16-12-2009 om 14:28 geschreven door croskunst  

MIJN MOEDER IS OVERLEDEN.

Op 15 oktober overleed mijn moeder gelukkig zonder pijnen omwille het feit dat zij wellicht opgeleefd was. Zij had dan ook de comfortabele leeftijd van 101 jaar oud bereikt.

In de volksmond werd zij Wiske Jacobs genoemd en had 4 zonen en 6 kleinkinderen en al 2 achterkleinkinderen.

Zij was al jaren geleden opgenomen in de grootste ouderdomsinstelling “Het Hof van Egmont” te Mechelen.

Ik mag van mijn oudste broer en diens vrouw niet naar de begrafenis gaan, maar ik zal wel te weten komen hoe alles verliep.

En dan zal ik wel aan de beurt zijn!

Frans.

18-10-2009 om 21:24 geschreven door croskunst  

Ik zit met een groot gezondheidsprobleem.

En dit komt doordat ik 3 jaar lang olieverfschilderijen heb gemaakt en tussen de uitwasemingen leefde, er in sliep en daardoor een LONGEMFYSEEM opliep.

Ongeveer een jaar geleden toen ik naar mijn long specialist was geweest makte het onderzoek duidelijk dat ik amper nog 20% longfunctie had.

Ondertussen liep ik een bronchitis op en dit was zeer nadelig voor mijn longen en vermoed dat ik nu leef met een longfunctie van 13 à 15%.

Ik kan dus niets meer doen door gebrek aan adem. Dus geen nieuw kunstwerk meer of niets kan ik nog en stond onder toezicht vaneen Palliatieve werking en ben ingeschreven als mogelijke patiënt in De Mantel van een ziekenhuis te Mechelen.

Dus goed ziet het er niet uit en ik hoop van toch nog wat jaartjes te mogen leven, ook al is dit niet zo aangenaam.

De Frans of ’t Croeske.

18-10-2009 om 21:18 geschreven door croskunst  

11-07-2008 om 15:49 geschreven door croskunst  

25-01-2008 om 21:53 geschreven door croskunst  

23-11-2007 om 14:59 geschreven door croskunst  

22-10-2007 om 18:29 geschreven door croskunst  

Zennegat
bewoners
maken
zich
echt
bezorgt!

NV Zeekanaal die als NV van openbaar nut veel geld krijgt van de overheden en wil dit geld liefs totaal opgebruiken. Nu investeren deze miljoenen euro’s om werken aan de sluizen uit te voeren.

Waar traditioneel er een oversteek plaats overheen een der sluisdeuren. Dit wordt nu afgeschaft en zij brengen er ook een omheining omheen. Niet een mens kan dan nog de overzijde bereiken.

Er is haast geen scheepvaart meer en toch plaatste men er verkeerslichten en ander lichtgeflikker aan. Krek een super dancing. Ook grote panelen plaatste men er deze ontsieren dit “beschermde landschap”.

Waartoe dit allemaal leidt? Als de top van De NV Zeekanaal hun zakken kunnen vullen zal wel de voornaamste reden zijn? En wij de bewoner hebben dagen er de lasten van.

Frans Croes of Croskunst.

17-08-2007 om 00:00 geschreven door croskunst  

30-06-2007 om 17:02 geschreven door croskunst  

27-06-2007 om 18:35 geschreven door croskunst  

12-06-2007 om 18:38 geschreven door croskunst  

Zennegat Wandeling.

gepland op vrijdag 2 februari. De wandeltocht gaat vanuit het stadscentrum richting keerdok en Dijledijk naar h"et Zennegat. Het parcours van in totaal 13 km slingert zich tussen het natuur­reservaat "Oude Dijlearm", het natuurgebied "Den Battelaer" en het Thiebroekbos. Aan het Zennegat is er rond 14.30 uur een bezoek gepland aan het atelier van kunstschilder Frans Croes. Nadien gaan we aan de overzijde verpozen in Taverne "Zennegat" waar taart met koffie of een warme kom soep kan besteld worden. Op de terugweg zijn er aan de Zennegatvaart enkele oude vaartuigen te bezichtigen die door de WBHV (Vlaamse Vereniging ter Bescherming van Historische Voertuigen) zijn bijeengebracht De voorlaatste wandeling van ons herfst- en winterprogramma is.

01-01-2007 om 14:37 geschreven door croskunst  

Een Gelukkig jaar 2007 wens ik iedereen toe.


Frans.

31-12-2006 om 23:31 geschreven door croskunst  

Prettige feestdagen,

Ook al ligt de vrede niet voor de hand e n is de mens dit aards paradijs aan het vernietigen, dan nog wil ik mijn bezoekers niet enkel "Prettige Feestdagen" toewensen, maar vooral een zeer goede gezondheid, veel levensvreugde en geniet nog jaren lang vn dit aardse festijn.

Frans van
Croskunst

24-12-2006 om 12:05 geschreven door croskunst  

09: Retrospectieve tentoonstelling Frans Croes

Categorie: Cultuur

Blogger: markec

www.mechelen.blogt.be/mechelen/blog/index.php?itemid=915

Wie kent Frans Croes niet? De Mechelse kunstenaar die ook bekend staat als "De Paps Kabouter", niet alleen bekend omwille van zijn kunstwerken...

Om Frans Croes' 70ste verjaardag te vieren, alsook omwille van zijn 30 jaar kunstenaarsschap brengt Cultuurcentrum Mechelen een overzicht van zijn kunst én zijn ietwat ongewone levenstijl.

Vanaf 29 september tot en met 29 oktober: hoog tijd om herinneringen op te halen!

Frans Croes werd op 30 april ll. 70 jaar. Croes richtte tijdens de jaren '60 hij o.m. het café Herten Aas op en sinds 1976 wijdde hij zich volledig aan de kunsten. Hij is echter meer dan alleen gekend als kunstenaar; zijn verschijning en acties zorgden ervoor dat hij in het artiestenmilieu bekend werd als De Paps Kabouter.

De laatste jaren wordt hij vooral gehuldigd in zijn geboortedorp Heffen. Met de "Retrospectieve Frans Croes" huldigt ook mechelen de kunstenaar. De tentoonstelling brengt overzicht van zijn potloodtekeningen, schilderijen, pastels, aquarellen ... van zeer vroege werken tot de meest recente.

De retrospectieve opent haar deuren op vrijdag 29 september en loopt tot en met zaterdag 29 oktober. Te bezoeken van donderdag tem zondag van 10-17 uur. Gratis Toegang.

info: www.cultuurcentrummechelen.be

Reacties:

markec:Ga zeker kijken,Frans is van mijne tijd(30april 1936)ik zelf ben 6 dagen jonger.Heb vanFrans,en zijn werken, enkele films gemaakt en heb dan ook enkele werken aan onze muren hangen. Dus mannen zeker gaan kijken.!

door is iets anders op 12/09 14:08:11

Anoniem als "is iets anders" op 12/09 14:08:11

@is iets anders: jaja, dat ben ik zeker van plan!

door markec op 12/09 17:14:00

Anoniem als "markec" op 12/09 17:14:00

Ik ga heel zeker kijken naar deze retrospectieve tentoonstelling van Frans Croes.

door garda op 12/09 19:00:43

Anoniem als "garda" op 12/09 19:00:43

Frans zal altijd Frans blijven.
In borst klopt nog het zachte kabouterhart. Ja Frans heeft nog politieke actie gevoerd . Ik denk dat het een logisch gevolg is van zijn engagement en zijn hoop op een beter wereld. Frans heeft geen 'demagogen' nodig. Hij heeft dit zelf beslist.
Kunst moet met de beide benen in de wereld staan.
Ik zal zeker gaan kijken!

door Leon op 12/09 21:31:12

Anoniem als "Leon" op 12/09 21:31:12

Kijk eens op http://www.franscroeskunst.be zijn, daar staat zijn levenswandel: "Ik, een kleine grote"
Dragon, een draak van een reactie!

door Bruno De Wit op 12/09 21:45:59

Anoniem als "Bruno De Wit" op 12/09 21:45:59

Ik was sowieso van plan om naar deze tentoonstelling te gaan kijken van deze 'kunstenaar van 't Zennegat'...
Anoniem als "jans" op 13/09 11:38:34

Croes is altijd ne rare vogel geweest met soms betwistbare politieke standpunten. Dat staat echter los van zijn kunstwerken.
Michelangelo was een onuitstaanbare arrogante kwast (lees er zijn biografieën maar eens op na), maar dat verhindert mij niet om de Sixtijnse kapel te bewonderen. Niet dat ik Croes wil vergelijken met Michelangelo, maar als je alleen naar exposities gaat van 'toffe mensen', dan sluit je wellicht de halve kunstwereld uit. Misschien was Rombout Keldermans ook wel een zak, gaan we nu niet meer opkijken naar de Sint-Romboutstoren?!?

door koendv op 13/09 11:47:41

Als we alle kunstenaars omwille van hun gedachtegoed gaan oordelen of veroordelen.... Niet veel meer expo’s te bezoeken dan.

door Jos nog altijd in den hoek op 13/09 14:44:52

Ik trap een open deur in, en sluit me dus aan bij Leon, JanS, Koendv en Jos die nog altijd in den hoek zit: het gaat 'em hier niet om de politieke ideeën en/of overtuiging, noch partijkaart van Croes, maar des temeer over zijn 30 jarige kunstenaarsschap !!!

Om die reden, en daarom alleen, plaatste ik trouwens deze post..... maw de retrospectieve in de aandacht brengen !!!
Als we inderdaad, nog alleen maar naar die kunstenaars zouden opkijken die toevallig ook onze politieke of

Enfin, wat er ook van zij, ik ga de retrospectieve zéker bezoeken!

dr markec op 13/09 15:11:06

Die retrospectieve wil ik ik geen geval missen. Frans was ooit nog een tijdelijke overbuur in de Hoveniersstraat en de 2 aquarellen die ik ooit eind jaren 70 kocht hebben nog altijd een ereplaats. En IK zie in Frans geen Kabouter, geen linkse of geen rechtse, maar een gedreven artiest.

door Roger Kokken op 13/09 18:20:06

Ik had de eer vanavond de officiële opening van deze retrospectieve bij te wonen!
Met, na de 'obligate' toespraak van Schepen Nobels die erin slaagde Croes zomaar eventjes 5 jaar ouder te maken (doh!!!), een zeer amusante tussenkomst van Frans "Paps Kabouter' Croes himself, niet verlegen voor gevende.. zéér amusant én interessant!!!
ALLEEN...
DOODJAMMER dat enkele (ahum: VELEN) onverlaten het nodig vonden van dan tijdens deze toespraak van de kunstenaar zelve te staan praten en lawaai maken [ wat kwamen ze daar dan eigenlijk doen????? ]
waar het IS zeer de MOEITE !!!!!!!!! DUS.Vanaf morgen: allen daarheen !!!!

door markec op 29/09 00:33:34

(een mooi artikeltje van Sofie Merckx).door jans op 29/09 16:02:34

...twee uitspraken die Frans Croes gaf, wil ik hier even herhalen:
"De buurt van de Vismarkt liep begin jaren zeventig vol artiesten.
In onder meer den Herten Aas vormden kunst en maatschappij Moest de stad toch een verkeerde weg inslaan, schudden wij de boel nog wel even wakker!"
Anoniem als "jans" op 29/09 16:09:07

Ik ga zeker een keertje kijken naar het werk van deze ouwe rotten in het vak.

door peter op 29/09 22:41:25

23-10-2006 om 11:43 geschreven door croskunst  

Een DVD film
van de opening
van de
Retrospectieve
tentoonstelling.

Is een vrij lange DVD waarop u naast de toespraak van de Schepen van Cultuur van de stad Mechelen ook de “act” van Frans CROES als Paps Kabouter kunt zien. Tevens een overzicht van de tentoonstelling.

Deze DVD film kan aangekocht worden door een bericht te mailen naar croes.kunst@skynet.be en 10 € te storten op de rekening van F CROES: 001-2290579-97

Deze DVD is aan te bevelen.

19-10-2006 om 14:27 geschreven door croskunst  

18-10-2006 om 15:10 geschreven door croskunst  

Retrospectieve tentoonstelling

In het

Cultureel Centrum

te

Mechelen.

Met zowel beelden, teksten, foto’s en zoveel meer over zijn verleden in de stad Mechelen. Anderzijds diverse werken uit zijn Retro periode vanaf 1971.

Tevens zijn laatstee kunstwerken.

Te bezoeken van donderdag tot en met zondag van 1 tot 17 uur. Dit vanaf 29 september tot en met 29 oktober 2005. Gratis inkom.

18-10-2006 om 15:08 geschreven door croskunst  

Kunstenaars
Jean-Paul LAENEN
en Frans CROES
laten hun blik
over Mechelen dwalen.

“Cafés waren eerste culturele centra”.

Kunstenaars Jean-Paul Laenen en Frans Croes stellen los van elkaar in Lamot en het Minderbroeder complex tentoon. Samen laten deze Maneblussers hun artistieke blikken over de Dijlestad dwalen.

Croes en Laenen hebben op creatief vlak weinig met elkaar gemeen. Zo heeft Jean-Paul Laenen onder meer een zwak voor beelden en architectuur. Of misschien herken je hem als de ontwerper van het laatste vijffrankstuk. Frans is vooral bekend als schilder. Daarnaast hield hij ooit Staminee Herten Aas aan de Haverwerf open.

Een tijd waar beiden graag aan terugdenken. “De buurt van de Vismarkt liep begin jaren zeventig vol artiesten. In ondermeer Herten Aas vormden kunst en maatschappij gespreksonderwerpen bij uitstek. Die cafés waren de eerste ware culturele centra” lachen ze.

Toch vindt Laenen ook de nieuwste Lamot Site als Culturele ontmoetingsplaats erg geslaagd. “De Lamot site vormt een sterke troef. Hier kunnen kunstenaars hun werk in een hedendaagse ruimte tonen. Mechelen is op dat vlak goed bezig. Toch vind ik dat het allemaal wat meer kan. Waarom zouden wij om de drie jaar niet met een grote expo uitpakken? Laat de culturele stroom toch doorvloeien”, scandeert Jean-Paul.

Een stelling waar Frans helemaal achter staat. Al heeft hij over de Lamot site zo zijn eigen gedacht. “De namen van de expo zalen, zoals Herten Aas doen alle eer aan de vroegere uitgangsbuurt. Maar wat staat dat appartementsblok daarnaast te doen? Lelijk, die fel rode baksteen” vindt hij. “Zo belangrijk is dat toch niet?” reageert Jean-Paul. “Er is een winkel, daarboven wonen mensen… Samen leven: ook dat is cultuur”, zegt hij.

Het tweetal wisselt ook over het stationsplein van gedachten. Die rotonde, die Laenen mee ontwierp, blijkt boor Croes een hekel punt. “Vroeger stakik daar mijn wandelstol omhoog en ik kon meteen veilig oversteken. Dat durf ik nu niet meer”, aldus Frans.

“Was het vroeger zoveel beter” antwoordt Jean-Paul. Toen moest je eigenlijk via de Voetgangerstunnels oversteken. Nu zie je tenminste wat. De centraal gelegen mijlpaal verwijst naar het nulpunt van waaruit alle afstanden vertrekken. Tevens het symbool voor een toekomst gerichte stad” vindt Laenen.

Samen doen ze hier nog wat advies boven op. “We hopen dat de stad minstens evenveel geld blijft steken in alle vormen van cultuur. Ook jonge of andersdenkende kunstenaars horen hierbij. Diversiteit werkt verruimend. Wat ook voor de verschillende culturen in de Dijlestad geldt” menen ze

Deze Maneblussers en 70-plussers zien de toekomst alvast positief. “Mechelen gaat zeker de goede richting uit. Moest de stad toch een verkeerde weg inslaan, wel dan schudden wij hen wel wakker” besluiten ze.

Tekst: Sofie Merckx.

18-10-2006 om 15:08 geschreven door croskunst  

Frans Croes

Retrospectieve

tentoonstelling.

De gerenommeerde Mechelse kunstenaar Frans Croes werd onlangs 70jaar. Tijdens de jaren '60 richtte hij o.a. het Staminee Herten Aas op. Sinds 1976wijdde hij zich aan de Schone Kunsten. Hij is. echter meer dan 'alleen gekend als kunstenaar: Zijn verschijning en acties zorgden ervoor dat hij in het artiestenmilieu bekend Werd als De Paps Kabouter. Om zijn 70^ste verjaardag en zijn ondertussen 30 jaar voltijds kunstenaarsschap extra in de kijker te plaatsen, brengt Cultuurcentrum Mechelen een overzicht van zijn 'kunst’ en van zijn ietwat ongewone levensstijl. Tijd om herinneringen op te halen!  

Een overzicht van zijn potloodtekeningen, schilderijen, pastels, aquarellen, van zeer vroege werken tot de meest recente.

Tentoonstelling in het Minderbroederscomplex

(ingang: Iangs Mïnderbroedersplein.

Van 29/09/2006 tot en met .29/10/2006 Open tussen 10 en 15 uur. Gratis toegang:

Uit: de Streekkrant .

18-10-2006 om 15:06 geschreven door croskunst  

Terugblik op

Gouden jaren

SCHILDER, NATUURVRIEND EN OUD-KABOUTER: FRANS CROES IS HET

ALLEMAAL! DE 'GODFATHER VAN DE

MECHELSE SUBCULTUUR' SPREEKT OVER

KUNST EN ANDER AMUSEMENTVROEGER EN NU.

...

Veel streekgenoten kennen jou uit de tijd van Sta­minee Herten Aas. Hoe was het om in de jaren '60 en '70 aan de Mechelse Haverwerf een café te heb­ben?

Dat was een tijd vol wilde verhalen. Voor ik in '67 met den Herten Aas begon, was ik actief bij de Mechelse Jeugdstudio vzw. Hier kwamen werk­groepen rond toneel, muziek en politiek samen. We hadden ook een eigen blad, dat zogezegd verwant was aan het toenmalige communisme. Hierdoor geraakte ik zelfs op de lijst van de Staatsveiligheid. Toch heb ik mijn politiek enga­gement nooit laten varen. Naast artiesten en stu­denten kreeg mijn café dan ook veel Kabouters over de vloer. Dat was een politieke beweging die het cultureel en maatschappelijk gebeuren in vraag stelde. Dit deden we via ludieke, geënga­geerde acties.

Waar werden deze Kabouters zoal wild van ?

Toen al zagen we de gevaren van de welvaart­staat recht op ons afkomen. We kregen gelijk, want vandaag sleurt deze sneltrein iedereen in een hels tempo mee. Nog nooit kenden mensen zoveel stress en werkdruk als vandaag. Die wilde, vrije jaren in en rond den Herten Aas zijn voor­goed voorbij. Alleen mijn bijnamen 'Godfather van de Mechelse Subcultuur' en 'Paps Kabouter' zijn restanten van die fijne tijd.

De Kabouterbeweging liep ook geregeld in pinnen­muts rond. Leg eens uit ...

We hadden allemaal ons eigen kostuum. Hierdoor wisten de mensen meteen dat de kabouters er waren. Ons lang haar en baarden staken onder die pinnenmuts uit. En tja, dat vonden de meeste mensen toen zeker niet schoon. Je kunt je voor­stellen hoe raar ze keken wanneer we, verkleed als struik, een actie rond milieubehoud voerden. Dat waren pas gouden tijden. De politiek van­daag neemt alles zo serieus. Wat meer speels­heid zou zeker mogen.

Ondertussen ben je 30 jaar voltijds kunstenaar. Wat doe je daarbuiten nog zoal?

Net als vroeger, werk ik graag mee aan kinderateliers en jeugdprojecten. Die 'dutsjes' kunnen er ook niet aan doen dat wij ze in deze wereld, die we zelf om zeep helpen, droppen. Verder blijf ik ijveren voor een beter leefmilieu. Zo realiseerde ik de Bescher­ming van het landschap Zennegat en Battenbroek. Hierdoor woon en werk ik nu midden in een be­schermd natuurgebied. Het is een prachtig decor.

Wanneer vond je tussen al die politieke en andere bezigheden tijd voor kunst?

Na twee jaar achter de toog van den Herten Aas begon ik te tekenen. Ik maakte gelijk zot schetsen van alles wat me bezighield. Vaak waren dat vrouwen, die ik in bevrijdende poses voorstelde. Op dat vlak ben ik een feminist. Toch vind je mijn politiek engagement zelden uitgesproken te­rug. Ik hoop vooral dat mensen zelf naar diepere betekenissen zoeken.

Een jaar na de sluiting van den Herten Aas in 1976, hield ik mijn eerste tentoonstelling. Pas rond 1987 kwamen daar schilderijen bij. Ik had voordien wel al een penseel vast gehad, maar ik voelde me toen nog geen echte schilder.

Je exposeert nog tot 29 oktober In het Minderbroe­der complex van het Cultuurcentrum Mechelen. Krijgen we ook stukken uitje caféjaren te zien?

"Jawel maar: Die wilde jaren in en rond den Herten Aas zijn voorgoed voorbij."

De stad Mechelen vroeg een retrospectieve van kunst en leven?

Dus ja, het zou kunnen dat ik mijn Kabouterkostuum heel even afsta. Verder ma­ken ze van mijn oude video's, boordevol muziek­ optredens in den Herten Aas, een schone dvd. Daarnaast stellen we krantenknipsels, vele foto’s en teksten uit geëngageerde gazetjes tentoon. Verder zie je schilderkunst van de laatste jaren. Tekeningen hangen er amper bij. Ik wil de Mechelaars vooral recent werk tonen. Ik hoop dat mijn schilderijen hun zielen kunnen beroeren.

Tekst: Sofie Merckx.

18-10-2006 om 14:58 geschreven door croskunst  

Bekende
kunstschilder
duwt lijst
Van Onderuit.

Frans Croes is ongetwijfeld een van de meest opvallende figuren die de gemeenteraadsverkiezingen in Mechelen kleurt. De 70-jarige kunstschilder duwt de lijst voor Van Onderuit. Deze neemt geen blad voor de mond.

“Kijk eens, ik leen die mensen mijn naam, omdat ik geloof in hun uitgangspunten om van uit de basis te vertrekken. Revolte van de burger, dat is echt iets voor mij.

Tegenwoordig willen partijen alleen maar de macht grijpen om aan de macht te blijven” zegt Frans. Ook al is hij lijstduwer, campagne voeren doet hij niet. “Ik heb daar de centen

niet voor. Ik heb maar een klein pensioentje hé”.

Politiek is hij trouwens niet aan zijn vuurdoop toe. Zo stond hij in hat jaar 1970 mee aan de wieg van de “Kabouters in Mechelen”, een partij die zich verzette tegen het bestel van toen. “Het leverde mij de bijnaam op van Paps Kabouter op” lacht Frans. Ik heb ook nog geplakt voor de Volksunie en bij Agalev heb ik indertijd nog op de lijst gestaan.

Tja, ik ben een groene jongen, een christen, een Vlaming en een socialist. Maar ik ben een voorstander van de filosofie erachter: oprechtheid, rechtvaardigheid en gelijkheid

voor elk individu. Van “Van Onderuit” ben ik overigens geen lid. Dit is tegenwoordig niet meer nodig.

Eind deze maand krijgt Frans Croes een “Retrospectieve in het Cultuurcentrum Mechelen.

“Dat gaat een grote manifestatie worden hoor, nie simpel zenne. Normaal krijg je pas zoiets als je dood bent, maar ik leef nog in volle glorie! Cultuurschepen Frank NOBELS is een goede vriend van mij en hij neemt het mij niet kwalijk dat ik opkom voor Van Oneruit. Die mensen verwachte zo iets van mij”!

Mijn rol bij Van Onderuit zie ik louter als steun, zegt hij. “Ik kies altijd voor de zwakste. Ik ben zo, ik zit zo in elkaar. Lijsttrekker Mark Maes is een toffe gast. Maar er zitten ook neofieten bij die duidelijk de klepel nog niet weten hangen. Ik heb er meer woorden mee dan wat anders”.

Tekst: Sven Van Haesendonk.

Bij de foto van Lieven Dierckx: “Frans Croes aan het Zennegat waar hij woont”.

18-10-2006 om 14:45 geschreven door croskunst  

09-09-2006 om 19:38 geschreven door croskunst  

DE DANS.

Ja, er was een onderlinge afspraak gemaakt, langzame opbouw van vrij kwalitatieve muziek, tot  dansnummers en dan over te gaan tot de meezingers. En dat er gedanst werd en leute gamaakt, maar leukst van al ware de meezing liedje uit de oude doos.

Er waren ook drie hulde toespraken: een door Luc CANDRIES als man van de organisatie Heffen in Beweging, de Schepen van Cultuur Fransk NOBELS die mijn artiest zijn illustreerde en nog het woord van Schepen Johan LAMON die mijn activisme onderstreepte.

En nu ga ik op naar mij 80ste verjaardag. Wie gaat er met mij mee???

Frans. 

29-06-2006 om 10:59 geschreven door croskunst  

23-06-2006 om 14:47 geschreven door croskunst  

DEZE
KEER
KWAMEN
DE VROUEN
MIJ TEN DANS
VROEGEN.

Wij als Senioren hebben dit vroeger anderom geweten, wij als mannen of heren, dienden galant, een toen nog jonge dame, ten dans te vragen.

Ik weet het nog, ik was toen ook al klein en toen deze jonge vrouw dan opstond stak die met haar hoofd soms 20 cm boven mij uit. Dit gaf mij jarenlang frustraties.

Maar vandaag grap ik daarmee. Waarom ook niet. Uiteindelijk dienen wij toch ook wel in liefde tot ons zelf te leven, is dit niet zo?


Frans.

23-06-2006 om 00:00 geschreven door croskunst  

HET RESULTAAT
VAN EEN
HERBRONNING.

IN HET OEUVRE
VAN

FRANS CROES.

Een kunstenaar, die jarenlang trouw is gebleven aan het uitwerken van zijn ideeën via

de tekening en zich plots 'leeg' voelt, weet zich slechts dan te herpakken wanneer de

innerlijke rust is weergekeerd.

Peilen naar de inhoudelijke en creatieve waarden in het werk van Frans Croes vergt van

de kijker niet alleen tijd, maar vooral een intellectueel openstaan voor de filosofische-

vaak mystiek symbolistische vormentaal van de kunstenaar.

LICHT EN BEWEGING.

Ontegensprekelijk is het recent oeuvre van Frans Croes als het ware een spel van licht

en beweging. Het licht verdringt de donkere vlakken, zodat de lichtende raaklijnen

worden geaccentueerd. Op deze wijze kan de zoekende geest van de kunstenaar

zich vrij uitleven.

Elk beeld is krachtig van opbouw en suggestief.

Vakkundig wordt de idee statisch met verf gezet. Hierbij is het voor hem geen

eenvoudige klus, daar hij, werkend met de kleur in de kleur zonder dat de verf

opgedroogd is, ervaart dat er gestadig dient doorgewerkt. Met het effect van een

statische vibratie geeft hij duiding voor het inzicht in de idee.

TECHNISCHE VERWOORDING VIA SYMBOLEN.

Zoals de 'boom' in zijn vroeger werk, krijgt de spiraal, de centrifugerende krachten

die ervan uitgaan, als symbool thans de sublieme voorstellingsvorm van zijn eigen geaardheid. Het innerlijk 'ik' van Frans Croes drijft hem naar een gevoelsmatige benadering van de mystieke abstractie. Hierbij geeft hij in elk doek slechts enkele aanwijzigen over het behandelde gedachtegoed, maar hij reikt nergens een oplossing

of een verklaring aan. Opvallend is wel dat hij bepaalde ideeën uitwerkt in een serie

van doeken.
Maar als schilder werkt hij niet naar of volgens een bepaalde thematiek. Een leidraad,

als er al een te onderstrepen valt, is zijn constante gedrevenheid naar de strakheid van

het lineaire. Deze wordt gebroken door een lichtgevende witte kleur met vaak wat roze tinten om de sfeer scherp te stellen. Door het zetten van de kleuren tonaliteiten, die

soms de vergelijking met deze aangebracht bij de keramiek kunnen doorstaan, weet

hij zijn opgedane indrukken aan het doek toe te vertrouwen. Het zijn impressies die,

door de neerwaartszuigende beweging van de lijnvorming, de indruk geven als van

een overwinning op de geestelijke zwartgalligheid.

Het optimaal werken naar bepaalde breuklijnen met een intens blauw, suggereert een
bepaalde duiding. Met dansende lijnen verwijst Croes naar een thans bereikte levensbeschouwelijke en rustige periode in zijn leven. Zich vrij te kunnen uitleven naar vorm en met verrijkende kleuren, verwijzend naar dieperliggende gevoelens en begeesterd in de ban te kunnen blijven van zijn artistieke vormentaal, geeft aan zijn

werk een bewonderenswaardige dimensie mee.

Zo krijgt een tandwiel of een radertje de zinbeeldige betekenis van de vermenig-

vuldiging der krachten. Onvoorwaardelijk sterk gezet en sfeervol opgebouwd, is het

de expressie van een emotionele betrokkenheid met de mens en de natuur. Het

doet ons overkomen als een predikaat voor de verbetering van ons milieu, onze samenleving en gedragen door een onmetelijk respect voor de menselijke waarden.

Deel: 2

DE GROEI NAAR EEN FIGURATIEVE ABSTRACTIE.

Het genetisch effect van elk doek is een weerspiegeling van Frans Croes' eigen levensloop.

Aan de realisatie van een in zijn geest gegroeid beeld gaat voorzeker een intense voorstudie vooraf.
Eens voor het doek gezeten, laat hij zich intuïtief leiden door zijn gevoelsmatige betrokkenheid met het gegeven. We kunnen ons niet ontdoen van de gedachte

dat hij zijn diepste zielsroerselen niet meteen verwoordt.

Als een bron, die opspringt, verwijzen de stuwende krachten naar een opwellende beweging, zoekend naar het licht. Wat dit licht ook moge betekenen, laat hij gewild en suggererend over aan de kijker .
Deze laatste kan dan dit zelf invullen zodat hij, peilend naar de betekenis van sommige symbolen, open komt te staan voor een dialoog. Ik geloof stellig dat dit de dieper

liggende bedoeling van de kunstenaar is.

Het moet hem dan ook gelukkig maken wanneer hij door een bezoeker hierover wordt

ondervraagd. Intieme vrienden van Frans Croes weten maar al te goed dat hij om geen woord verlegen zit.

Het werk van Frans Croes lijkt op het eerste zicht ondoorgrondelijk. Waar in sommige werken een geabstraheerde vorm van een 'ei' op ons netvlies verschijnt, hoeven we

niet te raden naar de wezenlijke betekenis ervan. Als symbool voor het leven,

gegeven waaraan de schepper zo erg verknocht is, krijgt de compositie een wervelende- en toch diepmenselijke uitstraling. Het lijkt me even duidelijk dat de doeken van de

laatste jaren de indruk geven van een strijd om het leven. Een zich picturaal afzetten

tegen elke vorm van verloedering van onze kosmos.

Deel: 3

SCHOONHEID.

'Ik kan geen mooi werk maken als ikzelf niet mooi van binnen ben. Schoonheid heeft

er fundamenteel iets mee te maken.
Mijn gevoelsmatige betrokkenheid met mijn doeken brengt mij tot het beste van mijn

kunnen', verklaarde hij mij op een zomerse morgen.

Een affiniteit die hem eert!

Wetende dat hij soms Zijn lyrische ontboezemingen op papier zet, dan mag het ons
evenmin verbazen dat Frans Croes zich intuïtief poëtisch beeldend uitdrukt. Ritmisch

en teder groeit elk schilderij als een open venster voor de mens naar de luciditeit van

het onderwerp.
De schriftuur van Frans Croes' kunst onderscheidt zich door zijn strak gehouden lijnvorming en de volumes die het omringen. Een tweede vaststelling is het sterk natuurgevoel van de kunstschilder. Een waarde die we eveneens in het oeuvre van

Pierre Alechinsky aantreffen.
Bovendien is het werk van de waardevolle kunstenaar gedragen door de persoonlijke vitaliteit en de eenvoud van zijn koloriet.

Al deze kwaliteiten samen maken dat Frans Croes ons zal blijven verrassen met een hopelijk steeds subtielere schoonheidsontroering .

Fons De Bleser.

Kunstcriticus. Geschreven op vrijdag 29 oktober 1993.

05-06-2006 om 18:40 geschreven door croskunst  

EEN
CRASH
KOMT
STEEDS
ONGELEGEN.


Dit kwam door een uitval van mijn Pc of een crash en dit heeft heel veel gevolgen voor mij. Ik verloor mijn adressenbestand van meer dan 1300 namen, ook teksten en wat niet nog allemaal.
Daardoor kwam het dat julie lang van mij niets gehoord hebben, want een Mentor van een bepaalde Mailgroep die mij wou helpen liet verstek gaan en het was uiteindelijk ene Roger Claeys uit Burcht die mij uit de miserie haalde.
Ik kan deze terecht aan iedereen aanbevelen. Je mailt hem naar: rabbitrc@yahoo.com of teleoneert hem naar zijn nummer: 03 2529369 en doe dit met mijn groeten.

Frans

05-06-2006 om 18:33 geschreven door croskunst  

23-04-2006 om 17:31 geschreven door croskunst  

17-04-2006 om 15:01 geschreven door croskunst  

17-04-2006 om 14:30 geschreven door croskunst  

17-04-2006 om 14:20 geschreven door croskunst  

17-04-2006 om 13:55 geschreven door croskunst  

04-03-2006 om 14:23 geschreven door croskunst  

11-02-2006 om 17:41 geschreven door croskunst  

BEZOEKERS

KUNSTLIEFHEBBERS

EEN ZEGERIJK

JAAR 2006.


Dit is mijn innige wens dat ieder van ons zich gelukkig mag voelen in hart en ziel en er een goede gezondheid mag op nahouden.

Van harte aan ieder gegund in het jaar 2006.

Door
Frans Croes

31-12-2005 om 14:44 geschreven door croskunst  

26-12-2005 om 21:44 geschreven door croskunst  

20-11-2005 om 13:02 geschreven door croskunst  

20-11-2005 om 12:51 geschreven door croskunst  

FRANS CROES

EN DE

KABOUTER

BEWEGING!

Ten tijde Staminee Herten Aas 1970.

In 1964 startte te Mechelen een pluralistische jongeren vereniging MECHELS JEUGDSTUDIO vzw. Enerzijds de gestructureerde vereniging met allerlei puike realisaties. Anderzijds de achterban, die meteen de naam verwierven van de Mechelse Provo's. Frans CROES werd door allen tot voorzitter benoemd.

De Provo's staken de draak met het 'klootjesvolk' op artistieke wijze. Trokken toen reeds de aandacht naar de milieu verontreiniging en deelden bvb zakjes uit met frisse lucht of gingen flesjes stinkend Dijlewater aanbieden aan de Mechelaars ..

Schilderden honderden meters muren vol met PROVOCATIEVE SLOGANS.

HAPPENNEN was IN! (Happenings.) Jongeren trokken de straat op met ezels en kwasten en namen plaats te midden op de rijweg. Protest tegen het toen al drukke verkeer in de Stad en een gebrek aan bewegingsvrijheid voor de jeugd.

Maakten PLEZANTE WANDELINGEN met op zolders gevonden oude kledij om het chique volk of de burgerij te clownneren. PARODIEERDEN DE BOURGOISIE.

In 1967 opende Staminee HERTEN AAS de deuren. (sla bewust vele jaren en passages over van de actieve rol die ik zelf als Frans CROES daarin speelde gedurende negen jaren)

Rond 21 juli - de Belgisch Nationale Feestdag - stond er elk jaar - zo ook in 1970 - een 'legertank' opgesteld tegen de muur van het Mechelse Stadhuis. Deze Leopard Tank werd HET doelwit van VERFBOMMEN en de eerste ROZE HANDJES werden daarop aangebracht. Ook op Openbare Gebouwen, op de namaak Gotische gevel van, het Mechels Stadhuis en dies meer. DE POELEN VAN HET VERDERF werden daarmee door hen in verve gezet! Punt is, vandaag bestaan deze poelen nog, enkel maar erger en er is zo veel meer aan de hand dat van democratie geen sprake meer is want de Big­Brother gruwels bepalen het leven van de ingeslapen burgerij.

Een spontane optocht met veel tumult vol toeters, bellen en rariteiten vormde zich op de Grote Markt. HET BEGIN van een soort KABOUTER BEWEGING was een openbaar feit geworden.

Deze werd uit mekaar geslagen met de wapenstok door me Politie. Mensen werden opgepakt en aan Frans CROES werd door de betogers de vraag gesteld: "Als jij wenst op te komen bij de eerstvolgende gemeenteraadsverkiezingen wel wij allen doen mee".

Wat gebeurde na een maand overweging van mijnentwege en de 'ROZE HANDJES' en de slogan "DAG MENSEN" werd IN. Ook de in het roze geklede langharige soort met puntmuts dook geregeld op in het straatbeeld van Mechelen. Elke nacht werden drie plak - en schilderploegen ergens neer gedropt om slogans aan te brengen en alom roze handjes aan te brengen tot zelfs grote kaboutervoeten. Meer 200.000 kleefhandjes werden uitgedeeld aan de jeugd en kinderen. Deze werden, omwille van de KICK onze grootste propagandisten. Elke dag - dit gedurende de drie maanden voor de verkiezingen - was ergens in de Stad, op een plek, aan een school, in een buurt, aan een fabriek en noem maar op, ofwel poppenkast gespeeld, straattheater stukjes opgevoerd, mensen werden toegesproken zoals in het Londense Hide-Park vanaf een houten kist. Debatten werden gehouden in scholen en veel, veel meer dan dit korte verhaaltje vermeld ...

Uiteindelijk kregen de KABOUTERS onvoldoende stemmen om een gemeenteraadszitje te bekomen. Gelukkig maar, want het accent had gelegen op: drie maanden dagelijkse actie tegen de verloedering van de ethiek en de moraal. Tegen de verderfelijke invloed van de 'WEL V AART SLOGANS'. De Kabouters kwamen op voor een WEL ZIJN.

En met dit laatste gaat het steeds meer dan berg afwaarts. De morele en ethische codes zijn haast onbestaande geworden, de ineenstorting van de Westerse Cultuur - en Beschaving loopt naar een eindfase toe en veel brutale eeuwen kondigen zich aan. Dit is geen doemdenkbeeld. Dit is een Kabouterverhaal. Daarom luid de kabouter de Bellen (zoals vroeger bij branden) neemt hij de zorg voor de Toekomst op zijn schouders en waar de Kabouter naar toe gaat? Wel dit is én een Mysterie én een Mythisch verhaal.

Ondergetekende kreeg toen de naam "Paps Kabouter" te zijn, de initiatiefnemer! Van ik weet niet wat allemaal eens vroeger kreeg ik nog meer namen of titels toebedeeld of werden aan mij toegeschreven. Bvb door de dichter Herman De CONINCKt: "Frans CROES was de Godfather van de Mechelse Subcultuur".

Getekend: Frans Croes -15.07.2000

19-11-2005 om 14:52 geschreven door croskunst  

De
herfst
is
daar

en hoe dreigend grijs de wolken ook al

stormen, het stormde niet in mijn hart.

Dagen later weerzie ik nog o die gelukzalig

weemoedige glimlach op jouw snoetje Inge.

De herfst is waar

de hartenklop op het ritme ontroering slaat… en

volle blonde lokken vielen sluiks voor je ogen neer. En toch

weet ik wat ik daarin zag, niet de gekte want het deemsterde niet, wetende Inge

dat ik jou die dag een tel, al was het maar even, jou het geluk bracht.

De herfst, ongaarne

stelt mij vragen of ik jou bvb schrijven mag. Breng

ik jouw gemoed niet nog meer in verwarring wetende hoe bros je kronkel

hersens nu ook zijn. Jij bent eens al te erg gestenigd. En ik weet niet Inge,

of ik uren, dagen, maanden nadien nog jou schrijven mag. Of kan het feest…

In de herfst

ook verdergaan wanneer de winter eens voorbij overgaat in een lente

en jij en ik en wij kunnen aan een zomeren denken en wie…

weet het niet dat dan, Inge, dat na het midzomerfeest ik jou Inge,

vanuit mijn herfst die ik geworden ben, toch een zonnetje teken op een vel.

De herfst is weer daar,

ook in mij, die ondertussen zelf herfst ben geworden en wie weet het dan

of ik nog eens jouw ogen weer kan zien en de innige zachtheid van je handen

nog mag voelen… ‘k zou het zo geren omdat je zo mooi was toen o Inge.

Lief is de droom die opnieuw opflitst in mij. Teder zacht is mijn ontroering.

Frans Croes

19-11-2005 om 14:50 geschreven door croskunst  

Symbolisme

contra
Mystiek
Esorerisme.
 

Ontstond op het einde van de 19^de eeuw, als reactie tegen het realisme. Het belangrijkste kenmerk is, dat men bepaalde zielstoestanden en ideeën achter de werkelijkheid trachtte uit te drukken via allerlei symbolen zoals dromen, visioenen en sprookjes. In weerwil van de sombere tijden die toen heersten, verheerlijkten zij de pracht van de natuur, het kosmische in een vergelijk met het alledaagse leven.

Men wilde een levenssfeer en emoties uitdrukken, zonder die gevoelens echter concreet uit te werken. Waarin soms een gevoel lag van naïviteit of van een ongerept bewustzijn en een niet misvorm transcendent levensgevoel. Het kan hymnisch zijn en mysterieus, contemplatief en onrustig.

Er kon ook een romantische hang zijn naar de middeleeuwen, bewondering voor het exotische en oude culturen, de zon en het leven en het verlangen naar en nieuwe vorm van samenleving. Ook een behoefte aan geloofsverdieping en belangstelling voor het fantastische en het bovennatuurlijke en daarmee kan er soms een vergelijk zijn met mystieke werken, maar het symbolisme staat op zichzelf.

Mystiek – Esoterische:

In de Mystiek kan alles om een mens heen een boodschap in zich dragen waardoor een mens tot een verdere en diepere ontplooiing komt. Zo te zien is de wereld één groot orakel gevuld met de symbooltaal van het goddelijke. Het gaat er dan niet om op welke manier de kunstenaar zich uitdrukt, maar hoe deze dit doet als een en al verbondenheid met het hogere leven waar men dan mee verbonden is.

De werken getuigen van en esoterisch aspect, dit wil zeggen dat die werken dan enkel toegankelijk zijn tot het begrijpen ervan wanneer men ingewijd is in de leerschool van het leven die goddelijke bespeeld wordt. Op die wijze stroomt er bij wijze van schrijven een getransformeerd beeld via de handen en vingers op bvb een doek of bij een beeldhouwwerk op de steen of het hout dat men beitelt.

De totaliteit van dat hogere is de leerschool, om winnen de chaos de werkelijke orde te vinden.

Een kunstenaar die deze werken maakt dient trouw te blijven aan zichzelf waar je nooit kunt naar streven maar als vanzelf IS in de maker van het werk. De werken kunnen een hemelse schoonheid in zich dragen, of het hogere Zijn eren als een eeuwige thuis. Dit IS hier en nu indien je dit toelaat.

31-10-2005 om 23:02 geschreven door croskunst  

HET
CREDO
VAN
CROES

Bij zijn Symbolische tekeningen.

De beknopte folder voor het publiek (spijtig at er geen catalogus was) van Galerij

Ro te Mechelen omschrijft het zo: ”Croes samenvatten is een onbegonnen werk”.

Daarom beperken wij ons ook tot volgende telegrafische biogra­fie nota's:

Academieloper te Mechelen en Antwerpen, stichter van alles en nog wat en

worstelaar voor “allerlei artistieke en progressieve bewegingen”.

Breng Croes dus niet onder in een vakje want dat heeft hij niet graag maar wij

bestempelen hem toch maar als een gestaagde estheet. "

"De liefde van Croes tot de kunst vormde o.i. de basis voor de kracht "die hij

heeft kunnen opbrengen om op korte tijdspanne een niet onaanzienlijk aantal

tekeningen samen te brengen en het publiek deelachtig te maken aan zijn oeuvre”

.

Het zijn werken waarin met veel fijn­gevoeligheid, duidelijk lijnenspel,

harmonische kleuren en het hanteren van kompositie. Kleurenspel en goede

contrasteffecten. De toeschouwer wordt aangezet zich even te verplaatsen “op

tournee” in de wereld waarin droom en werkelijk­heid ineenvloeien.

Een wandeling tussen droom en werkelijkheid.

Nu al rond Croes' oeuvre theorieën opbouwen is nutteloos. Wel kunnen we

aanvaarden dat hij genoeg overtuigings­kracht bezit om een poetische en

suggestieve kunst te scheppen waaraan men hier niet kan aan voorbij lopen.

VoIgens zijn eigen Credo bepaalt de idee van een”kosmische evolutie waarvan

de mensen deel uitmaken» zijn kunst.

Het is een abstracte volzin waarin 'eten en drinken zit vooral als men het werk van naderbij bekijkt. Aardige erotische vrouwenfiguren gesitueerd in een symbolische taal met knipogen naar een magisch mythische omgeving die zich als het ware willen losrukken uit de rea­liteit, hoe dan ook dominerend voor mens en... evolutie. Sprookjesachtige gewrochten die omringd door een hallu­cinant decorum: een alternatief wereldje. Een wereld die kwellend is omdat hij «slechts» visueel en emotioneel kan “gevoeld” worden. Ook de dood, het verval, het onontkoombare blijken voortdurend keer- of eindpunten te zijn in de evolutie die Croes, ons voorschotelt.

O die beminnelijke Croes toch.

Bob Francis – mei 1977 - uit “De Rode Vaan”..

27-10-2005 om 17:31 geschreven door croskunst  

Frans Croes
tekent

universele levenskracht

Mystiek Esoterische Kunst in Antwerpen.

De in 1936 te Mechelen gebo­ren FrslI3 Croes, sinds 1976 actief als beeldend kunstenaar; impliceert een late roeping. Tot i 30 april toont hij zijn groot; gamma van tekeningen in galerij; ! Het eeuwige leven, Sint-Paulus­straat 40. Ze houden de resulta­ten van zijn zoektocht - van i zijn geestelijke groei - in. I

I

In weerwil van de vaak over­vloedige stoffering, vertonen deze tekeningen een zacht geaarde hechte eenheid. I

Het zijn tekeningen die geen visie willen opdringen, maar in hun veel suggererende bovenbouw toch naar een rijke onder­bouw verwijzen. Frans Croes doorworstelde een evolutie. Hij passeerde langs destructie een hekeling, langs het willen ont­maskeren van de maskerades van het mensdom, langs veeleer negatieve krachten. Hij verwijl­de in de wereld van het mystie­ke, het occulte en het esoteri­sche, maar vond finaal ook dààr geen soelaas. Uiteindelijk be­hield hij slechts zijn geloof in de oerbron van het leven zelf, in het kosmische gebeuren en in de natuur. Daarbij is hij een aan­bidder van zon en licht.

De meeste Mystiek Esoterische composities tonen dan ook een wirwar van floreale elementen, een woekering van planten, een haast barokke weelde, met hier en daar relic­ten van het oude denken en voelen. Er is ook een pan erotisme, dat zich nooit ostentatief naar voren wil werken. Niet zelden verschijnt de schoonheid van de vrouw te midden van een bloemenguirlande. Een onge­woon zelfportret van deze mar­kante kunstenaar is: “Het boek der wijsheid”: een boek vol blanke bladzijden dat zijn waarheid voor zichzelf houdt. De mens wil zich ontdoen van het dogmatisch denken, maar heeft niet in de gaten dat hij steeds weer nieuwe houvasten zoekt. Croes rest het geloof in leven en ervaring.

Rene TURKRY Kunstcriticus van de Gazet van Antwerpen

27-10-2005 om 17:27 geschreven door croskunst  

PASTELS
DIE IK
REEDS
MAAKTE…

Heb ik allen niet meer en bezit daar ook geen afbeeldingen van, dus doen wij het met wat ik nu nog bezit aan pastels.

Pastels maken is vrij aangenaam. Ook niet zo moeilijk omdat men kan spelen met de krijtjes en het vrij uitgebreide kleurenpalet. Persoonlijk werk ik het liefst op een stevige papiersoort of al kartonachtig. Dus nooit op pastelpapier zelf omdat ik dit veel te zwak vind en enerzijds last heb van de korrels of diepten in het papier en anderzijds vertoont er een aantal papiersoorten een soort van watermerk dat steeds zichtbaar blijft.

Je kunt er ook met je handen in werken om bvb de kleuren wat te laten uitzweven of nuances erin aan te brengen. Sommigen gebruiken een pastelwerk als een aanzet tot een schilderij en smaken verschillen in én het kleurgebruik en krijtgebruik. Met de scherpe randen van een krijtje kan men heel fijne lijntjes trekken en het blijft steeds een avontuur om te komen tot een werk dat je leuk vind.

Van deze soort ga ik er zeker nog nieuwe maken en hoewel er niet meteen een betekenis dient achter gezocht, streek ik er persoonlijk naar om mijn geaardheid er ik te leggen.

Frans Croes.

27-10-2005 om 17:20 geschreven door croskunst  

Bas Reliëf
olieverf
schilderijen.

(Klik op het beeld en dat ziet hoe in eerste aanleg de ondergrond of het reliëf is aangebracht op een schildersdoek).

Dan ziet u ook meteen dat er een pasta is aangebracht op het doek, bestaande uit Gesso voor Acryl en Modelingpasta voor Acryl. Deze worden samen gemend en aangebracht op een schilderdoek op frame, tamelijk dik is deze massa omdat alles te snel opdroogt.

U dient u vooraf te voorzien van allerlei materialen die u wilt inkleven in die pasta. Oude gerafelde vlassen touwen, bvb stengeltjes van groenten, zaden, pitten, zand, korrels, keitjes, stenen, schelpen, visgraten, beentjes van dieren; konijnenkoppen en andere soorten en het kan om het even soms zo gek zijn, maar wat telt is het resultaat.

Na het opplakken en waneer alles goed gehard is gaat u eerst de donkerste ondergrond schilderen. U mengt de olieverf met een weinig lijnolie en aardig wat schildersmedium om de massa verf zeer dun maar dekkend genoeg te maken en u mag ook een lichte dosis droogsel er aan toe voegen (niet te veel want dan kan de verf er gaan afspringen of afschilferen).

U begint daar aan en hebt een stapel doeken of vodden naast u klaar liggen om bvb wat te donker is weg te vagen en zou gaat u stelselmatig verder, kleur per kleur, tot u het gewenste resultaat bereikt. De vodden of doeken dienen om het wit van de ondergrond doorheen de verf te laten schijnen. En klaar is Kees!

Maar opgelet:

Door de vermenging van de verf kan u een vergiftiging oplopen en uw longen ernstig beschadigen.

Ik heb dit voor gehad en ben voor mijn leven geteisterd daardoor en zit nu opgescheept met een Chronische Bronchitisch, astma aspecten en het ergste van al is Emfyseem, dit wil zeggen, dat de kleine longblaasjes eerst vernauwen en dan dichtgroeien, waardoor het ademen zeer moeilijk wordt en uiteindelijk stikt een mens hier door, omdat men niet meer kan ademen. Ik weet welk lot mij beschoren is.

Het zijn zeer leuke kunstwerken om maken hoor, daar niets van, maar ik moest deze raad u meegeven omdat u het lot waar ik mee opgescheept zit, u deze wens te laten voorkomen.

Frans Croes.

27-10-2005 om 17:15 geschreven door croskunst  

OPENING TENTOONSTELLING FRANS CROES IN HET V.O.C. TE MECHELEN. Op 17.11.98.

Het is zeker niet de eerste keer dat ik een tentoonstelling van Frans Croes inleid, maar het is wel telkens opnieuw een belevenis.

Hij immers niet de man die zich laat opsluiten in welk –isme ook. Hij is al evenmin de man die zo maar klakkeloos al de blabla aanvaardt, laat staan toejuicht van diegenen die over zijn werk praten. Eigenlijk zou Frans Croes zichzelf moeten inleiden en hij kan dit goed bewijzen de expo’s die hij zelf inleidde, want na al de jaren dat we elkaar kennen ben ik nog gesterkt in mijn mening dat hij zeer goed weet waarmee hij bezig is.

Echter sta ik hier niet te beweren dat hij daarom een cerebrale kunstenaar is, een dweper met thematische voorstellingen. Trouwens de evolutie van zijn werk de jongste jaren, meer naar de abstractie toe, bewijst wel het tegendeel.

Frans Croes laat zijn intuïtie, zijn uitzonderlijke creatieve gaven los op papier of op doek en naargelang het wordingsproces van het werk zich voltrekt komt niet alleen de artiest Croes aan bod, ook de maatschappijcriticus, de filosoof, de visionair. Zij werken allen mee aan de opbouw van een oeuvre waarin HET LEVEN centraal staat. Het waarneembare en het onnoembare.

Twintig jaar geleden noemde de ontbolsterende kunstenaar zichzelf een contestateur, een provo. Maar slechts weinige van de jaren zestig hebben, zonder ook maar iets van hun ideeëngoed prijs te geven, iets weg moeten slikken of iets terug nemen. Om zich weten waar te maken om geleidelijk hun plaats te veroveren in de galerij waar alleen DE kunstenaars thuishoren. Frans hoort daar bij te zijn én hij is daarbij want hij behoort tot de happy few of zij “die het hebben” en die het ook “kunnen”.

Zij kunnen mededelen in een taal, hun taal, die men niet hoeft te begrijpen om ervan te houden; een taal van vorm en van kleur, die het universele universum herschept tot een individueel universum.

Of, gans eenvoudig uitgedrukt: Frans Croes is een grote kunstenaar.

Voor twintig jaar zei Frans Croes over zichzelf: ik provoceer, ik contesteer, ook in mijn werk. Lange tijd heeft hij, soms tot wanhoop toe bewogen, gezocht… een zoeker naar hogere morele waarden, een visionair…

Frans Croes heeft een uitzonderlijk waarnemingsvermogen. Hij ziet de dingen niet, hij DOORziet ze, hij idealiseert, transcendeert zijn waarnemingen en verwerkt ze binnen zijn eigen beleving. Achter al wat is zoekt hij rusteloos naar wat zou kunnen zijn. Hij gelooft, hij hoopt, hij leeft lief, want in Liefde omsluit hij de kosmos van vandaag. Maar hij twijfelt, dat deed hij vroeger, dat zal hij blijven doen.

Niet ten onrechte vindt Croes – en houdt dat al tientallen jaren vol – dat de harmonie “natuur – samenleving – mens” steeds grondiger wordt verstoord, maar ergens gelooft hij nog in de redding, in een soort evolutie. En al heeft hij de laatste jaren de mens als figuur uit zijn werk gebannen, toch heeft die allesomvattende kosmische liefde voor HET LEVEN, voor ALLE LEVEN, hem nooit verlaten.

Ik ben – aldus Frans Croes – twintig jaar met kunst bezig. Ik ben daardoor wereldberoemd geworden in het Mechelse…! Onze mening is dat Frans Croes vandaag ruimer gezien en geapprecieerd dient te worden dan enkel maar “onder de toren” waar we ons nu bevinden. Hij verdient ongetwijfeld zijn plaats bij de top van onze Vlaamse kunstenaars.

Ik sta hier echter vandaag niet om de kunstenaar op te hemelen, maar wel om een dertigtal pseudo-erotische “spielereien” kritisch te bekijken. Wel nu beste toehoorders, ik noem dit een “Mission impossible”.

Ik heb er de benaming “pseudo-erotiek” opgekleefd. Men kan immers bezwaarlijk deze karikaturale, oncharmante wezentjes met hun afschuwelijke lichaamsdelen sensueel of begerenswaardig noemen. Niemand zal er warm voor lopen en dat zal ook niet in de bedoeling van Frans hebben gelegen.

En toch, al heb ik het over spielereien, toch ben ik ervan overtuigd dat al deze tekeningen op zichzelf iets te zeggen hebben: politiek, sociaal, maatschappijkritisch. Wat er ook van zei: ze zijn wondermooi getekend zoals wij dat van de graficus Frans Croes mochten verwachten.

In zijn uitnodiging vertelt Croes ons dat zijn familie en vrienden hem de raad hadden gegeven om eens wat commerciëler te werken. Wel nu, indien het deze werkjes zijn die aan deze wens tegemoet komen, dan denk ik dat de bal toch nog in het verkeerde kamp is beland en waarom? Deze knap geconcipieerde en vaardige getekende unieke figuren wekken evenzeer deernis als lachlust op, zij deprimeren meer dan zij existeren. En al is bloot dan vooral commercieel in dan blijven deze tekeningen buiten schot. Wie wordt daar nu high of heet van?

Wat er wél is, is de contestatie manier van twintig jaar geleden. Croesiaanse figuren komen terug maar dan wel in een andere verpakking, indien ervan verpakking al sprake kan zijn. Het zijn tragiek komische karikaturen, als acteurs of symbolen van een generatie die tegelijk onverzadigd en oververzadigd is, het eeuwige lied van de overconsumptie, op alle gebied, ook op seksueel gebied In zijn uitnodiging schrijft Croes nog: “De tekeningen zijn waarheden als koeien en wat niet lachend of relativerend ken gezegd worden is dan mijn waarheid niet…”.

Deze tekeningen zijn geen minderwaardig werk, integendeel, zij kunnen evengoed de afloop dan wel de overgang naar een nieuwe periode in je artistieke loopbaan betekenen. Wij zien hier vandaag de mens in al zijn kleinheid, de profiteurs en de slachtoffers, de uitzuigers en de uitgestotenen, nietig kleine wezentjes die zich in hun eigen seks gaan verstoppen, het enige wat hen nog niet is afgenomen.

Hector Rombaut. 17/11/89

19-10-2005 om 16:49 geschreven door croskunst  

DE

KABOUTER

BEWEGING!

Ten tijde Staminee Herten Aas 1970.

In 1964 startte te Mechelen een pluralistische jongeren vereniging MECHELS JEUGDSTUDIO vzw. Enerzijds de gestructureerde vereniging met allerlei puike realisaties. Anderzijds de achterban, die meteen de naam verwierven van de Mechelse Provo's. Frans CROES werd door allen tot voorzitter benoemd.

De Provo's staken de draak met het 'klootjesvolk' op artistieke wijze. Trokken toen reeds de aandacht naar de milieu verontreiniging en deelden bvb zakjes uit met frisse lucht of gingen flesjes stinkend Dijlewater aanbieden aan de Mechelaars ..

Schilderden honderden meters muren vol met PROVOCATIEVE SLOGANS.

HAPPENNEN was IN! (Happenings.) Jongeren trokken de straat op met ezels en kwasten en namen plaats te midden op de rijweg. Protest tegen het toen al drukke verkeer in de Stad en een gebrek aan bewegingsvrijheid voor de jeugd.

Maakten PLEZANTE WANDELINGEN met op zolders gevonden oude kledij om het chique volk of de burgerij te clownneren. PARODIEERDEN DE BOURGOISIE.

In 1967 opende Staminee HERTEN AAS de deuren. (sla bewust vele jaren en passages over van de actieve rol die ik zelf als Frans CROES daarin speelde gedurende negen jaren)

Rond 21 juli - de Belgisch Nationale Feestdag - stond er elk jaar - zo ook in 1970 - een 'legertank' opgesteld tegen de muur van het Mechelse Stadhuis. Deze Leopard Tank werd HET doelwit van VERFBOMMEN en de eerste ROZE HANDJES werden daarop aangebracht. Ook op Openbare Gebouwen, op de namaak Gotische gevel van, het Mechels Stadhuis en dies meer. DE POELEN VAN HET VERDERF werden daarmee door hen in verve gezet! Punt is, vandaag bestaan deze poelen nog, enkel maar erger en er is zo veel meer aan de hand dat van democratie geen sprake meer is want de Big­Brother gruwels bepalen het leven van de ingeslapen burgerij.

Een spontane optocht met veel tumult vol toeters, bellen en rariteiten vormde zich op de Grote Markt. HET BEGIN van een soort KABOUTER BEWEGING was een openbaar feit geworden.

Deze werd uit mekaar geslagen met de wapenstok door me Politie. Mensen werden opgepakt en aan Frans CROES werd door de betogers de vraag gesteld: "Als jij wenst op te komen bij de eerstvolgende gemeenteraadsverkiezingen wel wij allen doen mee".

Wat gebeurde na een maand overweging van mijnentwege en de 'ROZE HANDJES' en de slogan "DAG MENSEN" werd IN. Ook de in het roze geklede langharige soort met puntmuts dook geregeld op in het straatbeeld van Mechelen. Elke nacht werden drie plak - en schilderploegen ergens neer gedropt om slogans aan te brengen en alom roze handjes aan te brengen tot zelfs grote kaboutervoeten. Meer 200.000 kleefhandjes werden uitgedeeld aan de jeugd en kinderen. Deze werden, omwille van de KICK onze grootste propagandisten. Elke dag - dit gedurende de drie maanden voor de verkiezingen - was ergens in de Stad, op een plek, aan een school, in een buurt, aan een fabriek en noem maar op, ofwel poppenkast gespeeld, straattheater stukjes opgevoerd, mensen werden toegesproken zoals in het Londense Hide-Park vanaf een houten kist. Debatten werden gehouden in scholen en veel, veel meer dan dit korte verhaaltje vermeld ...

Uiteindelijk kregen de KABOUTERS onvoldoende stemmen om een gemeenteraadszitje te bekomen. Gelukkig maar, want het accent had gelegen op: drie maanden dagelijkse actie tegen de verloedering van de ethiek en de moraal. Tegen de verderfelijke invloed van de 'WEL V AART SLOGANS'. De Kabouters kwamen op voor een WEL ZIJN.

En met dit laatste gaat het steeds meer dan berg afwaarts. De morele en ethische codes zijn haast onbestaande geworden, de ineenstorting van de Westerse Cultuur - en Beschaving loopt naar een eindfase toe en veel brutale eeuwen kondigen zich aan.

Dit is geen doemdenkbeeld. Dit is een Kabouterverhaal. Daarom luid de kabouter de Bellen (zoals vroeger bij branden) neemt hij de zorg voor de Toekomst op zijn schouders en waar de Kabouter naar toe gaat? Wel dit is én een Mysterie én een Mythisch verhaal. Ondergetekende kreeg toen de naam "Paps Kabouter" te zijn, de initiatiefnemer! Van ik weet niet wat allemaal eens vroeger kreeg ik nog meer namen of titels toebedeeld of werden aan mij toegeschreven. Bvb door de dichter Herman De CONINCK: "Frans CROES was de Godfather van de Mechelse Subcultuur".

Getekend: Frans Croes -15.07.2000

19-10-2005 om 16:43 geschreven door croskunst  

De Dode Aarde!

Contépotloodtekeningen.

Tijdens de eerste "Golf Oorlog" in 1991 noemde ik, Frans CROES - terwijl ik verbaasd de TV beelden bekeek­ en in die beelden die ik zag waren deze als "DE DODE OF VERSCHROEIDE AARDE". Ik zag op het scherm tot welke gruweldaden imperialistische machten bereid waren om andere "dictatoriale" regimes met alle technologisch vernuft en smerige biologische wapens te bekampen.

Deze gruweldaden waren weergaven van de primitieve of feodale strijdtonelen welke op deze wereld met een weerkerende kracht weerkeren om het mensdom te onderwerpen aan de tirannie van de "heerszuchtige" Toen waren het de Amerikanen met in hun kielzog hun trawanten.

Deze beelden schokten mij zo dat ik voor het eerst als kunstenaar greep naar het "Conté potlood". Ik wou weergaven maken in zwart op wit van indrukken van een niets ontziende strijd, waarin de moloch ten strijde trok tegen de niet deugdzamere David. Juist in een land waar én het christendom én het Judaïsme én later de Moslimvolkeren hun wortels vonden van hun oorsprong.

Dit alles riep in de geest van mij spookbeelden op! En waar voorheen het natuurlijke leven er zijn gang ging, heersten daar binnen mijn visioenen, nog enkel een verschroeide en tot lava gesmolten aarde. Ik wou deze beklemmende beelden op papier uittekenen en het werden soms panorama's van akelig doodse landschappen. Hier en daar was de aarde nog aan het naroken of een pluim rook verbrak de horizon lijn. Mijn "zien" zag een aan flarden gerukte lichamen van wat eens mensen waren.

Tot ook de traan versteende of smolt door de hitte en de rivierbeddingen er droog kwamen bij te liggen. Getuigenissen werden het van wat een Nieuwe Wereld Horde aan het vernietigen was en nog blijft verder doorgaat vandaag.

VLUCHTEN KAN NIET MEER!

Mijn leven is zeker niet egocentrisch en verloopt verder, niet als een kabbelend beekje, maar ik hoop toch mee te kunnen ijveren aan datgene wat het fatale kan tegenhouden. Een illusie? Maar of ik zie nu eenmaal de ontzettende chaos op het mensdom neerkomen waaraan niemand kan ontsnappen en mede verword tot het meest dierlijke wezen, want - vraag ik mij zelf af - "Is de mens ten dage niet mede de oorzaak van het falen"? Ik zal op zijn manier verder leven, soms met veel verdriet, en proberen nog mooie werken te maken want ik weet niet of het utopische niet vlakbij ligt!

Frans Croes.

(Ik maakte ook in de Contépotloodtekeningen een reeks werken die getuigen van de “Negativiteit aspecten van de Tekens van de Dierenriem”. U zult bij het bekijken soms wel titels aantreffen waarmee u weet heeft dat deze tot deze categorie behoren. Later hier meer over).

19-10-2005 om 16:33 geschreven door croskunst  

DRIE
DUBBEL
SPIRAAL.

15-10-2005 om 15:22 geschreven door croskunst  

FRANS
CROES
        informatief.

Geboren 30 april 1936 - Mechelen.

Artistieke opleiding.

1952-1954: TSM-Mechelen houtsnijder. 1954-1958: Academies Mechelen en Antwerpen - avondleergangen basis tekenen in houtskool.

1958-1961: SITO-Mechelen - avondleergangen publiciteit.

Werkzaam:

1954 tot 1967 achtereenvolgend: Houtsnijder in de meubelindustrie. Publiciteitsvertegenwoordiger van een platenfirma. Redactioneel medewerker van een POP-tijdschrift. Decorateur-createur in een keramiekfabriek.

Socio-Culturele activiteiten:

* 1958-1960: Actief lid van de St. Lucas gilde Mechelen. 1964-1968: * Stichter-Voorzitter van de Socio-Culturele onafhankelijke jongeren­ beweging MECHELS JEUGDSTUDIO vzw. (ging later op in Herten Aas vzw)­

* Vertegenwoordigde in de Stedelijke Jeugdraad de onafhankelijke jeugd en jongeren.

* 1967-1975: Uitbater van het Artiesten Staminee Herten Aas (vandaar zijn titel.-'Godfather van de Mechelse Subcultuur - was een vermaard verzamelpunt van kunstenaars, alternatievelingen, progressieven en ook een uithuil café van provo's, hippies, flower power en kabouters. Door dit laatste kreeg hij de bijnaam: Paps Kabouter).

* Hij organiseerde talrijke tentoonstellingen van jonge Belgische kunstenaars. Ook deze uit de Oostblok landen met kunst die door die Staten niet erkend werd. Dit in zijn instelling of elders in het land

* Mede oprichter van het P.K.A.W. (een Progressief Comité voor Artistieke Werking - met om. hun belangrijkste actie: KUNST IN DE FABRIEK bij Pauwels -Fulton nv.) ' Was actief bij de alternatieve hulpwerking RELEASE te Leuven en andere bewegingen en stromingen.

* 1972-1974: Stichter-Voorzitter van het Jongeren Ontmoetingscentrum of het J.O.C. vzw. - (als lokaal opende deze vereniging het kleinkunstcafé DEN BRAS).

In 1974 startte zijn kunstenaars loopbaan.

* 1982-1997: Stichter-Voorzitter van vzw Cultureel Centrum Zennegat * Bezieler en Ambassadeur in Vlaanderen van De Rechten van de Toekomende Generaties * Ten dage het verspreiden van de beginsels omtrent 'De Verantwoordelijkheid van de mens ten overstaan van Het Leven - (werd eind 1997 omgevormd als vzw Stichting Frans CROES) * Realiseerde de Bescherming van het Landschap Zennegat­ en Battenbroek' * Organiseerde tentoonstellingen van zowel kunstenaars als liefhebber­kunstenaars * Geeft eigenzinnige lessen in allerlei kunstdisciplines in een VRIJ ATELIER * Ook erkend als een jurylid voor Plastische Kunst wedstrijden.

Publiceerde of gaf uit:

1964-1968: 'ZEGGEN' (cultureel maatschappij kritisch tijdschrift).

1967-1975: 'GAZETJE VAN DEN HERTEN AAS' (dit verscheen onregelmatig­ naargelang er centen waren).

1968-1972: 'DE ANDER GAZET' (ondergronds ludiek en provocatieve gazet dat eminent ging rondom de Kabouterbeweging)

1982-1996 'TIJding' (blad van vzw Cultureel Centrum Zennegat).

Buiten deze waren er nog de honderden pamfletten of vlugschriften en spotschriften.

Publicaties:

1970-1974: 'KABOUTERS IN MECHELEN' – ‘V.A.L.’ – ‘Bij VAL’ - (geschiedenis en opties - ook kritische beschouwingen van de Kabouterbeweging)

Eigen publicaties:

1973: 'OP DE BRES VOOR DE MENSELIJKE WAARDIGHEID' (een manifeste brochure die honend onthaald werd en betekende voor hem het begin van een slordig einde als leidinggevende figuur - verkeerdelijk kon dit manifest misbruikt worden omdat hij inzag dat een werkelijke solidariteitsgedachte niet kon gerealiseerd worden - betekende de neergang van zijn Herten Aas periode en kwam de vernieling in - na twee maal opgeraapt te zijn uit de goot belandde hij meermaals in hospitalen om na een 'afkickkuur' definitief te starten als kunstenaar)

1987: 'HET KUNST BELEVEN' (terugblik op 10 jaar kunstenaarschap).

1989: `HET OFFER' (een verzameling van zijn genre gedichten uit de periode 1977- 1988: die geen aansluiting hebben met de actuele literaire stromingen).

1991: 'LICHT OP EEN NIEUWE WERELD' - schijnbaar euforische gedachten die later ernstig werden genomen). - 'FRANS CROES - KUNSTSCHILDER' (luxe brochure met talrijke kleurenfoto's).

1992: 'BATTENBROEK' (werkdossier, nodig om dit landschapgebied samen met het Zennegat beschermd te krijgen).

1993: 'NEGATIVITEITSASPECTEN VAN DE DIERENRIEM' (met 12 illustraties van zijn conté-potloden)

1995: 'OVER KUNSTENAAR FRANS CROES' (samengesteld bij een tentoonstelling in het Internationaal Congressen Centrum te Elewijt) - ` REMEMBER THE GOLDEN SIXTIES' (brochure met talrijke provocatieve en contestatie tekeningen - een terugblik op vroeger).

1996: PROZAÏSCHE TEKSTEN EN TEKENINGEN' (bijeen tentoonstelling in PSC te Leuven).

'BEHOREN MIJN HOLISTISCHE SCHILDERIJEN TOT DE ORDE DER MORFISCHE RESONANTIES?' (een zichzelf bevragen of zijn kunst niet behoort tot de Nieuwe Figuratie.

Sedert 1996 is hij begonnen zijn biografie te schrijven over de mens, activist én kunstenaar.

Individuele tentoonstellingen:

1975: Galerie 'Herten Aas'. -1976: Galerij `Microbe' / Galerij 'DOMUS' Mechelen. - 1977: Galerij 'RO' Mechelen / 'De Witte Vlag' Bonheiden / Galerij 'Galver' Gent / Galerij 'DOMUS' Mechelen. -1978: Galerie 'Schaliënhoef Vichte / 'Oud Museum' Hoegaarden / 'P. Centrum' Heffen / Galerij 'De Schouwpijp' Willebroek / Galerij 'DOMUS' Mechelen. - 1979: Galerij 'De Kunstkamer' Mechelen / 'Casino' Blankenberge / Galerij `Kameleon' Oelegem / Galerij 'Midnight' Antwerpen / Galerij DOMUS' Mechelen. - 1980: Galerij 'tSchuurke' Hasselt / 'Casino' Blankenberge / Galerij `De Schouwpijp' Willebroek / Galerij 'De Met' Vilvoorde / Galerij 'DOMUS' Mechelen. -1981: Galerij 'De Castelijn' Hingene / Galerij Homara' Hofstade / 'De Punt' Perk / 'Casino' Blankenberge / 'P Centrum Breendonk / P. Centrum Heffen / Galerij 'Lazerus' Rumst / NATO' Evere / Galerij 'Microbe' en Galerij 'DOMUS' te Mechelen. -1982: '100 tekeningen in zijn Galerij Zennegat / Galerij 'De Locht' Duffel. (kende weer een zichzelf bevragen crisis waaruit in 1988 zijn nieuwe werken ontstonden). - 1984: Galerij BAK' Mechelen / 'Passage 144' Leuven / 'C.C. Ter Dilft' Bornem / Galerij 'Vandaag' Antwerpen / 'C.S.C Centrale Willebroek / 'Symbolisme' in zijn galerij. -1985: Kunstkring `-Het Voetspoor' Leest / Galerij 'De Witte Vlag' Bonheiden / en tijdens de weekends steeds in zijn galerij. - 1986: 'Passage 144' Leuven. - 1987: Provinciale Galerij 'Rivierenhof Deurne / 'Alternatieve Beurs' Gent. -1998: 'V.O.C.' Mechelen / Galerij 'Het Eeuwige Leven' Antwerpen. - (voorbereiding op zijn One-man expo) - 1991: 'C.C. A. SPINOY' Mechelen: 180 nieuwe schilderijen, samen met een aantal retrospectieve tekeningen uit zijn Mystiek-Esotherische periode / 'Stichting Jacques BREL' Passage 140 Brussel / Galerij 'GOYA' Antwerpen / Galerij 'RO' Mechelen. -1992: ‘Lakenhalle' Herentals / 'C.C.' Leopoldsburg / 't Begijntje' Mechelen. -1993: Galerij 'Evira' Mechelen / Designzaal 'LIGNA' Mechelen. - 1994: 'Die Semse' Zemst / 'Hanswijckhoeve' Muizen. -1995: 'C.C. Die Swaene' Heist op den Berg / 'Internationaal Congressen Centrum' te Elewijt / Galerij 'LARIX' Vlassenbroek / 'V.O.C.' Mechelen. - 1996: 'P.S.C.' Leuven. -1998: Galerij 'Groot Begijnhof Mechelen. – 1999 tot en met 2005 ‘Zomertentoonstellingen’ in zijn home galerie.

Groepstentoonstellingen:

1976: Galerij 'Microbe' Mechelen / Galerij 'RO' Mechelen. -1977: 'C.C. A. SPINOY' Mechelen: "Mechelse kunstenaars van 1920 tot 1970". - 1979: `Universiteitshallen' Universiteit Leuven: omtrent het thema 'Het Kosmische Ei' / 'Paleis voor Schone Kunsten' Brussel: rond ‘Actuele Kunstconfrontaties’ / 'C.C. A. SPINOY' Mechelen rond: "75 jaar Mechelse Kunst" / 'Asgard' Mechelen met Veerle Elise / Galerij 'NIKẾ' Elewijt rond thema ‘Het Kind’. -1980: Galerij 'Den Boogaerd' Mechelen. - 1982: '10 Mechelse Kunstenaars' in zijn ateliergalerij Zennegat. - 1983: Galerij 'Aphrodite’ Rijmenam rond thema: ‘Het Dier in de Kunst’. - 1984: 'Gemeente Museum te Helmond-Nederland met: ‘Selectie van Hedendaagse Mechelse Kunstenaars’ / 'Yaccees' Mechelen rond ‘Confrontatie diverse Kunstdisciplines’. - 1986: Galerij `Vandaag' Antwerpen. -1990: 'ZOO-Plankendael' Muizen rond thema ‘Leven met Kruiden’. – 2004: ‘Kunstvestdagen’ Mechelen.

Ontwerpt en schenkt uitzonderlijk:

1977: Offset Litho Poster t.v.v. Amnesty International - afdeling Mechelen. - 1984: Offset Litho 'Het Kosmische Ei' aan Psychisch Centrum 'Passage 144' Leuven. -1985: Offset Litho en kunstmap: thema 'De Otter' aan ZOO-Plankendael Muizen. -1990: Offset Poster en kunstmap aan 'A.M.A.D.E.' Internationale organisatie voor Verwaarloosde Kinderen. - 1991: Offset Litho "Opstijgen naar Het Licht' een figuratief afscheid ten voordele van vzw Cultureel Centrum Zennegat (daarvan werden 50 exemplaren afgestaan aan Stichting Jeacques BREL ten bate Kinderen met Kanker).

(Sedert 1995 probeerde hij via een Koninklijke bemiddeling zijn werken te schenken aan de vzw Stichting die zijn naam droeg en dit ten bate van De Rechten voor de Toekomende Generaties'.

Zijn werken bevinden zich in officiële en privé collecties in België als zowel in: Nederland - Frankrijk - Zwitserland - Spanje - Oostenrijk - Duitsland - Engeland - U.S.A..

15-10-2005 om 14:58 geschreven door croskunst  

REIZENDE SENIOREN IN GROEP.

In onze mailgroep reizen mogen de leden een oproep doen voor reisgezelschap.
Want vele senioren moeten wegens omstandigheden (ziekte van partner, weduwe/weduwnaar, gescheiden, alleenstaande, enz..)alleen op reis en dat schrikt af.
Vooral voor verre bestemmingen.
Niet iedereen heeft het lef om zich als alleenstaande in te schrijven voor een reis.

Ondertussen is binnen onze mailgroep reizen het idee gegroeid om samen te komen met de mensen, die op zoek zijn naar reisgezelschap. Let wel: reisgezelschap en geen levenspartner. Voor dit laatste bestaan er andere kanalen..

De bijeenkomst gaat door op zaterdag 5 november om 11 uur eerstkomende in taverne ‘De Volksmacht’ in Hasselt. De taverne ligt rechtover het station van Hasselt.

Er werd voor deze locatie gekozen zodat ook mensen, die niet over een wagen beschikken, er makkelijk kunnen geraken.

Het voorstel zou zijn om iets te drinken, kennis te maken met elkaar, en eventueel plannen te bespreken. Zo zijn er mensen, die naar Zuid-Afrika wensen te gaan...maar ook mensen, die gewoon op citytrip wensen te gaan.
Ben jij ook op zoek naar reisgezelschap?

Dan ben je van harte welkom op deze bijeenkomst. Hoe meer mensen er op af komen, hoe meer kans dat het een succes wordt.

Ook als je nog geen concrete reisplannen voor morgen hebt, maar als je denkt dat een reispartner in de toekomst wel handig zou kunnen zijn, of als je gewoon openstaat voor de idee, ben je welkom. Hier kan je rechtstreeks met gelijkgestemden kennis maken en gegevens uitwisselen.

Na de bijeenkomst kan je, volledig vrijblijvend, de stad Hasselt intrekken.

Vanaf het stationsplein vertrekt om het kwartier een gratis bus naar het centrum van de stad.

Als je wil komen, verwachten wij een seintje vooraf.

Vriendelijke groeten,

Colet

colet@seniorennet.be

mentor van de mailgroep reizen van seniorennet

15-10-2005 om 14:53 geschreven door croskunst  

De
meer
complexe
potlood
tekeningen.

Klik voor een groter beeld op de tekening.
 

Als tekenaar was ik ooit een briljante leerling in de Academies van Mechelen en Antwerpen. Ik kon meteen jaren overslaan om mij in te werken in de naakten.

Nu weet ik dat maar al te vaak sommige mensen denken dat naakte modellen een vast gegeven zijn in diens ateliers. Dit is natuurlijk lariekoek!

Deze tekening stelt eigenlijk een soort Marlene Monroe voor, maar er is veel meer. Ik plaatste dit naakt midden een wat oudere omgeving waar veel weelderige slingerplanten met een speciale uitgevonden bloem het geheel opfleuren tot een mooi geheel. Of denkt u daar anders over?

Is nog in voorraad.

Frans Croes.

30-09-2005 om 18:59 geschreven door croskunst  

MIJN
EERSTE
OLIEVERF
SCHILDERIJ.

Maakte ik in 1977. Maar toen voelde ik dat ik daar nog niet klaar voor was en dit aanvoelen bleek in mij juist te zijn geweest, want pas in 1987 begon ik mijn eerste en wel goed doorvoelde olieverfschilderijen te schilderen die ik tot op vandaag, nog steeds beschouw als zijn mijn Kunst met een grote K.

Het is onmogelijk om deze laatste als foto goed weer te geven op een website of een blog. Deze dienen in hun werkelijkheid bekeken te worden. Wat kan, dit weet je.

Frans.

30-09-2005 om 18:53 geschreven door croskunst  

Mijn
Bruine
tint
pentekeningen.

De tekening die u nu ziet zo normaal dienen te behoren tot een reeks van de twaalf astrologische tekens. Maar door de grote omslachtigheid om zulk een pentekening te maken weerhoud mij daarvan.

Het bruin op dit werk wordt ook gemengd en vermengt met gele tinten wat er toe bijdraagt dat mijn tekening mooi oogt en een zeer intrinsieke betekenis in zich heeft die de meest mensen niet meteen begrijpen, want daar gaat veel astrologie studie aan vooraf en wie kent deze?

Eigenlijk maak ik zeer graag dit type van pentekeningen omdat deze een meer vrijheid inhouden dan de zeer strakke pentekening die ik maakte toen ik pas begon in 1976. (Deze ziet u verder).

Eigenlijk is het een avontuur om deze tekening te ontleden bij het bekijken daarvan en kijk er dus niet oppervlakkig naar, maar bekijk ook de details en het waarom van sommige symbolen die er in verwerkt zijn.

Is nog in voorraad.

Frans Croes.

30-09-2005 om 18:51 geschreven door croskunst  

Mijn
meer
eenvoudige
potloodtekeningen…

Vind je meestal in mijn naakten. Ik teken namelijk graag naakte vrouwen omdat ik hun schoonheid adoreer en de mooie vloeibaarheid van hun lichaamslijnen. Natuurlijk s het wel zo dat ik zeer omzichtig dien om te springen met mijn potlood want niet één lijntje of streepje mag iets te nadrukkelijk zijn. Ook is het voor mij haast vanzelfsprekend dat ik deze naakten in een natuurlijk kader plaats. Mijn naakten zullen nooit afstotelijk, erotiserend inwerken. Aar zijn deze te gaaf voor. Heb er van deze nog enkele in voorraad.

Frans.

30-09-2005 om 18:47 geschreven door croskunst  

Mijn
eerste
pentekening
uit
1976.

Deze maakte ik toen nog in een afkickcentrum zat en ik mij een vrijheid opeiste die tegen de spelregels daar golden en ik er ook buiten gezet werd. Maar geen nood, al had ik thuis geen vuur nog licht, ik maakte deze tekeningen verder in een der laatste Hippie cafeetjes die Mechelen toen nog rijk was achter de Juke box gezeten en slurpend aan vele tassen koffie.

U kunt je wel afvragen: hoe kon je dit toen? Wel zeer eenvoudig, ofwel heb je geen talent en indien je talent had zoals dit in mijn geval was, is het dan om het even waar je tekent of schildert.

Een ware kunstenaar heeft zijn métier en zijn kunde en vergelijk mij maar met de vele groten uit onze kunstgeschiedenis en je kunt dan zelf uitmaken of ik er wat van ken of niet, talent heb of niet en dit maakt u zelf uit en daarom mijn vraag: steun mij daarin of dien ik te eindigen als een VanGogh?

Deze tekeningen heb ik al 34 jaar niet meer in mijn bezit.

Frans Croes.

30-09-2005 om 18:44 geschreven door croskunst  

MIJN

GROOTSTE

TEKENING

DIE IK

OOIT

MAAKTE.

(klik op de foto dan ziet u het beeld veel groter)

Dit was ook een der zeldzame opdrachten die ik ooit aanvaarde. Maar de opdrachtgever was een verzamelaar van mijn werken en ik kon daar moeilijk onderuit.

Het moest een panoramisch zicht worden op de stad Mechelen waarop alle paleizen, kerken, grote gebouwen zouden te zien zijn. Deze plaatste ik in het middenveld en men kan goed de Romboutstoren herkennen.

Maar ook alle gewezen stadspoorten moesten erop. En ooit waren dat er veertien. Waar kon ik deze nog plaatsen want de opdrachtgever zei me: “Croes, ik moet erop zitten en ook gij en ook, pijn cafeetje “Het Bergske” te Battel Mechelen. Hij zit links en ik zit recht op de tekening.

Toen kreeg ik een idee. Indien ik nu eens een heel speciale lucht maak en daarbinnen in het midden “Opsignoorke” plaats en overal in de uitgespaarde wolken minstens een tot meerdere stadpoorten en ja, het gelukte me en ik had daar maanden werk aan maar bracht mij ook een kwart miljoen op. Mag wel eens mogen hé.

Het formaat is: 99cm breed o 42,5 cm hoog. Getekende op een mixed ondergrond schildering van zwarte Chinese inkt en afgewerkt met het zeer fijne profileerpennetje.

Het heeft nog nooit de openbaarheid gehaald.

Frans Croes.  

23-09-2005 om 16:57 geschreven door croskunst  

PROCTOR&GAMBLE.

HET HART

VAN

HUN
BEDRIJF TE
MECHELEN.

(Klik op de foto om deze te vergroten en u ziet mij en de toenmalige President van Vlaanderen, Luc Van den Branden)

Deze tekening “Het Hart van ons bedrijf” was een opdracht die ik kreeg om deze te maken. En meerdere onder u kennen al; zo een beetje mijn opstelling tegen alles wat naar mijn gevoel te “big” is, zo ook “Proctor&Gamble”.

Maar wanneer ik deze aanbieding aannam was ik ook moreel verplicht op daar een goed werk van te maken en ik maakte dit goed, alleen een beetje apart, wat niet alledaags, want niet één plantje, niet één bloemetje, niet één takje kwam er in voor, enkel dode dorre aarde waarop het “Hart van het bedrijf” stond en een donker grauwe lucht die dreigend was.

Toen dacht ik: dit dien ik eerst als ruwe schets te laten zien en sprak de directie toe op een Amerikaans toontje van: “wij, jullie mondiaal zeer groot en ik als kunstenaar staan beiden voor eenzelfde uitdaging: deze wereld minstens te verbeteren”. En zo verder en iedereen knikte ja.

Tot ik drie weken daarop een telefoon kreeg met de vraag om de woorden die ik toen uitsprak op papier te zetten, want zij wensten dit op te hangen naast het originele werk.

En zo kwam ik als nog wat klein broekje tussen de groteren terecht, maar of deze wat meer te vertellen hebben dan hunne, blaf bla, bla blak, zou mij ten zeerste verbaast hebben. Ieder mens heeft zijn gelijkheid en daarmee uit.

Frans Croes.

23-09-2005 om 16:55 geschreven door croskunst  

KENT ER
IEMAND DE
BETEKENIS VAN
HET HIERNAAST
GETOONDE
BEELD?

Klik op de foto voor een groter beeld.

WANT IK, FRANS CROES, KEN DE BETEKENIS NIET.

Ik bemerk wel de twee krachtige bewegingen die zowel van links als rechts komen en ergens in het midden in elkaar glijden? Of leidt dit tot een verstrengeling?

Kunt u met mij ook aanvoelen hoe krachtig deze bewegingen wen niet zijn? Hoe mooi en intens de kleur ook is, dit alles maakt mij in niets iets duidelijker en al duizend en meerdere malen diende ik te zeggen: ik weet de betekenis niet van dit werk!

Kunt u als bezoeker mij enige suggesties geven van wat u denkt erin te kunnen vinden, en te kunt in zien of bemerken? Bij sommige van mijn andere olieverfschilderijen en conté tekeningen heb ik dit ook al eens, maar uitgesproken in dit werk kan ik niets bemerken dan dat het duaal is en heel misschien leidt tot een eenheid?

Wie kan mij daarin helpen?

Deze kunnen mij mailen naar mijn persoonlijk e-mail adres: frans.croes@skynet.be

En danke zere voor uw belangstelling.

Frans Croes, ten dage nu.

23-09-2005 om 16:47 geschreven door croskunst  

Waarom liet ik

ballonnen

doorprikken

tijdens een

vernissage? 

Bij het betreden van de galerij, kregen alle bezoekers elk een opgeblazen ballon en een scherpe speld aangereikt. Op het einde van mijn openingswoord zou ik hen zeggen om samen de ballon van de illusie door te prikken.

Ik zei hen: “Laat het doorprikken van deze ballonnen een illustratie zijn van de broze werkelijkheid waarin wij vandaag leven. Het vergankelijke is niet meer dan een fractie van ons bestaan, dat morgen kan ophouden te bestaan wanneer wij bvb nu de ballonnetjes zouden doorprikken”.

Er was dan wel veel gegniffel aanwezig bij de schare mensen die steeds graag erop afkomen wanneer ik zelf hen toespreek, maar ik wou hen toch wat inzicht bijbrengen, niet dat ik het beter weet, maar omdat ik de moed en de durf heb om dit alles in het openbaar te zeggen.

“Weet mensen, dat mijn enige hoop nog gesteld is op het feit, dat wij geloven dat de chaos waarin wij vandaag el leven, nog veel groter wordt tot deze dreigt te ontploffen. Laat ons samen hopen dat, indien wij nu samen de ballonnen doorprikken en nadien een waarachtige ordening lag komen, op de maat van alle mensen en alle leven hier op aarde”.

En toen: knal, Pppiiissttt, kknal, paf en zou ging het een minuut lang door en weet, men is dit nimmer vergeten.

Frans Croes.

Bij de opening in galerij De Schouwpijp te Willebroek – 19 september 1980.

23-09-2005 om 16:42 geschreven door croskunst  

WAAROM IK

SOMS HARDE

WOORDEN

UITSPREEK EN

DAAR OOK

NAAR HANDEL.

Klik op de foto dan heeft u een groter beeld!

Bij het beeld: Naakte vrouwen vonden een Lucifer als een nieuwe God? 

Op 1 maart 1991 sprak ik voor een volledig volgelopen Cultureel Centrum te Mechelen volgende woorden: “Vandaag, en elke komende dag die hierop volgt, komt onze Westerse Beschaving en Cultuur dichter bij het fatale punt. Dat wij dan plots geconfronteerd worden dat er va onze schijntempels en van de grootse leugenpaleizen die wij bouwden, er plots niets meer rest dan nog wat ruïnes”.

“Onze mede hebzucht en hongerend naar macht en bezit, zijn mede oorzaken van onze ondergang. Bovendien worden wij nog gemanipuleerd door ideologische en godsdienstige machten, die allen maar één doel voor ogen hebben: de wereldmacht te bezitten en te heersen over al wat op aarde leeft”.

Waarom spreek ik deze en nog andere strenge woorden?

Er was een groot gemengd koor aanwezig en het publiek mocht niet applaudisseren, omdat net voordien de Golfoorlog I was uitgebroken. Ik kon het niet hebben dat er gepraat werd op de vernissage, want koppig als ik kan zijn, joeg ik ook de Burgemeester weg omdat hij dwars tegen mij wou ingaan, want dit kon deze niet zomaar. De Grootste der aarden zij ook maar mensen wist je, en ieder mens, groot of klein gebekt, laat minstens per dag 15 winden, hard of zacht gefloten en de stank van onze Koning is deze dan koninklijker?

Waarom de drang tot relativering? Rest er mij een andere keuze dan dit te doen, zo niet kan ik beter zelfmoord plegen. Want zijn wij niet vergeten, dat onze grootspraak hier op dit aardklootje is: een betere, rechtvaardige mondiale samenleving op te bouwen, niet voor ons zelf maar ten bate van de Rechten van de Toekomende Generaties.

Waar u later dan waar wat over leeft.

Frans Croes.

23-09-2005 om 16:39 geschreven door croskunst  

IK,

DIE

KLEINE

GROTE!

... ik ben afkomstig van Heffen en ik bleef van Heffen een boerengemeenteke dat nu gefusioneerd is met Mechelen). Tot mijn dertigste jaar. Ik had er lagere school gelopen en was achteraf jarenlang op en af naar Mechelen gereden, omdat ik van huisuit moest leren sculpteren, ook al zou ik, toen ik tweeëntwintig was, al mijn beitels in de Zenne werpen. Ik deed mee aan politiek en ik speelde bugel en trombone in een der dorpsfanfares. Zo kende ik God en klein Pierke en ook ikzelf was door iedereen gekend.

Toen ik in 1964 in Mechelen belandde, kwam ik er met de niet eens vermoede marginale situaties in contact

Ik sloot mij aan bij de langharigen. Ik die vroeger zo een deftig burgertje was met een normale haartooi, een schoon kostumeke en een fijn plastronneke was. Ik werd daar met de ongemotiveerde houding van de zogezegde volwassenen gekonfronteerd, die de langharigen zomaar de deur uitwezen, gewoon omdat ze hangharigen waren ... Ik werd Provo. Ik had als uitgangstenue een hoge hoed, een witte jabeau met lange jaquette en grijze handschoenen en een zwart stokske. Ik wou met de traditie breken van het zich normaal bewegen. Wat later werd ik hippie om later, in de ludiekere periode, Kabouter te worden. Ik was "ne nummer" in Mechelen geworden en nu “wereldberoemld i het Mechelse”. Knipoog..

Heeft dat iets met de kunst en de kunde van mij als kleine man te maken? Ik denk van wel, omdat juist in dit anders dan de anderen zijn, in mij daardoor de kunstenaar Frans Croes werd geboren. Want ik wou tekenen en schilderen. Ik wilde dit reeds van toen ik nog kind was en ik speelde sedert 1967 mecenas voor jonge artisten, die ik in Herten Aas liet exposeren. Al zou ik vaak later zeggen dat ik het evengoed of nog beter kon dan wat sommige daar omhoog tentoon ophingen ...

Ik speel steeds open kaart! Ik deed dat vroeger met Herten Aas en ik doe dat nu steeds, met al mijn werken, waarop ik een eigen visie heb. Mijn verleden heb ik helemaal kunnen begraven. Enkel in de mijn gebleven ervaring wist ik mezelf als mens en kunstenaar ontdekken.

In 1976 zei ik foert aan alles en brak met alles. Ik wilde enkel nog tekenen en schilderen. En ik deed wat ik niet laten kon! Binnen mijn gekend patroon van mijn vele vallen en mijn steeds weer opstaan. Tot nu ik leef in het zachte gestreel, waaruit ik kleuren tover en ik deze naar u toebreng.

Frans Croes.

13-09-2005 om 19:08 geschreven door croskunst  

MONUMENTAL.

Een
mooi
Beeldenpark.

MONUMENTAL biedt een platform aan hedendaagse beeldende kunst. In het beeldenpark en de grote kunstgalerie kunnen zowel monumentaal of sculpturaal werk als andere kunstvormen getoond worden.

MONUMENTAL organiseert wisselende individuele en groepstentoonstellingen. Van bij de oprichting vormde de jaarlijkse zomertentoonstelling het voornaamste luik van de werking van de vereniging, maar in 2003 werd van start gegaan met een jaarwerking. Voortaan worden het hele jaar door tentoonstellingen georganiseerd, met in de zomer de grote groepstentoonstelling, aangevuld met kunstgelieerde activiteiten.

Virtueel bezoek aan de galerie en het beeldenpark.

Amicorum Monumental

Een boeiende ontmoeting met werk van gerenommeerde hedendaagse kunstenaars. De groepstentoonstelling in de zomer van 2005 gaat door in het groene beeldenpark en de afgewerkte galerie. Meerdere kunstenaars stellen tentoon met sculpturen en schilderijen.

U kan werken bewonderen van Robert Cahay, René de Lannoy (†), Jacky De Maeyer, Serge Gangolf, Marie-Paule Haar, Octave Landuyt, Paul Machiels, Hubert Minnebo, Renaat Ramon, Addi Ryckaert, Jean-Claude Saudoyez, Emile Souply, Frans Van den Brande en Mark Verstockt

Website: http://users.pandora.be/monumental/

13-09-2005 om 19:04 geschreven door croskunst  

Beeldhouwer
Henri
Lannoye.

De Meester?

Leerde ik kennen in mijn vroegere Staminee Herten AAS. Hij was een gewone man zonder enige pretentie, maar die wel boeiend kon vertellen over zijn beeldhouwwerken. Hij was bezeten al het ware en ik ben hem blijven volgen vanaf toen tot op heden. Hij startte eens zovele jaren geleden in Brugge om in 1969 zich te vestigen in Bornem (Klein Brabant). In de beginnen was het een oud haast vergaan boerderijtje war hij al grote beelden maakte, toen nog in klei. Bouwde nadien op de grote lap grond die hij mede gekocht had, meerdere ateliers en annexes.

Tot Henri, als initiatiefvolle man 10 de jaren 1978 à 1988 beeldentuin en startte met het bouwen van een kleien galerie, die ondertussen is uitgegroeid tot ruim1.000 m2.

Steeds wanneer ik daar eerder toevallig aankom, daalde hij van zijn hoge stelling af en komt dan zeer enthousiast een babbel met mij slaan, ook over zijn streven en ongewild sprak jij mij ook over zijn intieme familieleven da niet steeds rozenschijn was.

De kunstcriticus Hugo Brutin schrijft over hem:

“Henri Lannoye bekleedt een unieke plaats in de drukke wereld van de beeldhouwkunst. Zijn oeuvre is monu­mentaal, letterlijk en figuurlijk. Op heel bijzondere wijze refereert het bestendig aan alles wat met technologie te maken heeft.

Zo zijn de menselijke figuren die hij ontwerpt machines en nemen de machines die hij bedenkt antropomorfe vormen aan.

Elk van zijn beelden is een harts­tochtelijk gegeven dat kracht symboliseert, een bijzondere innerlijke ritmiek bezit, toonbeeld is van een ontoombaar en complex mysterie waar men niet op uitgekeken raakt.

Het is omzeggens voor de hand liggend dat de kunstenaar voor zijn indruk­wekkende beelden de voorkeur geeft aan brons, een materie die sinds lange tijd intens verbonden is met technolo­gie, het trotseren van de tijd en die vitaliteit en esthetiek in zich bundelt.”

Het is zeer aanbevelenswaardig om zijn werken te bekijken op zijn website: http://www.hernylannoye.com/ maar ook kan ik het zeer persoonlijk aanbevelen om zijn beeldentuin te bezoeken: hierover vindt u meer gegevens op MONUMENTAL ART zie: http://users.pandora.be/monumental/

Frans Croes.

(Met de steun van de “Feitelijke Kunstvereniging Frans Croes”).

13-09-2005 om 19:01 geschreven door croskunst  

OVER

LIEFDE.

Hemelse ogen

bleven rusten

op mijn stil geworden geluk.

Oogopslag,

kruisend

werd het spel

wat voorheen sereen bleek,

was Liefde.

               


       Door Frans Croes.

08-09-2005 om 18:14 geschreven door croskunst  

SOMMIGE
FOTO'S
KUNNEN

08-09-2005 om 18:02 geschreven door croskunst  

Uit mij gastenboek:

04-09-2005

Is dit Kunst ???

Oei ! Is dat kunst ? En dan via een webblog van Seniorennet (ongewenste? Onverwachte?) publiciteit maken ... Zou je liever niet op jaarmarkten gaan staan?

04-09-2005 om 23:17 geschreven door zezazeu

Mijn repliek:

Wie deze Zezazeu is kan niet anders zijn dan éne soort van “Zie Ze Zeugt” zijn! Sorry hoor, maar indien wie weet wat voor iemand zo spreekt over mijn kunst dan rebelleert er iets in mij. Deze hoeft mijn kunst niet mooi te vinden, maar de woorden die deze X schrijft, voelen zo platvloers aan dat ik niet anders kan dan deze te nondedjuen…

Wat wie is deze X?

Wie kent deze X?

Wie is het ook daar niet mee eens?

Hoef ik mij zo te laten inpakken?

Maak ik geen kunst of wel?

Wat is Kunst? Met een grote K, aub factoortje X ofte niemendal!

Voelt deze X zich beter dan bvb de Gewezen President van Vlaanderen Luc Van Den Branden, Directeur Frans Verleyen van KNACK of de betreurde dichter Hermen De Coninck?

Wie durft er ook tegen deze ZEZAZEU protesteren?

Een bezoeker aan mijn ZOMER EXPO schrijft :
(en onthoud dat ik publiciteit mag maken op mijn Blog, want ik heb daarvoor betaald).

“Beste Frans,

Ik word telkens ik je werken bewonder stil van binnen. Waarom? Wel ze zijn zo diepzinnig en vanzelfsprekend gemaakt en bevatten een een zodanige unieke boodschap naar de mensen toe die dit willen begrijpen. En wanneer ik deze zie zou ik willen dansen van plezier, niet van de lol, maar omwille de schoonheid die komt vanuit een warm hart waar mensen ook stil van worden.

Henri LABIO.

Dus “ZIEZAZEU” begrijpt er niets van, maar dat deze dan zulke dingen niet schrijft.

Frans Croes.

8 september 2005

08-09-2005 om 15:16 geschreven door croskunst  

HET LEVEN
IS ZO
KOSTBAAR
MENSEN...

Is mijn grootste uiting van grote bezorgdheid betreffende mens en leven.

Gelouterd werd ik, maar ook getekend door vooral tegenwind en regen, gebukt lopend onder wanhoop legde ik in 1976, als activist en hervormer er het bijltje bij neer. Om uiteindelijk op mijn 39-ste dat te doen waar ik eveneens van in mijn kindjaren voor voorbestemd was, tekenen en schilderen.

Niettemin blijft in mij ook een onrust aanwezig - die de moderne mens nu eenmaal tekent - blijft dan wel dat ik troost kan zoeken in het wilde tedere lied en in evenwicht naar de zingeving en de aanvaarding van mijn levensdoel. Kunstenaar zijn!

En noem ik dit zelf niet in een van mijn werken: 'Ben ik soms niet zoals de frisse bladeren aan een boom en is het nog even lente'. Of: 'Groene vlaggen zullen wij hijsen om het levensfeest langer te laten duren'. Ook: 'Ik was een bloem, mijn pracht van glorierijk vergaan'.

Binnen de wildgroei die zich in mij omstreeks de jaren tachtig voltrok, kon ik opklimmen boven de zwartgrijze massa uit. Weg waren de gedrochten en de verdorring van de welig tierende mismaakte mensensoort. Ik maakte artistieke uitingen in een soms symbolistische taal. Ook werken die de kijker durfden meevoerden doorheen de werelden van de magie en mystieke esoterie. Uitgetekende ervaringen van mij die in onderging, soms ludiek maar steeds uiterst fijn tot in het detail gemaakt, (zonder mij een chauvinist te vinden) die in hun droogkomische genre verwezen naar het theatrale drama van 's mensen verhalen.

Alsof elke tekening van mij de mensen toefluisteren wilde: Dat wat ik betracht is te duiden op: 'Het leven is zo kostbaar mensen. Sluit dit niet in jezelf achter slot en grendel. Vertroetel het. Bescherm het. Maar heb het leven vooral lief en geef jouw levensgeheimen aan alles dat leeft in de wereld prijs'.

Frans Croes. Geactualiseerd op 7 september 2005.

08-09-2005 om 14:41 geschreven door croskunst  

ALS
FRANS CROES
SPREEK IK OOK OVER...
De 'Rechten van de
Toekomende Generaties'.

Daar ik drie jaren lang Ambassadeur in Vlaanderen was van de Rechten voor de Toekomende Generatie: Dat deze minstens van ons nog een Moeder Aarde mogen erven of ontvangen, die wij beter hebben gecultiveerd dan wij van onze voorvaderen meekregen. Wat volgens mij': is de mens verplicht is vanuit zijn culturele bewustzijn. En daarmee is mijn bewijs geleverd dat ik nooit mijn afkomst heb verloochend en nog steeds op de bres staat.Ook daar waar ik manifest naar buiten kom over de Plichten van de mens of "De Verantwoordelijkheid van de Mens" (een basistekst die diende om in de UNO als basistekst te dienen om te komen tot de milieuverdragen in Rio de Janeiro om er later de Kyoto norm mee te bepalen - op het gebied van langdurige ontwikkelingen, enz. Al te gemakkelijk doet de mens beroep op zijn rechten zonder te beseffen dat men bij zelf de keuze ook plichten heeft om in 'Eenheid met de wereld te leven'.

Staan wij niet allemaal voor een zelfde Keuze, waar de gehele mensheid voor staat, binnen de Universele Verantwoordelijkheid, om te komen tot een heroriëntatie terwijl een werkelijke vrede en duurzame ontwikkeling.

Vanuit mijn optimistische visie, wars van elke apathie of welk doemdenken zeg ik: “Mogen wij Leven in overeenstemming met ons voorrecht deelgenoot te mogen zijn aan het Lever zelf. Laat ons daarom samen, de verantwoordelijkheid als cultuurbewust Levende Mens opnemen”.

Deze wens ik over te dragen aan mijn Blog bezoekers.

Frans Croes – 05-08-2005

08-09-2005 om 14:34 geschreven door croskunst