Nu de man waarvoor driekwart van de aanwezige gekomen waren Meurice Dean. Deze man heeft een jaren lange carrière gehad in de Verenigde Staten van Amerika en dit samen met zijn vrouwtje de zangeres Annie Anderson.

Vorig jaar was hij eveneens nog geweest in het Schijnpoort en ik moet zeggen hij is er op achteruit gegaan. Misschien was hij niet in z’n dagje maar nu heeft hij veel moeten improviseren, toen hij meerdere malen z”n tekst kwijt was en zijn vakmanschap heeft hem telkenmale gered van de ondergang. Want stielman is hij zeker en vast en de liefde voor het lied is er nog altijd bij hem volledig aanwezig.

Dit is zeker geen kritiek op de man in kwestie, daarvoor hebben we veel te veel respect voor de grote zanger in kwestie en alles bij elkaar hebben we genoten van het optreden zelf. Want een klasbak is hij zeker en vast.

Dit was het dan voor dit optreden en door ons verlof hebben we het optreden van 30maart moeten missen, maar het volgende optreden zijn we terug van de partij, zeker weten.

31-03-2009 om 21:33 geschreven door francis

Nu de baan ruimen voor het vrouwelijk schoon, ik vraag nu je aandacht voor een dame die voor de derde maal in het artiestengala haar opwachting maakt. Haar stem is geweldig geschikt om de Amerikaanse country liedjes te vertolken maar vandaag hield ze het bij enkele bekende nummertjes zoals het overbekende nummer dat geschreven werd door Willy Nelson, namelijk “Crazy.”

Voor de rest zong ze een allegaartje van bekende liedjes, overwegend mee zingertjes. Spijtig want ik had me aan meer country verwacht en dat sloeg wel wat tegen. Goed vertolkte country hoor ik wel graag en in m’n beginperiode bij radio Minerva had ik een tijdje zulk programma.

In elk geval bij het grote publiek viel haar optreden in goede aarde en dit is wat telt, want eigenlijk country is niet zo geliefd bij het merendeel van de luisteraars.

Haar beide optredens voor en na de pauze werden op luid applaus begroet en enkele malen ging ze tussen beide muzikanten staan zingen en vroeg ze applaus voor beide mannen. Dit werd door de aanwezige in de zaal graag gezien.

Dit was dan het optreden van Amy Lee Bennet en ik ben zeker dat dit niet het laatste optreden zal zijn van deze dame in de feestzaal van het Schijnpoort.

31-03-2009 om 21:09 geschreven door francis

Onze eerste artiest die het podium mocht op stormen was zanger conferencier Marc Hofman. Voor hen die regelmatig m’n verslagen lezen zullen misschien zeggen, die naam komt regelmatig aan bod in het artiestengala en gelijk hebben ze. Want inderdaad den Marc is een trouwe gast op dit festijn.

De inrichter van dit gala Romain Callé weet dat hij altijd kan rekenen op het stiptheid van de zanger. Hij is altijd goed voorzien van voldoende goede moppen en ze zijn nooit aangebrand.

Zoals ook deze van vandaag het geval waren en hij kan ook prachtige evergreens zingen met zijn begenadigde stem. Telkens hij optreedt brengt hij minstens drie liedjes van the king Elvis Presley en wat voor de inrichter ook een pluspunt is dat hij als conferencier ook goed kan is de andere artiesten aankondigen.

31-03-2009 om 20:44 geschreven door francis

Ik ga eventjes in de tijd terug, namelijk naar maandag 23 maart, toen waren Anita en ik aanwezig op het artiestengala. Maar omdat ik toen in verlof was aan de kust en er op de draagbare computer geen foto bewerkingsprogramma staat kon ik bij het verslag geen foto’s tonen.

Er was wel een programma gedownload maar ik kreeg het niet open. Enfin we zijn vanaf vandaag terug thuis en ik kan weer op de normale manier werken. De achterstand zal vlug ingelopen zijn, zonder tegenslagen natuurlijk want foto’s zijn er genoeg genomen.

31-03-2009 om 20:08 geschreven door francis

Dit is de laatste posting vanuit het vakantieadres te Blankenberge, morgen zijn we alweer thuis en dan kan ik terug werken vanaf m’n vaste computer. Dat zal terug goed zijn want ik heb al zoveel foto’s die ik graag met jullie wil delen en dat gaat momenteel niet omdat het fotoprogramma niet wil openen op de laptop. Enfin ik heb er nog niet van wakker gelegen en ik veronderstel dat dit bij jullie ook niet het geval is.

Vandaag in de voormiddag heb ik alles wat moest gedweild worden gedaan en morgen nog wat kleinigheden doen om het appartement proper over te dragen aan de volgende huurders en dan kunnen we rustig huiswaarts trekken.

Het weer was vandaag weer in goeden doen en na de middag de laatste grote wandeling gedaan naar de duinen. Daarna een stuk langs het strand gelopen om terug te keren. Dan eventjes uitrusten in het strandcafé bij een lekkere tas koffie . Een gebouwtje dat tegen een bunker uit de tweede wereldoorlog is aangebouwd. Met een groot buiten terras dat volledig in de zon is gelegen, als ze schijnt en vandaag was dit het geval. Voor een dag in het begin van de week was er veel volk die van de zon en een fris pintje zaten te genieten.

Na de pauze viel de terugweg niet zo zwaar en na een uurtje waren we terug op de plaats van vertrek. De zon stond nog lekker te schijnen op ons terras en we besloten van nog een uurtje te genieten van de zon met een frisdrank vooraleer we gingen eten. Dit was het voordeel van het zomeruur ‘s avonds een uur langer zon, een uur langer genieten van deze zon.

Ik ga dit verslag beëindigen en jullie nog een gezellige avond wensen en veel blogplezier

30-03-2009 om 21:01 geschreven door francis

Deze morgen was ik reeds om zeven uur uit de veren, maar in werkelijkheid was het reeds acht uur want de zomertijd was heden nacht ingegaan. Dus het eerste wat ik gedaan heb was de hier aanwezige wekkers en klokken gelijk zetten. Gelukkig staan er hier op ons vakantieadres niet te veel, eigenlijk maar twee. De klok die hier aan de muur hangt in de living en ook de klokradio die in de slaapkamer staat.

Voor de rest was het enkel de GSM die nog moest gelijk gesteld worden. Al vlug werd het duidelijk dat het een zonnige dag zou worden, want ondanks het uur vooruit was de hemel al helemaal blauw van kleur en dat liet het beste verhopen.

Na het ontbijt waren er enkele karwijtjes te verrichten, want Dinsdagmiddag om twaalf uur moet de sleutel van het appartement in geleverd worden en dat appartement moet in de zelfde staat achtergelaten worden. Terwijl Anita het stof voor haar rekening nam in de woonkamer, kon ik vooraan de grote raam reinigen en daarna met de stofzuiger rondgaan en de rest is dan voor morgen en de volgende ochtend. Alles tegelijk opkuisen is een beetje teveel gevraagd van het goede;

Na het middagmaal konden we dan weer doen waarvoor we hier zijn, dat is genieten van het leven. Deze namiddag wilden we een wandeling maken naar het station, om daar naar de binnenkomende en vertrekkende treinen te kijken. In het tolaal hebben we twee treinen zien binnenkomen en één trein vertrekken, ik dacht dat het er drukker zou geweest zijn.

Daarna in stationsrestaurant een grote ijskreem met chocoladesaus gaan eten, allee Anita toch want ik hield het bij een donkere Leffe en dat eentje dat werden er twee, want op één been kan men niet blijven staan. Enfin als ge geen flamingo of ooievaar bent toch. Daarna terug gewandeld naar het appartement, met een ommetje langs de zeedijk en zo hadden we onze dagelijkse portie beweging alweer gehad.

De zon had weer veel volk naar de kust gelokt, want het was een geweldige drukte aan het strand en de terrasjes waren weer goed in trek en dat is goed meegenomen voor de horeca aan de kust. Na de middag was er niet veel parkeerruimte meer te vinden in de stad en dat is dan weer goed voor de stadsfinanciën want in het weekeinde moet ge betalen om te mogen parkeren en ze controleren constant. Regelmatig zie je een auto staan met achter zijn ruitenwisser een boetebonnetje.

29-03-2009 om 20:50 geschreven door francis

De mensen zijn als wijn:
Als ze beter worden
door te verouderen,
zijn ze van een
buitengewone kwaliteit.

Bouvard

28-03-2009 om 22:11 geschreven door francis

Aanmoediging.

-  Zou het verkeerd van me zijn als ik je hand kuste? vroeg hij.
-  Verkeerd? Nee zei ze, eender ongepast.

--------------------------

-  Sander vervoeg het werkwoord slachten.
-  Ik slacht, ik slachte, ik heb geslacht...
-  En de toekomende tijd? Ik zal...
-  IK zal spek en ham eten, meester.

28-03-2009 om 21:57 geschreven door francis

Dokter:  Het was hoog tijd dat u kwam.
Patiënt:  Is het dan zo erg met me gesteld?
Dokter:  Helemaal niet, maar ik wou juist doorgaan.

--------------------------------

Een van de veel voorkomende vorm van discriminatie in winkels is dat een telefonische bestelling voorrang krijgt en onmiddelijk wordt verwerkt, ondanks de lijfelijke aanwezigheid van de wachtende klanten.

28-03-2009 om 21:45 geschreven door francis

Het is alweer Zaterdagmorgen 28 maart, de maand zit er bijna op alsook ons verlof is binnen enkele dage teneinde. Regen bij het ontwaken en tijdens het ontbijt kwam de zon voorzichtig om de hoek kijken. Dat betekende dat we een ochtend wandeling zouden kunnen maken, als die lieve mevrouw zon wilde blijven. Dat was natuurlijk de vraag die alle andere vragen in de schaduw stelde en ja hoor ze was van goede wil vandaag.

Vandaag was de taverne Oosterstaketsel op de pier aan de invaargeul naar de jachthaven open en dat was een reden om na een wandeling daar iets te gaan drinken, zo gezegd zo gedaan en van ver zagen we al de grote spandoek hangen met het woord ( OPEN ). Dus wij met zijn beide terug de pier op en één ding viel op er was meer beweging op het bouwwerk dan de dag ervoor.

Was het omdat er minder wind was, dan de dag ervoor wie zal het weten. De zee was ook veel kalmer en maakte minder lawaai. In de taverne waren al enkele bezoekers aanwezig en het was amper elf uur, alleman had dorst .

Na de middag was ons zonnetje niet meer van de partij en de wolken primeerde, Anita stelde daarom voor om met de wagen naar het dorpje Lissewege te rijden en er een wandeling te doen. Natuurlijk ben je in dit dorpje vlug uitgewandeld, maar ja dan waren we er even tussenuit. Want als je in verlof bent wil je toch zoveel mogelijk wandelen, iets wat je thuis veel minder doet omdat er thuis natuurlijk huishoudelijke klussen op je wachten.

In het terug rijden eveneens de benzinetank laten vol kappen, dan kan ik dat volgende week in het naar huis rijden zeker niet vergeten. Soms is dat wel eens een probleem voor mij en de benzinestations zijn er niet meer zoveel als vroeger, niet dat ik al zonder brandstof gevallen ben maar soms is het kantje boord.

Van avond maken we het ons gemakkelijk, we halen van de frituur een kant en klaar maaltijd, frietjes met stoofvlees en mayonaise. Meer moet dat niet zijn op een Zaterdagavond, nadat we moe van het wandelen zijn en het mag zelfs gezegd worden het was lekker stoofvlees. Ik ga er over zwijgen want ik krijg alweer honger en er was geen overschot, alles was op gegeten.

28-03-2009 om 20:42 geschreven door francis

Deze morgen omstreeks negen uur kwam het zonnetje er wat aarzelend door de wolken piepen en dat was al veelbelovend. Anita wilde nadat we klaar waren eventjes naar de markt, want daar had ze vorige week heel lekkere druiven gekocht en aan een degelijke democratische prijs. Ik kan jullie verklappen dat ze druiven met de kilos kan verorberen, daar heeft ze geen moeite mee.

Aan het zelfde kraam als vorige week stonden de druiven nog aan de zelfde prijs, vijf euro voor twee kilo. Nadien in een visgroothandel een moot kabeljauw voor heden avond en we konden weeral feestelijk eten.

Nadien na alles op het appartement afgezet te hebben besloten we nog naar de pier te wandelen en dat was een hele opgave, de wind stond pal op kop en hij voelde ijzig koud aan. Maar ja, zijn we natuur freaken of zijn we het niet, met een stevige stap naar het oosterstaketsel en toen we halverwege de pier waren was onze zin al op een laag pitje komen te staan.

Maar de aanhouder wint altijd (maar ze mogen het thuis niet weten) we gingen door tot aan de vuurtoren en tot onze verwondering stonden er enkele vissers de zware wind te trotseren. Daar had ik toch wel respect voor en of ze vis bovenhaalden dat heb ik hun niet gevraagd.

Het teruggaan was al veel gemakkelijker, toen hadden we wind in de rug en ik was toch blij in de bewoonde wereld te beladen om in een café een warme koffie te kunnen drinken. Zo eindigde onze voormiddag in schoonheid en van al dat ploeteren tegen de wind had ik een geweldige honger gekregen. Namiddag verslag na het nemen van een platte rust periode, want dat had ik toch wel verdiend.

27-03-2009 om 21:22 geschreven door francis

Na ons middag dutje stapten we onze wagen in en verlieten Blankenberge richting Zeebrugge strand en we parkeerde de auto halverwege beide steden. Ons doel was een duinenwandeling te doen in het natuur reservaat de “ De Drie Fonteinen,” en waarom juist deze naam gekozen dat is mij een raadsel.

Drie grote vijvers heb ik gezien, maar fonteinen die waren er niet, kan zijn dat ze niet werkten dat is een mogelijkheid. De eerste waterplas had de naam visvijver gekregen, omdat het toegelaten was om een hengel uit te werpen. In de tweede plas, waar van ik de naam vergeten ben stond eigenlijk weinig water. Zou kunnen dat hij diende als broedplaats van watervogels en de laatste waterplas dat was de eendenvijver en die liep helemaal tot begin huizenrij van Zeebrugge plage.

Om heel dit gebied te doorkruisen hadden we wel twee uurtjes van doen en met die forse wind soms regelmatig op kop was dit vrij vermoeiend en aan het einde van de wandeling sleepte onze tong bijna over de grond. Dat moeten jullie nu ook weer niet te letterlijk opnemen. We waren toch blij dat we de wagen terug in het vizier kregen en konden gaan zitten

Er waren wel enkele banken in het domein maar stil te zitten in die koude was weinig verlokkelijk en dan maar terug naar het appartement om daar uit te blazen bij een lekker bakje koffie met een frangipane en ondertussen was het reeds half zes geworden. Bijna tijd om de avondmaaltijd te bereiden en nadien te nuttigen.

Voor alle verslagen zullen de genomen foto’s na thuiskomst getoond worden.

27-03-2009 om 21:21 geschreven door francis

Vandaag was het hier aan de kust een dag om vlug te vergeten, stevige windvlagen, regen en heel de dag zwaar bewolkt. Het was een weertje waar je nog geen hond zou doorjagen, stuurt ons va er maar door, dit is een uitdrukking die veel in het Antwerpse gebruikt wordt. We zijn een hele dag niet buiten geweest, enkel met de auto naar de winkel om enkele flessen water te halen en nog enkele andere kleinigheden.

Anita en ik hebben ons lekker in de zetels geïnstalleerd met een boek, tussendoor eventjes televisie gekeken zoals naar de persconferentie van Kim Clijsters comeback in de het tennis prof circuit. Voor de rest laat de boel maar draaien.

Ik zou graag nog eens terug komen op m’n artikel van gisteren, namelijk ons bezoek aan het “Belle Epoque Centrum.” Er werden drie villa’s die naast elkaar gelegen waren samengevoegd tot één bezoekerscentrum.

Men kijkt er werkelijk zijn ogen uit het hoofd, over dit wereldje van toen. De inkomprijs is voor de 55plussers één euro vijftig, zeker en vast niet onoverkomelijk voor wat ge te zien krijgt. Men wordt er werkelijk ondergedompeld in het zorgeloze, feestelijke sfeer die Blankenberge ten tijde van de belle epoque uitstraalde.

Het is een interactieve tentoonstelling met affiches, postkaarten, kledingstukken, tal van foto’s en filmmateriaal die het verhaal vertellen uit die roemrijke periode.

Men kan er ook enkele prachtige exemplaren bewonderen van wandtegeldecoratie en tevens liggen er nog originele tegelvloeren en nog zoveel interessante artikelen. Echt teveel om zo maar op te noemen en echt spijtig dat er zo weinig huizen uit die periode zijn overgebleven. De meeste zijn moeten wijken voor de hoge mastodonten van buildings, dat noemen ze de vooruitgang en ergens is het maar goed zo

26-03-2009 om 21:02 geschreven door francis

Integendeel.

Advocaat:  Tja als u mij om mijn eerlijke mening vraagt..
Cliënt:  Eerlijke mening? Niks eerlijke mening! Ik vraag om uw deskundig advies.

--------------------------------------
Vroeger.

Mevrouw tegen de oude meid:
- En je verdient nu waarschijnlijk heel wat meer dan toen je voor mij werkte?
- Helemaal niet, mevrouw, Ik werk voor niets. Ik ben getrouwd...

25-03-2009 om 21:35 geschreven door francis

Ik denk dat er heden nacht aardig wat water gevallen is, niet dat ik er van wakker geworden ben maar toen ik buiten keek waren er op de parking hier recht voor veel waterplassen. Maar rond acht uur was het over, maar zwaar bewolkt. Misschien dat we beter binnenblijven vandaag, volgens de weerman zou het heel de dag regenachtig blijven.

Maar na de middag omstreeks twee uur brak de zon door de wolken en de hemel werd heel voorzichtig blauw. Toen besloten we maar een museum te bezoeken, namelijk het “Belle Epoque Centrum .“

Dit zijn drie villa’s die tot één ruimte herschapen zijn en dit in de oorspronkelijke stijl uit de periode 1870 tot 1914. Een periode waarin de Europese burgerij een redelijke welvaart kende. De drie villa’s werden toen gebouwd in het jaar 1894.

Blankenberge ontwikkelde zich toen tot een belangrijke badstad met grote bouwkundige realisaties, zoals onder andere het casino, de pier, kustvilla’s en grote hotels voor het opkomende toerisme.

Het museum is gelegen aan de Elisabethstraat nr 24 te Blankenberge zijstraat van de Kerkstraat, rechtover de Sint Rochuskerk. Als je in Blankenberge komt moet je eens een uurtje uittrekken om dit centrum te bezoeken, een bezoek over waart.

Zo zie maar dat je van een regenachtige dag toch iets speciaals kunt maken en het toppunt is, nadien moesten we nog fruit gaan kopen en de mevrouw is van deze stad en had van dit initiatief nog nooit gehoord. Dat is toch in veel gevallen zo en het spreekwoord zegt er het volgende over”het gras is bij een ander altijd groener.”

25-03-2009 om 20:54 geschreven door francis

Gisteren bij het ontwaken bleek het inderdaad dat het weer niet zou worden zoals de week daarvoor. Het was nog donker omstreeks half acht en er waaide een flinke wind over de jachthaven en er was ook precies al veel regenwater gevallen. Alles liet vermoeden dat het nog niet gedaan, dat m’n vermoedens juist bleken te zijn daar moest ik niet lang op wachten. Toen ik naar de bakker op weg was, werd ik overvallen door een flukse bui.

Gelukkig moest ik niet ver gaan maar door de wind leek het of de regen er met bakken uit de hemel viel en bij terugkomst was ik toch redelijk nat.

Na het middageten klaarde de lucht helemaal op en konden we ons opmaken voor een wandeling. We verkozen een wandeling naar het centrum van de stad te maken want ik moest op de dienst van toerisme zijn om een nieuwe draadloze internetcode aan te schaffen. De huidige verloopt hedenavond om negen uur en dan kan ik met de nieuwe vergunning verder werken.

Terwijl we nu toch daar waren moest Anita nog in het Kruidvat zijn om enkele smink producten te kopen en dat is bij een vrouw van top prioriteit en om de namiddag wandeling te besluiten konden we niet anders dan iets te gaan drinken.

In de zaak waar we binnen gegaan waren hadden ze geen Palm, dus werd het een donkere Leffe en wat maakt het uit als het maar water is dat langs de brouwerij heeft geweest en bruin van kleur is. Voor de rest maakt het voor mij niet veel verschil, ik ga er voorlopig mee ophouden en hedenavond ben ik terug van de partij. Hopelijk klaart het deze namiddag weer wat op, want we hebben nog veel te bekijken.

25-03-2009 om 12:04 geschreven door francis

Gisteren was ik vroeg uit de veren want ik had nog het een en het ander te doen, onderandere het programma samenstellen voor de avonduitzending van mini-boeketje. Na de middag werden Anita en ik verwacht op het artiestengala in de feestzaal Schijnpoort.

Maar ik denk altijd dat ik tijd tekort ga komen en dan ben ik steeds heel vroeg wakker. Uiteindelijk komt dan alles toch tijdig klaar en heb dan steeds tijd overschot. Maar je kan toch maar beter overschot hebben dan op het laatste ogenblik tot de ontdekking te komen dat je er niet geraakt.

Daarom kon ik gisteren de fotoserie over de stad Wenen voleindigen in het blog en dan was dit ook weer klaar. Na het middagmaal het eten even laten verteren en dan ons klaar maken om te vertrekken naar de feestzaal Schijnpoort. Over de affiche heb ik het al gehad en die kon er wel mee door en de publieksopkomst was ook redelijk en om vijftien uur kon Romain Callé het startschot geven voor de show.

Ik ga er vandaag geen verslag van maken, omdat ik geen gelegenheid heb om foto’s te publiceren wegens het niet kunnen openen van m’n foto programma. Ik ga dit uitstellen tot het terug thuis komen volgende week Dinsdag, dan gaat alles er in één keer door en dan staat de tekst en de foto’s netjes bij elkaar. Dat is veel overzichtelijker en dan blijft het blog netjes gerangschikt.

24-03-2009 om 21:21 geschreven door francis

Na de voorstelling nog met enkele mensen nagekaart en een lichte maaltijd naar binnen gewerkt tot het tijd was om naar de radio te rijden. In de studio verliep alles vlekkeloos, behalve een foutje op m’n spiekbriefje. Wat er eigenlijk op neer kwam dat ik me vergiste in de titel van een opname van Mieke. De echte titel van het liedje was “ Een kind zonder moeder “ en ik maakte er van “ een moeder zonder kind “ en dat zijn nu eenmaal dingen die in een rechtstreekse uitzending kunnen gebeuren .

Voor de rest alles piko bello in orde en aan de reactie te horen was iedereen tevreden, maar dan stond er voor ons nog een rit van ongeveer 100 kilometers voor de boeg. Want we vertrokken na de uitzending rechtstreeks naar ons vakantieadres, want eerst naar huis gaan en dan ’s anderendaags vertrekken dat zou te gek zijn en tijd verlies

Rond half twaalf waren we terug op het appartement hier in Blankenberge en nog een laatste tas koffie en dan lekker onder de wol en de weersvoorspelling voor vandaag waren niet rooskleurig. Maar daar maken de weervrouw of dito man ons niet bang mee, dat is een probleem voor de dag nadien.

Zo dat was dan wel genoeg geploeterd voor deze bijdrage, nog een prettige avond en een zachte nachtrust en morgen ben ik terug van de partij.

24-03-2009 om 21:13 geschreven door francis

Uit goede grond.

Men vierde de 95e verjaardag van een deken. De reporter ter plaatse wilde zo graag van de jubilaris vernemen wat het geheim van zijn goede conditie was.
-  Terwijl hij aan zijn pijp trok,antwoordde de vijfennegentigjarige met een glimlach:
-  Dat is helemaal geen geheim! Ik heb geen jenever, geen bier en geen tabak aangeraakt...voor mijn zestiende levensjaar!

24-03-2009 om 13:09 geschreven door francis

Dit is de derde reeks foto’s over Wenen die ik jullie nog wil tonen en die zijn gemaakt door onze Patrick.

De foto die nu volgt is die van het hotel waar hij verbleef en dit op kosten van de firma.  Dat is natuurlijk normaal als je in het buitenland bent voor je patroon.

23-03-2009 om 11:42 geschreven door francis

Tweede reeks foto's over die mooie stad Wenen, eveneens getrokken door Patrick.

22-03-2009 om 16:02 geschreven door francis

Deze morgen was het wat vreemd opstaan, want vorige week als ik na het wakker worden in de living kwam en buiten keek, zag ik niets anders dan wiegende masten van de plezier vaartuigen. Toen ik van morgen buiten keek was het de gevel van het huis hier recht over.. Maar geslapen heb ik als een roosje, dat maakte geen enkel verschil uit.

De zondagmorgen bezigheid bleef ook het zelfde als gewoonlijk, opstaan, wassen, toilet maken en ontbijten. Dan alles bij elkaar zoeken voor een drie uur durend muziekprogramma en een speellijst samenstellen. Na een onderbreking van een week was dat wel even wennen, maar na enkele minuten was ik alweer terug op topsnelheid (met een korreltje zout te nemen).

Toen ik daarjuist inlogde op mijn blog bemerkte ik dat ik twee plaatsen gestegen was, van de tiende plaats naar de achtste en daar was ik heel blij mee. Als ik nu verder kan blijven doen zoals ik bezig ben, is het mogelijk om de vijfde stek terug te bemachtigen.

Zo dat was het voor deze zondag en morgen is het weer artiestengala en daar gaan we natuurlijk naar kijken en dan ’s avonds het mini-boeketje nog presenteren en na het einde hier van bollen we rechtstreeks naar ons vakantieadres aan zee. Daar blijven we dan nonstop tot 31 maart.

Hopelijk hebben we net zoveel zon als afgebeeld staat in de hoofding van deze posting, met net iets minder ben ik ook tevreden

22-03-2009 om 15:09 geschreven door francis

Toen de fotosessie gedaan was stonden we met z’n allen buiten nog wat na te kaarten, toen er plots deze prachtige drie master de plage voorbij kwam gevaren richting Scheldekaaien. Vermoedelijk was zijn aanlegplaats aan het zuiderterras.

Alleen spijtig dat hij op de motor binnen vaarde en niet met zijn zeilen naar beneden. Ik denk dat deze prachtige boot een Italiaanse naam had, maar eigenlijk heb ik er niet echt op gelet.

21-03-2009 om 21:57 geschreven door francis

Gisteren heb ik het gehad over die fantastische jonge zanger muzikant, amper 21 jaar en al zulk een palmares. Gewoon onvoorstelbaar en nu heb ik getracht om vanaf een folder, een zogoed mogelijke  foto te vervaardigen.

21-03-2009 om 19:59 geschreven door francis

Normaal gezien was ik van plan om in de late namiddag huiswaarts te keren, omdat ik zon- en maandagavond van plan was om m’n twee programma’s boeketje en mini-boeketje te presenteren op de radio. Maar door een mailtje van de voorzitter van de week, werd het plan door elkaar gehaspeld.

Vandaag omstreeks dertien uur zou er een fotosessie gehouden worden op de terreinen van radio Minerva en dit ter gelegenheid van het uitbrengen van de tweede cd box omstreeks de maand juni. Dit verzoek kon ik natuurlijk niet naast me neerleggen en zodoende zijn Anita en ik rond half twaalf vanuit Blankenberge vertrokken naar de plage van ’t Sint Anneke op de Antwerpse Linkeroever.

Het was natuurlijk spijtig om te vertrekken, nu het zulk een mooie dag zou worden. Maar ons leed dragen als een stoere man, enfin strand is strand of het nu aan de Noordzee ligt of aan de Schelde boorden. De zon scheen overal even mooi en warm.

Het thema van deze fotosessie lag ditmaal rond de grote Amerikaanse sleeën omstreeks de jaren 50. De zogenaamde benzine zuipende monsters, maar toen lagen de benzinepompen nog dicht op elkaar. Anders bestond de kans dat men zonder brandstof viel.

In elk geval het was zalig om dit mee te maken, deze auto’s werden ingehuurd door de platenmaatschappij. Nadien tussen pot en pint nog wat na gebabbeld en natuurlijk vloog de tijd met rasse schreden.

21-03-2009 om 00:00 geschreven door francis

20-03-2009 om 21:12 geschreven door francis

20-03-2009 om 21:10 geschreven door francis

Ik heb er gisteren weer een zootje van gemaakt op m'n blog, het is te zien dat ik in verlof ben.  Gelukkig kan ik rekenen op het thuisfront die er voor zorgen dat de schade tussen de perken blijft.  Mijn dochter heeft op m'n posting gereageerd en me op mijn fouten gewezen.

Op het einde van dat artiekel heb ik het over het feit dat we door de grote dorst in een horecazaak moesten binnen gaan om die dorst te lessen.  Ik schrijf dan: De dorstige laven is een werk van barmhartigheid en tevens één van de tien geboden.

Daar zat dat addertje verscholen, want volgens m'n dochter moet het zijn:  De dorstige laven is één van de zeven daden van barmhartigheid, maar wat de zes andere zijn weet ik veel.  De honger stillen zal er ook wel bij zijn zeker.  Dus heeft dat met de tien geboden niets te maken en ik zit hier met rode kaken van schaamte.  Kan ook zijn dat die kaken rood zien van te lang in de zon en de wind te lopen vandaag.

Einde van deze rechtzetting.

20-03-2009 om 18:06 geschreven door francis

Ik ben toegekomen aan het verhaal van de eerste volledige verblijfsdag aan de kust. Maar eerst moet ik een rechtzetting doen bij het verhaal van gisteren, het is de kwestie van het aantal kilometers dat ik vermeld had op de terugweg naar huis. Ik vermelde 270 km, maar het moesten er maar 170 zijn en die heb ik ondertussen reeds veranderd.  De lezers zullen gedacht hebben binnen de twee uur over 270km doen die heeft laag gevlogen en dat is niet waar een snelheidsmaniak ben ik heus niet.

Zo dat is dan rechtgezet en kan ik beginnen met het echte werk.  De dag begon vrij mooi en de zon was al vroeg van de partij.  Om negen uur kon ik van voor al lekker in de zon staan genieten en dit zonder trui aan.  Gewoon in een hemd met korte mouwen, maar we hebben hier aan de jachthaven ook de hele dag de zon als ze schijnt.

Vandaag zullen we niet veel hebben aan deze verlofdag, want we moeten de voorraad inslaan en daarvoor moeten er boodschappen gedaan worden.  Even naar de Aldi want die is er het dichtste bij en daar kunnen we het meeste kopen van wat er nodig is om deze veertien dagen zonder honger door te komen.  Er zijn nog altijd restaurants genoeg hier aan de haven, maar alle dagen op restaurant dat kan de portmonnée ook niet blijven volgen.

Tussen de bedrijven door eventjes de grote dorst gaan lessen en daar zijn natuurlijk de horecazaken voor en de dorstige laven is een werk van barmhartigheid.  Ik dacht dat dit één van de tien geboden waren, kan verkeerd zijn maar dat doet er ook niet toe. 

19-03-2009 om 21:16 geschreven door francis

Ik heb al wat foto's getrokken maar helaas kan ik "Adobe fotoshop elements 6.0" niet meer openen met deze laptop, ik denk dat dit te maken heeft het model Vista.  Enfin ik ga er niet van wakker liggen en de foto's zal ik wel verkleinen en bewerken als ik terug thuis ben.

Dinsdag na de middag waren we van plan om nog een kleine wandeling naar het oosterstaketsel te maken.  Toen we klaar waren en naar beneden waren gegaan, maakten we iets eigenaardig mee.  Op die korte tijd was er een geweldige mist opgekomen, zodat we de appartementsgebouwen aan de overkant niet meer zagen.  Toen we steeds dichter bij het strand kwamen werd hij altijd maar dichter en dichter en zagen we praktisch niets meer en het was ook veel kouder geworden.

We keerden onze schreden en wandelden terug naar het appartement en dronken daar maar onze koffie die we zelf opgeschonken hadden.  Nog geen uur later scheen de zon weer vrolijk en blij en was er van de mist geen spraken meer en hebben de rest van de middag op ons terras gezeten in de zon.  Dit vond ik toch maar iets raars, misschien gebeurd dat hier aan de kust wel meer.

Wat ik op die dinsdag ook niet mocht vergeten was te telefoneren naar onze kleinzoon Kenzo, die werd die dag elf jaar en ik heb de loffelijke gewoonte om verjaardagen te vergeten.  Dat is niet altijd plezierig voor de jarige zelf, in elk geval nu was ik het niet vergeten en zijn geschenk krijgt hij natuurlijk zogauw we terug in Antwerpen zijn. 

19-03-2009 om 21:15 geschreven door francis

Een goede avond wordt jullie gewenst vanuit een zonovergoten Blankenberge, uiteraard in de loop van de dag dat die zon schijnt en niet nu om kwart over acht 's avonds. Het is reeds enkele dagen geleden dat ik nog iets van me heb laten horen, van vorige week vrijdag tot maandag laatst leden vertoefden we in het bungalowpark" Centerparcs Heyerbos", maar op een verslag daarvan dienen jullie nog eventjes te wachten.

De dagelijkse verslagen liggen nog thuis, want bij het overladen van de bagage voor ons verlof in Blankenberge zijn de verslagen op m'n bureau blijven liggen.  In elk geval ben ik nu dan toch van start gegaan.  Want om met de laptop op het internet te geraken, moest ik een draadlooze verbinting vinden en daarvoor diende ik op de dienst toerisme een ticket kopen.  Met dit ticket kan ik dan inlogggen bij "Citymesh" een dienst die tegen betaling een aansluiting regelen op het internet.

 Voor 25 euro om zeven dagen op het net te surfen, dat valt nog mee, zo kan ik tenminsten m'n blog terug bijwerken.  Want ik heb in de top 20 een val van zeven plaatsen gedaan en die zou ik graag terug verdienen.  Ik begrijp wel dat dit niet gemakkelijk zal zijn want de collega's zullen mij geen geschenken geven, maar iedere avond enkele berichten schrijven en dan zien we wel waar we terecht komen.

Ik zit hier rustig te schrijven aan de tafel en heb uitzicht op een mooi verlichte jachthaven en dat is heel rustgevend en ik denk dat ik het eerste artiekel ga beeindigen, anders wordt het te lang om vlot te lezen.

18-03-2009 om 20:43 geschreven door francis

18-03-2009 om 00:00 geschreven door francis

Tot m’n groot ongeloof waren de regenwolken verdwenen heden morgen en de te zon deed alle moeite om door het ochtendgrijs te breken en het lukte haar voor honderd procent. Dit is hoopgevend voor wat ons heden te gebeuren valt.

Daarom ben ik nog even op het blog te komen om m’n vreugde kenbaar te maken. Wij zijn bijna vertrekkens klaar, nog enkele ogenblikken en dan is het zover. De bagage in laden en dan wegwezen.

De groetjes van Anita en Francis en veel blogplezier en vergeet ons niet.

13-03-2009 om 10:08 geschreven door francis

Enkele dagen na de jaarwisseling is onze Patrick voor enkele dagen naar Wenen geweest voor zijn werk, vanwaar hij een twaalftal mooie foto’s heeft doorgemaild. Ik was ze tot op heden vergeten klaar te maken voor den blog en dat is niet mooi van mij ten opzichte van Patrick. Hij doet zo z’n best om me van foto’s te voorzien en dat wordt moeilijker vanwege de crises, hij moet minder op verplaatsing. Ja dat is zowat overal het zelfde liedje.

Enfin vandaag ga ik er jullie een viertal laten bewonderen en fotograferen kan hij, dat heeft hij reeds enkele keren bewezen.

12-03-2009 om 21:22 geschreven door francis

Donderdag ochtend zeven uur éénendertig, met nog de slaap in de ogen verschijn ik in de woonkamer en werp een blik buiten. Vaarwel zon en wees niet welkom miezerige regen. Hoe is dat toch mogelijk, gisteren warm zonnig weer en nu alweer regen. Het ergste aan de zaak is dat ik hoogdringend met de wagen naar de carwash moet, want vorige maandag hebben katten groot feest gehouden op het dak en de motorkap van m’n wagen.

Ik denk dat ze groot bal populaire gehouden hebben, hoeveel kattepootjes er daar opstonden was niet te schatten. De voor en achterruit die hadden ze als glijbaan gebruikt, met zulk een vuile wagen kon ik toch niet in verlof gaan. Dan maar vlug naar de self carwash gereden om hem vlug wat te reinigen.

Terug thuis gekomen was ons Anita reeds naar de kapper om de haren te laten soigneren en tegen het middaguur waren we weer terug verenigt en konden we een boterham verorberen. Ondanks de regen zijn we tussen de druppels door iets gaan drinken in” Ons Huis” over de vaart bij den Dirk en daar hebben we ieder een spaghetti gegeten ook. Dat scheelt morgen een heel stuk minder afwas te doen.

Nu rustig gezellig thuis, naar die klucht gekeken op het nieuws over het onderzoek naar de Fortis affaire. Volgens mij hebben de politiekers allemaal boter op het hoofd, maar regeren ho nee moe daar hebben ze de tijd niet meer voor, ruzie maken dat is veel gezelliger.

Het weerbericht heb ik niet gehoord vanavond, hopelijk wordt het in her weekeinde beter maar we zien wel. Goed of slecht weer mijn vakantiestemming is niet stuk te krijgen. Veel blogplezier voor iedereen en duim een beetje mee met ons en dan krijgen jullie van mij een stevige pakkerd.

12-03-2009 om 20:26 geschreven door francis

Vasten was bij de joden al bekend. In het oude testament is er sprake van de "Grote Verzoendag", Jom Kippoer, die tot op vandaag nog steeds wordt gevierd.  Op die dag is het voor de joden verboden om te eten en te drinken,zich te wassen en zich te zalven, schoenen aan te trekkken en echtelijke gemeenschap te hebben.

---------------------------
                                              
Goede mensen kunnen slechte dingen doen.

12-03-2009 om 15:11 geschreven door francis

Zij:  Schat, je ziet er de laatste tijd toch zo goed uit. Ik ben zo trots op je!
Hij:  Vind je het ook niet vreemd dat ik er altijd zoveel beter uitzie, kort voor je verjaardag?

---------------------------------

Een arbeider van een brouwerij viel onlangs in een groot vat bier.
Na veel moeite en heftig gespartel stond hij ten slotte toe dat hij gered werd. 

12-03-2009 om 15:01 geschreven door francis

Het zijn fijne mensen die ongezien het goede doen.  Hun linkerhand weet niet wat hun rechterhand geeft.  Hun enige ambitie is dat mensen gelukkig worden.  Het is potsierlijk wanneer iemand poogt steeds op de voorste rij te staan en wanneer hij zich uitslooft om zijn prestaties ruim bekend te maken.  Mocht waardering uitblijven, dan voelt hij zich onrechtvaardig behandeld en dagenlang blijft hij doodongelukkig.

Valeer Deschacht

11-03-2009 om 21:19 geschreven door francis

Wat een prachtige ochtend om wakker te worden, volop zon en een mens gaat helemaal opleven. Zon oh gij heerlijk wezen, wat is het fijn om ons te koesteren in jouw stralen, een mens zou er zowaar poëtisch van worden. Dichten ligt me nu echt waar niet en het word tijd dat ik terug normaal ga doen. De normale gang is dat ik vandaag voor de twee maandelijkse check-up naar de huisarts moest. Ik vermoed dat alles nog normaal is enfin als je mij nog normaal kunt noemen, maar dat is een ander paar mouwen en ik heb het wel degelijk over mijn lichamelijke conditie, niet over m’n geestelijk welzijn.

Dus deze middag na de maaltijd eventjes naar Borgerhout gereden, met de auto tot aan het eindpunt van tram 10 en dan met die tram naar Borgerhout. Zoals ik vermoedde was m’n bloeddruk nog in orde en de medicijnen werden verlegd voor twee maanden.

Er waren tamelijk veel zieken vandaag bij de arts en dus was het wachten geblazen en toen ik buiten kwam voelde ik een geweldige druk op m’n blaas en dat was het teken dat ik zo nodig in een taverne moest binnengaan. Zo gezegd zo gedaan en nadien was de druk al veel minder dan voor ik de zaak binnen kwam.

Na het drinken van twee palmen kon ik mijn reis naar huis verder zetten en hopelijk zonder verdere sanitaire stop. Op de terugweg kon ik gelijk Anita oppikken bij de kinesist, want daar moest ze om half vijf zijn om haar wekelijkse behandeling.

11-03-2009 om 20:27 geschreven door francis

11-03-2009 om 11:55 geschreven door francis

Zo het verslag van het artiestengala is reeds gebeurt en we zijn toe gekomen aan ons avondeten in de cafetaria. Zoals gewoonlijk is een grote tas soep met twee bruine boterhammen voldoende voor Anita en ik heb gekozen voor frietjes met stoofvlees en ik kan jullie melden dat het stoofvlees weer lekker was.

Na de maaltijd hadden we nog even de tijd om wat na te babbelen met enkele aanwezigen, maar dan werd het hoog tijd om te vertrekken naar de Antwerpse linkeroever. Want tussen 20 en 22 uur moet het mini-boeketje nog op antenne. Nog ruim op tijd waren we in de studio aanwezig.

Alles klaar maken om op antenne te gaan, neemt wat tijd in beslag omdat er voor mij niemand aanwezig is. De zogenaamde non-stop staat dan ingeschakeld. Alle toestellen in werking stellen is nu ook geen grote job. Na het tijdsein van 20 uur en de broodnodige reclame kan ik om drie minuten na acht uur op antenne.

Met de woorden “ goeden avond van harte welkom in mini-boeketje….enz, enz. Dan de eerste vocale plaat en we zijn gestart en hopelijk vanavond geen stroomonderbreking zoals vorige maandag. Me zelve oppeppen dat dit nu niet kan gebeuren en ondertussen heeft Anita haar eerste telefoon al te pakken en het spelonderdeel moet nog beginnen.

Zo gaat het verder tot omstreeks half negen, dan is het moment aangebroken om de drie kandidaten op de luisteraars los te laten. Drie artiesten mogen hun nummertje brengen en de luisteraars kunnen er één uitkiezen dat de volgende aflevering mag terug komen. Een spelletje dat de luisteraars graag spelen.

Anita heeft dan haar handen goed vol om de telefoon te beantwoorden, gemiddeld krijgt ze toch een 35 oproepen te verwerken tussen half negen en kwart voor tien wanneer de winnaar bekend wordt gemaakt. Enfin zonder kleerscheuren haalden we het einde van het programma. De auto in en terug naar huis, de dag was lang en thuis nog een tasje koffie en dan het bed in.

10-03-2009 om 20:39 geschreven door francis

De hoofdbrok was deze namiddag was voorbehouden aan de Italiaanse Belg Pino Baresi. Dit is reeds de derde maal dat Anita en ik deze persoon hebbe zien en horen optreden in deze zaal en het is telkenmale een openbaring. Is het nu omdat deze man van Italiaanse afkomst is maar hij legt zoveel gevoel in z’n liederen, gewoon om koude rillingen te krijgen. Hier in het Antwerpse zeggen ze ‘k krijg er kiekevlees van.

Hij begon met dat geweldige nummer “Caruso” dat we kennen van de grote Luciano Pavarotti. Hij brengt het op zijn manier met een wat hese stem en heel de zaal was muis stil. Ik denk dat er iemand een briefje van twintig euro zou laten vallen toen, het zou overgekomen zijn als een aardbeving, zo slin was de zaal. Alleen de vele flashlampen doorkliefde de zaal als bliksemschichten.

Het resultaat was een staande ovatie bij het einde van zijn laatste lied na de pauze. We kunnen alweer stellen dat de afwezigen ongelijk hadden.

10-03-2009 om 16:35 geschreven door francis

Het applaus zinderde nog na als de enige dame in het gezelschap het podium betrad. Een zangeres die al meerdere keren dit podium mocht bestijgen. Zij staat bekent om haar genre van muziek, dat we vinden tijdens de tweede wereldoorlog tot een decennia later. Laat ons het stellen en zeggen de jaren 40 en 50, voor ons 65 plussers de gouden jaren van de Amerikaanse naoorlogse muziek.

Niet alleen de Amerikaanse muziek was populair, ook onze Vlaamse muziek mocht er zijn evenals de Nederlandse muziek (denk maar aan de Ramblers en vele andere). Iets dat me nu te binnen schiet is de toen zo populaire Avro dinsdagavond trein, die ook bij ons te beluisteren viel en zeker bij de mensen die toen aangesloten waren op radiodistibutie.

Ik ben geweldig afgedreven van het onderwerp artiestengala, waar was ik nu gebleven ah ja Liz Larsen. Deze dame kent ook de klappen van de zweep, zij brengt haar ding voortreffelijk maar naar mijn smaak, helt ze te veel over naar het jazz ritme en dat is nu niet echt mijn ding. Maar ik ben zeker dat veel mensen er van genoten hebben.

10-03-2009 om 16:04 geschreven door francis

De eerste artiest die het podium mocht bestijgen was de Gentenaar Ritchie Paris, vorig jaar had hij hier in de feestzaal voor de eerste maal opgetreden en dit was geweldig meegevallen. Dus de verwachtingen waren hooggespannen, wat hij er dit jaar zou van bakken.

Ik kon me nog herinneren dat hij de vorige keer veel Nederlandstalige liederen heeft gezongen en nu begon hij eveneens met een Vlaams nummer en tijdens het eerste deel bleef hij bij het Nederlandse lied. Enkel na de pauze kwam het Engels aan de beurt en zeker zijn uitvoeringen van succes nummers van Cliff Richard waren fantastisch.

Ik ga er niet verder over uitweiden; wie kan moet het volgende seizoen maar eens afkomen. De vooruitzichten zijn rooskleurig genoeg om aan te nemen, dat ze in oktober zullen verder gezet worden maar dan in een andere zaal in het Antwerpse. Meer hier over zogauw er meer nieuws over te melden is.

10-03-2009 om 15:35 geschreven door francis

Zoals ik gisteren reeds met de rapte heb komen melden, was er weer een aflevering van het artiestengala in de feestzaal Schijnpoort. Om kwart na tweeën stonden wij gepakt en gezakt(weet niet of dit wel een goede uitdrukking is) klaar om te vertrekken naar de Antwerpse wijk Schijnpoort.

De show begint om stipt drie uur, maar Anita is er graag tijdig, want vooraleer we iedereen goede dag hebben gezegd en drie kussen hier en drie kussen daar hebben gegeven zijn we direct zo’n tien minuten verder.  Het is net één grote familie onder elkaar, echt wel gezellig om te zien.

De belangstelling was niet overdreven groot maar het kon er mee door.  Alle plaatsen waren niet in genomen.  Tijdens de pauze kon ik onderstaande foto nemen met de zanger Ritchie Paris en ons Anita.

10-03-2009 om 15:14 geschreven door francis

Ben er vandaag al vlug bij maar ja later op de dag heb ik er geen tijd meer voor, want vandaag is het weer artiestengala in de feestzaal Schijnpoort. Ik zie dat Anita reeds bezig is met het eten voor vanmiddag, dus vlug enkele woordjes neerschrijven. Dan weten jullie dat het met mij nog steeds goed gaat.

Het programma steekt alweer in elkaar voor heden avond in de studio. Gisterenavond was het programma van boeketje ook weer prima en de reactie’s waren lovend en dat is wel lekker om te horen.

Dit was het dan voor vandaag, morgen uitgebreid verslag van het artiestengala en wat er nog meer te vertellen is. Ik ga zodadelijk eten en dan uitgebreid toilet maken en wegwezen. Nog veel blogplezier en niet vergeten een berichtje achterlaten in m’n gastenboek.

09-03-2009 om 11:59 geschreven door francis

09-03-2009 om 00:00 geschreven door francis

Met de rapte een berichtje posten want ik heb weinig tijd, ik had problemen met de internetaansluiting maar uiteindelijk is alles in orde gekomen. Zoals gisteren reeds vermeld waren we op de wandel in het Rivierenhof, want het weer was langs de fatsoenlijke kant en dan moet ge er van profiteren.

Na zo’n wandeling van een uur of anderhalf, waren we terug aan de uitgang en richten we onze schreden naar de taverne “Terrivieren” om onze dorst te lessen. Anita nam een frisdrank en ik een grote Palm, die natuurlijk ook fris geserveerd werd en met borrelnootjes.

Daarbij nam ik ook een portie bitterballen, want ik had een klein beetje honger of was het voor de goesting dat ik het deed en of het nu voor de honger was of gewoon voor de goesting ze waren wreed lekker.

Daarna trokken we wederom naar onze thuishaven Schoten, want ondertussen was het stilaan zes uur in de vooravond en vooraleer ik mee naar boven ging ben ik nog frieten met een cervela gaan halen voor ons tweetjes en zo hadden we onze buik goed vol en praktisch geen afwas deze morgen.

Dat was gemakkelijk, het was weer programma samenstellen geblazen op de zondagochtend. Ik ga er mee ophouden,want zodadelijk is het alweer etenstijd en dan wegwezen naar de radio.

08-03-2009 om 17:00 geschreven door francis

Deze namiddag een bezoekje gebracht aan het Rivierenhof gelegen in Deurne bij Antwerpen. Het was nu niet bepaalt zonnig te noemen, maar regen werd er niet voorspelt en dat is dan al voldoende om de wandelschoenen aan te trekken. Dan zijn we er even tussenuit en dat is dan een goede oefening voor het komende verlof.

Natuurlijk is de natuur in de vroege lente nog niet op z’n mooist, maar aan sommige struiken staan toch al een beetje in bot. Nog een maandeken en de natuur zal er al helemaal anders uitzien volgens m’n gedacht.

Ik heb me zo een beetje beperkt tot de zaken die met de natuur niets te zien hebben en daarom drie zichten van het kasteel Sterckxhof.

De eerste foto is het vooraanzicht van het kasteel gezien vanaf de overkant onder het grote ronde prieel dat omgeven is van de vijver.

Tweede foto is een zijaanzicht van dat zelfde kasteel, met stenen oprij brug en ik vermoed dat dit vroeger wel een houten ophaalbrug zal geweest zijn.  Mooi zijn ook de trapgeveltjes, enfin ik vind het helemaal een prachtig kasteel.

07-03-2009 om 22:27 geschreven door francis

Inbreker:  Ok, de kust is veilig. We kunnen beginnen.

Makker:  Ben je zeker van dat de vrouw niet thuis is?

Inbreker:  Nee, maar er hangt een brieje aan de deur: "Ben even naar de buren, ben binnen vijf minuten terug."

07-03-2009 om 00:00 geschreven door francis

Toen ik deze morgen m’n slaperige ogen opentrok, dacht ik it’s Friday. Waarom ik dat dacht, ik zou het niet kunnen zeggen. Het heeft hoogstwaarschijnlijk te maken met het feit dat ik vorige dinsdag het hele appartement reeds gekuist had en als ik nu de benen uit het bed steek moet ik die rotkarwei niet meer doen.

Aangezien we samen de huishoudelijke karweien doen, konden we beschikken over een vrije vrijdag. Een ding moet ik nog wel doen en dat is de vuilbakken binnenzetten zogauw de vuilkar geweest is. Tegenwoordig komen die later want de gemeente heeft ingezien dat een afhaling rond acht uur in de morgen en dit op een drukke verkeersader niet echt reëel is.

Enfin rond elf uur stonden ze alle drie netjes uitgewassen in de kelder. Na de middag waren we van plan om iets te gaan drinken over de vaart in “Ons Huis” bij den Dirk. Ik zou zeggen dat is ons stamcafé, maar dat zou zwaar overdreven zijn en eerlijk gezegd was het al van voor nieuwjaar geleden dat we er nog geweest waren.

Maar hoelang het ook geleden is, je komt er binnen en het is net of het amper één dag geleden sinds het laatste bezoek. Dat zijn echt zakenmensen die weten hoe ze de klanten moeten behandelen.

Ik ga afsluiten met een foto van het boeket dat Anita gisterenavond van haar neef Patrick gekregen feest voor haar verjaardag vorige dinsdag. De groetjes en tot een volgende maal.

06-03-2009 om 00:00 geschreven door francis

Deze morgen zijn Anita en ik zelf omstreeks negen uur naar Heidi de pedicuurster geweest, want om verschillende redenen was ik twee weken over tijd (geen slechte gedachten krijgen) en dat werd ik al goed gewaar aan m’n twee grote tenen. Daardoor viel onze beurten ditmaal samen en eigenlijk is dit wel gemakkelijker. Normaal gaat Anita om de zeven weken en ik ga reeds terug na vijf weken want ik maak veel kalk bij.

We hadden gelijk onze boodschappen tassen meegenomen want in het terugkomen reden we voorbij de supermarkt en dan vingen we twee vliegen in een slag. Dat bespaart tijd en energie en dat is goed meegenomen. De auto daarna terug op stal gezet, want we moesten niet meer met de auto weg vandaag.

Ik moest nog eventjes met drie foto’s naar de huisarts van Anita, dan kan ze een afspraak maken voor de uitslag van dat onderzoek. Dat moet zeker gebeuren voor eind volgende week en voor de rest hadden we helemaal niets meer te doen. Alleen vanavond om zes uur krijgen we nog bezoek van Patrick en vrouwtje en dochtertje. Voor wie het nog niet weet Patrick is de neef van Anita, die z’n tante een gelukkige verjaardag kwam wensen, omdat hij dinsdag laatstleden niet vrij was en ondertussen is die reeds een tijdje weer naar huis want dochtertje lief moet morgen nog naar de kleuterklas.

Voor de rest wat gelezen in een boek van inspecteur Maigret en tussendoor wat gespeeld met de fotoquiss tot ik een vijfhonderd punten bij elkaar had en dan ben ik ermee gestopt. Tegenwoordig lukt het me al goed om de ontbrekende woorden te vinden.

Ik ga jullie een prettige avond wensen en veel blog en leesplezier.

05-03-2009 om 00:00 geschreven door francis

Ik ga het verslag van het artiestengala eventjes uitstellen, want gisterenavond had ik de tijd niet meer om er aan verder te werken, want Anita vierde haar tweeënzestigste verjaardag en dat vierden we met een gezellig samen zijn. Verwacht nu geen grote massa volk hier op ons appartement, neen hoor, we waren enkel met z’n vieren. Haar broer en schoonzus waren aanwezig,men moet niet altijd met velen zijn om het gezellig te maken.

We hadden een taart en een rijstvla en nog enkele hapjes in huis gehaald en daarbij een tas koffie en dat is voldoende om een gezellige babbelavond te houden. Het tweetal was sinds enkele dagen terug thuis uit een weldoend verlof op Gran Canaria en ze hadden er heel goed weer gehad en dat zag men aan de bruine kleur van Leo en in mindere mate bij Greta. Maar haar huid wordt niet gemakkelijk bruin, zij verbrandt gemakkelijker en wordt dan rood.

In elk geval er is aardig wat afgebabbeld geworden en iets na elf uur gisterenavond zijn ze naar huis vertrokken en dan had ik er geen zin meer in om te gaan bloggen. Zo deze verjaardag is alweer voorbij en nu op weg naar 63 en bij mij komt er een zeven voor binnen twee maanden en dan mag ik hier op het forum met de 70plussers gaan mee doen.

Meer valt er niet over te vertellen en daarom einde verjaardagsparty en straks het verslag van het gala der vedetten in de feestzaal van het Schijnpoort.

04-03-2009 om 14:55 geschreven door francis

Hij ( zojuist afgewezen): Dan heeft mijn leven geen zin meer. Ik maak me van kant.
Zij: Met vergif?
Hij: Misschien.
Zij: O, wil je dat dan bij mijn broer kopen?  Die heeft zopas een apotheek overgenomen en dat zou hem werkelijk aanmoedigen en tegelijk een bewijs zijn van je liefde voor mij.
De minnaar heeft zijn dreigement nooit uitgevoerd.

De Druivelaar2009

04-03-2009 om 00:00 geschreven door francis

De naam Frank Hoelen zegde mij niet veel toen ik de naam las op de affiche, maar toen ik hem zag rondlopen in de zaal voor het begin van de show wist ik meteen wie het was. Namelijk het derde deel van de formatie “The Somebody’s” en deze formatie werd gesticht door drie neven en dat waren afstammelingen van een Canadees die hier gehuwd was met een Vlaamse vrouw tijdens de bevrijding. Ze kregen kinderen en van die kinderen stammen The Somebody’s.

Deze drie zangers zijn dan ook solo gaan optreden, onder een andere naam. Hij was toen de meest komische figuur van het drietal en dat is niet veranderd in zijn solocarrière. Tijdens het eerste gedeelte bracht hij op zijn manier werk van “The Carpenters,” “Neil Diamond” en “John Denver” en ik moet zeggen dat was helemaal af.

Tijdens het tweede deel ging hij helemaal de komische toer op en met momenten ging heel de zaal plat van het lachen. Gewoon een clown op het podium zoals hij soms bezig was, maar eerlijk gezegd het was zeker niet om iets te verbergen , neen hoor hij heeft zangtalent genoeg.

We hadden er alweer een fijne namiddag opzitten en na een portie stoofvlees met frieten, konden we welgemutst vertrekken naar de radio om de dag te besluiten met een uitzending van Mini-boeketje.

04-03-2009 om 00:00 geschreven door francis

Deze dame bracht de muziek uit de musicalgenre ten beste en ik moet zeggen, ze had een geschoolde stem en ze bracht haar nummers met bravoure. Maar één ding vond ik dan weer minder, ze koos voor de minder gekende melodieën en dan raak ik m’n aandacht vlug kwijt. Ik denk dat dit bij vele mensen het geval, dat valt dan op als je de zaal rondkijkt en vele aanwezigen luisteren dan niet meer met aandacht en zitten te babbelen. Wat ik dan weer spijtig vind voor de artieste die dan haar uiterste best doet om het publiek te behagen met haar uitvoering.

In elk geval deze zangeres deed geweldig haar best en ze zong voortreffelijk, maar voor sommige mensen was het genre niet hun ding. Ik houd ook meer van de wat vlottere en meeslepende muziek, maar qua artistieke uitvoering mocht het er best zijn.

04-03-2009 om 00:00 geschreven door francis

De eerste die het podium mocht betreden was de rosharige (ros uit het potje) Yannie. Toen ik maandagmorgen de affiche bekeek kwam haar naam me niet echt bekend voor, maar dat veranderde vlug toen ik ze in de cafétaria voor de start van het programma zag rondlopen. Inderdaad vorig jaar had ze reeds haar eerste opwachting gemaakt in het artiestengala. Het is een dame met een krachtige stem en ik zou haar rangschikken onder de jazz zangeressen en haar repertoire is sterk beïnvloedt in die richting.

Zowel in haar optreden voor en na de pauze is identiek te noemen en als beoordeling zeg ik resoluut heel goed. Ze heeft haar stem goed onder controle en dat is echt wel nodig als je u waagt aan zulk genre als jazz.

03-03-2009 om 00:00 geschreven door francis

Gisteren maandag was er weer een optreden van drie zangers(essen) in het artiestengala in de feestzaal Schijnpoort. Het weer was ideaal, dus veel kans dat eer een pak volk zou kunnen zijn. Gelukkig heb ik er bij gezegd dat het zou kunnen, want eigenlijk was het maar povertjes gesteld met de opkomst. Was het door de onbekendheid van de artiesten of kwam het door de mededeling van vorige week, dat er na de maand mei geen volgende artiestengala meer zou komen. Lees het verslag van vorige week.

De drie deelnemers aan het artiestengala waren ten eerste Yannie, verder nog Danielle Martin en Frank Hoelen. Op het eerste zicht eigenlijk geen spraakmakende namen, alleen de derde en enige man in het gezelschap was Frank Hoelen. Voor degene die regelmatig naar de Vlaamse soapreeks “Familie” kijken, zullen zijn gezicht hieronder op de foto wel erkennen als William de man waarop Linda een beetje verliefd is. Ondertussen is hij al uit de reeks verdwenen, iets dat regelmatig gebeurt bij zulke series.

03-03-2009 om 00:00 geschreven door francis

29 februari
dit jaar een onbestaande dag.
Wat zou ik doen als mij vannacht,
na de twaalfde slag,
een extra etmaal werd gegeven
en als geen ander als mezelf
dit wakker zou beleven?

Waar zou ik gaan?
Wat zou ik willen zien?
Wie zou ik kussen in zijn slaap?
Bij wie zou ik de suiker
vervangen door het zout?

Of zou ik blijven liggen
naast hem die van me houdt,
tot aan het tweede ochtendgloren
waarin de nieuwe maand geboren?

Vera De Brouwer

02-03-2009 om 11:07 geschreven door francis

Tegenwoordig wordt de man getraind om zijn vrouw bij te staan tijdens de hele duur van de bevalling. Maar op een keer was de toekomstige vader verplicht om zijn vrouw aan het onthaal van het ziekenhuis achter te laten, terwijl hij zijn auto ging parkeren. Toen hij terugkwam, was de baby al geboren. De man nam zijn kersverse dochter in zijn armen,bewonderde haar en zei tegen zijn vrouw:
-  De volgende keer mag jij de auto gaan parkeren. 

02-03-2009 om 00:00 geschreven door francis

De maand maart zet zich goed in, de zon doet moeite om er door te komen het lukt niet altijd, maar iemand of iets dat zijn best doet moet men bewonderen. Maar van de temperatuur mogen we zeker niet klagen, ben met Anita eventjes weggeweest met de auto en moest al dadelijk de chaufretten van de wagen afzetten.

We zitten op het goede spoor en het weer is goed bezig en met de lente in aantocht, mogen we zeker niet klagen. Deze morgen was ik al vroeg bezig met het samenstellen van het boeketje en wat niet gemakkelijk gebeurt, ik had al voor de middag mee gedaan. Het feit dat we na de middag weg moesten, zat er wel voor een deel tussen.

Tom Boonen heeft zopas in de spurt Kuurne – Brussel – Kuurne gewonnen, dat is ook alles wat ik er van afweet, ik hoorde Anita een kreet laten en toe wist ik het dat Tommeke gewonnen had. Ja ja Anita is een fervente supporter van den Tom. Dus haar dag kan niet meer stuk, als ze maar gelukkig is en hoe noemen ze dat “een kinderhand is snel gevuld.”

Ik denk er aan om dit verslag te beëindigen, dan kan ik nog eventjes nietsen of misschien een fotoquis dat is ook mogelijk en dan vanavond naar de radio, voor de uitzending van Boeketje. Ik wens jullie nog een fijne avond toe en veel blogplezier.

01-03-2009 om 16:58 geschreven door francis