Alles draait hier rond sport...En Grant heeft gelijk, 's Morgens zien we vanuit ons raam honderden wielertoeristen....al van heel vroeg....
Op aanraden van Lieve gaan we mee met de fietstour van Justin (voor een vriendenprijs). Eerst rijden we zo'n 35 km de stad uit naar de Swann Valley. Dan even helpen om de mountainbikes te installeren, helm op , voorraad water mee.... even proberen.... en dan start ..... richting eerste stop..... koffie...... We zijn met 6. De andere 2 koppels hebben weer een heel eigen geschiedenis. Veel meer dan bij ons waar alles er veel traditioneler aan toe gaat. Het Indisch uitziend koppel stellen zich voor als Nash and Rachel. Als je vader van Mozambique afkomstig is, en je moeder van Indië....en je daarbij naar Melbourne uitgeweken ben, om daarna uiteindelijk te kiezen voor het zonnige Brisbane, dan bekijk je de wereld , wel een beetje anders dan dat je in een klein dorpje woont 20km van Apen, en soms wel eens denkt dat je huisje en tuintje het middelpunt vd wereld is. Het is goed te reizen. Hier vinden ze reizen allemaal wel verrijkend. Justin zou, moest hij kunnen zelfs al zijn centen uitgeven aan reizen.....
Dus, samen op weg naar een vrij aambachtelijk oliebedrijfje. De eigenaar is een Italiaan. Volgens Justin hebben de Italianen een heel grote invloed in Perth gehad, zowel in de manier van huizenbouw, van kledij, van keuken.... kortom, de hele levensstijl.
De olie en de olijven zijn heel lekker. Vooral die die een beetje naar peper smaken. Het is de kunst ze op het juiste moment te plukken, zij ze nog te groen, dan zijn ze te peperachtig, zijn ze te rijp bevatten ze te veel zuur.
Er stonden hier ook wat wijnstokken voor eigen gebruik. De omstandigheden zijn hier praktisch helemaal dezelfde als in Frankrijk. Frankrijk is ook hun grote voorbeeld....
's Middags eten we op de Lamont winery, buiten.... tussen de bomen. Tapa's... maar wel ongelooflijk lekker..... groene asperges met een honingsausje en wat gesnipperde parmesan, , gefrituurde inktvis, frittata (precies tortilla, maar met maïs) met tapenade, een frisse sla met wat zachte scherpe kaas, kippereepjes met niet te onderscheppen vinaigretachtige saus, worstjes in bladerdeeg met een rode tomatensaus, chorizo, wedges, de typische gefrituurde aardappeltjes met een zoetzure saus, geroosterde reepjes brood met avocado-sla en een groene erwtjespasta..... en de heel lekkere witte en rode wijn. Als nagerecht kaas (Australische brie en blauwgeaderde met dadelpasta)
Dan terug de auto in en veilig op weg naar 2 wineries , waar vooral de Verdello een specialiteit is. Tot slot nog het chocoladefabriekje van Margaret River.....
Terug in het hotel...moe.... en in slaap gevallen, allebei.....
Lieve en Grant komen ons halen voor ontbijt. Maar eerst even wandelen in Kings Park. Mooi.... met verschillende prachtige zichten op de Swann River. De Schelde is er niets tegen..... hier is het zalig om een watersport te doen.Dan
ontbijten buiten aan Matilda Bay, met zicht op het water.
Onze private tour gaat nu naar het badstadje Fremantle, waar nog veel authentieke gebouwen staan....
Terug naar de stad waar we samen nog even slenteren en er een smoothy (mango en banaan) geproefd hebben, in de vrij traditionele koffieshop "Forum"....
Lieve en Grant komen ons terug ophalen voor dinner. Gelukkig is de stemming goed afgelopen voor Labor, een nieuwe prime minister, Grant ziet deze zeker zitten..... Hij heeft zijn smile meegebracht; en ook de wijn, we gaan BYO (Bring Your Own wine) eten!
We rijden een tijdje noordwaarts langs de Indische Oceaan. Hier komt vaak een verfrissende zeebries het land binnen (doctor Fremantle genoemd, vanwege zijn goede eigenschappen). We volgen de sunset... boven de zee. In het oosten kun je dat dus niet zien, hier komt de zon op boven de zee.... nooit over nagedacht. Heel speciaal is ook dat het hier hel vlug gebeurt, de zon zakt weg in slechts enkele minuten .....
Laatste halte. Via Ayers Rock naar Perth. In Ayers Rock krijg ik voor de 3de keer bomonderzoek. Zie ik er dan toch zo verdacht uit.
Lieve staat al te wachten met een voorraad water op de luchthaven. Het is hier 36°C. Gelukkig geen fruit meer mee, want een speciale hond snuffelt daar naar lekkere beetjes.... Even rondkuieren in de stad. Een leuke stad. Het is vrijdagavond en uitgangsavond.... de coctailjurken zijn bovengekomen. Het Belgisch café "Westende" zit tjokvol.... en het is er erg lawaaierig. Juist zoals in Sydney.... We gaan eten bij de Chinees op de pier van de Swanrivier.... hier echt wel heel breed.
Uitstap naar Green eiland en naar het rif. Wat een commercieel gedoe.... je moest je portemonnaie echt dichtknijpen..... De uitstap was sowieso al duur.... als je dan nog wil duiken, met de helicopter vliegen, aan parasailing doen, een foto kopen, met je korting de souvenirshop bespringen, met een modern soort duikpak de vissen bekijken, met een soort scootertje in de diepe zee gaan rondrijden..... enfin, dat hebben we niet gedaan. We hebben wel rongewandeld op Green Eiland. Het is een rifeiland, als enige daar begroeid met regenwoud. En ook dingen die inbegrepen waren, in een boot rondvaren, waar een kijkplatform onder het wateroppervlak is aangebouwd en ook een soort van vaste kijkruimte die je kan ingaan. Je ziet echt wel koralen, maar dan vrij egaal van kleur door het dikke glas, beter zijn toch wel de mooie grote vissen.....
Het hotel valt echt mee. Het is fijn eens zelf voor je ontbijt te zorgen. Je mist gewoon "kaas", met de vijgengelei, heel lekker. De tamarello is wel wat bitter, ik denk dat de smaak wel wat moet wennen. De mango's blijven smaken.....
Vandaag daguitstap naar Kuranda met een historisch treintje. Eén van de mooiste treinreizen die je kunt maken. De stoomtrein uit 1888, met originele houten wagens, rijdt door het regenwoud, door 15 met de hand gegraven tunnels, en over 40 bruggen. Schitterende zichten. Het bergdorp ligt midden in het oerwoud. Een attractie daar, was de verzameling vleermuizen, vliegende honden. Het is eigenlijk een rehabilitatiecentrum. Na een tijdje moeten ze weer de natuur in. Ze leven van fruit.
We keren terug met de skyway, een kabelbaan, de langste vd wereld, over het regenwoud. In de bakjes kun je met 6 zitten. De raampjes staan open en je voelt een hevige wind blazen... niets voor mij..... geef mij maar het treintje, het heeft ook zoveel meer charme. Toch zie je de toeristen heel weinig aandacht geven aan bv het schitterende stationnetje.... vlug naar het obligate winkeltje of alweer een ijs......
's Avonds gaan we eten op de heel moderne pier bij Tha fisch, "tha" is slang voor "the". We kiezen voor krab. Knapperige zachte mud crab, chili blue swimmet crab, en sand crab.... die eerste kon je helemaal opeten.....mmm.....
Lang geslapen. Gewandeld, 2 historische wandelingen, de esplanade-wandeling en de stad zelf..... Wij zijn zeker uitzonderingen die deze wandelingen doen... zelden zie je iemand de oude gebouwen echt bekijken.... de souvenirshops dus te meer.
Gegeten in de foodcourt van de night-market (open van 16 tot 23u.) naast de deur.... Chinees......je hebt borden met verschillende maten.... je vult ze gewoon..... verschrikkelijk druk daar... Lekker? We hebben nog de juiste manier niet te pakken. Beter is een paar keer een bord te vullen, en dan te delen. Je krijgt dan niet zo'n mengelmoes en je ogen kunnen dan niet groter dan je mond zijn!!!!
Om 4.30u op. Vliegtuig richting Cairns stijgt op om 7u. Wat zeg ik, om 13 u., 6u. vertraging door computer-defect. Maar niet getreurd, we worden naar "ons" resort gestuurd, voor ontbijt, morning-tea en lunch.... op het vliegtuig zelf worden we extra verwend, het eerste alcoholdrankje is gratis en we krijgen ook een dessert, een ijsje.... en ze blijven zich verontschuldigen....
Het regent als we er aankomen. Met de shuttle (meer een racewagen) naar "Il Pallazzo", een boutique hotel. Eigenlijk zijn het appartementjes, self-contained. Het heeft een zeer goede ligging, midden in de stad, en op 300 meter vd zee.
Nog even wandelen, en ongelooflijk, wat een drukte. Het is nu zelfs geen hoogseizoen meer....??? Zou de winter dan hoogseizoen zijn? Veel restaurants, vooral veel seafood, winkels, met toeristenspullen en veel infokantoeren die allemaal touren verkopen. Ook ieder hotel verkoopt die. En allemaal voor dezelfde prijs. Het zijn er zoveel dat het heel moelijk kiezen wordt. En om bv. het reef te zien moet je wel een tour boeken....Freddy mist wel AATKING... want van deze maatschappij is er niets te vinden.... Cairns is een mooie badstad, met een multiculturele bevolking, veel Italianen, en veel Japanezen. Die zijn naar hier gekomen om in de suikernijverheid te werken. Er is een mooi casino, een esplanade, een aanlegplaats voor cruiseschepen....
Heel ander klasse dan Darwin, alles voelt anders.... het weer zeker, het is warm, maar veel aangenamer. Er is wel wat wind, want er zou buiten de kust een cycloon woeden... Alhoewel, op het weerbericht zeggen ze dat voral het Z.O. er last zou van hebben. Raar, zelfs met wat regen en wind blijft het zalig weer!
Nog wat boodschappen gedaan bij Coles, o.a. voor morgenochtend. Ook tamarillo's gekocht. Ben benieuwd. Dat was de verkoopster ook. Nog nooit gezien!!!!
Mooi hotel. Normaal gratis internet op de kamer, maar het gaat niet, geen verbinding....'s avond is het pas gemaakt. Heel lekkere pancakes bij het ontbijt....
Met de shuttlebus vd luchthaven naar de stad, is duur en niet echt flexibel....
We hebben een tour geboekt om de stad en omgeving te verkennen. De gidse, Helen slooft zich uit om interessante dingen te vertellen.... maar de toehoorders blijven laks en willen de bus bijna niet uit.... weer de warmte? Het begint ook nog wat te regenen.....Toch loonde het de moeite.
De speciale plaatsjes in het park zien kost maar enkele uren. Mooie watervallen met meertjes waar je in mag zwemmen, en een stop om termietenheuvels te gaan bekijken. Er is er 1 van 6 meter. Er zijn er ook die lijken op grafstenen, zo plat en glad, en zo staan ze ook verspreid over het gras. Heel vreemd.....
Moe van de warmte terug naar Darwin, in de regen!
We slapen in het Darwin Airport Resort, op 350 m vd luchthaven. Nog heel lekker gegeten, ze hebben hier een heel goede kok.
Verhuis vandaag. Na de regen van gisteren is de zon er van 's morgens vroeg. Het wordt een snikhete dag. We zien af om naar Katerine te gaan na gelezen te hebben dat je om de Katerine Gorge te zien, je een cruise moet doen. Dat zal niet echt lukken, en we kiezen voor de makkelijkste oplossing. We gaan even rondneuzen in Pine Creek, een oud goudstadje. Bloedheet, het museumpje heeft geen airco..... het lijkt echt een verzameling van oude spullen. Het weer zal er wel voor iets tussen zitten. We ontdekken wel een baobab...
Nog geen hotel in Lichfield. Gelukkig helpt de bezwete man vh infokantoortje ons vooruit.... de Best Western Batchelor is OK, maar ook niets meer. Het ziet er allemaal een beetje uitgeleefd uit. Er zijn maar 2 kamertjes bezet. Hier heb je ook die bistro waar ik mijn research deed..... Het restaurant is gelukkig open....
Toch kunnen we met onze gewone auto alles bezoeken wat we willen.... de 2 culturele centra, waar je veel over de originele bevolking kunt leren. Ze hadden er ook een baby- wallibi'tje van 24 maanden. Echt nog heel klein. Zijn moeder is gestorven.... Arie gaat als hij groot genoeg is naar een rehabilisatie centrum in Darwin, om over bv de gevaren te leren, KROKO'S, de kangoeroe's zijn een geliefde prooi. we hebben er ook een film gezien over het leven ve gezin kookaburra's (een soort ijsvogels) doorheen de harde seizoenen hier.
Dan nog op zoek naar 2 sites met rotstekeningen.... Onderweg nog een lifter meegenomen. Hij wou naar de Jim Jim Falls, en die weg is eigenlijk niet open. Rare kerel, is al 10 jaar aan het reizen...;heeft alleen een tentje en een kapot zakje mee! Hij komt uit de buurt van Parijs. Hij blijft met ons meegaan, en gaat tenslotte ook mee naar Cooinda.... om er te kamperen..... 's avonds gaat Freddy een pintje drinken, en ziet hem terug..... hij spreekt stil als hij vertelt van de zo dichte uraniummijn.... hij gaat nog een tijdje reizen.... en wil dan naar Frans-Calledonië om er money te gaan maken.... hij wil er een toeristische boot uitbaten.
Ondertussen is het verschrikkelijk gaan regenen, wel een half uur aan een stuk...wat nu met dat tentje?
Zalig hier, het ziet eruit als een oase, met kleine paviljoentjes, met telkens 4 verblijven. We blijven 3 nachten hier. Zalig.....
Vanmorgen was gedaan, alles direct droog! Eigenaardig met zoveel vocht in de lucht. Genieten vd watervogels die in het domein rondwandelen. En dan Yellow Water.....'s Avonds bistro-eten buiten, onder de ventilatoren, het restaurant is gesloten, wegens laagseizoen. Veel wegen zijn nu ook al afgesloten door de grote regenval.....
Via de Arnhem Highway naar Kakadu National Park, Cooinda Resort. We rijden langs het Visitor Centre vd Wetlands. staat boven de heuvel, en zonder het te beseffen kijken we neer op de streek die in het regenseizoen (pre-monsoon, okt-nov-dec en monsoon , jan-febr-maart) helemaal overspoeld wordt. Die eerste 3 maanden bouwt het regenseizoen zich op, met bijna dagelijkse avondlijke regenbuien, samengaand met donder en bliksem, en temperaturen tussen 30 en 40°. In januari blijft het zelfs regenen.... De temperatuur voelt aan als in een tropische serre. Ze hebben dus ook een droog seizoen, zonder regen, minder warm. Dan komen de toeristen....
Even langs Jabiru, hoe het er allemaal uitziet kan ik moeilijk beschrijven, het is nog geen dorp. Brede wegen, elektriciteitspalen, en hier en daar een laag gebouw: een winkel, politiekantoor, post, een camping, en een groot hotel in de vorm ve krokodil. Dat kun je op het eerste zicht niet zien, maar op een luchtfoto wordt alles duidelijk. Het hotel is vd Holiday Inn-keten, maar wel in bezit van de Aboriginals.... Zelfde geldt ook voor het Cooinda Resort. Eigenlijk is er weinig andere keuze in het park 20000 km2 groot.
Dan nog 50 km verder.... niets anders dan bossen.... Gagudju Cooinda Resort baat ook Yellow Water uit, een stuk van de Jim Jim Creek, met een boot kun je er een tocht maken, je vaart ook een stuk van de South Alligator River op. Het is de belevenis van je leven, een halfbloed gidst, je ziet er honderden vogels, ook reuze watervogels, en wel 50 krokodillen tot wel 4,5 m lang (zoutwaterkrokodillen). Terwijl ik dit aan het typen ben, komt een Aboriginal me vragen of ik een research aan het doen ben, ik denk uit belangstelling, doe mijn verhaal, en wat volgt, ik ga de "Officiel" halen, want durf geen research te doe! En inderdaad, de baas van de "bistro" is een grootgebouwde bewaker.. Maar afwachten wat er gebeurt.....
straks hebben we nog goedkope logies.
Toch raar, die krokodillen in de vrije natuur...... we gaan toch beter niet te veel op ons eentje wandelen.....
