|
Snelweg naar Compostela
De Standaard Weekblad 1/4
Ik lees: 2016 opnieuw een recordjaar 277.913 mensen in Santiago de Compostela.
Ter vergelijking in 1978 waren het er 13. Ik wist niet dat we zo doorwogen, want 8 personen waren van ons gezin!
Ik herinner mij dat Santiago allerminst verlaten was.
Voordien hadden we al een en ander beleefd. In Lourdes moesten we aan de grot water gaan ophalen voor de tantes in Uitkerke-Blankenberge. Het was er druk. Daar ik geen plaats vond om met auto en campingcar te parkeren bleef ik rondrijden terwijl men het water ging halen.
Wat een verschil met 4 jaar voordien , 1974, het jaar van de grote oliecrisis. Toen ben ik niet gestopt op de Pereferiek van Parijs (mits wat berekening).
We vertrokken in Zoersel om half 7 en om 11u10 stonden we aan de kathedraal van Chartres (80 km voorbij Parijs).
In Lourdes was er bij wijze van spreken geen kat, plaats zat om dicht te parkeren en hoogstes 20 personen aan de grot.
Bij het doorrijden van de Spaanse Pyreneën, op weg naar Jaca, stond dezelfde kersenboom, weer met rijpe vruchten. De afgrond arachter was opgevuld. In 1974 stond die beslist nog gevaarlijk. Maar ik was toen nog jong en kon goed klimmen.
De prachtigste stop was de Picos de Europa. Met de teleferiek kon je tot op 2000 m. Er hing wat druilregen en praktisch iedereen daalde onmiddellijk weer af. Wij niet. In de mist trok een mooie bloem onze aandacht en wij trokken verder omhoog.
Toen heb ik een onbeschrijfelijk moment meegemaakt: plots stonden we in het stralende zonlicht boven de wolken en in de schitterende sneeuw.
We zagen iets verder een hol. Van een beer? Ik was er niet helemaal gerust in.
We kampeerden toen vrij in openlucht in de natuur. Op de hoogte voor Compostela was er veel begroeiïng met veel paadjes. Toen we ’s morgens nog te slapen lagen was er al heel vroeg veel verkeer op die paadjes.
|
