Wie nog een leuke annecdote/aanpassing aan een artikel kent mag mij dit steeds laten weten via e-mail of gastenboek. Ook foto's van vroeger van inwoners van Kumtich, gebouwen, klasfoto's, evenementen zijn steeds welkom. Zij worden na verwerking terug aan de eigenaar bezorgd.
onze Golden Retriever, ondertussen overleden
geplaatst op verzoek van mijn vriend Michel
Vroeger gemeentehuis
O.L.Vrouw van Lourdes kapel
De pastorie
Kapelletje aan kp OORBEEK-HOXEM
Moeder Clemence met haar twee zonen en twee dochters. klik op de foto
Het vroegere postkantoor
Voor altijd vrienden
Deze blog toont maar één pagina. Door onderaan de pagina op de pijlen te klikken kom je verder. Je kan ook een onderwerp in " inhoud blog" aanklikken.
Vroeger jaren waren en in Kumtich, zoals in alle dorpen trouwens, verschillende kermissen. Eén van deze kermissen was "Hoekskes Kermis". Deze kermis ging door op "den anderen hoek". Den anderen hoek betrof het kruispunt St-Barbarastraat-Tassinstraat (vroeger Hoogmoedigestraat-Ootmoedigestraat). In de woning waar nu SCHEPERS Mario woont, hadden mijn ouders café. Ter gelegnheid van deze kermis werd er altijd wel iets georganiseerd. Bijgaande foto (vermoedelijk uit de jaren vijftig) toont een voetbalploeg die ter gelegenheid van de kermis samengesteld werd. Tegen wie zij toen gespeeld hebben, heb ik niet kunnen achterhalen, evenmin de uitslag. Op de foto herkennen we staande vlnr:afgevaardigde HENDRICKX Alfons (fonje van vin alias wit en zwart) PANS Marcel (penske) VAN WEZER François - NOE Arthur (tuur stip) HUON Julien (jain van milleke fokke) SCHEEPMANS Alfons (fonje van lewis bed) TRUYENS Jean (jan van medest) en afgevaardigde PHILIPS Joseph (jef van paire). Zittend vlnr: VAES Prosper (spààr) VERHEYDEN Ferdinand (nante) LUCKERMANS Achille (chille van 't knijnekot) HUON Paul (pol van milleke fokke) LENAERTS Charles (sjarel van filleke de verver) en COENEN François. Foto PHILIPS Josephine
In de zestiger jaren beleefde ons dorp hoogdagen bij de "grote kermis" want dan was er steevast een koers voor beroepsrenners. Echter door het dure plaatje dat zo een organisatie met zich meebracht, werd overgestapt naar een koers voor liefhebbers. Ook deze wedstrijden kenden een groot sucses. Bijgaande foto dateert van 20 april 1981 toen nationaal kampioen Jean-Marie WAMPERS won voor Mario DE DECKER. Op de foto herkennen wij gans links CAYENBERGHS Odette (die de zegebloemen overhandigde)naast haar Pans Louis, burgemeester en rechts Willem MOENS, stuwende kracht achter de organisatie.
Albert was een dorpsgenoot die tot de Rijkswacht was toegetreden. Hij was lid van het Koninklijk Escorte te paard en trompetter in de Koninklijke Rijkswachtschool te Brussel. Toe ik er in 1969 ingelijfd werd, was hij er nog in dienst. Zijn zoon Jeam-Marie stelde mij enkele foto's ter beschikking om de herinnering aan zijn vadet levendig te houden. Hieronder zie je een huwelijksfoto van Albert en zijn geliefde Cecile, een familiefoto genomen ter gelegenheid van zijn huwelijk, wanneeer hij gedecoreerd wordt door Generaal Lorgé, samzn mzt collega' trompetters en in actie tijdens een Koninklijk Escorte.
Op 2 oktober 1955 werd pastoor MOENS plechtig ingehuldigd. Dit ging gepaard met een heuse stoet door het dorp. Op de foto links mijn zus Lily (met achter haar Octavie fILLET van Breisem) Op de foto rechts mijn broer Willy.
Van 1971 tot 1973 deed ik dienst op de luchthaven te ZAVENTEM. Deze foto werd genomen in 1972 bij het vertrek van miss Portugal na een bezoek aan Belgie. Je kunt hier ook goed merken met wat voor radioapparatuur de Rijkswacht indertijd uitgerust was. Vooraan aan mijn hemd hangt de hoorn. Over mijn rechterschouder zie je een draagriem. Daaraan hing de radiopost. Een serieus bakske dat tamelijk wat woog. Achter mij bemerk je de antenne. Met dit vernuftig ding hadden wij van op de tarmac radioverbinding met de hoofdpost (als het werkte).
Men zou bijna durven denken dat het hier om dezelfde kameel gaat.De eerste foto met mijn broer Willy op de kameel werd waarschijnlijk genomen in 1957. Verder herkennen we hier nog Benny HUTS (vooraan bij de kameel) en achteraan uitertst links Pierre PHILIPS, Rene SCHEPERS (met het plakkertje boven zijn oog) en daartussen Hubert WILLEMS. Op de tweede foto zie je mijn neef Luc BUYSMANS met juf Rosa. Deze foto werd waarschijnlijk genomen in 1970. Tussen beide foto's zit dus ongeveer 13 jaar. Zou het beest op die 13 jaar zo sterk verouderd zijn? Aan de reclame te zien was ze ook van firma veranderd. Maar laten we serieus blijven. Wanneer we beide dieren goed bekijken moeten we vaststellen dat het wel om twee verschillende exemplaren gaat.
Een foto uit de jaren 50. De jongenschool op reis.Gans achteraan Richard CAYENBERGHS en Jean-Pierre NAGELS. De rij daarvoor vlnr: André VANDEPUT - Herman DEBROECK - Robert NIJS - Jean-Pierre VANDECAUTER - Willy KRISTENS en Guy VERBEYLEN(?). Midden TRUYENS(?) en Jean TRUYENS. Zittend vlnr:??? - Herman OLIVIERS - Robert HAUTEKEES - Francis GEVERS - Pierre VERLINDEN - Willy SCHEEPMANS en Eddy VERBERT.
Achiel LUCKERMANS, ook gekend als "Chille van 't knijnekot" was werkzaam bij de firma VANDEPUT en baatte, samen met zijn vrouw Martha ook een café uit. Van zolang ik Chille kende heb ik hem bij VANDEPUT weten werken. Voorzeker heeft hij voordien ook elders gewerkt. Na zijn pensioen hebben hij en Martha nog vele jaren het café open gehouden. Chille was ook muzikaal aangelegd en bespeelde in zijn jonge jaren het drumstel. Samen met een accordionist zorgde hij op de kermissen voor de ambiance. Van zoon Aciel heb ik enkele foto's ter beshikking gekregen welke ik graag aan u toon om zo de herinnering aan Chille levendig te houden.Een beeld uit lang vervlogen tijden. Achiel bij de juke-box.
De jaarlijkse souper. Hier herkennen we volgens de wijzers van de klok: Taas (van Jef van Paire) Mil PEETERS - Robert VAN ESCH - Willy SCHEEPMANS - Fons SCHEEPMANS - Louis HOLSBEEKS - Mil VERBIST - Louis PANS - Chille - Irma HOLSBEEKS - Georges LENAERTS - Richard STREICHER (verdoken zijn echtgenote Roza)Jules BEELEN en Jef PHILIPS
Met zijn moerder Louise - plechtige communie - als jonge knaap - huwelijk in 1948 - chauffeur bij Butjens - met vrachtwagen uit 1936 max 28 km/u - vervoer van ketel met diameter van 5m naar Frankrijk - in Athene in 1968 - in Oostenrijk
Mijn informatie over USG KUMTICH reikt maar tot in 1985. Daar ik reeds van in 1972 uit KUMTICH weg ben, en dus ook geen voeling met de club meer had, ben ik dus onwetend over de periode tussen 1985 en 2006 toen de eens zo roemruchte club ter ziele ging. Informatie uit die periode is altijd welkom en ik zal er zeker melding van maken. Hierbij nog een beeld van de meest tot de verbeelding sprekende voorzitter.Met dank aan Marie-Therese DELVAUX (Treis van Genke) voor het ter beschikking stellen van de mooie foto's.
In 1985 nam Guy PANS ontslag als voorzitter. Hij werd opgevolgd door Jos STOCKMANS onder wiens beleid werk werd gemaakte van het versterken van de terreinverlichting. Op sportief vlak werden voorzichtige stappen ondernomen doch zonder veel resultaat. Op de foto zien we de ploeg van het seizoen 1985-1986. Staande vlnr: W. DEGREEF (gast) A. ARNAUTS (secretaris) G. HACOUR - M. MORREN - E. NOE - J.ARNAUTS - H. OLEMANS - J. STOCKMANS (voorzitter) en R. VALLONS (kapitein). Zittend vlnr: P. HACOUR - R. MORREN - R. RONDAS - H. TREKELS - E. LALOUP - H. HACOUR en P. MOENS.
De ploeg van USG tijdens het sezoen 74/75. Ik weet niet wie van hen er het volgende jaar nog bij was doch dat seizoen (75/76)zakte de ploeg terug naar derde provinciale. Dit had voor gevolg dat het voltallige bestuur ontslag nam. Louis PANS werd erevoorzitter en zijn zoon Guy nam het roer over. André ARNAUTS werd secreatris. De foto toont ons de ploeg van het seizoen 74/75. Staande vlnr: Rik BROOS (trainer)CELIS, SCHEPERS, VERBELEN, DEVOS, NIJS, ROECKAERTS, en CELIS. Zittende vlnr: VERBELEN, LINTERMANS, ONRAEDT, VANDECAUTER, VANDEPLAS en CELIS.
Nadat de ploeg in 69/70 degradeerde van eerste naar tweede provinciale was het in 70/71 weer van dat en zakte men naar derde provinciale. In 72/73 kwam er een opflakkering en steeg men via de einronde terug naar tweede.Hierbij een foto van de ploeg uit 72/73. Vlnr: Edgard NIJS (afgevaardigde) VERHAEGEN (trainer)VAN RYMENANT, NIJS VERHAEGEN, ,DEVOS,ONRAEDT,SCHEPERS,POLLEUNIS,CELIS,VERBELEN T,NIJS E,ROECKAERTS, VERBELEN en LINTERMANS.
In het seizoen 66/67 speelde USG in eerste provinciale.Na een spannende strijd eindigde USG op de derde plaats. Een zware tegenslag was de beenbreuk van Frans SMETS. Met hem erbij was het niet ondenkbaar dat USG naar Bevordering zou gepromoveerd zijn. Het verblijf in eerste provinciale duurde tot het seizoen 69/70 toen de competitie afgesloten werd op de veertiende plaats en de ploeg degradeerde naar tweede provinciale. Op de Foto herkennen wij staande vlnr:Charles FONTEYNE, POLLEUNIS, MORIAU, Jef MATHEYS, WUITS, Emiel BROOS (trainer) en Jef SEMPELS (ploegafgevaardigde). Zittende vlnr: Felix VANDEPLAS?, Louis LINTERMANS,Marcel VANDEPLAS,Frans SMETS, Armand ROBBEETS en CELIS
Een beeld van op training in het seizoen 65/66. Vlnr: Emiel BROOS (trainer) Marcel LALOUP, Rene SCHEPERS, Willy NOE, helf verdokern Rene LUCKERMANS, Rene HOMBROUCKX,Jef DIELS, Maurice BRIERS,MORIAU, Louis SCHEPERS,Willy HENSKENS, Jean-Pierre SAVONET en Jef SEMPELS. Gehurkt vlnr; (?) François VANWEZER, Louis LINTERMANS, Romain PACOLET, Frans SMETS, André JONCKERS en Jef MATHYS.
In 1962 vierde voetbalclub USG KUMTICH haar 25 jarig bestaan. Dit ging gepaard met een ontvangst op het gemeentehuis een een stoet door het dorp. Hieronder enkele sfeerbeelden van deze viering.
Het moet in het jaar 1966 of 1967 geweest zijn. Zaterdagavond groot bal in de zaal bij Jomme VANDEPUT. Waarschijnlijk ging het om het bal van USG want alle tenoren van de club waren aanwezig. Zo jong als we nog waren konden we toen al wat pinten achterover kappen. Zondagvoormiddag moesten wij een match spelen en we kregen een ferme pandoering (5 - 1). Wij hadden een tamelijk goede ploeg en dit was ons nog nooit overkomen. Dinsdag zat er een uitnodigingskaart in de bus waarbij ik "verzocht werd om op woensdag om 20.00 uur aanwezig te zijn in het lokaal van USG KUMTICH teneinde er voor de groene tafel te verschijnen. Ik kon in de verste verte niet denken wat dat te betekenen had. Uit navraag bij de andere spelers bleek niemand een uitnodiging ontvangen te hebben. Ik dus op woensdagavond naar Genke (lokaal van USG). Op een bepaald moment werd ik naar achter geroepen. In de keuken zat het bestuur van USG. Voorzitter Louis PANS vroeg hoe het kwam dat wij vorige zondag zo zwaar verloren hadden. Hoe zou ik dat in Godsnaam geweten hebben. Wij gingen iedere zaterdag op de zwadder en daar kon het dus niet aan liggen. Ik had er dus geen aannemelijke uitleg voor. De heren van het bestuur waren er echter van overtuigd dat het aan de drank had gelegen en ik kreeg van PANS een serieuze uitbrander. Als kapitein van de ploeg was het volgens hem mijn plicht om erop toe te zien dat er niet te veel gedronken werd. Nu begreep ik ook waarom ik alleen een uitnodiging gekregen had. Ik was kapitein van de ploeg. Maar stel je voor zeg, ik kon zelf geen pint vol of leeg zien staan en ik zou mijn vrienden moeten berispen wanneer zij te veel dronken. Ik heb dat dan ook niet gedaan. Wij bleven op zaterdag pinten drinken en zo een zware nederlaag is ons nooit meer overkomen. Het zal dus wel een collectieve off-day geweest zijn. Daarmee ben ik de eerste, en mogelijks ook de enige, die als jeugdspeler van USG KUMTICH ooit voor "de groene tafel" is moeten verschijnen.
In 1962 werd bij USG KUMTICH gestart met een jeugdploeg. Gezien onze leeftijd van toen waren wij te oud voor miniem te zijn en te jong voor scholier. Dus werd het een kadettenploeg. Onze trainer was Remy NIJS (Remy van Bertha Boddel)Hij was echter een trainer zonder voetbalschoenen. Zelf had hij er geen en de club vond het waarschijnlijk weggegooid geld om hem een paar te kopen. Zo zijn we het jaar nadien in het dorp Driekoningen gaan zingen en met de opbrengst hebben wij onze trainer een paar voetbalschoenen gekocht. De man kreeg een krop in de keel toen hij zijn cadeau in ontvangst nam. Later, toen wij al een beetje konden "sjotten", werd hij opgevolgd door zijn zoon "Nolte". Van voetbalschoenen gesproken. Onze eerste schoenen mochten wij geen halen bij Genke. Daar stonden twee wasmanden vol met afgedankte schoenen. Ik met mijn toen al grote voeten (maat 44) viel netjes uit de boot voor een paar degelijke schoenen. Het enige paar dat mij pastte waren half hoge schoenen. Die kwamen tot boven mijn enkels. Ik heb er geen flauw idee van hoe oud die schoenen waren. Ik heb er trouwens niet lang mee gespeeld. Op een dag hing de lap van de rechterschoen eraan te bengelen. Ik terug naar Genke. Gelukkig vond ik er een paar van mijn maat. Dat waren schoenen met 16 tutsen (onder één schoen). De onderzijde was meer tuts dan lap. Maar klagen deden wij niet. Wij waren daarom veel te blij dat we konden "sjotten". Deze foto is één van de zeldzame foto's die er van de jeugdploegen van toen genomen is. We herkennen we staande van links naar rechts: SWILLEN Jean (afgevaardigde) CAES Jean-Pierre - HAUTEKEES Robert - SEMPELS Hubert - SCHEEPMANS Alfred - LAUWERS Danny - TAVERNIERS Jean-Pierre en zijn vader Marcel. Zittend: GEVERS Francis - NIJS Robert - CAES Charly - LUCKERMANS Achiel en SWILLEN Luc.
MIJN DORP
Het moet in het jaar 1966 of 1967 geweest zijn. Zaterdagavond groot bal in de zaal bij Jomme VANDEPUT. Waarschijnlijk ging het om het bal van USG want alle tenoren van de club waren aanwezig. Zo jong als we nog waren konden we toen al wat pinten achterover kappen. Zondagvoormiddag moesten wij een match spelen en we kregen een ferme pandoering (5 - 1). Wij hadden een tamelijk goede ploeg en dit was ons nog nooit overkomen. Dinsdag zat er een uitnodigingskaart in de bus waarbij ik "verzocht werd om op woensdag om 20.00 uur aanwezig te zijn in het lokaal van USG KUMTICH teneinde er voor de groene tafel te verschijnen. Ik kon in de verste verte niet denken wat dat te betekenen had. Uit navraag bij de andere spelers bleek niemand een uitnodiging ontvangen te hebben. Ik dus op woensdagavond naar Genke (lokaal van USG). Op een bepaald moment werd ik naar achter geroepen. In de keuken zat het bestuur van USG. Voorzitter Louis PANS vroeg hoe het kwam dat wij vorige zondag zo zwaar verloren hadden. Hoe zou ik dat in Godsnaam geweten hebben. Wij gingen iedere zaterdag op de zwadder en daar kon het dus niet aan liggen. Ik had er dus geen aannemelijke uitleg voor. De heren van het bestuur waren er echter van overtuigd dat het aan de drank had gelegen en ik kreeg van PANS een serieuze uitbrander. Als kapitein van de ploeg was het volgens hem mijn plicht om erop toe te zien dat er niet te veel gedronken werd. Nu begreep ik ook waarom ik alleen een uitnodiging gekregen had. Ik was kapitein van de ploeg. Maar stel je voor zeg, ik kon zelf geen pint vol of leeg zien staan en ik zou mijn vrienden moeten berispen wanneer zij te veel dronken. Ik heb dat dan ook niet gedaan. Wij bleven op zaterdag pinten drinken en zo een zware nederlaag is ons nooit meer overkomen. Het zal dus wel een collectieve off-day geweest zijn. Daarmee ben ik de eerste, en mogelijks ook de enige, die als jeugdspeler van USG KUMTICH ooit voor "de groene tafel" is moeten verschijnen.
