Ik ben gabi
Ik ben een vrouw en woon in Putte-Grasheide (België) en mijn beroep is Gepensioneerde bankbediende.
Ik ben geboren op 20/05/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie, onze tuin, reizen, verenigingsleven, ons gezinnetje.
Ik laat jullie meegenieten van mijn foto's en af en toe maak ik ook zelf een gedichtje...
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ In een verbitterde wereld is een druppel LIEFDE als een oceaan in de woestijn! ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
Gabi's blog
Mijn dagboek
15-08-2009
Moeder...
Morgen vertel ik aan de bloemen hoezeer ik je liefheb want jij alleen weet dat een kiemende buik hemel én aarde beweegt zo vertel ik aan de bloemen hoe jij het trillend handje vasthield tot letters woorden schreven zon-maan water-vuur avond-morgen vertel ik aan de bloemen dat "MOEDER" liefde is.
Tevreden zijn met het dagelijkse leven En héél veel liefde kunnen geven Daar komt het in 't leven op aan Een arm om een schouder slaan Gewoon een knuffel, een lieve blik Samen zijn, jij en ik...
Zachtjes glijdt je weg Ik zie je in een waas verdwijnen Golven van ons mooie lied Niemand die jou ziet Enkel de geur blijft hangen Weer een oneindig verlangen Dromen zullen weer ontwaken Lieve handen die me raken Kusjes die je uit wil delen Een glimlach die ik weer wil stelen
'k Heb menig, menig uur bij u gesleten en genoten, en nooit en heeft een uur met u me een enklen stond verdroten. 'k Heb menig blom voor u gelezen en geschonken, en, lijk een bie, met u, met u er honing uit gedronken maar nooit een uur zo lief met u, zoo lang zij duren koste, maar nooit een uur zo droef met u, wanneer ik scheiden moste, als de uur waarin ik dicht bij u, dien avond, neergezeten, u spreken hoorde, en sprak tot u wat onze zielen weten. Noch nooit een bloem zoo schoon van u, gezocht, geplukt, gelezen, als die dien avond blonk op u en mocht de mijne wezen! Ofschoon, zoo wel voor mij als u,- wie zal dit kwaad genezen?- een uur bij mij, een uur bij u, niet lang een uur mag wezen ofschoon voor mij, ofschoon voor u zoo lief en uitgelezen, die rooze, al was't een roos van u, niet lang een roos mocht wezen, toch lang bewaart, dit zeg ik u, 't ware ik 't al verloze, mijn hert drie dierbre beelden: u-dien avond-en-die rooze!
Die lange eenzame nachten Enkel wachten...wachten Dan plots woorden uit een lieve mond Zachte pleisters op een diepe wond Komen fluisterend...heel zacht Als een nieuwe droom vannacht
Laten we nu dansen op het strand De voeten verstrengeld in het zand We denken niet aan morgen Vergeten even al onze zorgen Straks weer lachend ontwaken De kilte kan ons niet meer raken
Vergeef me als ik droom... Vergeef me als ik zweef... Als ik wat her en der gebeurd maar vagelijk beleef. Vergeef me als ik vlucht... van oorlog en geweld en blij ben met de lucht in het open vrije veld...
De eerste zomeravond wandelt in de tuin zonlicht wordt langzaam rood en groet de maan de vuurpijl bloeit aardbeien en rode bessen zijn plukklaar een koppel bosduiven huist in z'n late lentenest noordenwind maakt de terraszitjes net iets té fris jij roept mij naar binnen waar witte wijn en de zomer van Vivaldi wachten tot het écht zomert...
Koude nachten maken haar bang Eenzame nachten duren zó lang Bange nachten van steeds wachten Duisternis als een mantel gespreid Niemand die zich naast haar vlijt In haar ogen een warme gloed Lippen die smaken zó zoet De morgen sluit zijn nevelslierten Als liefdevolle armen om haar heen Een stille snik, een zacht geween Een zucht... Eindelijk de blauwe lucht.
Het zomeruur komt er weer aan. Het zonlicht grijpt weer naar de macht en overwint de duisternis van elke nacht. Avondmalen kunnen wij weer nuttigen in de onverklaarde klaarte van een glinsterende avondstond. Meer licht is ons gegund. Licht beschonken bespieden wij de horizon, lichtdorstig en met zilte mond, verwonderd over het regelmatig licht, dat sterft in de late uren en elke ochtend oprijst,opgelicht.
Dag zei de lente tegen verliefde koolmezen het is tijd fluit de trotse perenboom wakker en zoek in zijn armen een veilig nest
Voorzichtig fluisterde de lente tegen witte sterrenmagnolia nog even wachten tot hagel, wind en regen hun maartse bui verliezen aprils licht meer warmte schenkt
Vooruit nodigde de lente de boer op het land haal de paarden uit hun winterstal mest, ploeg en zaai het nieuwe graan de zomer in... §§§§§§§ P.De corte
God schenkt elk vogeltje zijn voedsel maar werpt het niet in zijn nest.
Wie niet in wonderen gelooft is geen realist. ♥ Ben Goerion
PASEN 2010 in de tuin
In de tuin...
...de eerste bloemen...
...doen een schuchtere poging...
...om de lente te begroeten...
Als je bemind wordt, twijfel je nergens aan; als je bemint twijfel je aan alles. ♥ C. Dauphin
Let it snow Let it snow Let it snow .....
Van oud naar nieuw samen met de kinderen
Wie droomt er niet van Kerstmis, Van zuiver mooi geluk? Maar ons egoïsme Maakt soms die dromen stuk.
Brengt deze Kerst een keertje Onze dromen tot leven. Laat ons dit jaar één keer Niet nemen,maar veel geven.
Liefde is een ziekte waarvoor geen geneesmiddel bestaat.
Het leven heeft mij dag aan dag heel duidelijk laten blijken De mooiste dingen die je ziet zie je zonder te kijken. Ze blijven bij je bovendien. Je hebt ze met je hart gezien. ♥ Toon Hermans
Zij die weten spreken niet. Zij die spreken weten niet. ♦ Lao Tse
Herfst in de tuin
Bezoekje in Tremelo aan de doopkapel van Pater Damiaan
De ergste manier om iemand te missen, is aan zijn zijde zitten en weten dat hij nooit van jou zal zijn...
Een glimlach is als een lamp aan het venster van het gezicht, die bewijst dat het hart thuis is. ♥ Rabelais
Ieder jaar komen ze hier hun eieren uitbroeden ...
... Om na een paar weken terug te vertrekken.
Het leven is niet altijd eerlijk maar wel altijd mooi
Vandaag een bezoekje gebracht aan ons eigen heemmuseum "Het Molenijzer" in Putte
Kom ook eens langs echt de moeite...
Mooie wandeling gemaakt door de "Tuinen van Hoegaarden" Gevolgd door een lekker etentje met aangepaste Godendrank
Dat was weer puur genieten ...
In het leven leer je meer door te luisteren dan door te spreken.
Als het tegenslagen regent kan je wel een glimlach gebruiken als regenscherm.
En steeds opnieuw blijft het genieten ...
... Zelfs als ze bij me binnen staan.
Liefde geven is vaak ook een risico aangaan
Liefde zit in een klein hoekje. Jammer dat de aarde rond is.
Aanbreken van de dag. De tuin ontwaakt...
...en stilaan terug buiten leven
Niet je hele lange leven met je voetjes op de grond. Beetje dromen, beetje zweven lijkt me ook niet ongezond... ♥ Toon Hermans