God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Om mijn zegen te ontvangen is het heus niet nodig om naar heilige plaatsen te reizen. Wie oprecht is in zijn hoedanigheid en toewijding, op hem rust altijd mijn zeegen, waar hij zich ook bevindt. God is overal aanwezig. Onwetenden menen dat ze de een of andere bedevaartplaats moeten bezoeken om hem te vinden. Ik ben buitengewoon tevreden met je toewijding, mildheid en liefdadigheid.Jij zal altijd mijn gust en bescherming genieten; zo spreekt de Heer.
Omdat ondergetekende zelf oud-leerling is van Don Bosco, en omdat ik er recent wat mantelzorg deed in hun gemeenschapshuis laat ik graag een woord uitleg achter rond de rol en de betekenis, en tot op vandaaag i.v.m. DSon Bosco en zijn werk.
Met de Salesianen wordt de religieuze congregatieSalesianen van Don Bosco bedoeld (Latijn: Societas Salesiana Sancti Joannis Don Bosco, afgekort tot SDB). De stichter van de orde was de heilige Giovanni Don Bosco (1815-1888). Hij wilde een alternatief bieden voor, en een tegenwicht tegen, de invloed van het liberalisme op de publieke en individuele moraal, die aan het eind van de 19e eeuw steeds meer werd geproblematiseerd door de Kerk (zie bijvoorbeeld de pauselijke encycliek Quanta Cura en de Syllabus Errorum uit 1864).
Geschiedenis
In 1854 verklaarde Don Bosco dat hij zijn jeugdwerk voortaan een duidelijk profiel gaf, met de mededeling dat "Maria wenst dat wij een gemeenschap stichten. Ik heb besloten dat wij onszelf Salesianen noemen en onder de bescherming van Franciscus van Sales stellen". In 1857 stelde Don Bosco een aantal regels en richtlijnen op voor de zich uitkristalliserende beweging. In 1859 werd door Don Bosco de r.-k. congregatie van Salesianen gesticht voor de opvoeding van de verwaarloosde jeugd, welke uiteindelijk in 1874 door Paus Pius IX werd erkend. In 1872 werden door Don Bosco en Maria Domenica Mazzarello de Dochters van Maria Hulp der Christenen gesticht.
MISSIEZONDAG, EEN BLIJVENDE OPROEP VOOR ONS ALLEN ?
Gaat over de hele wereld. Verkondigt de Blijde Boodschap
Ja, God heeft ons gezonden om aan armen de Blijde Boodschapte brengen: in Vlaanderen; en overal ter wereld
Wij willen Jezus zien en kennen, Hem volgen is de stille vraag van zovelen. Maar ze hebben mensen nodig die hen de weg wijzen, die dat geloof voorleven en daadkracht geven.
Wanneer wij onze wereld vandaag bekijken, vragen wij ons af: Hoe moet dat nu verder?
Moeten we ieder gewoon op onze plaats blijven? Ben ik enkel broer en zus van mensen rondom mij?Maar dan hebben we de boodschap niet goed begrepen: Gaat over de hele wereld; verkondigt de Blijde Boodschap overal waar je komt!, zegt Jezus.
IEDER christen wordt opgeroepen om zijn christen-zijn te tonen, om daarvan te leven, om missionaris te zijn.
De missiemaand roept ons telkens op deel uit te maken van die ruime wereldmissie, in onze eigen parochie, maar ook verbonden met mensen ver-weg. Ook in Afrika, in Kaga Bandoro roepen vele mensen: Laat ons aub nog niet alleen. We hebben missionarissen nodig, die samen met ons die Blijde Boodschap ontdekken en vorm geven, ook in onze cultuur.
In dit prille begin van het nieuwe schooljaar durf ik jullie allen die vraag stellen, in naam van zovele misionarissen die zich blijvend inzetten: Vergeet niet dat een moreel steuntje in de rug, in solidariteit met de christenen van noord en zuid van zeer groot belang blijft. De missiemaand blijft een ideale gelegenheid om samen die oproep van Jezus te beluisteren enom eenvoudigweg te zeggen: Laat onze Kerk een wereldkerk zijn, waar we allen broers en zusters van elkaar mogen zijn. En wanneer onze welvaartstaat van Vlaanderen het toelaat, toon dan in edelmoedigheid dat ook arme mensen in de brousse onze broers en zussen mogen zijn, kinderen van die ene Vader. Onze wereld zal er menselijker door worden. Moge de Heer die inzet zegenen.
Mgr.Bert VANBUEL sdb, bisschop in Kaga Bandoro, RCA
BROCHURE Don Bosco Experience Programma 2012 / 2013
Ondertussen is de nieuwe program- mabrochure ver- schenen. Deze bevat een beknopt overzicht van alle donder- dagavondactiviteiten voor het ganse werkjaar. Goed om even in te kijken en om data te noteren en vrij te houden voor films, sprekers of programmas die jou interesseren. Deze brochure ont-vang je vandaag of morgen in de bus. Zo niet dan is dit een teken dat we je adresniet in ons adresssenbestand zit. Indien je de bro- chure graag zou ontvangen: gewoon even langs mail je adres doorgeven. Ons e-mailadres : info @dbexperience.be
So prayer, meditation is not just a way of "doing" something but it is a way "becoming" someone - becoming yourself: created by God, redeemed by Jesus and a temple of the Holy Spirit.
- John Main
Vrij vertaald: Gebed en meditatie is niet iets wat we zomaar'doen' maar doorheen het gebed en de mediatie worden we iemand, worden we onszelf, geschapen door God, naar het beeld van Jezus en maken zo deel uit van de tempel van de Heilie Geest.
Alvast een gebed zoals je hieronder kunt lezen in voorbeiding tot een tweede eeuwfeest van Don Bosco zijn geboorte. Probeer het vooral rustig te lezen en er even bij te staan.
Al is deze oktobermaand gekend als de rozenkransmaand al ergens halfweg, deze maand blijft een tijd van genade met de Moeder Gods. De rozenkrans is immers een sleuten die de deur tot het geloof voor ons opent. In dit rozenkransgebed neemt Maria ons bij de hand en wijdt ons in de geheimen van het geloof in. Ze leert ons hoe we onder alle omstandigheden Jezus moeten volgen en onvoorwaaardelijk op Zijn Woord moeten vertrouwen. Door de rozenkrans kunnen we er in dit Jaar van het Geloof meer dan ooit van bewust worden dat we aan Christus toebehoren.
"Zo dus sommige ledematen ziek zijn, is dit allerminst een reden om van de Kerk minder te houden, maar veeleer om onze liefde tot de ledematen te vermeerderen." Een oproep dus om veel van de zieke ledematen te houden, veel voor hen te bidden.
Zonder God verkiest de mens uiteindelijk egoïsme boven solidariteit en liefde, materiële dingen boven waarden, hebben boven zijn. Wij moeten ons terug naar God wenden opdat de mens opnieuw echt mens kan zijn. Met God is er zelfs in de moeilijkste crisismomenten altijd een horizon van hoop. De menswording maakt ons duidelijk dat wij nooit alleen zijn, dat God mens is geworden en ons altijd nabij is. Waar God is, is er altijd een thuis voor iedereen. Waar Christus is zijn wij niet langer vreemden, maar broeders en zusters.
Vlugger getrokken dan .. een tandje bijgezet. Wie zich vandaag als gelovige out verwacht aan de tand te worden gevoeld of als aftands versleten. Daartegenover staan wij nooit tot de tanden gewapend. Hoe kunnen wij landen met 'oog om oog en tand om tand'? Is dit onze zwakke rand? Toch, om ons eronder te krijgen, (zo zegt het Paulus ook al!) moet er meer aan de hand zijn.
... dan zal je nooit de laatste zijn. Het moet de zingeving geweest zijn nu mijn vader vandaag 86 jaar geworden is. Hij was nooit een pilarenbijter integendeel, maar heeft in alle omstandigheden vertrouwen gehad in God als Vader, en in stilte gebeden tot Onze-Lieve-Vrouw.
ZUSTERS VAN DE JACHT BEREIDEN ZICH IN BELGIË VOOR OP EEUWIGE GELOFTEN
Bron: Zusters van de Jacht
HEVERLEE (KerkNet) Vijftien junior-zusters van de zusters missionarissen van het Onbevlekt Hart van Maria, beter bekend als de zusters van de Jacht van Heverlee, hebben zich van 18 juli tot 22 september tijdens een internationale ontmoeting in Hoboken voorbereid op hun eeuwige geloften. De zusters behoren tot 5 verschillende nationaliteiten en werden door 6 medezusters begeleid, elk met een eigen missie-ervaring en eveneens met diverse nationaliteiten.
Volgens het generalaat van de zusters in Heverlee was deze periode vooral bedoeld als een verdieping van hun missionaire roeping en zending in de huidige wereldsituatie. Het gaf hen ook de gelegenheid om de wortels van de congregatie en de verschillende gemeenschappen in België beter te leren kennen.
De 15 jonge zusters kregen tijdens hun verblijf in België de gelegenheid om de plaatsen te bezoeken waar de Belgische stichteres Marie-Louise De Meester leefde en begraven werd. Marie-Louise De Meester uit Roeselare trok in 1897 met een helpster naar India om er voor verlaten kinderen te zorgen. Het betekende de start van een van de meest succesvolle Belgische missiecongregaties. Vandaag telt de congregatie 1.000 leden in alle continenten.
(Kerknet)
p.s. Deze foto is genomen bij het beeld vvan de stichteres van de Orde te Roeselare (even blij stadsgenoot te zijn!); de overste Veerle Ingelbeen, afkomstig uit DADIZELE - mijn geboorteplaats - was ooit een goede vriendin ...
Net als bij het kaarten zit het leven vol keuzes. Welk spel kan ik met deze kaarten spelen? Wie zal ik vragen? Met wie zal ik meegaan? Wie wil met mij meegaan?
Vragen die moeilijker worden naarmate je ouder wordt. Die moeilijker worden naarmate je keuzes slinken. Die moeilijker worden naarmate je armer bent. Na een leven lang werken (of zoeken) dromen mensen van een mooie oude dag.
Een oude dag waarop je omringt wordt door warme mensen. Een oude dag waarbij je nog lang zelf op eigen benen kan staan. Een oude dag waarbij een stuk van je zorgen gedragen wordt door de mensen voor wie je zelf lang hebt ingestaan
Helaas blijft dit voor veel mensen een droom. Hun kaarten liggen niet goed. Te weinig troef bedeeld, een moeilijk spel, niet de juiste medespelers.
Hun zorgen blijven. Groeien zelfs. Nóg moeilijker om te vragen, nog moeilijker om mensen te vinden die met je meegaan.
Oud en arm? Grote miserie, als je t mij vraagt. Is het leven dan toch een kaartspel?
net gehoord had dat zij moest sterven, zei ze tegen haar man:
Als het Gods wil is, dan moet het maar.
Toen zei die man: Ik geloof niet in een God die dit wil.Ik geloof wel in een God die jou en mij er doorheen haalt.
Ja, zei ze. Zo is het ook beter gezegd.
Een paar weken later moest ik die man gaan vertellen
dat zijn vrouw was overleden.
Ik geloof dat het zo heeft moeten zijn, zei hij.
Later heb ik hem gevraagd of dat niet in tegenspraak was met wat hij eerder aan zijn vrouw gezegd had.
Maar hij had het niet zo letterlijk bedoeld.
Meer bij wijze van spreken.
Om uit te drukken dat hij haar nu verder aan God toevertrouwde.
Ik moet vaak aan die twee denken. Omdat ik van hen hield. Maar ook omdat ze mij leerden dat hun spreken over de wil van God een manier was om hun godsvertrouwen te verwoorden.
Dat alles is voorbeschikt en dat je niet voor je tijdgaat,
zijn andere gebrekkige woorden die vaak hetzelfde
beogen te zeggen.
NICO TER LINDEN. Kostgangers. Balans, Amsterdam, 2001, p. 205-206.