Poets uw tanden minstens tweemaal per dag. Gebruik daarvoor een hoeveelheid tandpasta gelijk aan een erwt en poets minstens twee minuten, ook als u een electrische tandenborstel gebruikt. Gebruik tandzijde om de ruimte tussen de tanden te reinigen en vervang uw tandenborstel om de drie maanden. Breng tot slot minstens eenmaal per jaar een bezoek aan de tandarts.
Leef lang en schoon.
Omega 3-vetzuren zijn van groot belang voor de goede ontwikkeling van het zenuwstelsel van de foetus en de zuigeling. Daarnaast helpt een voldoende inname van omega 3-vetzuren tijdens de zwangerschap vroeggeboortes voorkomen. Omega 3-vetzuren kunnen ook een rol spelen bij het voorkomen van een postnatale depressie.
leef veilig en lang.
Wijze raad voor elke automoblist:: - Elke weg levert een potentieel gevaar op, elke bocht evenzeer. - De kans op een ongelik is recht evenredig met de snelheid waarmee u zich verplaatst. - Voorzichtigheid is de weg naar een hoge leeftijd, snelheid en roekeloos rijgedrag leiden naar het kerkhof. - Houd u aan de voorschriften van het verkeersreglement uit angst voor uw leven, niet uit angst voor de flitspaal - Als u langs het kanaal rijdt, bedenk dan dat ook u erin terecht kunt komen. - Voorzichtigheid heeft de remmen uitgevonden, hoogmoed de versnelling. - Als er een fietser voor u rijdt, vraag u dan af welke onverwachte manoeuvers hij zou kunnen uitvoeren. - Pas op voor plots opduikende spelende kinderen.
test
Leef lang en schoon.
Sojabonen, kikkererwten, bonen, linzen enz. bevatten genoeg eiwitten voor een volwaardige maaltijd zonder vlees of vis. Daarnaast bevatten peulvruchten ook extra veel voedingsvezels.
Als de vrouwen op het slechte pad gaan, volgen de mannen.
Drukfouten vallen dikwijls de lezer meer op dan denkfouten.
Het is bijna ziekelijk, maar de mensen willen nu eenmaal dat alles " schoon " is. De boreling is een" schoon kind ". De trouwers zijn een " schoon koppel ". Zelfs de dode "ligt schoon ".
Leef lang en schoon.
Bij een oorinfectie is een bezoek aan de dokter geen overbodige luxe. Ze kan immers chronisch worden en zo een ontsteking van het trommelvlies veroorzaken, wat dan weer voor een leerachterstand kan zorgen, als een kind leert praten.
Goudkorrel
Het gebeurt wel meer dat ouders het moeilijk hebben met hun opgroeiende kinderen en omgekeerd. De jonge mens op weg naar volwassenheid, wil zelfstandig zijn en voelt zich geremd door allerlei afspraken. Wat voortkomt uit zorg en goede bedoelingen, wordt ervaren als bemoeizucht en gebrek aan vertrouwen. Toch moeten beide partijen beseffen dat zij samen door het leven moeten. Er is geen alternatief. Ze behoren tot hetzelfde gezin.
Nikolaas Devinck o.s.b.
Wees flexibel genoeg om halverwege wijzigingen door te voeren.
De moeilijkheid is tachtig te worden.Daarna hoef je alleen maar in leven te blijven.
Het mooie van een hoefsmid was dat, als je je paard bij hem liet beslaan, hij niet meteen veertig andere dingen vond die ook nog gedaan moesten worden.
De oude mensen leven in het verleden, de jonge mensen in de toekomst en de rijpe en wijze man in het heden.
Eerst neemt de man een borrel; dan neemt de borrel een borrel; daarna neemt de borrel de man.
Een poeslieve stem laat vermoeden dat iemand een muis van je zou willen maken.
Zoeken met Google
Woordspelingen.
-Mag je op zondag weekdieren eten? -Drinken halveert je leven, maar je ziet dubbel zoveel. -Eet meer Freud, dan blijf je jung. -Die malle dieven bezorgen Filip pijnen.
Roerende goederen.
Zij; Als de deurwaarder komt, zal ik hem even mijn tanden laten zien. Hij; O nee, dat mag je niet doen, schat, anders legt hij daar ook nog beslag op.
Een jongeman maakt een proefrit met een kleine auto. _ Vertel mij eens, zegt hij na een tijdje tegen de verkoper, die heeft plaatsgenomen in de passagierszetel, wat is dat voor een ellenlange muur waar we nu al meer dan een kwartier langs rijden? _dat is geen muur, antwoordt de verkoper vriendelijk, dat is de rand van het trottoir.
VASTEN IS DELEN
Tegenover de eigenliefde en alle middelen die gebruikt worden om macht en aanzien te verwerven, plaatst Jezus het beeld van de "broeder", van de "vriend"en van de "dienaar". het zijn drie modellen van medemens zijn, drie manieren om met elkaar om te gaan. Ze zijn zo inspirerend dat ze ons een creativiteit kunnen losmaken die ons in staat stelt te bouwen aan nieuwe menselijke verhoudingen.
Menig man begint pas dan verstand van vrouwen te krijgen, als het te laat is om er verstand van te hebben.
-Ik heb gehoord dat u uw vakantiewoning in de Provence hebt verkocht? Vond u het daar te eenzaam? -Neen, integendeel. Er kwamen bijna wekelijks vrienden vragen of we ons niet te eenzaam voelden.
-U beweert dus dat wij geen nieuwe belastingen zullen moeten betalen? vraagt iemand uit de zaal aan de minister van financiën. Maar hoe wilt u dan de uitgaven van de staat bekostigen? -Door de oude belastingen te verhogen.
Leef lang en schoon.
Slaapwandelen komt vooral voor bij kinderen tussen zes en twaalf aar en meer bij jongens dan bij meisjes.Ze lopen "automatisch" rond,openen kasten en deuren enz. Probeer te voorkomen dat een slaapwandelaar zich bezeert door bovenaan de trap een stevig traphek aan te brengen en verstop uw huissleutels. Laat een slaapwandelaar zeker nooit schrikken, maak hem niet wakker, maar breng hem rustig terug naar zijn bed.
Nieuwwoord.
Het woord viaductvandalisme komt sinds april 2005 in het nederlands voor. Met dit woord wordt een vorm van vandalisme van jongeren bedoeld, die het verkeer hinderen of in gevaar brengen door het vanop snelwegviaducten te bekogelen met stenen en dergelijke.Viaductterreur komt wel vaker voor, maar er wordt bij voorkeur niet te veel aandacht aan geschonken in de media om niemand op ideeën te brengen. Afgeleide en verwante woorden zijn: viaductvandalen, viaductgooiers, risicoviaducten en stoeptegelsvandalisme.
Leef lang en schoon.
Melk, kaas, chokolade, thee en vis bevatten elementen die het risico op tandbederf gevoelig verkleinen. Caeïne in melk bevordert de doorgang van calcium en fosfaten tijdens de remineralisatie van de tanden. Tannine(looizuur) in cacao, het bassiselement van chocolade remt de werking van zure bacteriën. Thee en vis ten slotte zijn prima leveranciers van fluor, het voornaamste wapen in de strijd tegen gaatjes.
Definities
Cinema: Plaats waar mensen achter je rug spreken. Cirkel: Een ronde rechte lijn met een gat in het midden. Snob: Iemand die meer weet dan hij begrijpt.
Eierenraap
Bij de germanen stond het ei symbool voor de vruchtbaarheid van de nieuwe gewassen en het vee. Het verstoppen van eieren, wat ook bij ons nog gebeurt, gaat terug op een oud gebruik, waar de eieren in de akkers verborgen werden om de grond vruchtbaar te maken.
De allerprimitiefste vorm van spreken is : niets zeggen.
De allersubliemste vorm van spreken is : zwijgen.
Heel de taal ligt vervat tussen uitersten van zwijgen. Zwijgen uit onwetendheid. Zwijgen uit wijsheid.
Zoeken in blog
Zoeken in blog
van dag tot dag
ons leven
31-08-2009
Maandag 31 augustus 09.
Vorige ochtend vroeg opgestaan om het programma van gisterenavond te kunnen samenstellen, want direct na het middageten moesten we alweer de deur uit. De reden daarvoor was Lia Linda die in de feesttent van radio Minerva zou optreden. Zij zou een reeks liedjes zingen van de Engelse zangeres Vera Lynn, en deze zangeres staat hoog aangeschreven bij het luisterpubliek van radio Minerva. Eigenlijk dienen we lady Vera Lynn te schrijven want in Engeland is ze al vele jaren geleden tot de adelstand verheven, net als Cliff Richards en nog wel enkele andere artiesten.
Tijdens de oorlog was zij zeer geliefd bij de bevolking en de soldaten en stak ze de bevolking een riem onder het hart met haar specifieke liedjes. De 70 plussers onder de sennetters zullen haar ook wel kennen, of wel van horen zeggen of haar persoonlijk horen zingen na de bevrijding.
Maar mensenlief toch wat een volk toch gisteren op de terreinen van de Minervacafé, zoals de volksmond zegt het zag er zwart van het volk, wat natuurlijk niet kan, iedereen was fleurig gekleed. De jeeps stonden er nog allemaal en er waren er nog enkele bijgekomen, morgen zal ik er enkele fotos van tonen dan heb ik een beetje meer tijd.
Mn programma voor hedenavond is ondertussen ook alweer klaar en binnen een uurtje heeft Anita het eten klaar en dan is het weer vertrekken richting Sint Anneke. Dan zijn we er weeral vanaf dat volgende zondag, maar dan moet het programma zeker tot in de puntjes klaar zijn. Het zondagavond Boeketje is dan jarig en bestaat 15 jaar, want op vier september 1994 is het Boeketje van start gegaan bij radio Minerva. Het loopt nog altijd van twintig tot drieëntwintig uur, iedere zondagavond.
Dat was het alweer voor de eerste dag van de nieuwe week en tevens de laatste dag van de maand augustus. Geniet nog van de zon, want als de voorspelling juist is zou het morgen gedaan zijn en kunnen we veel regen verwachten. Maar hij is er brood nodig.
Vandaag en morgen wordt in heel Antwerpen de bevrijding gevierd, zo ook op het Sint Anneke strand. Dat betekend dat we een bezoek moeten brengen aan het Minerva café, want daar is van alles te doen vandaag en ook morgen zondag. Maar meer hierover, later in dit verslag.
Maar eerst moet ik het nog hebben over de heropening van onze overbuur de bakkerij. Gisterenavond hebben ze nog heel laat bezig geweest om alles op te kuisen, wat natuurlijk normaal na zulke veranderingswerken. Deze morgen was ik al vlug uit de veren en een blik buiten geworpen, vertelde me dat de bakkerij inderdaad open was. Gelukkig want onze voorraad brood was op, de diepvriesschuif was helemaal leeg. Dus tijd om hem aan te vullen en dat ging ik doen na me gewassen te hebben en aangekleed.
Natuurlijk was ik wel een beetje benieuwd hoe het er zou uitzien, daarom dat ik misschien zo vroeg uit mn bed was. Want niet alleen vrouwen zijn nieuwsgierig, maar ik heb dat ook wel een beetje. Jullie moeten weten dat aan de bakkerij ook een bistro gekoppeld is en daar zouden 20 zitplaatsen meer bij voorzien worden.
Inderdaad bij het binnenkomen viel al dadelijk op dat de zaak een heel stuk groter was geworden, maar wat ik wel vond was dat alles nog tamelijk kaal aantoonde. Maar misschien moet dat nog verholpen worden, we zien nog wel. Het voornaamste is dat de zaak terug open is.
Iedere bezoeker kreeg een geschenkje aangeboden. Twee ronde sandwiches één met chocolade brokjes en één met rozijnen en ze waren nog lekker ook.
Deze namiddag na het middageten hebben we ons klaar gemaakt om naar de Linkeroever te rijden, uiteindelijk werd het toch nog half drie vooraleer we klaar waren. Maar we hadden de tijd voor ons, het maakte de zaak niet om hoe laat we er waren. Zoals ik reeds melde in het eerste deel van mn verslag was er zo wat van alles et doen en dit in het teken van de 65ste verjaardag van de bevrijding van Antwerpen.
Voor de terreinen van radio Minerva stonden leger wagens opgesteld, maar dit jaar stonden er alleen maar jeeps. vorig jaar was er ook een legervrachtwagen en een ambulance. Maar dit jaar was dit niet meer het geval, misschien wordt het onderhoud te duur om die berijdbaar te houden. In de Minerva feesttent speelde de bigband Enter (19 uitvoerders) meestal muziek uit de oorlogsjaren en ze begeleidde de crooner Ignace tijdens zn optreden. Was zeker de moeite waard om ze aan het werk te horen en te zien.
Het was tamelijk goed weer en de zon was meestal van de partij, maar uit de Schelde waaide een gure wind. Dat was wel spijtig want dat vergalde de pret zo een beetje, maar eigenlijk mochten we niet klagen. Voor het zelfde geld regende het de hele tijd en dit is toch altijd wel erger.
Rond half zes keerden we terug huiswaarts, want moeder de vrouw moest nog eten koken en dat vergt toch een beetje werk, enfin dat is het dan voor vandaag. Morgen komt er een nieuwe dag.
Gisteren donderdag voormiddag hadden we de gewone ochtend beslommeringen, die ieder normaal huishouden zo wat heeft. Ik ga er verder niet over uitweiden, jullie weten wel wat ik bedoel. Het weer was tamelijk goed te noemen en we besloten in de namiddag een wandeling te doen.
Ik had gedacht een bezoek aan het park van Brasschaat te brengen, redelijk goed wat parkeerplaatsen betreft had ik gedacht. Maar de werkelijkheid was wel anders, de grote parking aan het kasteel was volledig bezet. Nadien tijdens het wandelen zou blijken dat er een trouwfeest receptie aan de gang was in het kasteel Ik was verplicht om terug te keren naar de parking aan het gemeenschappelijk zwembad van Brasschaat en Schoten en daar had ik meer geluk.
Anita wilde er geen al te grote wandeling van maken en daarom kozen we voor een wandeling van om en bij het uur en dan passeerde we het botenhuisje. Daar konden we onder de bomen op het terras iets drinken om dan terug naar de auto te wandelen. Ik vind die drankgelegenheid werkelijk iets gezellig en op de roeivijver is er altijd wel beweging als het goed weer is.
Rond vijf uur waren we alweer in Schoten en na het parkeren van de auto in de garagebox zijn we nog even in de Paalstraat boodschappen in het Kruidvat gaan doen en dan terug naar ons appartement. Want ondertussen werd het weer stilaan tijd om voor de inwendige mens te zorgen.
In het park bevindt zich dit mooie prieel, waar het indertijd voor gediend heeft weet ik niet maar nu oogt het mooi.
Tijdens de wandeling moesten we een bruggetje oversteken en normaal staat daar minstens een meter water meer in. We mogen aannemen dat het een hele droge zomer heeft geweest en wanneer we deze achterstand hebben ingehaald, zal er nog veel regen moeten vallen. Links op de foto zie je bomen die op een eilandje staan en rechts ziet men het botenhuisje staan en dat is nu ingericht als drankgelegenheid. Heel idyllisch gelegen, zou niet misstaan op een aanzichtkaart. Dit is de aanlegsteiger voor de roeibootjes en bij heel goed weer zijn ze bijna allemaal in gebruik, wat nu niet het geval is en volgens de mevrouw van het botenhuisje is hier de waterstand ook met een halve meter gedaald. Op de achtergrond het kasteel van Brasschaat, nu dienstig als brasserie-restaurant, met een grote gazon op de voorgrond. De opname is wel ingezoomd. Deze opname is genomen op de zelfde plaats als vorige, maar met gewone stand van de lens. Rechts het botenhuis en dat is de plaats waar we zo dadelijk naar toe zullen gaan. Om te zorgen dat we innerlijk niet uitdrogen.
Zoals ik gisteren reeds gemeld heb waren we naar het Shoppings Center in Wijnegem geweest. Daar had ik enkele fotos gemaakt van twee horeca zaken die ik heel mooi vond. Ik bedoel niet het interieur maar wel het vooraanzicht.
De Carrousel d Anvers.
Dit is de voorfaçade van een bodega-tapa bar Hacienda. Dit hangt er al van bij de opening van het Center maar gisteren wilde ik het toch eens op foto zetten, om het op m'n blog te zetten. Auto met beren hangend aan een zeppelin. Gisteren heb ik het reeds over de tijdelijke opstelling gehad van twee super mini golfterreinen. Dit minigolfterrein ligt juist onder de vliegende beren auto. Deze mini golf is gelegen aan de ingang waar ook de informatiestand gevestigd is. Uiteraard zijn deze twee terreinen maar van tijdelijke aard.
Vandaag had ons Anita goesting om eens naar het Shoppings Center in Wijnegem te gaan. Ik had zelf niets anders te doen en dus waren we weg omstreeks elf uur. Dan is het gewoonlijk nog tamelijk kalm, alhoewel men nooit veel last heeft van overdreven veel bezoekers want de wandelgangen zijn breed genoeg.
Het probleem is er alleen voor de parkeerruimte, indien er veel volk is, is het soms moeilijk om plaats te vinden. Enfin toen we rond half twee terug huiswaarts reden was het er nog altijd heel kalm parkeerplaats genoeg. We gingen alleen maar om eens rond te kijken, want Anita had nu niet direct iets nodig. Maar uiteindelijk zijn we vertrokken met een hemd, een cravatte of das en een mooie pull en dit allemaal voor mij.
Anita had voor haar enkel een bloes gekocht, ditmaal was ik de hoofdvogel en natuurlijk zijn we daarna een snack blijven eten in ons favoriete lokaal El Plassa beneden juist naast het Kruitvat. Men kan ook op twee plaatsen mini golfen, dat trok toch wat volk aan.
Voor de rest van de namiddag lekker binnen gebleven en Anita heeft nog een paar stukken wasgoed gestreken en ik heb het me gemakkelijk gemaakt en aan mn blog gewerkt. Nu houd ik het voor bekeken.
De wilde vlierbesstruik hoort thuis in onze contreien. Het zijn inheemse soorten. Men heeft die wilde struiken met de jaren ook kunnen veredelen zodat ze meer vruchten opleveren om meer vlierbessiroop te maken.
De wilde soorten worden door vogels verspreidt en de bessen zijn kleiner. De gecultiveerde struiken kan men vermeerderen door te stekken, maar dat is werk van de specialisten.
De rijpe vruchten bevatten veel vitaminen, kalium, spoorelementen en organische zuren. Van de rijpe vruchten kan men sap, wijn en hoestsiroop maken. De onrijpe groene vruchten zijn giftig en ook de rijpe vruchten bevatten gif en men moet ze eerst koken alvorens ze te gebruiken
Aan de bloesem van de vlier worden voorspellende krachten toegeschreven. In midden Europa hangen jonge meisjes in de nacht van 21 juni een bloeiende vlierbloesem achter hun bed. Hierdoor zou hun toekomstige echtgenoot zich in hun dromen openbaren.
Vervolg van zaterdag 22 augustus, uitstap naar Sint Amands aan de Schelde.
Na het reserveren van ons tafeltje gingen we op stap voor een wandelingetje van een dik uur, langs heen de Scheldedijk en dan langs een smal padje het dorp in. Het weer was voortreffelijk en langs heen de Scheldeboorden is er altijd wel is te bespeuren en te fotograferen. Zoals er op de eerste foto kan men in de verte de kerktoren van Mariekerke ontwaren.
Toen we het dorp van Sint Amands verlaten hadden kreeg men een mooi zicht op de spitse kerktoren, welk op foto twee goed tot zijn recht kwam.
Voor het centrum van Sint Amands maakt de Schelde een bocht naar links in de richting stroomafwaarts.
De overzetboot heeft de linkerscheldeoever verlaten en is op weg naar de rechteroever.Het uiterlijk van de boot is niet typisch voor een overzetboot, maar wagens worden hiermee niet overgezet, enkel voetgangers en misschien fietsers. Heb er eigenlijk niet echt opgelet.
Na de wandeling van iets meer dan een uur belanden we terug aan het Hemeltje en dat is de naam van het restaurantje waar we gereserveerd hadden. Het is vlak naast de kerk gelegen en juist voor de inkom staat een groot kruis met het beeld van Jezus Christus, wat er op neer komt dat er niets kan gebeuren want men staat er onder de hoede van ons Heer. Het is een gebouw daterend uit het begin van de 17de eeuw en is geklasseerd, wat er op neerkomt dat er niets meer aan veranderd mag worden.
Volgende foto geeft het beeld weer van het inwendige van het restaurant. Het is er reuze gezellig ingericht en men heeft werkelijk de aanwezige ruimte benut om zoveel mogelijk cliënten een zitplaats te geven, zonder dat men het gevoel heeft van op elkaars schoot te zitten. Wij hadden een plaatsje voor het enige venster dat de zaak rijk was gekregen omdat we vooruit geboekt hadden.
Rond zeven uur verlieten we voldaan de zaak en bij het buiten komen bemerkte ik volgende gevel aan de overzijde. Eigenlijk niets speciaals te zien op het eerste zicht, maar op de voorgevel staan vier gebeeldhouwde hoofden. Eveneens op de zijmuur en bij navraag blijken dat de hoofden te zijn van bekende molenaars uit de buurt door de eeuwen heen. Het huis is het molenaarsmuseum, groot zal het zeker niet zijn dit museum, aan de grote van het huis te zien.
Daarna de auto in en terug huiswaarts en ditmaal ben ik langs Boom naar de heimat teruggekeerd. Ondanks een slechte inzet, uiteindelijk nog een prachtige namiddag gehad.
De temperatuur is al flink naar beneden gegaan, dat is al heel wat aangenamer. Deze morgen heeft het hier een sappig buitje gedaan, maar eigenlijk het vermelden niet waard juist genoeg om het stof te blussen.
Toen ik eventjes buiten keek zag ik dat ze nog altijd met man en macht aan het werken zijn, hierover bij de bakker. Ik denk wel dat het nodig is want zaterdag is de heropening en dan wordt er verondersteld dat alles in kannen en kruiken is.
Maar gewoonlijk loopt alles wel goed af. Eergisteren was er door een windstoot een schemerlamp kapot gevallen op de grond. Anita moest vlees hebben voor de diepvries en waar de Vleesmeester is, is er tevens luster en salonhandel gevestigd. Daar heeft ons Anita een nieuw exemplaar gevonden en is de lege plaats weer opgevuld.
Na de middag zijn we nog iets gaan drinken in zaal den Bart in Merksem, de zaak waar sinds drie maanden het artiestengala plaats vindt. Maar dan wel onder de nieuwe naam matinée van 3 tot 6. Dit was gewoon om de patroon wat beter te leren kennen. Ik heb er een bolletje of twee gedronken en Anita heeft er goed kunnen babbelen en daarna terug met de bus naar Schoten.
Tijdens het afstappen van de bus, was ik er al af en ik steek mijn arm uit om Anita een handje te helpen, gaat die deur toch wel dicht zeker en vertrek die bus met ons Anita er nog op. Gelukkig liggen de halten tamelijk dicht bij elkaar en kon ik haar tegemoet gaan naar de volgende halte.
Anita was razend en morgen wordt er getelefoneerd naar de Lijn voor een klacht. Dat was ons overkomen met het openbaar vervoer vandaag en gelukkig stak mijn arm niet tussen de twee deuren en ben ik gelukkig niet meegesleurd met die bus.
Teken behoren tot de familie van de spinnen en die ademen via de huid. Om een teek op een veilige manier te verwijderen neem je best een in olie gedrenkt doekje, dat je een kwartiertje op de teek houdt. Die zal stikken in het vet en de huid waarin zij zich heeft vastgebeten, langzaam loslaten. Je kunt ze dan heel voorzichtig met een pincet verwijderen, zonder dat er iets achterblijft. Het gebruik van ether of een pincet zonder verdoving laat de teek schrikken, waardoor ze snel nog wat vergif in de huid zal spuiten. Om dat te voorkomen past dokter Denis Avonds uit Herentals bovenstaande methode al meer dan veertig jaar met succes toe.
In Temse moesten we de Schelde oversteken en de nieuwe brug was reeds klaar. Toen we de nieuwe brug over waren de eerste verkeerslichten rechts het weggetje in en dat voerde ons naar het centrum van de gemeente Weert. Toen we al eventjes aan het rijden waren viel het me op dat er geen tegenliggers kwamen en in het centrum aankwamen werd het duidelijk waarom, er was een openlucht Rommeland aan de gang en langs de rechterkant van de weg was voorzien om te parkeren.
Zover als men kon zien was het één lange rij geparkeerde autos en volk dat er rondliep. Gewoon niet te doen. Er restte ons niet anders dan doorrijden, want naar rommel gaan kijken dat zag ik niet zitten, dan kan ik evengoed naar onze kelder gaan zien.
De eerst volgende gemeente met een toeristenreputatie was de gemeente Sint Amands aan de Schelde, dus wij daarheen. Een klein kwartiertje later parkeerde ik de auto aan de kerk van de gemeente. Rechtover was al een goedgelegen terras, want ik had een serieuze dorst en ook iets anders. Bij ons zeggen ze de petatjes afgieten als je begrijpt wat ik bedoel.
Toen we daar zaten te genieten van een frisse pint, diende de serveuse aan de tafel naast ons twee flinke potten mosselen op en door de geur kregen we ook zin in mosselen. Anita reserveerde gelijk een tafel om tegen vijf uur eveneens mosselen te komen eten.
Maar eerst gingen we een wandeling maken om zeker te zijn dat het middageten verteerd zou zijn, want een halve pot te moeten teruggeven bij gebrek aan honger dat zagen we niet zitten daar roken ze tegoed voor.
De eerste foto is die van het standbeeld voor de gesneuvelden. Deze stond voor de inkom van de kerk.
.
Dit is de ingang naar het veerhuis, nu dienstdoende als kantoor voor de toeristische informatie
De Sint Amanduskerk, mooi gerestaureerd en met een spitse toren. Als wakend over zijn gedeelte van de Schelde, maar niet als concurrentie voor de Antwerpse Onze Lieve Vrouwe kathedraal, want die kan niet over heel de Schelde waken.
Voor de kerk maar langs de kant van de kade enkele horeca zaken. Die zaterdag gouden zaken deden, want de terrassen zaten overvol.
Standbeeld van een overzetter, zoals het vroeger gebeurde met roeispanen.
Aanlegsteiger voor pleziervaart en ook voor de overzetdienst, vertrekkend op het uur en het half uur en de dienst is gratis. De volgende maal gaan we dat toch eens doen.
Deze morgen net voor tien uur ging de huisbel al, onze kameraad Walter Dingenen kwam ons een bezoekje brengen. Want hij moest enkele toiletartikelen hebben vanuit het Kruidvat en hij dacht laat ik hen dan maar eens met een bezoek vereren.
De reden van dat vroeg bezoek was het feit dat hij op het middaguur moest gaan werken. Hij is namelijk kelner in een grote taveerne in Merksem en met deze zomerse temperaturen is het tamelijk druk. Ze hebben ook een groot buitenterras en die draaien als zot met deze zomerse temperaturen.
Dus lang is hij niet gebleven en toen hij weg was ben ik met de stofzuiger nog eens over de tapijten geweest en Anita is nog vlug naar de bibliotheek geweest voor enkele boeken. Na de middagmaaltijd hebben we ons klaargemaakt voor een uitstapje naar de Weert een deelgemeente van Bornem om een Schelde boord wandeling en daarna een lekkere maaltijd in taveernerestaurant D Ouwe Schelde.
Maar daar ging het helemaal fout, we zijn helemaal niet daar geraakt. Maar dat is een verhaal voor morgen, het is te groot voor hier nog neer te schrijven.
Is het een fabeltje of niet. In sommige streken werd de wilde lijsterbesboom in verband gebracht met hekserij. Daarom werd de boom veel rond huizen en kerken geplant, om zodoende heksen en dergelijke op afstand te houden.
De wilde lijsterboom is in de natuur vrij algemeen en dit op zandige en bosrijke gebieden. Ook in het straatbeeld is hij vrij veel te zien, maar is dan wel aangeplant vanwege zijn fraai uitzicht en word dan wel speciaal gesnoeid.
Zijn naam heeft hij te danken aan het feit dat merels, lijsters en nog vele andere vogels verzot zijn op de oranjerode vruchten. Niet alleen vogels eten de bessen, maar ook de mensen maken van de rode bessen gelei.Deze gelei zou een delicatesse zijn bij wild en lamsvlees en zou veel vitamine C bevatten.
Heerlijk wakker worden met een paar graadjes minder en met het laken helemaal opgetrokken tot aan de kin. Het was nog wat grijs maar na een tijdje brak de zon toch weer door de wolken heen en oogde het allemaal weer heel mooi. Maar met de temperatuur een tien à elf graden minder zal voor het veel mensen een opluchting zijn.
Denk maar aan de vele hartpatiënten en de mensen die ademhalingsproblemen hebben. Gelukkig hadden we de vorige vrijdag uitgebreid gekuist en vandaag diende Anita enkel het stof af te nemen. Door het feit dat de ramen langs de straatkant meer hebben opengestaan als anders, was stof meer aanwezig ten opzichte van andere normale weken.
Deze namiddag na ons werk, zijn we een wandelingetje gaan doen en van de gelegenheid gebruik gemaakt om bij de Prijskraker ( winkel waar je alles kunt vinden aan een menselijke prijs) binnen et stappen, want we zijn op zoek naar twee valiezen op wieltjes, want eerlijk gezegd het word ons wat zwaar om volgepropte reistassen te sleuren. Voorlopig staat er wel niets op het programma, maar men moet wel wat vooruitziend zijn.
We hebben er ons gerief gevonden en het laten weg zetten om het morgen met de auto te komen oppikken. Anita moest dan nog wat huishouddingen hebben en omdat ik er toch was gelijk enkele cds meegenomen. Mits betaling natuurlijk, want meenemen dat mag niet. Van al dat wandelen en kopen krijgt een mens grote dorst.
Wat doet men er tegen, ja inderdaad iets gaan drinken uiteraard en dat hebben we gedaan maar dan waren we al dicht bij huis. Gewoon de hoek omgaan en we waren er. Hiermede ben ik ook aan het einde van mn schrijven.
Heb zojuist de vuilbakken gaan buiten zetten en constateerde dat de grootste hitte verdwenen was. Hier in Schoten bij Antwerpen heeft het wat gerommeld, maar niet echt geonweerd en van regen was het ook gene vette. Amper het stof geblust en ik hoopte dat de terrasplanten wel voldoende regenwater zouden hebben gekregen, maar niets van dat. Als er van de nacht niet meer bij valt kan ik morgenvroeg het zelf doen met de gieter.
Alleen de warmte zit nu nog binnen en dat zal de moeilijkheid zijn om die buiten te krijgen. Maar we doen ons best. Alle warmterecords die gisteren gevestigd werden zijn vandaag alweer verpulverd, maar ja daar dienen records voor om ze zovlug mogelijk te verbeteren. Kijk maar naar de wereldkampioenschappen atletiek die momenteel in Berlijn gehouden worden.
Neem nu het wereldrecord 100 meter hardlopen, waar gaat dat eindigen, binnen enkele jaren is men reeds aangekomen alvorens men gestart is. Men kan toch niet blijven records scherper zetten, maar nog altijd doet men er een X aantal honderdsten van een seconde af.
Zo kweek men toch opgefokte jonge mensen, alles wordt maar geperfectioneerder, betere voedingspreparaten enz enz daar is mijn verstand te klein voor neem het me niet kwalijk. Ik ga er mee stoppen voor ik me kwaad maak en nog een prettige vrijdag morgen.
Toen we enkele weken terug weer eens een wandeling door het domein Vordenstein maakten zagen we deze afgeknapte boom liggen. Het moet al wel een tijdje geleden gebeurd zijn, want hij was ondertussen reeds van zn takken ontdaan.
Waarom ik er deze twee fotos van gemaakt heb, ik weet het niet. Misschien omdat hij zulk een eigenaardige vorm van stam had, want moeders schoonste was hij zeker niet. Ik vraag me af waarom de meeste bomen een rechte stam hebben en andere zulk een eigenaardige gevormde stam. Zal wel een reden hebben, maar de natuur is toch zo wonderbaar als de mensen zich er niet mee bemoeien.
Gisteren namiddag zijn we voor de rest van de dag thuisgebleven, zoals ze de mensen boven de zestig aanraden. De draperie langs de voorzijde vanaf drie uur in de namiddag volledig gesloten gehouden en één venster opengezet zodat er een luchtstroom door het appartement kon stromen en daarbij de ventilateur in tweede versnelling gezet en al bij al viel de temperatuur nog goed mee. Iets meer dan zevenentwintig graden in de living.
Buiten op het terras zitten zat er na de middag niet meer in, veel te warm en een vleugje wind was er niet te bespeuren. Wat we wel hebben gedaan rond half tien gisterenavond, was onze crème glacé met fruit opgegeten op het terras, want toen was de temperatuur gezakt tot een aanvaartbaar gemiddelde. Mensenlief wat was dat lekker en daarbij nog een vleugje slagroom zalig, maar slecht voor de cholesterol en de slanke lijn. Die lijn is reeds lang naar de knoppen.
Tot dat het tijd was om naar bed te gaan zijn we daar blijven zitten en ik kan jullie verzekeren dat we er nog van genoten hebben. Van de insecten hebben we geen last gehad want een tweetal vleermuizen scheerden regelmatig door de lucht en het is geweten dat die veel muggen verorberen. Brave diertjes en ten opzichten van hen zijn wij maar onbeholpen wezens in de nacht.
Deze morgen zijn Anita en ik tamelijk vroeg vertrokken voor een flinke wandeling en in eigen gemeente gebleven. Vordenstein was onze bestemming toen we de auto geparkeerd hadden en de ingang voorbij waren was het nog betrekkelijk koel in het bos. In een lekker wandeltempo vervolgden we onze weg. Maar de zon stond al mooi te stralen en door de bomen door leek ze net een gloeiende bol aan de hemel (zie eerste foto).
Buiten enkele joggers waren er weinig wandelaars en zo doende heel rustig en was de kans groot om misschien een reetje tegen te komen. Daar het droog was konden we ditmaal gebruik maken van de niet verharde wegen ( zie foto twee en drie). Een ding was er wel, de dauw was nog niet helemaal opgedroogd en door het feit dat ik sandalen en sokken aan had werden deze laatste goed nat en vuil.
Maar daar weet de wasmachine wel raad mee, een paar kousen meer of minder dat zal de zaak ook niet maken. In een wip zagen we net een reetje over de weg springen om zich in veiligheid te brengen in het kreupelhout. Tijd om het te fotograferen had ik niet, kan er ook niet aan doen dat ik niet van de snelste ben.
Wat ik nog wel getrokken heb was een voederbak, al hoewel ik er al enkele in mn verzameling heb zitten ( foto vier), maar deze was er nog niet bij. Natuurlijk hoor ik jullie zeggen een voederbak is een voederbak en gelijk hebben jullie. Tegen de tijd dat we aan het eind punt waren begon het al redelijk warm te worden en was het tijd om huiswaarts te keren.
Toen ik deze morgen in de woonkamer kwam en de draperieën opende, waren ze al dapper bezig aan de opknapbeurt bij den bakker, recht over de deur. Terwijl de schilders buiten aan de gevel hun stelling aan het opbouwen waren, zag ik enkele werklieden met volle kruiwagens steen afval buiten rijden naar de afvalcontainers. In elk geval zijn dat formidabele veranderingswerken bij onze overbuur.
De schilders mogen het wel hebben, met de twee hete dagen in het verschiet en gans de dag in de brandende zon staan schilderen. Vanaf s morgens tot een eind in de namiddag staat die zon op hun rug te branden, zij liever dan ik.
Deze namiddag moest ik eventjes naar de opticien, want er was een vleugeltjes van mn bril afgevallen en dat is lastig op je neus en op de lange duur begint dat pijn te doen aan je neus. Voor een stielman (vrouw) is dit zo geklaard.
Om toch maar beweging te hebben gaan we ditmaal morgen in de voormiddag een wandeling doen en zijn we terug binnen voor de te verwachtten hitte van morgen. Morgen vroeg zo snel mogelijk de zonnetent aflaten, om alzo de zon van de ruiten te houden en dan alles goed tegen elkaar open zetten en dan zal het wel te doen zijn.
Het is niet duidelijk wie het bier uitgevonden heeft. volgens sommigen was dat de Egyptische god Osiris, volgens anderen hertog Jan Primus van Brabant (13e eeuw), wiens naam verbasterd werd tot Cambrinus. Waarschijnlijk is bier toevallig ontstaan, toen oud brood dat nat geworden was door de regen, spontaan begon te gisten. Feit is dat elk dorp in de middeleeuwen minstens één brouwerij telde. In die tijd werd er voor iedere activiteit een beschermheilige aangeduid. Zo ook voor het brouwen van bier. In onze streken viel die eer te beurt aan de heilige Arnoldus.
Heb zojuist gedaan met de samenstelling van mn programma, tamelijk lang aan gewerkt maar ik had al de tijd van de wereld. Ben voor een zondagmorgen ook later opgestaan dan anders en door het feit dat Anita deze namiddag naar operettenamiddag moest gaan kon ik er echt mijn tijd voor nemen.
De operettenamiddag vond plaats in de feesttent van radio Minerva, maar operette zijn nu niet echt mijn ding als ik het kan vermijden zal ik het zeker en vast niet laten. Daarom dat ze met een vriendin er na toen is en dan kon ik lekker thuis blijven en tegen een uur of zes zal ze wel zeker terug zijn of anders zie ik haar wel als ik vanavond op de radio toekom.
Ik denk dat ik me maar eens op het terras ga plaatsen met een goed boek en wat ga leze n tot onze dame thuis komt. Maar eerst scheren, want dat is er nog niet van gekomen en dat geeft een slordige indruk. Maar ja met een elektrisch scheerapparaat is dat zo gepiept. Het kan goed zijn dat er niet al teveel te lezen valt en dat mn oogjes wel eens dicht zullen vallen. Maar geen mens die er protest tegen zal hebben. Nog een prettige zondagnamiddag en dito avond.
De dag is aangebroken zoals Sabine de weervrouw het heeft voorspelt, zonnig vanaf de ochtend maar helaas na twee uur deze middag werd het alweer te warm en hebben we maar afgezien van een uitstapje naar het vestingstadje Hulst. Want wij beiden kunnen niet meer zogoed tegen die extreem hoge temperaturen.
Dan maar rustig thuisgebleven en ons geïnstalleerd op ons terras, met voldoende frisse drank en er stond een briesje die het gezellig maakte. Rustig lezend in onzen boek en na een tijdje wogen mn oogleden te zwaar en vielen ze gewoon dicht. Nog juist op tijd om mn boek op tafel te kunnen leggen voor aleer hij op de grond viel.
Om het Anita wat gemakkelijker te maken, stelde ik voor om rond zes uur een frietje te gaan uithalen. Dan moest ze zelf niet in de warme keuken staan zweten om iets klaar te maken. Het was voor haar ook warm en eerlijk gezegd dat heeft nog lekker gesmaakt ook.
Maar stil dat het hier in Schoten was op straat, ik denk dat driekwart van de Schotenaren aan de kust zaten. Tijdens de nieuwsuitzending lieten ze de files zien, die zich stapvoets richting kust slenterden en dan met die hete zon op je dak. Plezierig is wel anders volgens mijn bescheiden mening.
De vrijdag alweer bijna voorbij, morgen is het de Antwerpse moederkensdag. Dit is een begrip voor alle moeders in de sinjorenstad, met als hoogtepunt De Rubensmarkt op de Grote Markt, de Handschoenmarkt en de Groenplaats.Alles laat voorzien dat het heel mooi weer zal worden met zelfs heel hoge temperatuur en dat wordt over de koppen lopen.
In elk geval Anita en ik zullen er zeker niet tussen lopen, zoals ze hier zeggen geef mijn part maar aan de hond.Wij zullen morgen hier in Schoten wel naar de markt gaan, dat zal veel rustiger zijn en voor morgen middag zullen we wel zien wat we doen.Misschien even een uitstapje naar Hulst, want daar is alles open, het is in Holland gewoon een werkdag.Maar dat zullen we morgen wel beslissen.
Voor de rest is het hier zn gewoon gangetje gegaan, in de voormiddag de wekelijkse opkuis en na de middag eventjes naar de bibliotheek.Mn boeken waren uitgelezen en morgen dan die feestdag en is de bibliotheek natuurlijk niet open.Zonder leesvoer is toch ook niet alles en zo hadden er veel mensen over gedacht want het was er tamelijk druk.
Na thuiskomst me op het terras genesteld en al dadelijk een eerste boek uitgeprobeerd.Met als resultaat dat hij mij beviel, wat meestal zo het geval met boeken gemarkeerd met een revolver ( politie, detective of spionage romans).Ik kan er weer tegen voor een week of twee, want ik had twee boeken bij me en zoveel lees ik nu ook weer niet.
Nog een gezellige avond en als ik morgen tijd heb hoor je weer van me.Ik doe mn best en dan zeggen we er achter en god doet de rest.
Wortel uit de aardegrond, maak mij dapper en gezond. Blad en stengel, lucht en licht, breng mijn adem evenwicht. Bloem en vrucht, gevuld met zon, dankbaar drink ik uit uw bron. Ook mensen niet vergeten, die bereidden voor ons het eten.
Toen we gisteren bij Désiré de Lille buiten kwamen, zijn we terug richting Groenplaats getrokken.Want Anita wilde naar het zuiderterras terras wandelen, om dan door de Kloosterstraat terug te keren en over de Grote Markt naar de Groenplaats te wandelen en daar de metro in te duiken.Want we waren niet met de auto naar de stad gereden, maar hadden die in Merksem aan het eindpunt van tram 3 op de voorbehouden parking gezet.Daar dan de tram genomen richting binnenstad.
Tijdens onze wandeling naar de Schelde voelden we tussendoor enkele druppels regen, maar daar lieten we ons niet door ontmoedigen.Aan het ponton van de Flandriaboten zijn we links de steile helling naar het wandelterras opgestrompeld, maar daar begonnen we de druppels al wat meer te voelen en we hadden geen regenschermen bij enkel een kleintje in de handtas van Anita.Of dit voldoende zou zijn als het nog erger ging regenen, wel ik betwijfel het.
Toen we de trappen aan het einde van het wandelterras kwamen, was het geen druppel per druppel meer maar was het echt regenen.Dan wij onder dit kleine parapluutje en dan maar trachten zovlug mogelijk een horecazaak vinden waar we konden schuilen en dat bleek op de hoek van de Kloosterstraat te zijn.
Tegen wil en dank moest ik daar dan weer een bol Koninck drinken, enfin de regen was vlug over en dan maar rechtstreeks naar de tramhalte gewandeld.Al bij al waren we toch eigenlijk bijna niet nat.Het noemen niet waard, we zijn al natter geweest en al bij al toch een mooie dag gehad.
Foto hier boven en beneden is het café restaurant Zuiderterras.De eerste fotois de zijkant van dit gebouw, tevens de ingang en de tweede geeft zicht op de voorkant.Als het goed weer is het er heel druk en dan is het dikwijls moeilijk om een plaatje te vinden.
Parking voor de toeristenautobussen en dit tussen kaai en waterkeringsmuur, waarvan de poorten sluiten als er gevaar is voor overstroming en dan moet men zorgen dat uw auto tijdig van de parking is.
Boven de huizen uit kan men de torenspits van de kathedraal zien staan. toch een prachtig zicht en iedere Antwerpenaar is er fier op. Vanop de zelfde plaats maar ietsjes rechts gedraaid, staat de Boerentoren. Met vooraan het gebouw van de voetgangerstunnel waar men onder de Schelde door naar de andere oever kan wandelen of fietsen. Tussen de waterdichtingsmuur en de vroegere hangars, die nu dienen als parking voor personenwagens loopt deze mooie groene en bebloemde gordel.
Na een goede nachtrust lekker goed uitgerust opgestaan, maar met een blik buiten te werpen tot de constatatie gekomen dat het vandaag maar een kwakkeldag zou worden. Veel grijze wolken aan de hemel en als dat maar droog gaat blijven. In de loop van de morgen kwam de zon er toch schuchter door de wolken gekropen.
Dat was bemoedigend want kort na de middag waren we van plan om naar Antwerpen te gaan, want voor mn verjaardag had ik aankoopbons cadeau gekregen van onze Willy en ons Carine. De aankoopbons waren geldig bij Desiré de Lille een begrip voor lekkere wafels, smoutebollen, Bretoense pannenkoeken, enz..enz.. Deze zaak is heel bekend in het Antwerpse en op iedere grote foor.
Dus thuis niets gegeten vanmiddag en dan in de schrijnwerkersstraat waar de eetgelegenheid gevestigd is gaan eten. Wij hadden daar nog nooit geweest, maar mensen zulk een grote zaak in zulk een smalle straat is niet te geloven. Langs de straat kant een buitenterras, binnen veel zitplaatsen en nog een terras op de grote binnenkoer. Dus een tafeltje voor twee personen was vlug gevonden.
Na raadpleging van de spijskaart kozen we voor ieder een Bretoense pannenkoek. Dat is een zo genaamde hartige pannenkoek en hij was goedgevuld en zo groot als een heel bord en goed gevuld. Op die van mij lag zelfs een chipolataworst, twee spiegelleieren s een chipolataworst, ij was goedgevuld en zo groot als een heel borden goed gevuld.an eten. dat het vandaaeieren, hesp en tomaat. Jullie kunnen wel denken dat ik meer dan genoeg had gegeten en dan nog doorgespoeld met een bol De Koninck.
De eerste foto is een aanbidding van Christus, staande in de schrijnwerkersstraat.
De kathedraal gezien vanaf de Groenplaats, kant van de post. In iedere oude stad is een rondrit per paard en koets door de toeristen een must. we hebben het zelf misschien wel allemaal het wel eens gedaan. Ik heb het vorig jaar nog gedaan tijdens ons bezoek aan Brugge. Het toeristeninformatiekantoor gevestigd aan de zijkant van het stadhuis met bloemen versiering. Zicht op het noorderterras met de taverne achteraan. De Linkeroever gezien vanop het zuiderterras, met enkele flatgebouwen en vooraan een aanlegplaats voor binnenvaartboten.
Bevestiging kan aan iemands leven een totaal nieuwe wending geven: meer geloof in zichzelf en meer vertrouwen in eigen talenten en vaardigheden. Hij kan veel verwezenlijken en word meteen een gelukkig mens. Spijtig genoeg worden velen pas in de bloemetjes gezet, wanneer ze met pensioen gaan. Anderen moeten op de verdiende waardering wachten tot lof op hun gedachtenisprentje is neergeschreven. Dat is alvast een schrale troost.
Valeer Deschacht. Op stap naar een zin-rijker bestaan.
Ik moet eerlijk bekennen die regen van deze morgen heeft mn terrasplanten goedgedaan, al hoewel het geen grote hoeveelheid was. In de late namiddag moest ik de buxusboompjes reeds water toevoegen, want in die grote kuipen was de regen nog niet helemaal doorgedrongen.
Na het middageten ben ik met Anita naar Vordenstein een wandeling gaan doen, de lucht was een beetje opgefrist en dan is het zalig wandelen in een bos. De lucht heeft dan zon speciale geur, gewoon zalig.
Het was langgeleden dat we de rode wandeling nog eens gedaan hadden. De eerste foto hieronder geeft een zicht op een dreef die in het najaar van 2008 opnieuw is aangeplant, nadat de oude bomen die allemaal ziek en oud waren gekapt waren. Zo te zien waren op enkele boompjes na al de nieuwe aanplant in leven.
Toen we de kruising van de nieuw aangeplante dreef voorbij waren en de rode wandeling verder volgden, kwamen we aan een stuk weg waar vele bruine slakken rondkropen en op de tweede foto heb ik er drie bruine slakken die bij elkaar zaten kunnen fotograferen.We moesten gewoon opletten waar we trapten of anders hadden we er wel enkele doorgetrapt en dat was nu niet de bedoeling, want ieder dier heeft zijn reden van bestaan.
Verder door op onze wandeling kwamen we dit natuurkunstwerk tegen.Een boomstronk die helemaal begroeid was met mossen en tussen dat mos stonden enkele witte zwammen.Ik vond dit nu echt zo mooi dat ik er mn fototoestel op richtte en klikte.
Om de wandeling af te sluiten nog een bezoekje aan de mooie tuin van de Oranjerie en wat is er mooier dan een groot veld met veel kleurige dalhias en nu zijn ze misschien wel op zn mooist en dan nog naar de vijver, om daar even te rusten op een bank en genieten van de rust en al het mooie rond ons heen.Alleen het gekwaak van de kikkers misten we.Op de vijver stonden nog enkele waterlelies te pronken in hun maagdelijk witte kleur, met geelachtig hartje..
Als je het mij vraagt, ideaal zomerweer. Niet te warm zoals donderdag laatstleden, maar volmaakt zomerweer. Ik heb zojuist enkele uurtjes op het terras doorgebracht, na ons middagmaal en echt het was perfect ben er zelf eventjes in t slaap gevallen. Maar dat was minder, ben gewoon wakker geworden van een stijve nek.
Mijn programma voor heden avond is reeds klaar al van voor de middag en dat had als reden dat ik tamelijk heel vroeg wakker was geworden. s Morgens heeft een mens de meeste inspiratie en werkelijk het heel vlotte goed, hopelijk bevalt het hedenavond de luisteraars ook. Want uiteindelijk is dat toch de bedoeling.
Anita gaat deze avond ook mee naar de radio dan kan ze nog een uurtje een terrasje doen en omstreeks negen uur de telefoon komen beantwoorden. Dat is voor mij altijd een stuk eenvoudiger, al hoewel ik normaal gesproken niet zoveel last heb van de oproepen. De mensen weten dat ik normaal de zondag alleen in de studio ben en dan telefoneren ze niet zo gemakkelijk of het moet werkelijk heel dringend zijn.
Ik ga de zaak hier maar afsluiten en jullie nog een fijne zondagavond wensen en tot een andere keer.
Hier ben ik terug, zo juist thuis gekomen met Anita van restaurantbezoek. Deze voormiddag stelde ik voor aan Anita om hedenavond eens bij de Chinees te eten en dat moet ik geen tweemaal vragen. Zoals gewoonlijk als we zin in een Chinees restaurantbezoek hebben, zijn we schuin over de deur in Joy King op bezoek geweest. Ten eerste is het vlak bij de deur en moeten er niet voor in de auto stappen en ten tweede is het eten er zeer goed.
Anita had rond het middaguur een tafel voor twee personen besteld, want dat is in het weekeinde wel een must. Enfin we hebben er heerlijk gegeten, ons vrouwtje had gekozen voor witloof met gemalen langoustines met bami ( witloof is nu niet bepaald een Chinese specialiteit) maar ja ze lust dat graag en meestal is dat wat ze regelmatig besteld.
Mijn bestelling luidde, eerst een maïs kippenroomsoep en als hoofdgerecht Pekingeend met appelsiensaus en eveneens met bami. Daarna elk een koffie en voor mij een cognacje en dit om de gaatjes te laten vollopen. Nu hopen dat dit alles helemaal verteert is tegen dat we gaan slapen.
Morgenvroeg is het weer programma samenstellen, want het is alweer zondag en dan moet ik een programma van drie uur bij elkaar krijgen. Maar dat is me elke week gelukt, waarom morgenochtend niet.
Deze morgen was het wat grijsachtig toen we de draperieën aan de vensters openden, mn eerste gedacht was dat word niet meer mooi vandaag. Gelukkig dat de weersvoorspellers er meer verstand van hebben dan ik, anders zouden we dikwijls met foute voorspellingen zitten, zoals in de tijd van Armand Pien.
Maar hij wist het toch altijd mooi te brengen en een noot humor was er altijd bij. Nu is het altijd wel tamelijk juist, maar toch zo oer saai gebracht. Maar ja nu krijgen ze van overal computer gegevens toegestuurd, die om de haverklap worden herzien als er ergens een verandering optreedt. Dat noemen ze de vooruitgang, maar een vrolijke noot zou toch moeten kunnen.
Van de mindere temperatuur gebruik makend, heb ik de terrasplantjes wat verzorgt. De uitgebloeide bloemen verwijdert en de planten voldoende water gegeven, want de buxusboompjes stonden er maar droogjes bij. Het kunstgras een goede stofzuig beurt gegeven, want de klimrozen maken veel bruine blaadjes en die begonnen af te vallen en dat is een vuil zicht.
Van al die bezigheden word een mens dorstig en toen alles klaar was ben ik een lekker bakje koffie gaan klaarmaken voor mij. Anita was naar de wekelijkse markt en dat kon wel even duren, maar hier misrekende ik me. Ik had amper water opgezet of ze stond daar ook, gelukkig had ik water genoeg in de snelkoker gedaan zodat ik voor haar ook een filtertje kon maken. Zo konden we gezellig samen van een tasje koffie genieten op ons terras, tot het tijd was om te middagmalen.
Die verdomde vrijdag toch, waarom moet die er nu alle weken bijkomen. Om de veertien dagen is dat ook wel genoeg zeker, maar ja het moet nu eenmaal gebeuren die wekelijkse schoonmaak en uiteindelijk is dat toch ook maar een karwei van een paar uurtjes. Vorige week hebben we het al wat lichter gehouden dus nu iets uitgebreider kuisen en alles in weer tiptop in orde.
Met tweeën is dat zo gebeurd en zo vuil wordt dat nu ook weer niet. We zijn uiteindelijk maar met zn beide op ons appartement en na de middag nog even tot bij de Aldi geweest voor onze aankopen. Daarna konden we van ons terras genieten, want de temperatuur was al wat gezakt en het was goed te doen onder de zonnetent.
In de diepvries zat nog een halve kip en die hebben we hedenavond warm gemaakt en daarbij een slaatje met gebakken aardappeltjes en het was gelijk aan een koningsmaal. Met gegrilde kip kunnen ze me altijd verleiden en zodadelijk als ik dit gepost heb ga ik samen met Anita televisie kijken.
Tijdens een groot bal dat hij zelf had georganiseerd, raakte Napoleon in gesprek met een zeer rijke koopman. - U bent mevrouw Duprez? - Ja sire. - U bent zeer rijk, nietwaar? - Ja sire, antwoordde de dame, ik heb tien kinderen. Napoleon begreep haar cynische antwoord en verwijderde zich.
Inderdaad het is geworden zoals ze voorspelde, drukkend warm, weinig of geen wind en zoals weerman Frank gisteren verklaarde het werd bakken en braden. Deze morgen zovlug mogelijk alles tegen één opengezet en dadelijk voor de zon kans kreeg om met haar stralen onze ruiten te verwarmen, de zonnetent helemaal afgelaten.
Gelukkig had de nacht wat afkoeling gebracht en duurde het eventjes voor de zon op volle kracht verwarmde. Gelukkig hadden we onze voorzorgen genomen en moesten we van heel de dag niet buiten komen als we er geen zin in hadden. Enkel over de deur bij de bakker een vers brood halen en dat was alles.
Buiten op het terras zitten was er na elf uur niet meer bij, want de zon was onverbiddelijk. Gelukkig konden we het in de living nog vrij koel houden met de schuifraam open en de ventilateur draaiende.
Hier in Schoten was de ozonconcentratie boven het alarmpeil en dat ondervind je wel aan de ademhaling als je iets extra wil doen. Hopelijk zakt de temperatuur wel een beetje, want we kunnen niet altijd uitstellen want de inwendige mens heeft ook zn rechten en de voorraadkast moetgoed voorzien blijven.
Muggen komen op geurtjes en warmte af. Dat is ook de reden waarom sommige personen altijd gebeten worden en andere nooit. Om u te beschermen draagt u in de open lucht best lange kledij en gesloten schoeisel. Draagt u dunne kleding, smeer u dan ook in met een insectenwerend middel, want muggen prikken zonder probleem door dunne kleren heen.
De temperatuur begon al flink op te lopen deze middag en voor een wandeling wierpen we onze handdoek in de ring.Maar toch wilde Anita even buiten en dus besliste wij beiden om dan de wagen even te nemen en een bezoek te brengen aan taverne Vijverhof om daar iets te drinken.
De auto stond in de garagebox en zodoende was hij zeker niet te warm om in te stappen en de taverne is toch gelegen in een bosrijk gebied. Daar kan ik hem parkeren onder de bomen.In elk geval was het er reuze fijn om iets te consumeren in de schaduw.
Dat was voor deze namiddag en gisteren zijn we naar het gemeentepark van Schoten geweest.Want sinds de vijver aan het kasteel vernieuwd is waren Anita en ik er nog niet geweest.Enkele maanden geleden hebben ze er al de vis afgeschept en in Schoten vaart weer uitgezet, om de vijver helemaal leeg te pompen en de vuile vieze brij af te voeren.De wanden van de vijver zijn helemaal heraangelegd, enfin om kort te zijn, het is helemaal een nieuwe vijver.
Ook is er nieuwe vis opgezet en de eendjes hebben hun weg teruggevonden.Maar één ding is er veranderd, men mag de eendjes en de vissen niet meer voederen om gezondheidsredenen.Hier onder enkele fotos van de vernieuwde vijver en een foto van de herten die een siësta houden.
In het terug naar huis gaan heb ik nog enkele fotos genomen van de bebloemde straten in Schoten en die moeten dienen om in mn fotoalbum te plaatsen hier bij seniorennet binnen enkele dagen en jullie mogen altijd een kijkje komen nemen.
We gaan weer enkele snik hete dagen tegemoet en dat zal dan alweer eindigen met zware onweders, met de nodige zware schade voor sommige mensen. Maar een echte mooie zomer hebben we toch nog niet gehad, alleen enkele warme dagen en dan gedonder.
Maar ja wat is een mooie zomer, we zouden het eens op Google kunnen op zoeken. Maar ieder heeft daar zn eigen mening over en nu ga ik eens mijn eigen versie van een prachtige zomer geven. Enkele weken zonnig weer met als maximum 25 à 26 graden met als afkoeling enkele nachten in die periode met wat neerslag (goed voor de landbouw) en dan terug de zon overdag. Ik weet het dat is zuiver utopie, maar een lichte afwijking wil ik ook nog toestaan.
Deze morgen kort na zes uur moest Anita voor een dringende boodschap even het bed uit en van die gelegenheid heeft ze de terrasdeuren reeds opengezet. Toen was het nog aangenaam fris, want vanaf de zon opkomt hebben wij ze reeds op de achterkant van het appartement staan en toen ik rond acht uur opstond liet ik de zonnetent naar beneden. Dan blijft de zon van de ruiten en dat scheelt een slok op de borrel.
Als het te warm wordt zet ik van voren de schuif raam op een grote kier, voor een goede luchtcirculatie en laat het dan maar warm worden.
Nu moet ik in de tijd terug, namelijk naar zondagmiddag. Toen was er in de feesttent van radio Minerva het optreden van Jacques Raymond en zijn vrouwtje Ingriani en ook dat van Rod Sainclair. Maar die moest vervangen worden wegens ziekte en uiteindelijk was het PC Brown die de zieke Rod zou vervangen.
Wegens een sportactiviteit was de Waaslandtunnel tot half twee voor alle verkeer gesloten, dat maakte dat vele mensen na het openen van de tunnel op de rechteroever in de file kwamen te zitten en bij het begin van de zangnamiddag nog vele mensen niet aanwezig waren. Zo ook het echtpaar Jacques en Ingriani Raymond en dat leverde een probleem op want zij zouden de show openen.
Gelukkig was PC Brown er wel en konden we met een kwartier retard van start gaan en om het kort te maken het werd een namiddag om duimen en vingers af te likken. Tegen half drie waren de meeste mensen dan toch in de feesttent geraakt en was er veel ambiance en rond zes uur was de show teneinde. Normaal werd het einde voor zien te vijf uur, maar PC Brown bracht twee optredens daarom dat het iets uit de hand liep.
Toen kwam mijn probleem boven water, ik moest zeker tegen kwart voor acht terug op Linkeroever zijn voor mn programma en ik had mn koffer met cds niet bij. Dan maar vlug de wagen in en op weg naar Schoten om het te gaan halen. Gelukkig geen druk verkeer meer en thuis vlug een boterham tussen de kiezen en terug naar het Sint Anneke. Om acht uur na de reclame kon ik rustig van start gaan met het Boeketje.
Boer Charel ligt op sterven. Zijn vrouw en zus zijn bij zijn sterfbed aanwezig. op een bepaald ogenblik zegt zijn zus: _ Ik denk dat het ogenblik aangebroken is om mijnheer pastoor op te bellen. Even later is de pastoor er. - Hoe gaat het met de Charel? vraagt hij. - Ga maar eens kijken, zegt Charel zijn vrouw, hij ligt in de voorkamer. De pastoor gaat kijken en komt direct terug. - Het gaat niet goed met Charel, zegt hij, ik zal hem het heilig oliesel moeten toedienen. Heb je kaarsen en wijwater in huis en palm? Waarop de vrouw van boer Charel antwoordt: - Neen alleen Jupeler en Maes.
Vandaag moest ik aan iets beginnen, dat ik liefst op de zondagmorgen doe. Bij de trouwe lezers van dit blog zal al wel een belletje beginnen rinkelen. Omdat wij morgen kort na de middag in de feesttent van radio Minerva moeten zijn, ben ik verplicht al vandaag aan de samenstelling van het programma voor morgen te beginnen. Zodat ik zeker op tijd klaar ben met het hele programma.
Normaal doe ik dat niet graag een dag vooraf, vraag me nu niet waarom want een zinnig antwoord heb ik daarvoor niet. Het enige dat ik hierover kan zeggen is dat ik zelf vind dat het programma niet zo goed is als bij een normale manier van samenstellen, wat natuurlijk dikke zever is. Enfin ik ben reeds over de helft van het programma en morgenvroeg volgt de rest.
Morgen hebben we een optreden van Jacques Raymond en zn vrouwtje Ingriani en dan was er eerst een optreden voorzien van Rod Sainclair, maar deze man heeft forfait moeten geven wegens ziekte. Morgenmiddag wordt hij vervangen door PC Brown, dit is zeker geen kwaliteitsvermindering, want deze zanger heeft reeds meerdere malen met succes opgetreden in het artiestengala.
Door her feit dat Anita graag aanwezig zou zijn op dit optreden van morgen zondag, heb ik andere maatregelen moeten treffen om s avonds toch op de radio aanwezig te kunnen zijn in de studio. Ik zal er zeker niet van sterven, als niet alles naar mijn zin gaat.
Maandag eerstkomende hebben we dan weer een aflevering van het artiestengala tussen drie en zes uur in zaal Den Bart Sint Bartholomeusstraat te Merksem, maar meer hierover in een andere posting want nu houd ik het voor bekeken. Morgen nog een prettige dag voor jullie en de weersvoorspelling is niet zo denderend, maar ze kunnen verkeerd zijn ook hopelijk.
Meng gelijke delen brandspiritus,olie en citroensap om gepolitoerd hout schoon en glanzend te maken.Goed schudden voor gebruik.
Goudkorrel.
Engelen van goedheid houden zich niet veilig op afstand, wanneer iemand in nood verkeert en verwijzen niet naar anderen die het wel zullen doen. Verantwoordelijkheid ontlopen ze niet en ze gaan tot het einde met je mee.
Valeer Deschacht.
Firma in moeilijkheden vraagt klokkenluider. om de touwtjes in handen te nemen.
Taalpitjes.
Vitamine: Bepaalde stof in het voedsel die voor iedereen nodig is om gezond te blijven. Het was de Pool Casimir Funk (1884-1967) die ontdekte dat er in voedsel vitaminen zitten. Toen hij zijn ontdekking deed, bestond er dus nog geen woord voor. Hij koos voor een combinatie van het Latijnse woord vita(=leven) en het Duitse woord Amin van aminozuren, omdat hij dacht dat die zuren in de vitaminen zaten.
Van Dale Lexicografie, Utrecht-Antwerpen 2007
Niewoord.
Door de zeebeving in de Indische oceaan op 26 december 2004 ontstond er een enorme vloedgolf, die meer dan 250.000 dodelijke slachtoffers maakte in de kustgebieden van Indonesië, India, Thailand en Sri Lanka. Sedertdien is iedereen vertrouwd met het woord tsunami, Japans voor “havenvloed”. Voor kerstmis 2004 stond het woord al in het Groot woordenboek der Nederlandse taal, maar in vernederlandste spelling “tsoenami”. Na de kersttsunami werd het vervangen door de schrijfwijze met “u”. in het kielzog van dat wwoord ontstonden er heel wat afgeleiden: Tsunami- ramp, hulp, landen, wezen, alarm, waarschuwingssysteem, zone, proof, en tsunamidiplomatie.
Bron: Taal van het jaar vijf.
(Van Dale Lexicografie bv)
NIEWOORD
Dierentekens zijn tekens waarmee dieven huizen markeren, symbooltjes waarmee inbrekers elkaar tippen over de mogelijke buit in een woning én de inbraak risico's
Nieuwoord.
Tegenwoordig hebben wij heel veel vrije tijd. Bovendien zijn we voldoende welgesteld om tijdens die vrije tijd niet achter de geraniums te hoeven blijven zitten. Vandaar dat de media het wel eens hebben over de huidige ontspanningseconomie. Musea en pretparken varen er wel bij. Wie zich daarnaast in zijn vrije tijd maatschappelijk nuttig wil maken, kan onbetaald aan de slag in het verenigingsleven, de vrijwilligerseconomie.
bron:: "taal van het jaar vier" (van dale lexicografie bv)
Roest op klederen
Druppel gezouten citroensap op de vlek en laat het een uur inwerken. spoel goed uit. Eventueel deze behandeling herhalen. Op leer Wassen met een sopje en spoelen
Vlekken van roet en rook.
Stofzuig of borstel zoveel mogelijk weg. Was dan het kleding stuk. Op wol en zijde: dep de roetvlek met trichlooretaan of perchlooreleen.
Kleurvast? Eerst even testen!
Test altijd vooraf of de stof die u wilt ontvlekken, kleurvast is. sommige soorten verf zijn maar voor een bepaalde tijd kleurvast. Breng de ontvlekker aan op een onopvallend plekje Leg het behandelde stukje stof tussen twee zuivere witte doeken. Druk er een warm strijkijzer op. Als er kleurvlekken op de witte doeken zitten, is de stof niet kleurvast. In dat geval laat u het kledingstuk beter in de stomerij ontvlekken.
Deodorant vlekken
Behandel de vlek met een ontvettingsmiddel en daarna met huishoud ammonia.Grondig spoelen.
Onderhouden wat u lief is.
Uw mooe tafelzilver.
De meeste vlekken verdwijnen met brandspiritus. daarna afwassen, goed spoelen en afdrogen. Zwart geworden tafelzilver kunt u schoonmaken met partjes citroen. Wrijf het zilver daarna in met pasta van citroensap en zeer fijn schuurpoeder. Spoelen en afdrogen. Gebruik voor het opblinken een zeemleer of een oude katoenen sok.
Uw dure juwelen.
Laat gouden juwelen een nachtje weken in een lauw sop met afwasmiddel. Maak ze daarna schoon met een zachte tandenborstel. Goed spoelen en afdrogen, vervolgens drogen met warme lucht.
Uw bronsen schouwgarnituur.
Borstellen met een zachte tandenborstel en afspoelen. zonodig deze behandeling herhalen.Erg vervuild brons kunt u schoonmaken met een oplossing van gelijke delen azijn, water en ammonia. Goed afspoelen en laten drogen. Daarna opblinken met een wollen doekje. Opgelet: gebruik geen schurende produkten op verguld brons, Want daardoor wordt het brons mat.
Uw kristallen vaas.
Maak kristalwerk schoon in een sopje van afwaswater waaraan u een handvol grof zout en drie eetlepels azijn hebt toegevoegd.
Uw ivoren beeldjes.
Schoonmaken met lauw water en zeep. Daarna oppoetsen met een zeemleer. Erg bevuild ivoor laat u weken in melk, dan schoonmaken met een zacht borsteltje.
Uw marmeren salontafeltje.
Drenk een doekje in zeepvlokkensop, wring de doek goed uit en maak er het marmer mee schoon. vervolgens met zuiver water afnemen en droogzemen. Een marmeren schoorsteen krijgt u schoon met een oplossing van zuurstofwater en een beetje fijn zout.
Milieuvriendelijke ontvlekkers
Citroen/ het sap is een bleekmiddeltje, het verwijdert verse roest-,fruit-en inktvlekken. Voorwerpen van koper en messing polijst u met citroen. Het frist ook strooien en rieten stoelen op en wrijf leer eens in met citroenschil: een echte verjongingskuur.
Oesterschelpen houden kalk vast.Om kalkaanslag te voorkomen, kunt u een oesterschep in een waterketel leggen.
Keukenpapier : Wit keukenpapier zonder opdruk kan vloei of toiletpapier vervangen, als onderlaag bij ontvlekken.
Ei : met stijfgeklopt eiwit kunt u al uw leren en dito kleren onderhouden.Zo verwijdert u kalkaanslag in glazen of kristallen vazen, giet er eierschalen en water in en schud flink.
Zout absordeert goed, strooi het op verse wij of fruitvlekken. Zout opgelost in water maakt manden en stoelen die van wilgetenen werden gemaakt, weer soepel en frist ze op. Grof zout opgelost in witte azijn verwijdert kalkaanslag.
Talkpoeder: strooi talk op vetvlekken om het meeste vet te absorberen.Als het poeder er koekachtig gaat uitzien, schudt of borstelt het weg.
Witte azijn: is een prima ontvetter met veel goede eigenschappen, het reinigt en ontsmet de koelkast, verwijdert witte vlekken op rubber, maakt de toiletpot schoon als u de azijn er een nacht in laat staan en het herstelt de kleur van stoffen.U mag het gebruiken op alle stoffen, ook op wol en zijde. Gekleurde stoffen wel eerst testen op kleurvastheid.
Hoestdrank.
Was de vlek uit met lauw water en zeep of hou de stof met de vlek naar beneden onder een straal lauw water. Een hardnekkige vlek kunt u bleken met verdunde ammonia en daarna deppen met amylacetaat. Op wol en zijde: dep met een oplossing van gelijke delen ammonia en witte azijn.
Inktvlekken.
Verse inktvlek: spoel ze onmiddellijk uit met lauw water en behandel ze daarna aan de achterkant met vloeibaar wasmiddel. Uitspoelen en de behandeling herhalen tot de vlek weg is.
Gedroogde inktvlek : nehandel de vlek met citroensap of met een speciaal ontvlekkingsmiddel voor inkt. Daarna eventueel bleken met verdunde ammonia of bleekwater. Grondig uitspoelen.
Balpen-vlekken : behandelt u met menthylalcohol . Leg papieren zakdoekjes onder de vlek, breng menthylalcohol aan op een schoon handborsteltje en klop daarmee op de vlek. Vervang regelmatig de zakdoekjes waar de uitgeklopte inkt in terecht komt.
Viltstift- vlek: maak de vlek goed nat met citroensap, wacht 20 minuten en was de plek uit met water en zeep.
Op wol en zijde: dep de vlek met lauw water en daarna met citroensap, menthylalcohol of met een oplossing van gelijke delen ammonia en witte azijn. daarna opnieuw deppen met water. let op dat de kleuren niet worden aangetast!! Dus eerst even uitproberen op een onopvallend plekje.
Op gekleurde stof: week de vlek een uur in lauwe melk en dan goed spoelen.
Op meubilair: neem de inkt op met vloeipapier, was met lauw water en droog af. Sprenkel citroensap op de vlek en laat inwerken tot de vlek is verdwenen.
Bloedvlekken.
Spoel onmiddellijk grondig in lauw water(maximum 35°C).Voeg eventueel een beetje zout toe aan het spoelwater. Daarna gewoon wassen. Opgedroogde vlek : verwijder eerst de vlek zo goed mogelijk met een borstel. Stop de stof dan een nachtje in een lauw sopje van inweekmiddel. Kleurresten kunt u bleken in een oplossing van zuurstofwater. Goed uitspoelen. Daarna wassen volgens het wasvoorschrift van de stof. Op gekleurde stof : spoelen in een oplossing van ammonia en nadien grondig spoelen in lauw water. Op wol en zijde : dept u de de vlek met lauw water en zout, daarna met een sopje van wolwasmiddel en tenslotte opnieuw met lauw water. Op tapijt : deppen met witte azijn. Op een matras : een aspirientje oplossen in water en de vlek daarmee doordrenken. Laten drogen en afborstelen.
