ELZAS met Davidsfonds Zoersel

14  - 18 september 2016

Vertrek om 6u. Na de koffiestop geeft gids Paul Koop een inleiding op de reis. Hij boeit mij vooral als hij de bezoeken schetst in een historische context. Na een tijdje ontdekte ik dat ik met hem al mee geweest was. Zie de reportage Gorinchem – Woudrichem. Blog 02/07.

We verlaten de autoweg bij Obernai en rijden omhoog naar de abdij Mont St Odile, een druk bezocht bedevaartsoord in de Vogezen. We bemerken een Belgische, parlementaire auto.     Odilia, hertogsdochter  werd blind geboren (+/- 660) en door haar familie verstoten, en ondergebracht bij een familie op het platteland. Toen zij 12 jaar was, werd zij naar een klooster gebracht. Daar kreeg zij het zicht terug bij haar doopsel door de H. Erhard van Regensburg. Zij keerde terug naar haar ouders en kreeg de beschikking over een heuvel bij Barr, de latere Odilienberg. Daar stichtte zij een klooster en werd abdis.Zij is de patroonheilige van de Elzas.

Vanop het tuin-plein naast de kerk is er vanop 763m een mooi, panoramisch zicht op de omgeving.

Bij Colmar, op een rond punt, zien we een eerste maal een serieuze kopie van het vrijheidsbeeld van New York, een creatie van de Colmaarse kunstenaar Auguste Bartholdi.

Te Munster vallen de restant-fabrieken van de vroegere textielnijverheid op en een ooievaarsnest op de kerk. Daarna gaat het naar het hotel Porte de Vosges te Muhlbach-sur-Munster.

Op dag twee rijden we een heel stuk terug naar Straatsburg voor een bezoek aan het Europa parlement. Vanuit de hoogte volgen we een tijdje de aanbreng van enkele parlementairen. Een van hen was Marianne Thijssen. Zij hebben 10 minuten voor hun uiteenzetting. Het ging om serieuze problemen overal in de wereld, dus niet beperkt tot Europa. Buiten de sprekers is er bijna geen kat. Bij de interessante uiteenzetting achteraf in een zaaltje door iemand van de voorlichting (jaarlijks ontvangt men 600.000 man) krijgen we de verklaring. De parlementairen zijn wel bij de debatten en stemmingen. Meestal vergadert men in Brussel, doch eenmaal per maand of is het om de 3 weken? met gans de santeboetiek naar hier. Historische afspraken.

We krijgen er ook nog een goede lunch.

Mijn appreciatie voor Europa is duidelijk gegroeid.

In de namiddag bezoeken we Straatsburg en vooral het drukke, schilderachtige oude hart, Petite France, Unesco werelderfgoed met zijn oude vakwerkhuizen. Vandaar naar de kathedraal Notre Dame. De gids wijst ons op enkele bijzonderheden van het beeldhouwwerk in de drie portalen.

Zelf ben ik gebrand om het astronomisch uurwerk, vooraan in een zijbeuk terug te zien. In de karnavaltijd van het jaar 1956 stonden we er met onze groep Leuvense studenten op studiereis.

We waren op de universiteit ontvangen met achteraf een stevige drink van Elzasserwijntjes en net om 12 uur aanwezig om alles in beweging te zien komen. De 12 apostelen bogen naar ons toe. We waren vurige supporters. Als ik er aan denk heb ik er nog deugd van.

Vrijdag,16/9. Het regent. We rijden naar naar de burcht Haut-Koenigsbourg op een Vogezenkam. Ontstond in de jaren 1100. Door de vrede van Munster in 1648 kwam de Elzas, en dus ook de burcht bij Frankrijk. Na de Frans - Duitse oorlog werd Elzas-Lotharingen in 1871 opnieuw Duits en na de Grote Oorlog weer Frans. Een boeiend bezoek en vergezichten op de Rijnvallei. De regen is opgehouden.

Daarna rijden we op de ‘Route du vin d’Alsace’, omgeven door wijngaarden. In Ribeauville hebben we onze lunch en wandeling door het stadje met zijn oude vakwerkhuizen. Een paar keer zie ik aanbod van biowijnen. Bij het daaropvolgend bezoek aan het nog toeristischer Riquewihr is dit niet het geval.

We genieten nog van een Elzasserwijntje. De Riesling smaakte, of was het toch een Gewürstraminer?

Dag vier: genoten van de wandeling door de goed bewaarde, oude binnenstad van Colmar.

Rond het terras, waar we de lunch hadden, vatten Franse Gaia-mensen post met antivlees slogans. De politie keek toe en wij ook. We hadden nog tijd voor een vrije wandeling en bezoek aan de kerk. We passeren de woning, nu museum van Auguste Bartholdi, de schepper van het Vrijheidsbeeld van New York (1870). Het grote standbeeld van New york, een gift van Frankrijk n.a.v. 100 jaar onafhankelijkheid (1876), staat op een staalconstructie van Gustave Eifel .

Op de terugweg bezoeken we Eguisheim, wieg van de Elzasserwijnen, via de Romeinen. Weer een van die schilderachtige wijndorpen met een paar grand crus.

We kijken al uit naar het bezoek aan wijnboer Joseph Schaffar te Wintzenheim. In de voorbije dagen, bij het voorbijrijden hadden we al een paar keer zijn wijngaarden opgemerkt.

De bestellingen worden ’s avonds nog gebracht en gaan direct,  op naam, in de bus.

Dag 5, zo. 18/9  Terugweg.

Normaal zouden we Nancy met zijn indrukwekkend plein bezoeken, doch het regent.

We rijden door tot Metz. Een gelegenheid om de machtige kathedraal terug te zien. De regen houdt op. Eerst een lunchplek zoeken en daarna het gezamelijk bezoek aan de kathedraal. Voor mij een orgelpunt–slot van deze reis, georganizeerd door Walter Vereycken.

FOTO’S

Ingang abdij

Ligging

Europa Parlement Strasbourg

Vlaggen

Binnenzicht

Groep

Petit France , oude hart van Strasbourg

Idem

Idem