Colapuy

De Colapuy werd aangeraden voor een biotuin

Ik ben niet akkoord.

De Colapuy heb ik leren kennen in de Verger Conservatoire te Villeneuve d”Ascq (Lille) in 1987 op de eerste Open deur daar. Wellicht was het toen al nov. Twee rassen vielen op, de gele Cabarette (President Van Dievoet) en de rode Colapuy. Van de President Van Dievoet (Cabarette in Frankrijk) heb ik veel meer plezier: lekkere, lange bewaarappel en eveneens minder ziektegevoelig. De Colapuy daarentegen  heeft slechts om de twee jaar vruchten. Een perfect buurtjaargevoelig ras.             

 De vruchten op de foto zijn veel te weinig gekleurd. Hoe is zoveel schaduw mogelijk?                                                   Het ras  staat bij mij op MM106 en is wellicht de zwakste groeier van allemaal. Alle vruchten zijn wel dieprood gekleurd. De smaak vind ik maar matig: vast, vrij zuur en minder sappig.                                                                                    Er zijn er tientallen betere. Een ras dat bij mij danig meevalt is bv de resistente Ecolette, voor de helft Elstar. Op mijn blog fruit2 kwam die meermalen aan bod.  Vul bij zoeken in Ecolette .