Poets uw tanden minstens tweemaal per dag. Gebruik daarvoor een hoeveelheid tandpasta gelijk aan een erwt en poets minstens twee minuten, ook als u een electrische tandenborstel gebruikt. Gebruik tandzijde om de ruimte tussen de tanden te reinigen en vervang uw tandenborstel om de drie maanden. Breng tot slot minstens eenmaal per jaar een bezoek aan de tandarts.
Leef lang en schoon.
Omega 3-vetzuren zijn van groot belang voor de goede ontwikkeling van het zenuwstelsel van de foetus en de zuigeling. Daarnaast helpt een voldoende inname van omega 3-vetzuren tijdens de zwangerschap vroeggeboortes voorkomen. Omega 3-vetzuren kunnen ook een rol spelen bij het voorkomen van een postnatale depressie.
leef veilig en lang.
Wijze raad voor elke automoblist:: - Elke weg levert een potentieel gevaar op, elke bocht evenzeer. - De kans op een ongelik is recht evenredig met de snelheid waarmee u zich verplaatst. - Voorzichtigheid is de weg naar een hoge leeftijd, snelheid en roekeloos rijgedrag leiden naar het kerkhof. - Houd u aan de voorschriften van het verkeersreglement uit angst voor uw leven, niet uit angst voor de flitspaal - Als u langs het kanaal rijdt, bedenk dan dat ook u erin terecht kunt komen. - Voorzichtigheid heeft de remmen uitgevonden, hoogmoed de versnelling. - Als er een fietser voor u rijdt, vraag u dan af welke onverwachte manoeuvers hij zou kunnen uitvoeren. - Pas op voor plots opduikende spelende kinderen.
test
Leef lang en schoon.
Sojabonen, kikkererwten, bonen, linzen enz. bevatten genoeg eiwitten voor een volwaardige maaltijd zonder vlees of vis. Daarnaast bevatten peulvruchten ook extra veel voedingsvezels.
Als de vrouwen op het slechte pad gaan, volgen de mannen.
Drukfouten vallen dikwijls de lezer meer op dan denkfouten.
Het is bijna ziekelijk, maar de mensen willen nu eenmaal dat alles " schoon " is. De boreling is een" schoon kind ". De trouwers zijn een " schoon koppel ". Zelfs de dode "ligt schoon ".
Leef lang en schoon.
Bij een oorinfectie is een bezoek aan de dokter geen overbodige luxe. Ze kan immers chronisch worden en zo een ontsteking van het trommelvlies veroorzaken, wat dan weer voor een leerachterstand kan zorgen, als een kind leert praten.
Goudkorrel
Het gebeurt wel meer dat ouders het moeilijk hebben met hun opgroeiende kinderen en omgekeerd. De jonge mens op weg naar volwassenheid, wil zelfstandig zijn en voelt zich geremd door allerlei afspraken. Wat voortkomt uit zorg en goede bedoelingen, wordt ervaren als bemoeizucht en gebrek aan vertrouwen. Toch moeten beide partijen beseffen dat zij samen door het leven moeten. Er is geen alternatief. Ze behoren tot hetzelfde gezin.
Nikolaas Devinck o.s.b.
Wees flexibel genoeg om halverwege wijzigingen door te voeren.
De moeilijkheid is tachtig te worden.Daarna hoef je alleen maar in leven te blijven.
Het mooie van een hoefsmid was dat, als je je paard bij hem liet beslaan, hij niet meteen veertig andere dingen vond die ook nog gedaan moesten worden.
De oude mensen leven in het verleden, de jonge mensen in de toekomst en de rijpe en wijze man in het heden.
Eerst neemt de man een borrel; dan neemt de borrel een borrel; daarna neemt de borrel de man.
Een poeslieve stem laat vermoeden dat iemand een muis van je zou willen maken.
Zoeken met Google
Woordspelingen.
-Mag je op zondag weekdieren eten? -Drinken halveert je leven, maar je ziet dubbel zoveel. -Eet meer Freud, dan blijf je jung. -Die malle dieven bezorgen Filip pijnen.
Roerende goederen.
Zij; Als de deurwaarder komt, zal ik hem even mijn tanden laten zien. Hij; O nee, dat mag je niet doen, schat, anders legt hij daar ook nog beslag op.
Een jongeman maakt een proefrit met een kleine auto. _ Vertel mij eens, zegt hij na een tijdje tegen de verkoper, die heeft plaatsgenomen in de passagierszetel, wat is dat voor een ellenlange muur waar we nu al meer dan een kwartier langs rijden? _dat is geen muur, antwoordt de verkoper vriendelijk, dat is de rand van het trottoir.
VASTEN IS DELEN
Tegenover de eigenliefde en alle middelen die gebruikt worden om macht en aanzien te verwerven, plaatst Jezus het beeld van de "broeder", van de "vriend"en van de "dienaar". het zijn drie modellen van medemens zijn, drie manieren om met elkaar om te gaan. Ze zijn zo inspirerend dat ze ons een creativiteit kunnen losmaken die ons in staat stelt te bouwen aan nieuwe menselijke verhoudingen.
Menig man begint pas dan verstand van vrouwen te krijgen, als het te laat is om er verstand van te hebben.
-Ik heb gehoord dat u uw vakantiewoning in de Provence hebt verkocht? Vond u het daar te eenzaam? -Neen, integendeel. Er kwamen bijna wekelijks vrienden vragen of we ons niet te eenzaam voelden.
-U beweert dus dat wij geen nieuwe belastingen zullen moeten betalen? vraagt iemand uit de zaal aan de minister van financiën. Maar hoe wilt u dan de uitgaven van de staat bekostigen? -Door de oude belastingen te verhogen.
Leef lang en schoon.
Slaapwandelen komt vooral voor bij kinderen tussen zes en twaalf aar en meer bij jongens dan bij meisjes.Ze lopen "automatisch" rond,openen kasten en deuren enz. Probeer te voorkomen dat een slaapwandelaar zich bezeert door bovenaan de trap een stevig traphek aan te brengen en verstop uw huissleutels. Laat een slaapwandelaar zeker nooit schrikken, maak hem niet wakker, maar breng hem rustig terug naar zijn bed.
Nieuwwoord.
Het woord viaductvandalisme komt sinds april 2005 in het nederlands voor. Met dit woord wordt een vorm van vandalisme van jongeren bedoeld, die het verkeer hinderen of in gevaar brengen door het vanop snelwegviaducten te bekogelen met stenen en dergelijke.Viaductterreur komt wel vaker voor, maar er wordt bij voorkeur niet te veel aandacht aan geschonken in de media om niemand op ideeën te brengen. Afgeleide en verwante woorden zijn: viaductvandalen, viaductgooiers, risicoviaducten en stoeptegelsvandalisme.
Leef lang en schoon.
Melk, kaas, chokolade, thee en vis bevatten elementen die het risico op tandbederf gevoelig verkleinen. Caeïne in melk bevordert de doorgang van calcium en fosfaten tijdens de remineralisatie van de tanden. Tannine(looizuur) in cacao, het bassiselement van chocolade remt de werking van zure bacteriën. Thee en vis ten slotte zijn prima leveranciers van fluor, het voornaamste wapen in de strijd tegen gaatjes.
Definities
Cinema: Plaats waar mensen achter je rug spreken. Cirkel: Een ronde rechte lijn met een gat in het midden. Snob: Iemand die meer weet dan hij begrijpt.
Eierenraap
Bij de germanen stond het ei symbool voor de vruchtbaarheid van de nieuwe gewassen en het vee. Het verstoppen van eieren, wat ook bij ons nog gebeurt, gaat terug op een oud gebruik, waar de eieren in de akkers verborgen werden om de grond vruchtbaar te maken.
De allerprimitiefste vorm van spreken is : niets zeggen.
De allersubliemste vorm van spreken is : zwijgen.
Heel de taal ligt vervat tussen uitersten van zwijgen. Zwijgen uit onwetendheid. Zwijgen uit wijsheid.
Zoeken in blog
Zoeken in blog
van dag tot dag
ons leven
08-04-2009
Van harte welkom voor alle bezoekers van dit blog en veel kijk en leesgenot.
Deze ochtend werd ik aangestoken door die lieve vriendelijk schijnende zon om ook eens productief te zijn en na het ontbijt en de afwas ben ik met de wagen naar de self carwash gereden om hem eens een goede beurt te geven. Ik zou durven te beweren dat het eigenlijk een noodzaak was dat die wasbeurt er kwam, maar daar gaan we nu niet over discussiëren, het voornaamste was dat het nu gebeurde.
Ik denk dat er veel mensen waren die op de uitnodiging van het zonnetje zijn ingegaan, want ik moest mn beurt afwachten al de cabines waren bezet. Raampje open en de radio bracht mooie muziek uit de boxen, zeker radio Minerva die ingeschakeld was. Er kwam vlug een plaatsje vrij en ik kon aan de slag.
De wagen goed ingezeept en in plaats van met de borstel te reinigen, heb ik hem met de spons helemaal gewassen. Toen dit werkje gedaan was, met de hogedruk lans hem goed zeep vrij gespoten en dan ben ik terug gereden naar de garagebox om hem droog te zemen. Eventjes naar huis om een emmer warm water te halen, want intussen was hij reeds opgedroogd.
Nadat hij langs de buitenkant helemaal klaar was, heb ik de binnenkant ook een flinke opknap beurt gegeven en na een kleine drie uurtjes was hij weer zogoed als nieuw. Anita had vanaf het balkon aan de achterzijde van het appartement me naar huis zien gaan en toen ik binnen kwam was ze al bezig met een filter voor mij klaar te maken.
De koffie heb ik lekker uitgedronken achter op het balkon in de zon. Het leven kan toch mooi zijn, als je er een klein beetje moeite voor doet.
Deze week stond het volgende artiekel in de Bode van Schoten, een veel gelezen reklame blad dat in Schoten en enkele omliggende gemeenten gratis bedeeld wordt.
De maagd is niet het meest opvallende sterrenbeeld aan de hemel en er is meer dan een gewone fantasie nodig om in deze constellatie de vorm te herkennen van wat de naam doet vermoeden. Behalve Spica, springen hier weinig sterren meteen in het oog. Maar wat het blote oog niet ziet, onthullen grote telescopen wel. In de maagd die nu 's avonds in het zuiden staat, bevindt zich een reusachtige groep verafgelegenmelkstelsels. Elk van deze stelsels is zoals onze eigen melkweg een verzameling van honderden miljarden sterren. De hele groep melkwegstelsels bevindt zich op een afstand van zo'n 50 miljoen lichtjaar. De mens bestond toen nog niet op aard en de dinosauriërs waren pas uitgestorven, toen het licht van deze melkwegstelsels vertrok. Spica is een ster van ons eigen melkwegstelsel. Ze staat op 260 lichtjaar van hier. We zien de ster nu zoals ze was halverwege de achttiende eeuw, toen op aarde James Watt op het punt stond de stoommachine uit te vinden. wie in de verte kijkt, kijkt op in het verleden.
Na de twee dames was het de beurt aan het sterke geslacht. Namelijk de bariton Willy DHeere mocht zijn opwachting maken, hij startte met een reeks liederen als ode aan de Oostenrijkse hoofdstad Wenen. Daarmee kan je als klassieke zanger alle kanten uit en daarbij nog enkele operettemelodieën en dan lig je in de bovenste schuif bij de bezoekers van het artiestegala.
De duetten die hij bracht samen met zijn vrouw Marie Jeanne waren eveneens pareltjes en daarbij zag je dat ze gewoon waren samen op te treden als duo. Na de pauze legde Willy dan de nadruk op mooie musicalmuziek en dan hij mocht een potje breken bij de aanwezige luisteraars. Niet dat hij fouten maakten, want alles verliep vlekkeloos en de samenwerking met de pianist van dienst Dirk Peeters was subliem.
We hebben het al anders geweten met pianisten die niet gewoon waren om klassieke zangers(essen) te begeleiden, dat het wel eens verkeerd ging en dat is niet altijd gezellig voor beide partijen. In elk geval vorige maandag was alles vlekkeloos, zonder één minpunt in heel het programma.
Na de beurt van Eliza kwam Marie Jeanne het podium opdraven voor haar deel van de show. Zij is een geschoolde sopraan en vergaste ons op enkele mooie operetteklanken die ieder van ons kon meezingen of neuriën. Vanaf de eerste noten die ze zong had ze het publiek op haar hand. Ze schuwde het rechtstreekse contact niet met de aanwezigen in de zaal, de mannen in de zaal hadden niet te klagen en bij iedere man die vooraan zat bleef ze even staan. De kaalhoofdigen mochten rekenen op een aanraking over hun groot voorhoofd.
De Ronny onze tafelgenoot, die behoorde ook tot de gelukkigen want bij hem kwam ze op zn schoot zitten en bracht hem een gezongen liefdes verklaring(zie de foto onderaan dit verslag). In elk geval wist ze haar show goed te verkopen en de duetten met haar partner waren eveneens pareltjes.
We beginnen ons verslag over het artiestengala met de Chileense zangeres Elisa Ramirez. Eigenlijk weet ik niet zeker of ze nog de Chileense nationaliteit heeft, want ze is als klein kind naar België overgekomen met de rest van haar familie. Dit gebeurde na de staatsgreep van generaal Pinochet.
We hebben deze dame reeds meerdere malen aan het werk gehoord en gezien en ik kan jullie verzekeren ze heeft een stem als een klok en toch zingt ze met veel gevoel en tijdens haar optreden moet ze regelmatig een traantje wegpinken, zo leeft ze mee met haar liedjes. Vraag me nu niet om de titels van haar liederen die ze gebracht heeft op te schrijven.
Misschien twee nummertjes kan ik met naam noemen namelijk Dont cry for me Argentina en My heart will go an het liefdes thema uit de ondergang van de Titanic. Hier van ken ik wel de Spaanse titel Mi corazon continuari.
Ik ga het gewoon kort maken, onze Elisa was fantastisch en ik heb de eer regelmatig liedjes uit haar cd te kunnen draaien op de radio.
Voor hen die het nog niet moesten weten, de maandag namiddag is steeds voorbehouden aan het bezoek van het artiestengala. Zo ook gisteren was dit het geval en na het voorbereiden van de speellijst voor mijn radioprogramma mini boeketje van de maandagavond en het middageten stonden we om half drie vertrekkens gereed.
Toen we toe kwamen in de feestzaal leek het alsof het niet al te druk zou worden, al hoewel de affiche meer dan goed was. De eerste was de Chileense Elisa Ramirez en zoals de naam laat vermoeden bracht deze dame Spaanstalige muziek. De tweede artieste is de sopraan Marie Jeanne Seynaeve, die ons vergastte op mooie operetteklanken en ze is steeds vergezeld door haar man de bariton Willy DHeere uiteraard eveneens klassieke muziek.
Ondanks het feit dat ik niet echt een fan ben van zulke muziek, heb ik echt genoten van deze namiddag. Het was echt de moeite waard en dat was ook de mening van het overgrote deel van de aanwezige mensen.
Net voor het programma begon was ondertussen de zaal toch zogoed als volgelopen en de inrichter en tevens begeleider van de artiesten, was uitermate gelukkig met het resultaat en dat zag men aan zn gezicht toen hij de eerste artieste mocht aankondigen.
Aan het einde van het programma, toen de drie artiesten terug op het podium geroepen werden kregen ze een langdurend staande ovatie, waar bijna geen einde aan kwam. Zo blij waren de aanwezige bezoekers en na een lichte maaltijd vertrokken Anita en ik naar onze job op de radio.
Een dame ging een drinkenbakje kopen voor haar hond en de winkelbediende vroeg haar of er " voor de hond" moest op staan. - Dat is niet nodig, antwoordde ze. Mijn man drinkt nooit water en de hond kan niet lezen.
Jan moet voor de rechtbank verschijnen, omdat hij zijn schoonmoeder door het venster op het eerste verdieing gegooid heeft. - Hebt u dan werkelijk niet aan de mogelijke gevolgen gedacht? Uw schoonmoeder had op een toevallige voorbijganger kunnen vallen! zegt de rechter.
Deze morgen moesten we vroeg ons bedje uit, want om tien uur was het de eerste communicantenmis. Dus de wekker om zeven uur gezet om af te lopen, ingeval ik niet uit mezelve zou wakker worden. Inderdaad het was niet echt nodig die voorzorgsmaatregel, want om kwart voor tijd werd ik wakker en nog even uitrekken vooraleer op te staan.
Wassen, scheren en een licht ontbijt, vooraleer ons in zondag outfit te steken. Om dan tijdig te vertrekken naar de kerk in Deurne. Royaal een kwartier voor het begin van de mis waren we aanwezig in de kerk en een parkeerplaats vinden was geen probleem. Voor het begin van de mis werden we er aan herinnerd dat we verplicht waren om de parkeerschijf te zetten.
Dit was de eerste keer dat ik hoorde dat ook met de zondag een verplichting was om je parkeerkaart in te stellen. Nooit te oud om bij te leren zou ik zeggen en ik was niet alleen die de kerk even moest verlaten om het euvel te herstellen want een boete kost meer.
De kerk was zeker niet overvol, want er waren maar zes communicantjes en neem daarbij nog een tiental familieleden en kennissen en men komt nog niet aan een honderdtal bezoekers. Maar wat wil je driekwart van de leerlingen in de school is van alechtoonse afkomst en die hebben een andere godsdienst, daarom die kleine groep kinderen die hun eerste communie deden vandaag.
Na afloop van de mis werd ons een drankje aangeboden, niet in de school maar in het aanpalende parochiecentrum op de eerste verdieping. Daarna zijn we nog even over huis gekomen, want de feest was om twee uur voorzien. Meer hierover in een volgende posting.
Vandaag zouden we het eens rustig aan doen, want morgen is het de eerste communie van broer en zus Van Vaerenbergh. Met andere woorden voor de twee jongste kleinkinderen is het feest geblazen. Om tien uur is het de mis in Deurne, in de parochie waarin de school gelegen is en hoogst waarschijnlijk met daarna een drankje in de kantine van deze school.
Om twee uur is er een klein feestje voor de naaste familie. Hopelijk is het weer een beetje fatsoenlijk en blijft het minstens droog tot we in het zaaltje zitten van Ons Huis bij den Dirk, waar de maaltijd wordt gehouden.
Dat was het zo een beetje voor morgen en zoals ik reeds vermeld heb was het een rustige dag vandaag. Ik heb maar één keer buiten geweest en dat was om brood bij de bakker te halen hedenmorgen. Anita heeft in het geheel niet buiten geweest, kalmer kan al niet meer. Deze namiddag heb ik me bezig gehouden met mn fotoalbum mijn gemeente Schoten bij te werken. Ik had de opnames van de Scheldeprijs nog liggen en die heb ik met een beetje tekst in het album bijgewerkt.
Gisterenavond heb ik Picasa 3 gedownload en dit in de plaats van nummer twee. Er zijn wel enkele mogelijkheden bij gekomen, maar of het werkelijk beter is dat moet de toekomst brengen. Ik heb ergens bij Picasa nog een fotoalbum in de maak, maar door het feit dat het Seniorennet eveneens begonnen is met albumruimte aan te bieden, is er aan het eerste album nog weinig gewerkt.
Ik zou toch eens moeten gaan kijken, wat voor fotos er opstaan. Ik ga nu besluiten en nog wat televisie gaan kijken samen met ons Anita.
Deze voormiddag had Anita een tweetal boodschappen te doen op de Bredabaan te Merksem en gewoontegetrouw als we op de Bredabaan moeten zijn nemen we het openbaar vervoer. Deze Bredabaan kan heel druk verkeer opleveren en een parkeerplaats is meestal een utopie. Daarom viva het openbaar vervoer.
Na afloop zijn we een kennismakingsbezoek aan zaal Bart gaan maken, dit is de nieuwe zaal waar vanaf juni de artiestengalas zullen plaats vinden in plaats van de feestzaal Schijnpoort. Toen wij informatie vroegen aan de eigenaar werden we heel lief ontvangen en mochten we de zaal eens bekijken.
Ik moet zeggen de inrichters van het artiestengala gaan er flink op vooruit, want het is een mooie zaal met ditmaal een hoog podium. De zaal loopt een klein beetje af naar het podium toe zodat iedereen alles goed kan volgen wat er gebeurd.
Na het middagmaal en genietend van de zon zijn we een wandeling in het domein Vordenstein gaan maken en ik kan jullie verzekeren het was er gezellig. Omdat Anita haar voet nog niet helemaal in orde was, ondanks de inspuiting van vorige vrijdag, beperkte we de afstand een beetje door gebruik te maken van afkortingen in het parkoers. Nadien nog een bezoek aan de oranjerie tuin, met een zonnebeurt op een bank aldaar
Er waren reeds vele voorjaarsbloeiers en dat bracht wat kleur aan de omgeving en we hebben toch minstens een half uurtje in de zon gezeten.
Op deze foto toch enkele kleurschakeringen, op de voorgrond gesnoeide knotwilgen met daarachter het fijne groen van de berkenbomen en geaccentueerd door het roodbruin van de zomereiken.Daarboven de immens blauwe lucht.
Een omheiningsmuur met blauwe regen. Dreef met niet eetbare appelbomen in bloei. Voor de naam van deze bloemen zie plaatje aanwezig tussen de bloemen.
Sinds gisteren donderdag loopt er een 50 plus beurs in het Antwerp Expo.Zoals ik in een vorige posting reeds gemeld heb heeft radio Minerva er een stand en daarin waren wij als vrijwilligers actief samen met nog een enkele andere mensen van de radio.
Maar donderdagmorgen kreeg ik toch zin om thuis te blijven, want eigenlijk is dat toch mijn ding niet en daarom zou ik Anita tegen twee uur ter plaatsen afzetten en haar na sluitingstijd weer oppikken.Het geluk stond aan mijn zijde want voordat we moesten vertrekken, kregen we op de valreep nog bezoek van dochter en schoonzoon.
We hadden het bezoek te danken aan het feit dat ze nog volop met de communiefotos bezig waren en dat hun fotosnijmachine niet meer werkte en daarom kwamen ze het mijne maar halen.Als compensatie zou Daniël zijn schoonmoeder meenemen en afzetten aan Antwerp Expo en dat bespaarde me een rit.
Toen ik Anita om zes uur ging afhalen zat ik in een verschrikkelijke verkeerschaos, ik had meer dan drie kwart uur nodig om van Schoten naar de Jan van Rijswijcklaan te rijden.Enfin ik kwam nog juist op tijd toe om ze op te pikken.
Wat had ik geluk, dat ik thuis gebleven was want er was de eerste dag weinig publiek komen opdagen en met de mensen die er waren van Minerva was dat ruimschoots voldoende en zou ik toch maar in de weggelopen hebben.
Het naar huis rijden ging al wat vlotter en om kwart voor zeven waren we binnen, gelukkig had ik de spaghettisaus al op voorhand gemaakt en op enkele minuten tijd hadden we eten.
Deze eerste foto is ingezoomd op de stallingen van de geiten, gevogelte en eveneens het onderkomen van de herten.Men ziet ook nog de tractor staan van het onderhoudspersoneel.
Achter het opspuitende fontein kan men het terras opmerken van de drankgelegenheid De Riddershoeve.een plaats waar we een twintigtal minuten later ook zullen belanden om een bolleke Koninck te drinken.Moest maar zogoed niet zijn en het is niet voor de varkens gebrouwen.Alhoewel die er ook niet vies van zijn denk ik.
Deze statige beukenboom is omwikkeld met zakkengoed en dat wordt tegenwoordig gedaan bij alleen staande bomen of bomen die de felle zonnestralen moeten trotseren.Dat moet heel nadelig zijn voor het overleven van die grote stoere bomen.
Deze herten houden hun siësta en ik kan ze geen ongelijk geven. Ik had er ook ene gehouden na het middag eten. Hier drie kleine geitjes en ik denk dat ze hooguit enkele dagen oud zijn. Ben nu niet echt een geitenspecialist, maar zo te zien zou ik zeggen acht dagen oud.
Als de zon schijnt wanneer je opstaat dat doet iedereen goed en zonnig was het gisterenmorgen zeker het geval. Omdat we op het einde van de week weinig tijd hebben om te schoonmaken beslisten we om reeds vanaf de dinsdag, dus gisteren met de schoonmaak te beginnen en het te spreiden over twee dagen. Dat hebben we dan ook gedaan, dat maakt dat we vandaag iets na het middaguur gedaan hadden. Inclusief ruiten voor en achter gelapt.
Hoe heten ze het ook alweer, is het niet iets zoals Eendracht maak macht of zo l union fait la force . In elk geval gisteren hadden we nog de tijd om een wandeling in het gemeentepark van Schoten te doen en vanmiddag zijn we met zn beiden naar het Sint Annastrand gereden om in het Minervacafé iets te drinken.
Eigenlijk was de ware reden dat we er iets moesten afhalen, namelijk twee batches en een parkeerkaart voor de 50 plusbeurs die gehouden wordt vanaf morgen tot en met zondag achttien uur. Anita en ik staan daar morgenmiddag in de stand van radio Minerva. Deze beurs vindt plaats in Antwerp Expo, aan de Jan Van Rijswijcklaan vlak aan de Antwerpse ring.
We zijn een beetje vooruit gelopen op de tijd en omdat het gisteren zulk mooi warm weer was konden we moeilijk binnenblijven, daarom onze wandeling naar het park. Lekker luchtig gekleed gingen we opstap en na een kleine wandeling in het park en bezoek aan de geiten en herten besloten we een terrasje te doen in de Riddershoeve. Eveneens gelegen in dat zelfde park en voor een plaatsje in de zon moesten we goed zoeken, gelukkig ging er juist een koppel door
Een jongen had een kleine ingreep ondergaan aan zijn rechterarm. De dokter wou er een verband omdoen, maar de jongen protesteerde. - O nee, dokter, u zou dat verband veel beter om mijn linkerarm doen, zei hij. - Neen, jongen, het moet om je rechterarm , antwoordde de dokter, zodat je makkers op school er niet op slaan. - Nee, dokter, doe het maar om mijn linkerarm. U kent de jongens op school nog niet, zeker?
Onze klassieke maandag is eigenlijk heel voorspelbaar, na het ontwaken en ontbijt is het tijd om voor twee uurtjes muzieknummers samen te stellen voor het mini-boeketje van maandagavond. Dit is niet altijd vlug gebeurd want soms heb je wel enkele nummertjes in je gedachten maar die passen dan niet altijd bij elkaar en na het voorbeluisteren moet je dan soms corrigeren.
Na deze karwei wordt het hoogtijd om te middagmalen, want tegen drie uur moet ik samen met Anita in de feestzaal Schijnpoort zijn voor het artiestengala. Dit is het vaste stramien voor de maandag en dit zolang het seizoen loopt van die shows
Rond kwart voor drie waren we gisteren terplekke ruim op tijd, want de aanvang is stipt drie uur en onze plaatsen zijn voorbehouden. Dit is natuurlijk heel gemakkelijk, als ge eens door omstandigheden te laat bent dan staat je plaats toch nog ter uwe beschikking.
Gisteren was de belangstelling weer heel groot, misschien lag dat aan het feit dat Dirk Van Voren op de affiche stond. Voor hen die Dirk niet kennen, hij is een lolbroek en kan een hele zaal gemakkelijk bezig houden met zn grappen. Zo ook gisterennamiddag was hij weer in topvorm en de aanwezigen lagen krom van het lachen.
We kregen ook twee goede zangers op het podium, namelijk Rudy Clark en de zwarte zanger Bill Ray Davis. Beide zangers hebben een degelijke stem ter hunne beschikking en daar maken er gretig gebruik van. Tot grote vreugde van het aanwezige publiek.
Na de optredens blijven we nog een even nababbelen tot het tijd is om naar de radio te gaan om ons mini-boeketje te presenteren en als we omstreeks half elf terug thuiskomen is onze dag goedgevuld en na nog een uurtje televisie kijken is het hoogtijd om ons teruste te begeven.
De ene heer was klaar met dineren en hij stak een sigaar op. De man aan de tafel naast hem was nog volop aan het smullen, maar hij ergerde zich mateloos aan de roker naast hem. - Ik hoop, mijnheer, dat ik u met mijn eten niet stoor bij het roken, zei hij hatelijk. - Volstrekt niet, mijnheer, antwoordde de roker op een even hatelijke manier, ik kan het orkest nog best horen.
Mijn dorp is de lente, d' eerste zonnestralen, teder strelend onze spitse toren. Sint Laurentius, vredig wakend over kleine mensjes in kleine tuintjes.
Hospita: Het doet me pijn dat ik u steeds weer moet herinneren aan het betalen van de huur van uw kamer. Student: O, mevrouw, u hoeft dat echt niet te doen. Ik kan geen vrouw zien lijden.
------------------------------------
Rechter: Weet u waarom u hier voor mij staat? Boef: Ja, omdat u mij nog geen stoel hebt aangeboden.
Dochter: Verenigde strijdkrachten, wat zijn dat pa? Vader: Wat? Verenigde strijdkrachten? Wel, eh, dat zijn je moeder en je grootmoeder, kind, als ik 's avonds toevallig eens laat thuiskom.
Peulvruchten zijn rijk aan eiwitten en tevens een goede bron van ijzer, B-vitaminen, voedingsvezels en zetmeel. Gecombineerd met brood, gierst, rijst of een andere graansoort vormen ze een volwaardige vleesvervanging.
Allemaal een gezellige zondagnamiddag gewenst en veel plezier met de hobby. Ik kom er eventjes bij om te zeggen dat het me goed gaat. Deze ochtend begon goed heel en al heel vroeg stond de zon te glunderen aan de hemel, maar zoals het al zoveel is gebeurd is het nooit voor lang.
Anita had de zonnetent rond tien uur afgelaten en dat had ze beter niet gedaan, hoogst waarschijnlijk heeft de zon gedacht dat ze bij ons niet welkom was en is dan maar achter de wolken weggekropen. Dat is natuurlijk grote larie en apekool dat ik nu aan het vertellen ben, de enige verklaring is dat het weer nog niet stabiel genoeg is.
Mijn zondaagse bezigheden zijn achter de rug en de playlist is klaar voor hedenavond, ik kan straks om kwart over zeven rustig vertrekken naar de studio van radio Minerva om mn programma te presenteren. Of de luisteraars het gaan goed vinden dat is een ander paar mouwen.
Voor de rest houd ik het rustig en straks naar de koers kijken, want Anita is een grote liefhebber van wielrennen en dan staat de televisie toch aan op de koers. Alhoewel haar favoriet Tom Boonen niet meerijdt is heer belangstelling al véél vermindert, want momenteel staat het toestel nog niet aan.
Door het feit dat we gisteren door die begrafenis niets hebben kunnen doen, moesten we hedenmorgen nog het appartement opkuisen. Maar eensgezind waren we er met zijn beiden snel door de klus heen en voor het middageten konden we er een punt achter zetten. Zelfs de ruiten achteraan langs de buitenkant hebben hun beurt gehad.
Na het middagmaal hadden we nog enkele boodschappen te doen en het weer was goed dus geen enkele reden om binnen te blijven. Bij mode De Deken hingen er nog twee broeken die moesten verkort worden en die zijn we dan eveneens gaan afhalen en dan nog een paar schoenen voor mij en Anita gaan zoeken in de één of andere schoenenzaak.
Bij Scapino vond ik direct mijn keuze, maar Anita die had er meer problemen mee en wij zijn dan nog bij schoenen Torfs geweest en ook daar was er niets naar haar gading. Uiteindelijk is ze zonder schoenen thuis gekomen, maar eerst natuurlijk iets gaan drinken op een terrasje. Maar oh! wee grote pech, geen plaats op het terras van het t Voorhuis gelegen op de Bredabaan. Het is een oud geklasseerde woning zonder verdiep gelegen tussen grote handelszaken, niet echt mooi te noemen maar wel heel rendabel voor de eigenaar van de brasserie.
Dan maar binnen gaan zitten, een goede vriend van ons is daar kelner en hij was vandaag van dienst. Maar veel tijd had hij niet om een babbeltje te komen doen, maar ja dat is niet meer dan normaal in zulk een drukte.
Zo kwam er alweer een einde aan de actieve dag en zitten we ons te amuseren, ik met wat in mn blog te schrijven en Anita is naar een mooie show aan t zien op één van die Duitse zenders.
Even een pauze gehouden gisteren wegens een familiale kwestie. Namelijk vorige zondag was de moeder van Anita overleden, maar om onverklaarbare reden werden Anita en haar broer Leo slechts de maandag in de late voormiddag verwittigd van het overlijden. De jongste zuster Ria had in die tijd reeds de hele begrafenis geregeld zonder de twee andere te kennen.
Ik kan nu aannemen dat er problemen zijn in de familie, maar met een overlijden moet zo iets toch wijken voor het nuchtere verstand. Schijnbaar is dat niet het geval voor iedereen, in elk geval vind ik zo iets niet kunnen. Voor de rest zwijg ik er over en zal het wel slijten bij Anita, die er wel verwerkingsproblemen mee heeft, ook al laat ze het niet merken maar ik ken ze beter dan ze denkt.
Gisteren om tien uur was de uitvaartmis in de parochie Sint Phillippus hier in de gemeente. Voor de wereld voordoen of er niets aan de hand is niet altijd gemakkelijk en na de uitstrooiing van de asse van de overledene was er geen koffietafel voorzien door de jongste zuster Ria. Anita en Leo hadden dan maar een alternatieve koffietafel voor de neven en de nichten voorzien, zodat het er toch nog een beetje op een normale begrafenis leek.
Voor de mis toen ik al in de kerk zat, kwam een neef van Anita zeggen dat mn auto met een platte band op de parking van het kerkfabriek stond. Dan parkeer je je wagen onder de hoede van god en heb je een platte band als resultaat.
Voor de aanvang van de koffie heb ik vlug naar de VAB gebeld om me te depanneren en dat gebeurde een klein half uurtje later. Er bleek een kanjer van een nagel in te zitten Dat was om een triestige dag af te sluiten en als laatsten verlieten we het parochielokaal om huiswaarts te keren.
Je staat wel raar te kijken als men s morgens opstaat en je kijkt door het raam in de woonkamer en recht voor je staat een reuze grote palm en ik heb het nu niet over een palmboom maar wel een opgeblazen bierglas van het merk Palm. Hij stond voor de ingang van de Dexiabank en reikte tot hoger dan de eerste verdieping boven het agentschap. Dit gebeurde ter gelegenheid van de semi-klassieker De Scheldeprijsen van reclame stond er wel meer op de marktplein.
Na de huishoudkarweitjes besliste Anita en ik om even een kijkje te gaan nemen op de marktplein wat er zoal te beleven was.Toen we buiten kwamen was het eerste wat opviel op de marktplein de verschillende eet en drinkgelegenheden en de reclamevlaggen en panelen van de brouwerij Palm spanden toch de boventoon.Op de tweede foto zie je ook de vlag van de bank ING, één van de hoofdsponsors.
Hier op deze plaats waren we blijven staan, want het parkoer neemt hier een bocht naar rechts nadat ze tweehonderd meter vroeger van start waren gegaan.De renners waren toen nog in Antwerpen op de Grote Markt om zich in te schrijven om nadien in peloton naar Schoten te komen om daar de definitieve start te nemen voor de grote ronde doorheen de provincie Antwerpen.
Recht voorons stond de vaste camera opgesteld, die als ze de aankomst naderden de uitzending overnam.Jullie kunnen hem boven op de standaard zien staan en natuurlijk de vele reclamepanelen.
Een kleine honderd meter rechts van onze staanplaats stond de grote tribune waarin in de late namiddag de hoogwaardigheidsbekleders konden plaats vatten om de aankomst van de renners mee te maken.Enkel toegankelijk mits voorlegging van een geldige uitnodigingskaart.
Dit gebouw stond eveneens op de marktplein geïnstalleerd en dient om de reporters te ontvangen en er worden na de aankomst ook de interviews met de renners gehouden.Op televisie krijg je dat altijd te zien en aan iedere aankomst staat dat ergens opgesteld.Ik heb dat s avonds zien afbreken, enfin zien ontmantelen.De ruiten worden gedemonteerd en in de ruimte binnenin vastgezet,de zijpanelen worden dan hydraulisch neergelaten en het bovenste verdiep schuift omlaag tot het één grote container is geworden en aan een truck wordt gekoppeld. Ongelofelijk hoe snel zoiets gaat.
Nog een cameraman aan het werk op zijn hoogtewerker. Hij stond opgesteld juist voor de grote tribune. Als het als gisteren mooi weer is is dit een mooie job maar in regenweer is dit niet alles. De start van de 97ste Scheldeprijs is zojuist gegeven en de renners zijn weg voor ongeveer 245 kilometers door de provincie Antwerpen en drie plaatselijke rondes. Dit is de eerste doortocht door de gemeente en ze nemen de bocht langs de marktplein. Hier één van de twee helicopters van waaruit de beelden verzonden worden die we dan thuis op het scherm krijgen en bekijk op eens de mooie blauwe lucht die op twee uur tijd volledig zou veanderen in donkere onweerswolken en de regen was er kort nadien.
De laatste zangeres luistert naar de naam van Katrien Gallez en is zeker niet nieuw te noemen. Ze is minstens eenmaal per seizoen aanwezig in de feestzaal Schijnpoort. Het is ook een klassiek geschoolde zangeres, maar haar optredens zijn doorspekt met hilarische toestanden en dat weten de aanwezige toeschouwers wel te waarderen.
Bijna al haar liedjes handelen over Wenen of zijn een ode aan die stad. Verder ook operette muziek en tussendoor ook mooie muziek uit bekende musicals en op de foto kunnen jullie zien dat het een mooie statige dame is.
Ik weet niet of het er iets toe doet maar ze is de vrouw van de bekende Vlaamse zanger Jean Walter, die ondertussen zijn stem ook al aan de wilgen heeft gehangen. Met andere woorden hij is met pensioen, één van zn bekendste liedjes was het lied Ik heb een hart als de rots van Gibraltar.
In elk geval was de namiddag volledig geslaagd te noemen en ik denk dat iedereen blij gemutst huiswaarts keerden.
De tweede artiest die we mochten begroeten was eveneens nieuw in het programma, hij heeft zopas net niet de eerste prijs gewonnen in het liedjes programma uno voce particolare. Dit wordt alle jaren ingericht op Nederland twee door de NCRV. Dit prachtige programma waar de kandidaten verdeeld worden over verschillende categorieën van muziekgenre . Het is overwegend klassiek georiënteerd.
Je kunt al voorstellen wat een geweldige stem er ons voorbehouden was met het optreden van Kris Struyven uit Tienen. Ik ben nu niet bepaald een fan van klassieke muziek maar een prachtige stem weet ik wel te waarderen en dat had deze man zeker en vast.
Het eerste gedeelte voor de pauze was geheel voorbehouden aan het klassieke genre en na de onderbreking was er een afwisseling met top evergreens, zodat iedereen aan zn trekken kwam. Dit leverde hem een staande ovatie op bij het beëindigen van het laatste nummer. Iedereen had van dit optreden genoten en de inrichter was er snel bij om te melden dat Kris de eerste maandag van Augustus terug zou optreden in het artiestengala.
De eerste gast die maandag l.l. op het programma stond, die heeft moeten afbellen of beter gezegd die heeft moeten laten afbellen, wegens een opname met operatie in het hospitaal. Het was de zanger Roy Miner, hij heeft eind vorig jaar een auto ongeval gehad en was zwaar gewond aan zijn rechterbeen. Dit been is nu maanden later beginnen ontsteken.
Dit was informatie in de rand, hij heeft een mooie vervangster gekregen, de voor mij onbekende Laurie. De inrichter heeft na hardnekkig rondbellen uiteindelijk deze dame kunnen strikken om Roy te vervangen.
Het was een lieftallige verschijning en ze had een meer dan behoorlijke stem. Een pluspunt was dat ze veel Nederlandstalige liedjes bracht. Ze zong een tweetal liedjes van Marva, waaronder het over bekende eiland in groen en blauw en iemand die zulke prachtige vertolkingen van mijn lievelingszangeres ten beste kan brengen die mag gerust eens een potje breken wat ze zeker en vast niet gedaan heeft.
Ik hoop dat Romain Callé de inrichter van het artiestengala haar volgende seizoen terug in de programmatie zal opnemen. In elk geval voor mij klasse zelf al is ze niet bekend bij het grote publiek en meestal treedt ze op met nog een dame en vormen ze een duo
Gisteren heeft dochterlief in het vooruitzicht van een mooie zonnige dag, me gevraagd om fotos voor de eerste communie te maken in het Rivierenhof. Waar een vader allemaal nog goed voor is, we hadden afgesproken te vijftien uur in het hier voor genoemde park.
Zij zou een memory card meebrengen om in mijn fototoestel te steken dan kon ze zelf de geschikte fotos bewerken en afdrukken. Alles was aanwezig om er een geslaagde fotosessie van te maken tot na de negende foto toen mn toestel meldde dat de batterij leeg was en toen was het gedaan met fotograferen. Ik heb zo juist met mijn dochter gebeld en er waren maar drie opnames die geschikt zijn voor afdruk.
Nu hopen dat volgende week een dag geschikt zal zijn om buitenopnames te maken. Ah! We zien wel wat het wordt voor alles is er een oplossing. Na het afscheid nemen van de kinderen zijn we nog eventjes gaan genieten van een terrasje en dit met een frisse Leffe en ik kan jullie verzekeren dat dit deugd deed.
Na het thuiskomen was het hoogtijd voor Anita om het eten gereed te maken, gekookte aardappelen met gestoofd witloof en een blinde vink. Om duim en vingers af te likken, zo graag eet ik dit.
Gisteren heb ik beloofd om een verslag op te maken van het artiestengala dat maandag plaats vond in de feestzaal van het Schijnpoort en belofte maakt schuld.
Op Goede Vrijdag herdenken de christenen de kruisdood van Christus op de heuvel Golgotha nabij Jerusalem. In heel wat kerken vindt om 15 uur de kruisweg plaats en 's avonds volgt een viering met kruisverering. Hoewel het lijden en de dood van Christus centraal staat, spreekt de kerk toch van "Goede Vrijdag", om erop te wijzen dat Christus gestorven is om de mens van zijn zonden te verlossen.
Na het gewone stramien van iedere maandagochtend vertrokken Anita en ik omstreeks kwart over twee voor ons bezoek aan de feestzaal Schijnpoort. Dit voor het traditiegetrouwe bezoek aan het artiestengala, u weet ondertussen al dat zich dit afspeelt tussen vijftien en achttien uur.
Eigenlijk was het weer een beetje tegoed om binnen te zitten, maar ja de affiche zag er heel goed uit en hopelijk krijgen we nog vele mooie dagen te verwerken. Bij het betreden van de zaal bleek het goede weer geen spelbederver te zijn, want alles liet vermoeden dat de zaal goed gevuld zou zijn.
Aan ons tafeltje waren er twee afwezige, namelijk Ronny en Viviane maar dat wisten we al van de vorige week. Viviane en haar zuster waren gisteren jarig en jullie kunnen dan vermoeden dat het hier gaat om een tweeling.
Een verslag van de zangprestaties krijgen jullie morgen te verwerken, want de tijd ontbreekt me nu en de fotos van de drie artiesten moeten nog van de digitale camera gehaald worden en op computer gezet worden. Morgenmiddag heb ik er tijd voor, want we kunnen morgen toch niet weg. Heel Schoten centrum i s dan afgesloten wegens de wielerwedstrijd De Schelde Prijs.
Dit is een semi klassieker en die trekt alle jaren een massa volk en het centrum van de gemeente lijkt dan een belegerde vesting. Als je toch met de wagen weg moet, zet hem dan s morgens vroeg buiten de dorpskom, anders kun je het wel vergeten. De renners vertrekken in groep van op de grote markt te Antwerpen en rijden in peloton naar Schoten om daar met een vliegende start de vele kilometers af te malen en daarna nog drie plaatselijke rondes.
Nadat de elite vertrokken zijn komen de liefhebbers aan de beurt, die dan een X aantal rondes voor hun rekening nemen. Zo dus ambiance genoeg en ze voorspellen mooi weer voor morgen, dat betekend over de koppen lopen. Goed voor de plaatselijke horecazaken, die doen dan goede zaken. De meeste andere zaken sluiten om twaalf uur hun deuren en er zijn andere die gewoon van heel de dag niet openen..
De eerste christenen vergeleken de ovale vorm van het ei met het witte gepleisterde graf waaruit het leven van Christus weer oprijst. Dat is duidelijk te zien op heel wat plafondschilderingen in de oude kerken. Met Pasen begint in dat graf het nieuwe leven.
Ik weet niet wat ik heden nacht had maar heb verdomd slecht geslapen, had het te maken met de te late en tamelijk zware maaltijd gisteren avond. Ik begin het te denken, want toen ik rond vier eventjes opstond had ik nog een zwaar gevoel in de maag. Eigen schuld dikken bult, maar ja het was toch zo lekker in Den Boomgaard en ik kan toch zo slecht stoppen als het me smaakt.
Dat zal ik ook wel overleven en Anita heeft vandaag al ingegrepen, normaal was het een biefstuk met gekookte patatten en gestoofd witloof. Dat heeft ze deze middag vervangen door een bord spaghetti en een schep tomatensaus en straks drie boterhammetjes met beleg en als dat nog niet helpt worden de porties gehalveerd.
Het is geen gemakkelijke hoor ons Anita, misschien heeft ze wel gelijk. Zon vreetvarkentje zoals ik mag men niet aan een overladen trog zetten. Oh! ja allemaal een zalig paasfeest en mijn grote paasei ligt achter slot en grendel tot mn maag terug ontladen is.
Anita heeft van de morgen de winterlakens van het bed gehaald en vervangen door de zomer editie. Het begon zo stilaan toch te warm te worden voor flanel, misschien was het daarvan dat ik niet kon slapen, veel te warm. Ben weer achterpoortjes aan het zoeken, maar daar moet ik bij haar niet mee afkomen.
Het programma voor heden avond is al helemaal klaar en straks weet ik of het goed in elkaar steekt. Maar ik heb er een goed gevoel in, zal wel in orde zijn. Binnen een half uurtje ga ik naar de koers Parijs - Rijsel kijken maar nu zijn er nog te kilometers te doen en dan wordt het langdradig. Het kan ook zijn dat ik nog van gedachte verander en de één of andere klus doe, zou ook best kunnen.
Voor de rest is er nog weinig te vertellen en om niet op jullie zenuwen te werken ga ik de boel maar afsluiten, nog een gezellige zondag namiddag en voor morgen een prettige Paasmaandag. Doe niet zoals ik maar eet matig
De zaterdag loopt zo stilletjes aan op zijn laatste benen, zo ook deze week en tot op heden heb k nog niet veel kunnen bij schrijven in mijn dagboek. Hoogst waarschijnlijk te wijten aan het stille leven van de laatste tijd, want als je niet veel de deur uitgaat maakt men niets mee.
Vandaag na de middag besliste Anita om naar de linkeroever naar het Minerva café te gaan, want er moest het één en het ander besproken worden. Want tijdens het artiestengala iedere maandag word er door de aanwezige mensen en ook sommige artiesten al eens iets aan Anita gevraagd. Dat schrijft ze dan zorgvuldig op en nu stonden er al verschillende zaken op de agenda.
Het voornaamste was een benefiet optreden van Chantal Calîn ten voordelen van kinderen met kanker dat doorgaat in het fakkeltheater (rode zaal ) te Antwerpen en dit op 14 juni 2009 te 14 uur 30.
Anita had beloofd om haar beste beentje voor te steken om te zorgen dat de personen die verantwoordelijk waren voor de organisatie van dit project, op de radio op interview konden komen.
Iedere zaterdag namiddag is onze interviewer op de radio, aanwezig in het Minerva café. In grote lijnen is de zaak al geregeld, alleen de dag van het interview moet nog met die mensen afgesproken worden, maar voor ons is het gedaan en ook de andere zaken zijn gemeld en het beantwoorden dat is voor het bestuur.
Daarna zijn we nog lekker gaan eten in Den Boomgaard in Berchem, want Anita had niet veel zin meer om zelf iets gereed te maken. Dat was het voor vandaag en het is ondertussen al na tienen, hoogtijd om de boeken dicht te doen.
Er stonden ook klederen en gebruiksartikelen tentoongesteld.
Hier drie tentoongestelde jurken uit die langvervlogen tijd. De eerste jurk is een balkleed en toen droegen de vrouwen er nog een massa onderrokken onder. Nog een detail op hun achterste droegen ze een soort kussen om hun poep dikker te laten schijnen. De tweede jurk is eigenlijk een dag dagelijkse huisjurk, eveneens met de nodige onderrokken. De laatste is een kleed te dragen zonder de nodige opvul rokken, maar het corset moest wel aangesnoerd worden voor de slanke taille.
Ik vermoed dat dit fototoestel ook uit die bewuste periode is en zeker geen handig toestelletje om vlug in je broekzak te steken zoals onze digitale toestellen van tegenwoordig Hier zien jullie een oude Remington schrijfmachine. ik vermoed dat dit apparaat toch al in de latere periode van de belle époque te situeren is. Er stond geen jaar bij vermeld. Stoel om de kinderen bij aan tafel te nemen om te eten, niet te verwarren met een zelfde model maar dan met een potje onderaan waarin de kleine z'n behoefte kon volbrengen. In het zelfde hout als de kinderstoel een kast met glazen deuren bovenaan. Let op de mooie afwerking en dit is nog volledig handwerk. Nu niet meer te betalen.
Het vakantieseizoen staat weer voor de deur, daarom wil ik jullie graag even op het volgende attent maken. Steeds meer mensen gebruiken een navigatiesysteem om op de plaats van bestemming te komen, zo ook inbrekers. Stel u even het volgende voor: Een familie vertrekt naar een bungalowpark. Ze hebben net een leuke dagtrip gemaakt. Ze laten hun auto nog even op de parking om in de kantine een frisse pint te drinken.
Wanneer ze terug naar hun bungalow willen vertrekken bemerken ze dat hun, GPS toestel is gestolen. Later op die avond worden deze mensen opgebeld door hun buren, hun huis werd bezocht door dieven. De inbrekers hebben zich via de functietoets "thuis" simpelweg naar de woning van de eigenaars genavigeerd. Ze weten immers dat deze niet thuis zijn en dat ze ongestoord hun slag kunnen slaan.
Dus beste lezer toets nooit je eigen huisadres in, dit adres is je toch bekend, neem denoods het adres van het politiebureel. Als je navigatietoestel dan gestolen word zijn de gevolgen minder erg en nog een goede raad vergeet nooit je GPS uit je wagen te nemen als je die verlaat.
In de 18e eeuw ontstond in Engeland de overtuiging dat baden in koud zeewater goed was voor lichaam en geest. Baden in zee groeide daar toen uit tot een echte rage, die ook naar het vaste land overwaaide. Dit is de oorsprong van het kusttoerisme.
De rijke gasten trokken in de eerste plaats naar Blankenberge voor een gezondheidskuur. De toestroom van baders werd zo groot, dat de gemeente in 1835 een eerste badwachter aanstelde. In 1851 kwam er een eerste reddingsboot. In 1875 verzekerden vijf redders en drie boten met telkens twee man de veiligheid in een zone tussen zes golfbrekers.
Baden in zee gebeurde tegen betaling. Tickets waren te koop in een van de sierlijke badkantoortjes op de zeedijk. Het ticket gaf recht op een badpak en twee handdoeken. Tegen betaling kon de bader zich laten bijstaan door een begeleider.
Ook het gebruik van badkarren komt uit Engeland. De badgasten kleedden er zich om voor het zeebad. In 1838 verschenen de eerste vier badkarren in Blankenberge. Het aantal karren groeide tot 217 in 1871 en tot 680 in 1900. De badkarhouders trokken de kar tot tegen het water en ze stonden de ganse dag ter beschikking van de baders. Zij moesten ook het badlinnen wassen en droge aan droogstaken.
Belle Epoque Centrum Elisabethstraat 24 Blankenberge Telefoon 050-42-87-41.
Tijdens een cruise amuseerden de toeristen zich met allerlei spelen. Zo stelde een van de heren voor om een loopwedstrijd te houden tussen getrouwde en ongetrouwde mannen. - U bent toch getrouwd? vroeg hij aan de man die naast hem stond. - Neen, was het andwoord, ik zie er alleen maar zo uit. Ik ben zeeziek.
Authentieke gezandstraalde glasramen en vloer en muur tegels.
De glasramen staan tentoon boven op de derde verdieping op het openluchtterras . Men heeft daar ook het zicht op de kerktoren van de Sint Rochus parochie.
Er zijn nog meerdere mooie oude vloertegels te bewonderen, maar ja je kunt ze niet allemaal fotograferen.
De zomergasten ontmoeten elkaar onder meer in het mondaine kursaal, een sprookjesachtig gebouw dat in 1859 zijn deuren opende. Elke avond was er een chic bal. Met zijn grote feestzaal,restaurant, leeszaal, muziekzaal, biljartzaal, en salon de conversation werd het meteen het trefpunt voor de beau monde.
In 1886 liet het gemeentebestuur verder op de dijk een casino bouwen, een exotisch paleis met gebogen voorgevel en Moorse torentjes. Het casino beschikte over een concertzaal met eigen orkest balzaal, rookzaal en conservatiezaal en ook een expositie ruimte, enz.
Tussen 1888 en 1896 konden de gasten er ook gokken. Het casino was open van 8 uur 30 tot middernacht. Voor de toegang moest men betalen(dagkaart of abonnement).
Belle Epoque Centrum Elisabethstraat 24 Blankenberge
Telefoonnummer 050-42-87-41
Hierboven ziet u het casino anno 1886 in al zijn glorie. Hieronder de moderne versie anno 2000, welk jullie het mooiste vinden dat bepaal je zelve. Ik heb mijn keuze reeds gemaakt. Het casinogebouw staat midden de foto, dat met die toren er naast.
- Is het niet jammer dat er in de wereld zo veel leugens en onwaarheden verkocht worden? - Het zou nog véél erger zijn, als alles wat verteld wordt, waar was.
Een advocaat werd door zijn collega's op het matje geroepen, omdat hij voor een van hun cliënten minder had aangerekend dan het gebruikelijke honorarium. Toen de advokaat zei dat hij alles genomen had wat de man had, werd hij eervol vrijgesproken.
----------------------------------
De reden.
- Ga je altijd zo laat naar kantoor? - Ja, hoe zou ik anders overuren kunnen maken?
Dan was het de beurt aan onze Will Ferdy de ancien, dat mag gerust gezegd worden want hij nadert de tachtig met rasse schreden en nog altijd actief op de buhne. Misschien is het noodzaak want vroeger droegen artiesten niets af voor de sociale kas en dan kan men niet verwachten dat er later vette koeien uit de kas vallen.
In elk geval het gaat hem nog goed af, natuurlijk de stem is niet meer het zelfde als toen hij dertig jaar was en soms enkele haperingen in de tekst. Maar al bij al was zn optreden nog de moeite waard en dat werd beloont met een daverend applaus door de aanwezige luisteraars.
Het zijn natuurlijk allemaal liederen die we met zn allen van buiten kennen. In elk geval iedereen zal er wel van genoten hebben en bij het uit de zaal gaan waren alle mensen blij gemutst en als hij volgend seizoen nog steeds in goede gezondheid is mag hij van de meeste aanwezigen zeker terug komen
De eerste artiest die mocht opdraven was de Limburgse Chantal Calîn. Voor de meeste mensen zal die naam niet veel zeggen, maar ik kan jullie vertellen dat deze zangeres een fantastische stem heeft. In Parijs trekt ze volle zalen zeker als ze een optreden ten beste geeft met liedjes van Edith Piaf, want daar is ze formidabel in.
Eigenlijk is haar repertoire Frans georiënteerd, zij heeft als Limburgse in Luik conservatorium gedaan. Dat maakt dat ze meer bekent is in Wallonië en Brussel dan hier in Vlaanderen, al hoewel ze reeds enkele malen in de Elisabethzaal heeft opgetreden met grote orkesten voor een volle zaal.
Anita en ik kennen deze dame en haar man reeds een jaar of zes, maar nu was het toch reeds een lange tijd geleden dat we hen nog ontmoet hadden. De volgende ontmoeting is reeds geplant voor 14 juni eerstkomende voor een recital in het Fakkelteather eveneens hier in Antwerpen.
Gisteren was ze weer formidabel, voor de pauze liedjes die speciaal voor haar geschreven werden en ook covers van Jacques Brel en na de pauze was de tijd helemaal gewijd aan haar grote voorbeeld Edith Piaf. Het aplaus was niet uit de lucht en bij het einde een staande ovatie van alle aanwezigen in de zaal.
Gisteren was het in de namiddag weer artiestengala in de feestzaal Schijnpoort, er stonden ditmaal maar twee gasten op het programma en ze stonden beide in het vet afgedrukt op de folder. Wat er op neer komt dat ze beide voor de helft van het optreden instonden.
Dus van de drie uurtjes mits aftrek van de pauze hadden beide de helft voor zich. Hun namen waren Chantal Calîn en Will Ferdy. De meeste onder jullie zullen onze Will wel kennen, maar voor Chantal liggen de zaken wel anders denk ik.
Bij aankomst in de feestzaal bleek al dadelijk dat de zaal afgeladen vol zou zijn, want het bleek moeilijk om nog een plaatsje op de parking te vinden maar uiteindelijk lukte het dan toch. Bij het binnenkomen was het aanschuiven aan de kassa om een inkom ticketje te kopen en de patron van de zaak zag ik met stoelen rond sleuren om ze hier of daar bij te plaatsen.
Een verslag van het optreden volgt zodadelijk en ik kan jullie verzekeren dat de optredens fantastisch waren. Na het optreden nog eventjes een hapje eten binnen slaan om nadien blijgezint naar de linkeroever te rijden voor onze uitzending op de radio.
Promotie geeft een beroepsofficier altijd voldoening. Een fonkelnieuwe kolonel was dan ook zeer in zijn nopjes toen zijn twaalfjarige zoon hem vroeg of hij zijn uniform wilde aanhouden om hem met zijn vriendinnetje naar het schoolfeest te brengen. Hij was echter wel een beetje teleurgesteld toen zijn zoon er aan toevoegde: -Dan denkt ze ongetwijfeld dat wij een privéchauffeur hebben!
Bye bye lente weer, volgens de weerdeskundigen zou het maar voor eventjes zijn maar of het waar is zullen we morgen wel zien. Regelmatig zijn de voorspellingen wel juist maar eens kan het wel eens fout gaan.
Ik ga er nu niet verder over uitweiden, want dat help toch geen snars. Deze voormiddag wat huishoud karweitjes gedaan met ons beide en volgens het spreekwoord eendracht maakt macht hadden we tijdig de boel aan de kant en hadden de tijd om leukere dingen te doen. Zoals lezen o.a en wat surfen op het internet.
Gisteren hadden we plannen gemaakt om naar het Zevenbergenbos te gaan wandelen, maar uiteindelijk is er niets van in huis gekomen. Anita is opgestaan met een ontstoken achillespees en dat is een pijnlijke zaak. Maar daar moet ge zeker het zot niet mee houden, spijtig natuurlijk want volgens de documentatie bloeien er heel der velden bosanemonen.
Dan zal het voor volgend jaar zijn, want hun bloeitijd is maar kort. Dan ben ik maar hier op mn blog aan een reeks over de belle epoque periode die zich afspeelt in Blankenberge begonnen. Ik heb het vorige week reeds vermeld dat deze tentoonstelling zeker het bezoeken waard is en voor maar 1,50 euro per persoon zeker niet te duur, je moet wel 60 plusser zijn. Men kan er wel een dik uur aan spenderen en als je wat fotos wil maken doe er dan maar een half uurtje bij.
Meer weet ik niet meer te melden, dus ga ik me maar afmelden voor heden avond en nog veel bloggenot wens ik jullie heden en ook natuurlijk voor de volgende andere dagen
Eeuwenlang was Blankenberge een kleine vissersstad. De vissersfamilies hadden het niet breed en woonden in bescheiden huisjes. Met de komst van de badgasten in de belle époque veranderde er nogal wat voor de vissersgemeenschap. Maar de vissers en de badgasten bleven in twee gescheiden werelden leven en ze hadden nauwelijks kontakt met elkaar.
Belle Epoque Centrum Elisabethstraat 24 Blankenberge Telefoonnr 050-42-87-41
Zo zag er de vissershaven uit anno 1871, voor die tijd een moderne haven.
Zelfde plaats maar dan in de hedendaagse tijd, maar met een andere functie namelijk een jachthaven. Deze foto is getrokken in oktober vorig jaar. Aan de invaargeul van de moderne jachthaven staat dit standbeeld en het is een ode aan de gevallen en op zee gestorven vissers. Eveneens gefotografeert vorig jaar in oktober. Dit is een voorbeeld van een bescheiden visserswoning. Het staat bekend als het huisje van Majutte, de laatste visser die er gewoond heeft samen met vrouw en 12 kinderen is gewoon niet meer denkbaar in deze tijd. Huisje is geklasserd en voor het nageslacht bewaard
Het idee om de zeedijk als promenade aan te leggen ontstond nog voor de belle époque periode.
In 1840 werd op de Blankenbergse duinen een planken vloer aangelegd. In 1843 begon men met een bakstenen promenade, in 1869 was er al een wandeldijk van 1300 meter. De eerste arduinen trappen dateren uit de periode tussen 1855 en 1857. De wandeldijk werd voor de badplaats wat de boulevard was voor de grootstad. De toeristen flaneerden, paradeerden en pauzeerden er met zicht op zee. Aan de ene kant bevonden zich strand en zee, aan de andere kant een uniek decor van indrukwekkende hotels en frivole verblijfsvillas in de meest diverse stijlen.
Belle Epoque Centrum Elisabethstraat 24 Blankenberge telefoonnr 050-42-87-41
Bovenste foto is een zicht op de toemalige zeedijk waar de rijke lui konden flaneren en paraderen. Deze foto is te bewonderen in het hierboven vermeld centrum. De foto hieronder is die zelfde zeedijk anno 2008. Deze hoogbouw is er gekomen onder druk van het opkomend sociaal toerisme.
Anemone was een nymph aan het hof van de godin Flora. Toen Zephyrus, de echtgenoot van Flora en personificatie van één van de vier winden verliefd werd op Anemone, veranderde de jaloerse Flora haar in een bloem, die zo kort zou bloeien dat het niemand zou opvallen. Maar de liefde van Zephyrus voor Anemone bleef bestaan. Wanneer de eerste lentewind haar toefluistert opent ook vandaag nog de anemoon haar bloemen.
De werkelijkheid heden ten dage.
De bosanemoon is een typische voorjaarsbloeier in de loofbossen in onze streken. Ze bloeit een korte periode van maart tot april afhankelijk van de seizoensomstandigheden. Dan is ze zeker niet zo onopvallend als in de legende. Omdat de bosanemoon zich hoofdzakelijk verspreid langs de wortelstokken vormt ze vaak grote tapijten in onze nog kale bossen.
Dat ze zo vroeg in het voorjaar bloeien is een bewuste strategie. Samen met andere voorjaarsbloeiers zoals slanke sleutelbloem en speenkruid bloeien ze voordat de bomen in blad staan en ze overschaduwd worden. In de voorzomer sterft de bosanemoon dan bovengronds af waarna de wortelstokken overleven tot het volgende voorjaar.
Ze hebben hun leefwijze dus sterk aangepast aan het bos. Ze komen dan ook voor op bodems die doorheen eeuwen gevormd zijn door het bos. Door de afbraak van gevallen bladeren, werking van wortels en bodemfauna ontstaat onder een bos een typische oude bosbodem.
De aanwezigheid van bosanemoon duidt er dan ook vaak op dat de plek al sinds eeuwen bos is. Soms vind je ze ook op open plekken in bosranden of zelfs in weilanden en aan slootkanten. Men vermoedt dat ze hier staan op plekken die langgeleden bos zijn geweest en dat ze dus een herinnering zijn aan vervlogen tijden.
Gisterenavond bij het naar bed gaan, zegde ik tegen Anita dat ik morgenvroeg ( vandaag dus ) naar het laboratorium zou gaan om een bloedstaal te laten nemen voor het jaarlijks bloedonderzoek. Dus moest ze niet ongerust zijn als ze wakker werd en ik er niet was. Ik was wel vroeg genoeg op, maar geen zin om mn bloed te laten trekken.
Volgende week kan het ook nog gebeuren en daarom ben ik maar rustig thuis gebleven en toen Anita met een verdwaast gezicht in de living verscheen, stond de ontbijttafel reeds gedekt. Ik wilde haar nog wel ontbijt op bed brengen, maar daar ben ik maar om tactische redenen van afgestapt.
Maar eigenlijk houden we daar geen van beide van, ik vind dat heel moeilijk om te genieten van het ontbijt als je recht tegen je kussens zit te eten. Geef mij maar een vrolijk gedekte tafel en een tas koffie waarvoor je niet bang moet zijn dat ze zal omvallen.
Na de afwas besliste ik om naar de kapper te gaan want dat werd de hoogste tijd, ik kon er al bijna een paardenstaart van maken. Nu was het toch wel erg lang geleden dat ik Peter de kapper nog eens een bezoekje gebracht had. Vroeger als kind hadden ze me wijs gemaakt dat de coiffeur al dat afgesneden haar aan de plafonneurs verkochten.
Als kind geloof je dat natuurlijk allemaal, want er werd ons geleerd dat men nooit of te nimmer mag liegen en uiteindelijk zijn het de grote mensen zelf die het meeste liegen tegen hun kinderen. Ik kan niet echt zeggen of ik altijd wel de waarheid tegen mn pagadders heb gezegd.
Ik had echt geen geluk bij de kapper, vier man zaten er te wachten plus één in de kapperszetel. Dus binnen het uur zou ik er niet buiten zijn, maar er liggen telkens enkele magazines om te lezen en te kijken naar schaars geklede dames. Maar wat er ook voldoende aanwezig is zijn stripverhalen van Nero en Madame Pijp.
Omstreeks het middaguur was ik weer bij het vrouwtje thuis, die wel een beetje ongerust was, want normaal ben ik nooit zolang weg van de kapper. Dat komt er van als je zolang wacht om je haar te laten klippen, de kapper heeft dan dubbel zoveel werk.
Het weer was te mooi om binnen te blijven zitten, daarom zijn we na het middageten een wandeling naar het domein Vordenstein gaan maken. Het was werkelijk uitgelezen weer omdat te doen. De temperatuur lag vrij hoog en ik moest al vlug mn jasje uittrekken. Een gepensioneerde mag niet zweten want anders moet hij een deel van zijn pensioen terugstorten.
Door het feit dat de grote bomen nog bladloos zijn kan de zon overal in het bos door de takken heen schijnen. Op heel de wandeling zijn we tweemaal op een bank in de zon gaan zitten, om te genieten van die weldoende stralen op ons body.
Tijdens de wandeling zij we bosanemoontjes tegen gekomen, maar de meeste moesten nog in bloei komen. Ik heb er enkele fotos van gemaakt maar heb ze nog niet op computer gezet, dat zal voor morgen zijn na ons bezoek aan het Zevenbergenbos
De vriendelijke oude dame hield een kleine jongen tegen, die luidkeels huilend over straat liep. - Wat scheelt er, kindje? vroeg ze. - Ik heb de mazelen gehad en mocht een maand lang niet naar school gaan, snikte het ventje. - Ach, dat is toch niet zo erg. De mazelen kun je maar één keer in je leven krijgen, troostte de dame. - Maar dat is het 'm juist, zei de jongen.
Wat was het vandaag alweer een prachtige dag, net als gisteren alleen een tweetal graden warmer. Gisteren was het onze eerste volledige dag terug in eigen woonst, dat was eventjes wennen. Spijtig dat dit prachtig lenteweertje niet wat vroeger is gekomen, maar ja we mogen niet alles verwachten dat zou egoïstisch zijn van onzentwege en dat zijn we zeker niet ook nooit geweest.
Nu terug naar vandaag, het was ruim acht uur dat ik uit de veren kwam, ik hoor jullie al zeggen wat een luiaard is die Francis toch en ergens hebben jullie misschien wel gelijk. Maar ik trek het me toch niet aan, ik kan het maar gehad hebben.
Na het ontbijt en de traditionele afwas was het tijd om te winkelen,niet dat de kassen leeg waren maar er is altijd wel iets dat er niet meer is en dat moet aangevuld worden. Voor de eerste maal konden we de deur uit in kledij die geschikt is voor de lente temperaturen en dat is toch wel gezellig.
Weg met die dikke warme kledij, lekker luchtig op pad naar de supermarkt. In dit lenteweer kijken de mensen allemaal vrolijker en de lachende gezichten zijn niet meer in de minderheid. Anita had zogezegd niet veel nodig maar uiteindelijk hadden we toch twee netzakken vol plus de diepvrieszak.
Na onze koopwoede besliste we om nog even naar Ons Huis bij den Dirk te rijden om nog iets te drinken, want het was ondertussen reeds twaalf uur voorbij. Toen we daar aankwamen bleek het dat we er een terrasje van konden maken, want den Dirk had reeds zijn de tafels en stoelen buiten staan.
De meeste zitplaatsen stonden in de zon en dat was juist iets dat we nodig hadden. Zo gezegd zo gedaan en een uurtje was gauw voorbij.
Ik ga aan het eerste deel nog een stuk aanbreien, want anders word het wat te lang. Toen we terug thuis kwamen na de boodschappen en het terrasje doen was het hoogtijd om onze innerlijke mens te versterken. Dat deden we met een lekkere verse boterham, want voor we vertrokken naar de supermarkt had ik vlug een brood gaan halen.
Nadien was het hoog tijd om een middagslaapje te houden en dat is goed voor de spijsvertering zeggen ze. Na een half uurtje was ik terug fit en de zon verleidde me om het terras op te ruimen en de terrasmeubelen terug te plaatsen. Daar was ik een tweetal uurtjes zoet mee en ondertussen was Anita even door de Paalstraat gewandeld en had hier en daar toch iets gevonden.
Zoals een nieuw tafellaken in plastiek om op de terrastafel te leggen en twee kussentjes voor op het voetenbakje te leggen en hopelijk is het morgen nog even goed weer als vandaag en kunnen we van ons terras genieten. Misschien wel buiten eten morgenmiddag, wie zal het tegendeel beweren.
De boel afsluiten doe ik nu want anders ben ik lelijk aan het overdrijven en weet ik morgen niet meer wat te schrijven. Nog een prettige donderdagavond en bij leven en welzijn tot morgen, zelfde tijd en zelfde golflengte.
Tijdens de terugweg konden we de te waterlating van een motorboot. Het was nu niet direct een hele grote te noemen, maar om even het fototoestel boven te halen dat was toch wel de moeite waard.
Tijdens de winterperiode was hij uit het water geweest voor een onderhoudsbeurt en een schildering van de kiel (onderkant) van de boot. Ik kende het woord wel van het eens gehoord te hebben hier of daar. Nu had ik het woord horen vernoemen toen een van de arbeiders er over bezig was tegen de eigenaar van de boot.
Die tewaterlating neemt niet veel tijd in beslag, op amper een kwartier tijd is hij van de trailer los en beneden in het water gezet
Tijdens onze laatste volle dag aan de kust hadden Anita en ik een wandeling geplant naar de duinen langs de kant van het strandcafé, ook gekend als den bunker. Omdat de horecazaak tegen een bunker uit de tweede wereldoorlog was aangebouwd..
Boven op een berm in de duinen kon ik vrij dicht bij een kraai komen om volgende twee fotos te maken. Bij de eerste opname was hij nog op zijn hoede, hij wilde me wel in het oog houden maar toen hij bemerkte dat hij van mij geen gevaar hoefde te vrezen, ging zn aandacht terug naar de bezigheid waarmede hij bezig was eten zoeken.
Het gebeurt niet gemakkelijk dat ik met mijn klein toestelletje zo dicht bij een vogel geraak. Ik heb wel volledig ingezoomd, maar gewoonlijk zijn deze vogels schuwer. Ik denk dat hij het belangrijker vond om voor zn innerlijke vogelmaag te zorgen
Vorige zondag na de middag, het weer was mooi en dat verleidde ons om een wandeling te gaan maken. Ditmaal was de stationsbuurt het doel van de wandeling en daar hadden we minder last van de wind, want die kwam nog altijd koel aanwaaien van over de zee.
De bedoeling van de wandeling was om eventjes te vertoeven in het station en desgevallend te kijken naar in en uitgaande treinen. Het is nu niet echt een drukke statie, want de treinen rijden maar tot daar, het is een doodlopend spoor.
Op al die tijd dat we er waren zijn er twee treinen toegekomen en één vertrokken, maar het was er gezellig zitten uit de wind en in de zon en om te besluiten in de cafétaria nog iets gaan drinken. Maar dat heb ik reeds in het verslag van zondag laatstleden uit de doeken gedaan, dit is nu maar om de drie fotos te tonen.
De toegang tot de lokettenhal als je toekomt met de trein.
De treinsporen badend in de zon en het was er lekker genieten van die zon, maar dan lekker uit de wind. Maar mijn geduld werd beloont, eindelijk daar was hij dan de trein.
Meng gelijke delen brandspiritus,olie en citroensap om gepolitoerd hout schoon en glanzend te maken.Goed schudden voor gebruik.
Goudkorrel.
Engelen van goedheid houden zich niet veilig op afstand, wanneer iemand in nood verkeert en verwijzen niet naar anderen die het wel zullen doen. Verantwoordelijkheid ontlopen ze niet en ze gaan tot het einde met je mee.
Valeer Deschacht.
Firma in moeilijkheden vraagt klokkenluider. om de touwtjes in handen te nemen.
Taalpitjes.
Vitamine: Bepaalde stof in het voedsel die voor iedereen nodig is om gezond te blijven. Het was de Pool Casimir Funk (1884-1967) die ontdekte dat er in voedsel vitaminen zitten. Toen hij zijn ontdekking deed, bestond er dus nog geen woord voor. Hij koos voor een combinatie van het Latijnse woord vita(=leven) en het Duitse woord Amin van aminozuren, omdat hij dacht dat die zuren in de vitaminen zaten.
Van Dale Lexicografie, Utrecht-Antwerpen 2007
Niewoord.
Door de zeebeving in de Indische oceaan op 26 december 2004 ontstond er een enorme vloedgolf, die meer dan 250.000 dodelijke slachtoffers maakte in de kustgebieden van Indonesië, India, Thailand en Sri Lanka. Sedertdien is iedereen vertrouwd met het woord tsunami, Japans voor “havenvloed”. Voor kerstmis 2004 stond het woord al in het Groot woordenboek der Nederlandse taal, maar in vernederlandste spelling “tsoenami”. Na de kersttsunami werd het vervangen door de schrijfwijze met “u”. in het kielzog van dat wwoord ontstonden er heel wat afgeleiden: Tsunami- ramp, hulp, landen, wezen, alarm, waarschuwingssysteem, zone, proof, en tsunamidiplomatie.
Bron: Taal van het jaar vijf.
(Van Dale Lexicografie bv)
NIEWOORD
Dierentekens zijn tekens waarmee dieven huizen markeren, symbooltjes waarmee inbrekers elkaar tippen over de mogelijke buit in een woning én de inbraak risico's
Nieuwoord.
Tegenwoordig hebben wij heel veel vrije tijd. Bovendien zijn we voldoende welgesteld om tijdens die vrije tijd niet achter de geraniums te hoeven blijven zitten. Vandaar dat de media het wel eens hebben over de huidige ontspanningseconomie. Musea en pretparken varen er wel bij. Wie zich daarnaast in zijn vrije tijd maatschappelijk nuttig wil maken, kan onbetaald aan de slag in het verenigingsleven, de vrijwilligerseconomie.
bron:: "taal van het jaar vier" (van dale lexicografie bv)
Roest op klederen
Druppel gezouten citroensap op de vlek en laat het een uur inwerken. spoel goed uit. Eventueel deze behandeling herhalen. Op leer Wassen met een sopje en spoelen
Vlekken van roet en rook.
Stofzuig of borstel zoveel mogelijk weg. Was dan het kleding stuk. Op wol en zijde: dep de roetvlek met trichlooretaan of perchlooreleen.
Kleurvast? Eerst even testen!
Test altijd vooraf of de stof die u wilt ontvlekken, kleurvast is. sommige soorten verf zijn maar voor een bepaalde tijd kleurvast. Breng de ontvlekker aan op een onopvallend plekje Leg het behandelde stukje stof tussen twee zuivere witte doeken. Druk er een warm strijkijzer op. Als er kleurvlekken op de witte doeken zitten, is de stof niet kleurvast. In dat geval laat u het kledingstuk beter in de stomerij ontvlekken.
Deodorant vlekken
Behandel de vlek met een ontvettingsmiddel en daarna met huishoud ammonia.Grondig spoelen.
Onderhouden wat u lief is.
Uw mooe tafelzilver.
De meeste vlekken verdwijnen met brandspiritus. daarna afwassen, goed spoelen en afdrogen. Zwart geworden tafelzilver kunt u schoonmaken met partjes citroen. Wrijf het zilver daarna in met pasta van citroensap en zeer fijn schuurpoeder. Spoelen en afdrogen. Gebruik voor het opblinken een zeemleer of een oude katoenen sok.
Uw dure juwelen.
Laat gouden juwelen een nachtje weken in een lauw sop met afwasmiddel. Maak ze daarna schoon met een zachte tandenborstel. Goed spoelen en afdrogen, vervolgens drogen met warme lucht.
Uw bronsen schouwgarnituur.
Borstellen met een zachte tandenborstel en afspoelen. zonodig deze behandeling herhalen.Erg vervuild brons kunt u schoonmaken met een oplossing van gelijke delen azijn, water en ammonia. Goed afspoelen en laten drogen. Daarna opblinken met een wollen doekje. Opgelet: gebruik geen schurende produkten op verguld brons, Want daardoor wordt het brons mat.
Uw kristallen vaas.
Maak kristalwerk schoon in een sopje van afwaswater waaraan u een handvol grof zout en drie eetlepels azijn hebt toegevoegd.
Uw ivoren beeldjes.
Schoonmaken met lauw water en zeep. Daarna oppoetsen met een zeemleer. Erg bevuild ivoor laat u weken in melk, dan schoonmaken met een zacht borsteltje.
Uw marmeren salontafeltje.
Drenk een doekje in zeepvlokkensop, wring de doek goed uit en maak er het marmer mee schoon. vervolgens met zuiver water afnemen en droogzemen. Een marmeren schoorsteen krijgt u schoon met een oplossing van zuurstofwater en een beetje fijn zout.
Milieuvriendelijke ontvlekkers
Citroen/ het sap is een bleekmiddeltje, het verwijdert verse roest-,fruit-en inktvlekken. Voorwerpen van koper en messing polijst u met citroen. Het frist ook strooien en rieten stoelen op en wrijf leer eens in met citroenschil: een echte verjongingskuur.
Oesterschelpen houden kalk vast.Om kalkaanslag te voorkomen, kunt u een oesterschep in een waterketel leggen.
Keukenpapier : Wit keukenpapier zonder opdruk kan vloei of toiletpapier vervangen, als onderlaag bij ontvlekken.
Ei : met stijfgeklopt eiwit kunt u al uw leren en dito kleren onderhouden.Zo verwijdert u kalkaanslag in glazen of kristallen vazen, giet er eierschalen en water in en schud flink.
Zout absordeert goed, strooi het op verse wij of fruitvlekken. Zout opgelost in water maakt manden en stoelen die van wilgetenen werden gemaakt, weer soepel en frist ze op. Grof zout opgelost in witte azijn verwijdert kalkaanslag.
Talkpoeder: strooi talk op vetvlekken om het meeste vet te absorberen.Als het poeder er koekachtig gaat uitzien, schudt of borstelt het weg.
Witte azijn: is een prima ontvetter met veel goede eigenschappen, het reinigt en ontsmet de koelkast, verwijdert witte vlekken op rubber, maakt de toiletpot schoon als u de azijn er een nacht in laat staan en het herstelt de kleur van stoffen.U mag het gebruiken op alle stoffen, ook op wol en zijde. Gekleurde stoffen wel eerst testen op kleurvastheid.
Hoestdrank.
Was de vlek uit met lauw water en zeep of hou de stof met de vlek naar beneden onder een straal lauw water. Een hardnekkige vlek kunt u bleken met verdunde ammonia en daarna deppen met amylacetaat. Op wol en zijde: dep met een oplossing van gelijke delen ammonia en witte azijn.
Inktvlekken.
Verse inktvlek: spoel ze onmiddellijk uit met lauw water en behandel ze daarna aan de achterkant met vloeibaar wasmiddel. Uitspoelen en de behandeling herhalen tot de vlek weg is.
Gedroogde inktvlek : nehandel de vlek met citroensap of met een speciaal ontvlekkingsmiddel voor inkt. Daarna eventueel bleken met verdunde ammonia of bleekwater. Grondig uitspoelen.
Balpen-vlekken : behandelt u met menthylalcohol . Leg papieren zakdoekjes onder de vlek, breng menthylalcohol aan op een schoon handborsteltje en klop daarmee op de vlek. Vervang regelmatig de zakdoekjes waar de uitgeklopte inkt in terecht komt.
Viltstift- vlek: maak de vlek goed nat met citroensap, wacht 20 minuten en was de plek uit met water en zeep.
Op wol en zijde: dep de vlek met lauw water en daarna met citroensap, menthylalcohol of met een oplossing van gelijke delen ammonia en witte azijn. daarna opnieuw deppen met water. let op dat de kleuren niet worden aangetast!! Dus eerst even uitproberen op een onopvallend plekje.
Op gekleurde stof: week de vlek een uur in lauwe melk en dan goed spoelen.
Op meubilair: neem de inkt op met vloeipapier, was met lauw water en droog af. Sprenkel citroensap op de vlek en laat inwerken tot de vlek is verdwenen.
Bloedvlekken.
Spoel onmiddellijk grondig in lauw water(maximum 35°C).Voeg eventueel een beetje zout toe aan het spoelwater. Daarna gewoon wassen. Opgedroogde vlek : verwijder eerst de vlek zo goed mogelijk met een borstel. Stop de stof dan een nachtje in een lauw sopje van inweekmiddel. Kleurresten kunt u bleken in een oplossing van zuurstofwater. Goed uitspoelen. Daarna wassen volgens het wasvoorschrift van de stof. Op gekleurde stof : spoelen in een oplossing van ammonia en nadien grondig spoelen in lauw water. Op wol en zijde : dept u de de vlek met lauw water en zout, daarna met een sopje van wolwasmiddel en tenslotte opnieuw met lauw water. Op tapijt : deppen met witte azijn. Op een matras : een aspirientje oplossen in water en de vlek daarmee doordrenken. Laten drogen en afborstelen.
