Wenen  (22-27 mei)

Senioren Zoersel

Terwijl het buiten regent begin ik aan het verslag over onze Wenenreis. We hebben fantastisch weer gehad, meestal zonnig en tot 25°. Een paar nachten regende het. Enkel bij het uitstappen voor het bezoek aan de oude Benedictijnerabdij Heiligenkreuz was er een laatste restje motregen. De tweede maal was het ’s morgens al opgehouden.

Net de weersvoorspelling voor Wenen bekeken: alle dagen regen, doch niet in zo’n grote hoeveelheid als bij ons en een temperatuur een stuk boven de 20°. Vergelijk bij ons: om 15u 14,5° (weerstation Zoersel en op mijn thermometer), neerslag 24,8 liter, bij mij 31l.

We reisden met de Scheldevallei van Oudenaarde en hadden een fenomenale gids: Rudy Vandeputte, classicus en kunstgeschiedenis en daarbij nog criminologie. Daarbij beschikt hij tevens over de gave van het woord en een duidelijke dictie, plus 35 jaar ervaring Wenen!

Zo. 22 mei, vertrek om 5u, 1100 km en om 20u aankomst in hotel Wiental te Pressbaum, een 20tal km voor Wenen, midden het Wienerwald.

2^de dag. Ma. 23/5 om 8u15 vertrek naar Wenen.

Het stuk autoweg gaat vlot. In Wenen is het vanzelfsprekend steeds aanschuiven, doch het gaat vooruit. We zullen steeds vlug uitstappen aan de opera. We wandelen voorbij de Albertinabibliotheek en de Augustijnerkerk, waar een dienst bezig is en wij niet binnenkunnen, tot de monumentale ingang van de Hofburg, het paleizencomplex van de Habsburgers. Deze stam kwam al aan de macht in 1273 en ging door tot 1918, wanneer de laatste machthebber moest verzaken aan de troon en de republiek werd uitgeroepen.

Onze gewesten kwamen onder de Habsburgers toen Maria van Bourgondië huwde met Maximiliaan van Oostenrijk (1477). Haar kleinzoon zal de wereldheerser Karel V worden.

Ons eerste bezoek in de Hofburg gaat naar het Sisimuseum en aansluitend de keizerlijke vertrekken. Bij het buitenkomen vangen we om de hoek een blik op van de Spaanse ruiterschool met de beroemde Lipizzanerpaarden. Die worden pas wit op 8 jarige leeftijd, voordien zijn ze zwart of bruin. Aan de overkant van het voorplein, dat ontoegankelijk is, zie je de kop van een paard in een stal. We wandelen terug de Hofburg binnen, steken het plein waar we al waren over en komen op een volgend plein met weer machtige gebouwen. We zien het paleis dat nu betrokken wordt door de president. De volgende wordt nu verkozen. Wordt het de extreem rechtse Hofer of toch de linkse Van der Bellen? Het zal de laatste worden met 30 000 stemmen overschot: 50,3%. De grote steden stemmen links, het platteland rechts. Er volgen nog pleinen en gebouwen. We gaan in de buurt dineren.

Daarna wandelen we verder. Weer pleinen en prachtige gebouwen. Links van ons hebben we in de verte al een blik op de torens van het stadhuis van Wenen.

We komen aan het grootse standbeeld van Maria Theresia met het Natuurhistorisch museum aan de rechterkant en het Kunsthistorisch museum aan de linkerkant, gezien vanop de grote Ringstraat. Dit museum bevat o.a. de grootste collectie  Breughels ter wereld.

We wandelen in de voetgangerszone en zien in de voorname straat Graben de mooie pestzuil (1693); na een belofte bij de beeindiging van de grtote pestepidemie van 1679, waarbij ¼ van de bevolking omkwam. Bij de verdere wandeling is het even schrikken als een medereizigster struikelt met een bloedende neus als gevolg. Verder gelukkig niets ergs. “Dat lapt zichzelf” zou mijn vader gezegd hebben. Mijn vrouw Aleide had minder geluk op de Seniorenreis van 3 jaar terug in zuid Tirol in Italië, een beentje gebroken in de knie. Met de ambulence terug.

We nemen een kijkje in de St. Peterskerk, een van de drieentwintig districtkerken, luisterrijke, barokke parochiekerken van Wenen.

Het voornaamste bezoek is echter dit aan de machtige kathedraal, de Stephansdom met 137 m hoge toren, meesterwerk van de gotiek, voltooid in 1433. Knap interieur. We bewonderen de door de guitige beeldhouwer Pilgram geschapen predikstoel. Hij beeldt zijn opdrachtgevers uit als kikkers, die de leuning opklauteren en zelf steekt hij zijn kop door een deurtje onderaan.

We wandelen terug door de zeer druk bezochte Graben. In de kerk van de Kapucijnen bezoeken we de Kapuzinergruft, de keizerlijke grafkelder van 12 keizers en 18 keizerinnen, waaronder  Elisabeth (Sisi), echtgenote van keizer Franz Joseph I.  Er zijn eenvoudige en ook zeer pompeuze grafmonumenten.

Bij het oude café Mozart is er nog tijd om iets te drinken of voor een Sachertorte, het beroemde chocoladegebak met abrikozenvulling van de 16 jarige Sacher. De Sachergebouwen liggen net achter de hoek. De familie Sacher heeft meer dan een cent verdiend met die taart.

FOTO’S

Inkom Hofburg

Bekroning van de keizerlijke vleugel

Nu Paleis van de Oostenrijkse president

De groep achter het standbeeld van Maria Theresia

Haar lijfarts, de Nederlander Gerard van Swieten hervormde de medische afdeling van de Weense universiteit.

Maria Theresia, moeder van 16 kinderen

De nieuwe Hofburg

Pestzuil op de Graben, drukke voetgangersweg

St. Peter, een van de 23 barokke parochiekerken