de zon schuift schuchter zenithwaarts

bevrijd van woele winterzorgen

boven de lenterige morgen

vanachter buien, kil en maarts

ze warmt de Haspengouwse löss

van de ontvroren landerijen

waarin de aardbei mag gedijen

en ’t fruit straks rijpt, rond en pompeus

nu deze winter is verteerd

en sappen stilaan kruinwaarts stijgen

vullen bloesems spoedig de twijgen

waarlangs de eerste zwaluw scheert