Mijn meer dan 50 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik meedelen en zelf nog bijleren. Doch de wereld is groter dan de tuin. Daar is eveneens veel te zien en te beleven.
28-01-2015
NAAR WLEN IN SILEZIË
NAAR WLEN IN SILEZIË
Vanmiddag (12/8) vertrekken we naar het Pension Lenno van Luc Vanhauwaert op het berggehucht Lenno te Wlen in het vroegere Duitse Silezië. (+/- 500km rijden).
Ik raad aan op Google bij zoeken in te vullen: Luc Vanhauwaert Lenno en een massa foto’s en info komt tevoorschijn.
In de voormiddag bezoeken we nog een tentoonstelling van Poolse symbolisten en doen wat inkopen.
Het is wat aanschuiven in Krakow voor we op de snelweg geraken. Voor het avondeten stoppen we bij een grill restaurant: kip met een stevige sla.
Ik herkende het niet meer bij Luc, alhoewel we ter plaatse stonden. Na een seintje kwam hij ons verwelkomen en de kamers toewijzen.
Nog gezellig op het terras gezeten en de wodka’s geproefd.
13/8. Was vroeg wakker. De omgeving gaan verkennen tot aan de middeleeuwse burcht die voornamelijk bestaat uit een ronde toren die men nu aan het restaureren is met geld van Europa. De arbeiders waren al aan het werk.
Om 9u wandelen we een eerste keer naar het zeer rijkelijke ontbijt in het kasteel. Elke morgen zal Bernadette ons daarenboven verwennen met telkens een ander gebak.
Daarna geeft Luc een rondleiding. We zien nog het andere, half gerestaureerde gedeelte van het kasteel.
Luc Vanhauwaert kocht in 2000 dit domein. De Duitse eigenaars waren kort na de oorlog van de ene dag op de andere verdreven met achterlating van zo goed als alles. Dit was het geval met meerdere miljoenen Duitsers.
Hij had Aleide en mij in 2002 uitgenodigd om de rassen in zijn grote boomgaard te determineren. Toen reden we tot Dresden waar we overnachten in de Cityherberge. Onze eerste kennismaking met het heropgebouwde, rijkelijke, oude stadsgedeelte. Ik kocht het boek Alte Obstsorten, maar bij Luc kon ik nauwelijks een of twee rassen determineren. Daarna is het Duitse Pomologen Verein bij hem geweest. Over een ras waren ze bepaald enthousiast en namen veel enten. Nu zijn enkel de Oogstappelen, Transparente Blanche of in het Duits de Klarapfel, rijp. Ik tel een vijftal bomen van dit ras. Er zijn kleine, individuele verschillen.
Het kasteel is een sober gebouw in neo-classistische stijl. In U-vorm aan de voorkant tegen de straat en tegenover het kasteel staan reusachtige hoevegebouwen. Een tussengelegen woongedeelte tegenover het kasteel is prachtig gerestaureerd. In het midden ligt een groot rechthoekig plein. Het gebouw waarin we logeren staat er apart van en was ooit een tuin-landbouwschool.
Luc heeft de vroegere, grote moestuin heraangelegd en er ook een serre neergepoot. Aldus heeft hij zijn eigen groenten. Een gedeelte wordt ook verkocht.
We zouden daarna naar het lager gelegen Wlen wandelen. Ik ging alvast voorop op het weggetje naast de boomgaard. Ik zie de imposante rij van een twintigtal bijenkasten staan. In het struikgewas aan de andere kant groeien in het wild meerdere pruimen, kwetsen; doch die zijn nog niet rijp. Het is een heel eind dalen naar het dorp. De anderen zie ik niet terug, want die hebben de andere kant genomen. Door het dorp gewandeld en een wat andere terugweg gezocht. Aan een overweg van de spoorlijn bemerk ik de groene en gele tekens van de uitgestippelde wandelingen. Op mijn ochtendverkenning had ik die ook opgemerkt bij de burcht. Dus een makkie om de terugweg te vinden. De groene merktekens leiden pal naar omhoog. Het werd klimmen. Een gepaste stok hielp mij daarbij, want het was soms wel vrij steil. Tenslotte kom je uit bij de burcht. Als ik op het paadje kom dat naar de straat loopt kom ik een jonge Pool per fiets tegen. We hadden elkaar in het dorp gezien. Hij was verwonderd mij daar plots terug te zien. We hielden een lange babbel in het Engels. Per fiets verkende hij historische plaatsen.
’s Avonds rijden we voor het avondeten een 20 tal km naar de mooie stad Jelenia Gora. In de straten rond de marktplaats loop je onder barokke arcaden. Alles is kleurig geschilderd, vooral in oker en geel, maar er zijn ook roodachtige en blauwachtige tinten.