net bezig toen de melding binnenkwam van het overlijden van de zanger Wannes van de Velde, Anita had al dadelijk haar handen vol aan de telefoon.

Iedereen verwachte van me dat ik een plaatje van de overledene zou draaien, maar natuurlijk had ik niets bij me van de Wannes en op de computer in de studio was alleen maar een kerstlied voorhanden en daarvoor is het nog wel wat te vroeg. Misschien dat vandaag één van de collega’s wel iets speciaals zal doen, als nagedachtenis.

Omstreeks tien uur dertig waren we terug thuis en konden we een verslag volgen op het laat avond nieuws over het overlijden van de artiest en enkele interviews met zijn collega’s beluisteren en dan lekker ons bedje in.

11-11-2008 om 20:52 geschreven door francis

Goe gezelschap kort den weg.

Guido Gezelle

11-11-2008 om 16:23 geschreven door francis

Soldatenkerkhof in Vlaanderen.

Genietend van van de zomerzon
stoeien onbezorgde kinderen
op het zwijgend verdriet
van een Britse dodenakker.
Onder het gestolde bloed
van versteende lichamen
liggen honderden dromen
voor eeuwig begraven.

Jozef Vandromme

11-11-2008 om 16:20 geschreven door francis

Ondanks de negatieve voorspellingen van gisteren blijkt de storm alsnog meegevallen te zijn in het land. Op enkele plaatsen hadden ze wel af te rekenen met water overlast, maar van omgewaaide bomen was er op het middagnieuws geen spraken. Misschien hadden ze tijdsgebrek wegens te vele reportages in de westhoek, ter gedenkenis van het einde van de grote oorlog nu 90 jaar geleden.

In Ieper was het heden morgen wel de moeite, die prachtige optocht met die verschillende leger drumband in hun veelkleurige uniformen. De reporter wist erbij te vertellen dat Ieper vandaag Engels grondgebied was. Maar ja er zijn ook ontzettend veel Britse onderdanen gesneuveld in die niets ontzienende grote wereldoorlog. Met de vraag erbij stellende waarom? Maar die vraag kun je altijd stellen bij ieder bloedvergieten en oorlog. Toen werd er gezegd nooit meer oorlog en nog geen kwart eeuw later was het alweer van dat.

Ik ga er over ophouden anders word ik er nog depressief van en dat is ook voor niets nodig. Gisterennamiddag was het zoals iedere maandag weer artiesten gala in de sporthal van het Schijnpoort. De artiesten waren Francis Guntler voor het lichtere genre. Hij had ook enkele goede moppen in huis en kwestie van liederen, kan hij zowat alle richtingen uit. Hij hield het bij Engels, Duits en Nederlandstalig, het was best gezellig.

Dan hadden we twee vocalisten die een klassieke scholing hadden genoten en de aria’s uit operette zomaar uit hun mouw schuddend. Bij Marie-Jeanne Seynaeve kon dit natuurlijk niet, aangezien haar kleed niet van mouwen voorzien was, maar jullie begrijpen die uitdrukking van mij wel. De bariton Willy D’Heere deed ook zijn op duitje in het zakje, het was allemaal heel knap maar voor mij was het allemaal een beetje te veel van het goede. Ik ben niet zo’n klassieke muziek liefhebber.

Maar na de pauze schakelden ze over op het musicalgenre en dat maakte al veel goed voor mij, al bij al was het een geslaagde namiddag.

11-11-2008 om 16:01 geschreven door francis

Er is vandaag niet zoveel te vertellen daarom deze foto’s over de training van zeeleeuwen.  Vier maal per dag wordt er een show gehouden voor de bezoekers van Sea Life.  Dit gebeurt in het buitenbassin en voor die gelegenheid is er een tribune gebouwd.  Één nadeel is er , ondanks het dak boven je hoofd dat je nat kunt worden.  De zijkanten zijn bovenaan open en de zitjes kunnen dan nat worden als het regent en in ons geval had het ervoor juist geregend. Als je dan geen vod bij je hebt zit je met uw achterste op een nat zitje.  Gelukkig had ik een zakdoek bij me en daarmee konden we ons behelpen.

De voorstelling was prima in orde en de uitleg was perfect tweetalig.  Al de oefeningen die de dieren moeten doen dienen eigenlijk om te zien of alle lichaamsfunctie nog werken.  Voornamelijk bedoelt om de spieren en pezen te controleren.  Voor groot en klein een aangenaam half uurtje.  Bekijk maar rustig deze foto’s en als je eens in Blankenberge vertoefd moet je Sea Life zeker eens bezoeken, de weg staat duidelijk gemarkeerd.

09-11-2008 om 17:06 geschreven door francis

Vandaag alweer een mooie herfstdag, reeds vanaf het ochtendgloren scheen het zonnetje en het was aangenaam uit de wind en in de zonneschijn. In de voormiddag heb ik een beetje op het terras bezig geweest, want ik heb er een plantenbak met geraniumplanten die nog volop in de bloei staan en ook nog nieuwe bloemknoppen vormt. Daar heb ik dan de verslenste bloemstengels uitgesneden.

Een bellekensplant heb ik veiligheidshalve maar binnen gehaald, maar ik weet niet of ik de takken nu moeten in snoeien of moet wachten tot hij helemaal is uitgebloeid. Als iemand mij daar raad in kan geven, dan kan dat met een reactie onderaan dit schrijven of met een E-mailtje. Alle vormen van raad zijn van harte welkom.

Na de middag zijn we op inkoop geweest, want ons Anita had nieuwe kleren van doen en ik moest volgens haar dringend een nieuwe veston hebben op m’n donker blauwe broek. Als ze iets in haar hoofd heeft dan mag ik keren of draaien dat helpt allemaal niets. Tegen vrouwelijke logica is geen kruid opgewassen, eenmaal zal ik proberen om er onderuit te komen maar dan leg ik me daarbij neer.

Daarna zijn we natuurlijk nog iets gaan drinken, het was lang geleden dat we hier in de buurt nog eens ergens binnen waren geweest en deze namiddag is het er dan toch van gekomen. Ons Anita een fruitsapje en ik een Corsendonck paterke en dan terug naar huis. Het werd stilaan etenstijd en Anita had een half kippetje voorzien met sla en kroketten. Ik heb niet gegeten maar gevr… als een varkentje.

De liefde van de man gaat door zijn maag zeggen ze en zou dat dan echt waar zijn dat gezegde, ik moet het nog geloven ook. Morgen een prettige zondag gewenst, met of zonder zon.

08-11-2008 om 20:42 geschreven door francis

Toen we op maandag 27 oktober een bezoek brachten aan het opvangcentrum voor aangespoelde zeehondjes waren er twee in afzondering. Zij waren deze maand ergens aangespoeld aan onze kust, vermagerd en ziek. Zo gauw ze genezen zijn en een beetje op gewicht zijn gekomen dan mogen zij naar het buiten bassin tot ze ongeveer een 35 kilogram wegen en dan worden ze terug in zee gezet. Hun overgewicht geeft hun de gelegenheid om eventjes te bekomen in de vrijheid en te leren zelf voor hun eten te zorgen.

De eerste foto toont jullie een jonge zeehond die aangespoeld was in De Haan op vier oktober en de tweede is een jong vrouwtje aangespoeld in Bredene en dit op datum van de twee en twintigste van de zelfde maand.

07-11-2008 om 22:05 geschreven door francis

Deze morgen moest ik al vroeg bij de pedicure zijn om m’n voetjes te laten verzorgen, ik heb geweldig veel kalkvorming aan de nagels van de grote tenen. Want reeds enkele dagen had ik last als ik m’n schoenen aan had, dan werd de druk te groot. Gisteren aan de kust had ik gewone schoenen aan en op de lange duur begin je dan moeilijker te gaan, met alle gevolgen van dien zoals rugpijn.

Dit behoort allemaal tot de verleden tijd, het heeft eventjes wat pijn gedaan. Daar zijn we nu eenmaal het sterke geslacht voor om die pijn met een glimlach te doorstaan. ‘k heb toch drie bevallingen doorstaan, aan de zijde van m’n echtgenote in de verloskamer.

Deze namiddag kreeg ik bezoek van een reporter van het weekblad Humo voor een interview. Dit was voor een reportage over radio Minerva dat binnen een drietal weken verschijnt in het hier boven vermeld weekblad. Meer hierover op een latere datum, als ik meer informatie heb. Dit was mijn eerste interview dat ik meemaakte en ik was best zenuwachtig dat mag je wel geloven. Zeker omdat ik de vragen niet kende, enfin we zullen wel zien wat het word.

07-11-2008 om 20:30 geschreven door francis

Een selectie van zes herfstfoto’s gemaakt in domein Vordenstein, gefotografeerd dinsdag vier november.

06-11-2008 om 21:18 geschreven door francis

Gisterenavond aandachtig geluisterd naar de weerman en de voorspellingen waren tamelijk goed, enfin voor de tijd van het jaar toch. Dus heden morgen besloten we om onze achtergelaten bagage te gaan oppikken in Blankenberge.

Toen we klaar om vertrekken waren scheen het zonnetje lekker en dat was een goed teken. Nog eventjes langs het tankstation om bij te tanken en weg waren we, richting Waaslandtunnel om dan de expresweg naar Knokke te nemen. Tot aan de tunnel van Zelzate ging het allemaal nog prima en reden we lekker in het zonnetje.

Maar de tunnel door daar kregen we af te rekenen met mist vorming en hoe verder we richting kust reden hoe hardnekkiger hij werd, maar nu echt niet dat ge geen 100 meter ver kon zien. Na anderhalf uur arriveerden we in Blankenberge en daar was de zon ook nog niet doorgebroken en we zouden ze van heel de tijd dat we daar waren niet te zien krijgen.

In het verhuurkantoor lag onze vergeten bagage op ons te wachten. Nadien hebben we in de Evergreen een tas koffie gedronken en een kleinigheid gegeten en de eigenaars waren verrast dat ze ons zagen binnenkomen en dat betekende weer de zelfde uitleg over de waarom.

Van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog een kleine wandeling naar de vuurtoren op het oosterstaketsel te doen en dan terug langs de wandeldijk naar de parking waar de auto stond. Toen voelden we beide een druk in onze buik waarvan we ons moesten verlossen, vooraleer we huiswaarts keerden.

Terug thuis omstreeks 16 uur 45 en bijna de ganse terugweg hebben we afgelegd in de zonneschijn, alles bij elkaar genomen een mooie extra verlofdag en dit door het vergeten van enkele jassen en twee paraplu’s

06-11-2008 om 20:49 geschreven door francis

Enkele dagen terug bemerkte ik dat m’n ruitenwissers versleten waren, daarom heb ik me deze morgen maar de moeite getroost om naar de garage te rijden en ze te laten vernieuwen. Want bij motregen of opspattend water van voorbij rijdende auto’s en zeker van grote vrachtwagens, liet hij strepen na en dat belemmerd de zichtbaarheid.

Nu moet ik nog één ding dringend doen, naar de car- wash gaan en m’n wagentje een flinke wasbeurt geven. Het word zo stilaan schandalig en als er iemand kijkt heb ik het gevoel dat ik een rood hoofd krijg. Kan zijn dat het een bloedsaandrang is omdat ik in de penopauze zit, vrouwen hebben daar ook last van,uiteraard niet van een peno maar wel van een menopauze.

Voor de rest heb ik niet veel meer gedaan, dan in het appartement wat rondgelummeld. Ho ja ik ben nog naar de bibliotheek geweest want m’n boeken waren uitgelezen en voor het slapen gaan lees ik toch nog graag een uurtje. Ik hoop dat ze goed zijn want ze zijn alle drie van de zelfde schrijver en ze handelen over het Incarijk, ten tijde van de Spaanse veroveringen in Zuid- Amerika. Ze zijn wel geschreven in romanvorm, dus dat zal wel best meevallen zeker en is het niet zo dan doen we ze snel weer terug binnen en kiezen er anderen.

05-11-2008 om 22:10 geschreven door francis

Aanpassing van mijn dagboek op de datum van gisteren dinsdag 4 november. Bij het ontwaken was het eerste dat ik deed, eens buiten kijken, er hing nog redelijk wat mist in de straat. Volgens de weermannen bestond er kans op grote opklaringen als de zon kracht genoeg had om de mist en de bewolking op te lossen. Dus afwachten was de boodschap en inderdaad na de middag brak de zon door de wolken heen.

Dadelijk onze wandelkledij aangetrokken en weg waren wij, deze kans mochten we niet laten liggen om de beentjes eens te strekken en een mooie boswandeling te maken. Het domein Vordenstein was ditmaal ons doel.

Toen we de parking opreden zagen we al dadelijk dat niet alleen wij op dit idee waren gekomen. De parking stond gelijk vol met wagens en uit ondervinding weten we dat dit geen hinderpaal opleverde, want het bos is groot genoeg. Toen we uitstapten zagen we direct dat het bos er op zijn prachtigst uitzag in herfsttooi.

Mijn fototoestel had ik uiteraard bij me en dat was wel nodig om enkele mooie beelden te schieten. Zulke mooie kleuren mogen niet ontbreken in je fotoalbum en tussendoor enkele paddestoelen erbij en de namiddagwandeling kon niet meer stuk.

Na een uurtje of twee verdween de zon terug achter de wolken en voelde je de temperatuur met enkele graden zakken en besloten we om huiswaarts te keren.

05-11-2008 om 14:53 geschreven door francis

Eeuwig Leven.

Al sinds het begin van het menselijk bestaan houdt deze vraag de mens bezig: wat gebeurt er met ons als we overlijden? Er bestaat geen enkele cultuur die niet geprobeerd heeft om daar een antwoord op die vraag te vinden. Zowat alle natuurvolkeren geloofden dat de ziel na de lichamelijke dood verder leeft. Daarom bewezen ze de geesten van hun voorvaderen eer.  Zo schreven de Delaware- indianen het volgende over de plaats waar de overledenen heen gingen:" Daar leeft de ziel voor eeuwig in een gezegend jachtgebied, een prachtig land.  Daar zullen de kinderen hun ouders terugzien en de ouders hun kinderen.  Er is daar geen zon, maar een fel licht dat de schepper laat schijnen. Alle mensen die op aarde sterven, of ze nu jong zijn of oud, zullen er hetzelfde uitzien en de blinden en kreupelen zullen weer helemaal gezond zijn."

De Druivelaar, de enige echte.

04-11-2008 om 20:53 geschreven door francis

Gisteren ontbrak me de tijd om iets te posten. ’s Morgens zoals altijd programma voor bereiden, middagmalen en dan ons klaar maken om tegen drie uur aanwezig te zijn op het artiesten gala in de zaal Schijnpoort.

Er waren zoals steeds drie artiesten uitgenodigd en ditmaal was de hoofdbrok klassiek met als vocalisten de sopraan Elfriede Rudolph en de tenor Patrick Desmet. Ik moet eerlijk bekennen dat operette en opera nu niet bepaalt mijn ding zijn, maar de inrichters proberen iedereen aan zijn trekken te laten komen. Anita daar en tegen kan daar wel van genieten, zij houdt eigenlijk van alle muziekgenre.

Dan was er nog Marc Hofman een duiveltje doet al, van aankondigen, moppen tappen en hij heeft dan nog een degelijke zangstem waarmee hij overwegend evergreens ten beste geeft. Ten titel van inlichting de Marc is de zoon van dehier boven genoemde Elfriede, de appel valt nooit ver van de boom.

De opkomst was vrij behoorlijk en het publiek spaarde de aanmoedigingen niet, aan ambiance ontbrak het zeker niet, aan het einde kregen de drie artiesten een staande ovatie van de aanwezige luisteraars.

Ons restte niets anders dan nog een kleinigheid te nuttigen en dan tegen acht uur aanwezig te zijn op de linkeroever, in de studio van radio Minerva. Dat was zo wat onze dagindeling op maandag drie november.

04-11-2008 om 20:28 geschreven door francis

Snelheid van de bliksem.

De snelheid van een bliksemflits bedraagt 60.000 km per seconde, dus razend snel.
Een bliksemflits is ongeveer 6 km lang en daarentegen slechts 2,5 cm breed.

02-11-2008 om 16:54 geschreven door francis

Van ondernemer tot ondernemer.

_  Denk jij dat advertenties gelezen worden?
_  Ja daar ben ik absoluut zeker van!
Onlangs plaatsten wij een advertentie, omdat we een nachtwaker zochten.
Wel twee dagen later werd ons magazijn helemaal leeggeplunderd.

02-11-2008 om 16:48 geschreven door francis

02-11-2008 om 16:41 geschreven door francis

De zondagmorgen begon al veel leuker dan de dag daarvoor, toen ik over de deur naar de bakker ging was de straat reeds opgedroogd en de zon deed al een beetje moeite om door het wolkendek door te breken.

Dat is het positieve dat ik op weerkundig vlak te melden heb, want nu momenteel is het alweer grauw en grijs.en hebben we moeten bij lichten zo donker is het in het appartement en het is exact vijftien uur.

Ik ben al vroeg aan m’n dagboek begonnen want deze avond heb ik er geen tijd voor wegens andere bezigheden.  Wie regelmatig op m’n blog komt weet dan dat ik me ook bezig houd met presentatie bij de onafhankelijke radio Minerva.

Voor de rest is er nog weinig te melden, enkel een kleine anekdote die ons is overkomen.  Donderdag laatstleden zijn we dan terug gekomen van ons verlof aan de Belgische kust en toen Anita enkele uurtjes later bezig was om de bagage te sorteren, bemerkte zij dat we drie jassen en twee regenschermen hadden achtergelaten op het appartement.

Ze waren blijven hangen in de hal van het vakantieadres, want voor we vertrokken waren we nog eerst gaan eten in een restaurant en nadien de auto ingeladen en niet meer in de kassen gekeken of we wel alles bij hadden.  De vrijdagmorgen heeft ze dan vlug naar het verhuurkantoor getelefoneerd en daar kreeg ze de verzekering dat alles op het kantoor zou blijven liggen tot we de zaken kwamen halen.

02-11-2008 om 15:36 geschreven door francis

Toen ik heden morgen omstreeks half acht wakker werd en buiten keek was het grauw en grijs. Zoals ze het gisteren voorspeld hadden viel er een druilige regen en het zag er naar uit dat het iets voor de ganse dag zou zijn.

Juist vandaag dat er zoveel mensen op de been zouden zijn wegens Allerheiligen, de dag dat we zo gezegd onze doden moeten eren. Als ge geliefde overleden familieleden heb, is het normaal dat ge daar wel meer aandenkt dan alleen op één november. Maar dat is iets wat ieder bij zich zelf moet uitmaken, iedere mens reageert anders in die situatie.

Na het ontbijt ben ik vol goede moed aan de arbeid getogen, gisteren had ik er echt geen zin in, dan maar met een dag vertraging aan de schoonmaak begonnen. Anita was al vroeg aan de strijk begonnen en het geen ze gisteren gewassen had ligt nu al netjes gestreken in de kast.

Ik wou de ruiten ook zemen, maar wegens de regen heb ik daar maar vanaf gezien misschien is het volgende week wel een dag dat het niet regent. Met de stofzuiger de kamers gedaan, dat was zo gepiept en met een natte dweil de keuken en de badkamer even aangedweild dat was nu ook weer niet de grote inspanning.

Tegen de middag waren we alle twee bijna gelijktijdig klaar met onze bezigheid en konden we nog eventjes in de zetel zitten, om daarna een brood maaltijd te nuttigen. Na het nieuws van één uur heb ik genoten van een siësta van ongeveer een uurtje. Daarna heb ik me rustig aan de computer gezet en nog enkele foto’s van het pittoreske polderdorpje Lissewege op het net gezet, zoals jullie ondertussen reeds heb kunnen bekijken op dit blog.

Ik heb eigenlijk nog veel werk te verrichten, want ik moet zo stilaan m’n fotoalbum op het seniorennet gaan bijwerken. Dit is te bekijken op volgend adres http://fotoalbum.seniorennet.be/kemperke

01-11-2008 om 20:25 geschreven door francis

Een tweede reeks foto’s van het typische polderdorpje Lissewege. Het is werkelijk een bezoek overwaard en zij die er nog nooit zijn geweest, als ge in de buurt van Zeebrugge bent rij eventjes de polder in. Het is duidelijk aangegeven.

Trapgevelhuis anno 1910.  Het heeft de naam meegekregen “ Goede Dag “ in welke betekenis ze het bedoelen weet ik niet, er zijn twee mogelijkheden ofwel de doorsnee betekenis van het is vandaag een goede dag.  Maar het kan ook dat vreselijke wapen uit de middeleeuwen zijn, die ronde bol met uitsteeksels aan een ketting en als handvat een houten stok.

01-11-2008 om 16:49 geschreven door francis