Want alzo lief had God de wereld.

Daar werd ik vanmorgen mee wakker.

Opdat Hij aan ons heeft gegeven,

Zijn een geboren Zoon!

Opdat een ieder die in Hem gelooft,

Het eeuwige leven heeft.(Dit is een liedje)

Wat fijn om herinnert te worden aan Hem die

Ook voor mij Zijn Zoon heeft gegeven.

Ik werd er weer bij bepaald in mijn leven.

Gistermorgen om half5 moest ik naar het toilet.

En om 10 voor 6 werd ik weer wakker.

Ik was ijs en ijskoud geworden.

Bewusteloos! Bijgekomen en nagedacht.

Wat is God toch groot! Zeker in mijn leven.

Hoe ik dat steeds weer, keer op keer ervaren

Mag. Hij heeft mij weer gered.

Dan denk ik na, waarom? En dat antwoord heb

 ik zo achterhaald. Want als je eerlijk ben en

 je doet iets verkeerd in je leven,dan gaat het fout.

Dan kijkt God niet meer naar je om.

Zo ervaar ik dat.

Deze bewusteloosheid was voormij weer

een waarschuwing om bij Hem,

in Hem te blijven.

Leven met Hem door alles heen.

Vragen met alles wat ik doe of Hij mij nabij

wilt zijn.

Of Hij mij helpen wil in goede en kwade tijden.

Ik loof en prijs Zijn Naam tot in eeuwigheid. Amen.