Ik ben gabi
Ik ben een vrouw en woon in Putte-Grasheide (België) en mijn beroep is Gepensioneerde bankbediende.
Ik ben geboren op 20/05/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie, onze tuin, reizen, verenigingsleven, ons gezinnetje.
Ik laat jullie meegenieten van mijn foto's en af en toe maak ik ook zelf een gedichtje...
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ In een verbitterde wereld is een druppel LIEFDE als een oceaan in de woestijn! ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
Gabi's blog
Mijn dagboek
08-02-2010
Tranen
Tranen branden van binnen, maar laten zich van buiten niet zien, zal ik ze overwinnen, of laten gaan misschien? Tranen van geluk, omdat ik zielsveel van je hou, dus zie je bij mij ooit tranen, dan zijn ze van jou.
Op zoek naar de zin van het leven Leven om te leren Leren lief zijn voor elkaar Daarom zijn wij op aarde De aarde die wij bewaren Bewonen voor een tijd.
Zonder liefde kunnen wij niet leven Zonder liefde was er geen begin
Zonder liefde kan een kind niet groeien Zonder liefde heeft mijn lied geen zin
Zonder liefde kan de zon niet schijnen Zonder liefde blijft je hart steeds koud
Zonder liefde zijn we altijd eenzaam Zonder liefde draait de wereld fout
Dus open je hart voor de liefde Liefde om te leven Leven in liefde met elkaar Daarom zijn we op aarde De aarde die wij bewaren Bewonen voor een tijd
Alléén met bomen in de sneeuw, de witte dagen delen, da's mooi misschien voor een gedicht, maar o, 't gaat zo vervelen. Je wordt er stil en treurig van, misschien wel wat blasé, die sneeuw, die sneeuw, die steeds maar valt, je valt tenslotte mee...
Nee, jouw handen wenen niet Ze dansen en spelen op toetsen van verdriet Voer je mee naar de hoogste berg Naar het diepste van de zee Nemen alle tranen mee
Nee, jouw handen wenen niet Ze strelen akkoorden van verdriet Ze wenen niet Maar geen mens die dat ziet
Jouw handen wenen niet Ze weven kristallen parels aan elkaar Zwemmend in een zee van tranen Parels die de eeuwigheid tegenkwamen
Ze weven akkoorden van liefde aan elkaar Bespelen noten van kristal Jouw handen hoor je overal...
Trage stappen lijken op een stil gebed. Ik heb de laatste rozen op jouw graf neergezet. Voorbij dit aardse leven. Om al het goede dat is volbracht, bloeien nu late rozen in koude novembernacht.
De dagen worden grijs en kil Ook buiten is het stil Een tapijt van roestbruine blaren Dempt onze stappen Ik hoor de vleugels klappen Van vogels die trekken naar de zon Ik wou dat ik met hen mee kon...
De dageraad laat op zich wachten reeds krimpt de dag minuutgewijs en ongemerkt grijpt de nacht weer vroeger naar de macht. ♠ ♠ ♠ ♠ Het daglicht wordt gerantsoeneerd. ♠ ♠ ♠ ♠ Het licht wordt steeds bedreigd, de wolken tot uitvaart van het licht gereid, een dagelijks ritueel van een teder afscheid.
Wind, regen en soms zonneschijn Zou dit 't einde van de zomer zijn ? De rozen laten hun kopjes hangen Zouden ook zij zo hevig naar zon verlangen ? Misschien nog een heerlijke nazomer in't verschiet Geloof je me.........of niet ?
God schenkt elk vogeltje zijn voedsel maar werpt het niet in zijn nest.
Wie niet in wonderen gelooft is geen realist. ♥ Ben Goerion
PASEN 2010 in de tuin
In de tuin...
...de eerste bloemen...
...doen een schuchtere poging...
...om de lente te begroeten...
Als je bemind wordt, twijfel je nergens aan; als je bemint twijfel je aan alles. ♥ C. Dauphin
Let it snow Let it snow Let it snow .....
Van oud naar nieuw samen met de kinderen
Wie droomt er niet van Kerstmis, Van zuiver mooi geluk? Maar ons egoïsme Maakt soms die dromen stuk.
Brengt deze Kerst een keertje Onze dromen tot leven. Laat ons dit jaar één keer Niet nemen,maar veel geven.
Liefde is een ziekte waarvoor geen geneesmiddel bestaat.
Het leven heeft mij dag aan dag heel duidelijk laten blijken De mooiste dingen die je ziet zie je zonder te kijken. Ze blijven bij je bovendien. Je hebt ze met je hart gezien. ♥ Toon Hermans
Zij die weten spreken niet. Zij die spreken weten niet. ♦ Lao Tse
Herfst in de tuin
Bezoekje in Tremelo aan de doopkapel van Pater Damiaan
De ergste manier om iemand te missen, is aan zijn zijde zitten en weten dat hij nooit van jou zal zijn...
Een glimlach is als een lamp aan het venster van het gezicht, die bewijst dat het hart thuis is. ♥ Rabelais
Ieder jaar komen ze hier hun eieren uitbroeden ...
... Om na een paar weken terug te vertrekken.
Het leven is niet altijd eerlijk maar wel altijd mooi
Vandaag een bezoekje gebracht aan ons eigen heemmuseum "Het Molenijzer" in Putte
Kom ook eens langs echt de moeite...
Mooie wandeling gemaakt door de "Tuinen van Hoegaarden" Gevolgd door een lekker etentje met aangepaste Godendrank
Dat was weer puur genieten ...
In het leven leer je meer door te luisteren dan door te spreken.
Als het tegenslagen regent kan je wel een glimlach gebruiken als regenscherm.
En steeds opnieuw blijft het genieten ...
... Zelfs als ze bij me binnen staan.
Liefde geven is vaak ook een risico aangaan
Liefde zit in een klein hoekje. Jammer dat de aarde rond is.
Aanbreken van de dag. De tuin ontwaakt...
...en stilaan terug buiten leven
Niet je hele lange leven met je voetjes op de grond. Beetje dromen, beetje zweven lijkt me ook niet ongezond... ♥ Toon Hermans