Laaiend succes voor nieuwe dichtbundel van Gaby Desmyter
Laaiend succes voor nieuwe dichtbundel
van Gaby Desmyter, dorpsdichter van Lierde
Kaftontwerp door Gabys kleindochter Lieze De Middeleir
In het fraaie ontmoetingscentrum De Lier te Sint-Maria-Lierde
werd de dichtbundel Laaiend Licht van Gaby Desmyter voorgesteld.
Gaby Desmyter is dorpsdichter van de gemeente Lierde, die de
locatie en de receptie achteraf aanbood. Voorafgaand aan de voorstelling hadden
enkele tientallen enthousiastelingen het poëziepad in Deftinge (deelgemeente
waar de dichter woont) ingewandeld onder deskundige begeleiding van
cultuurschepen Rudy Mortier.
Gaby Desmyter had al aangekondigd de twaalf borden met gedichten
langs de lange processieweg te zullen bekostigen met zijn opbrengst van de
dichtbundel. Zijn verwachtingen worden ingelost, want die avond rond
middernacht bleken er bijna 200 exemplaren te zijn verkocht allesbehalve
onaardig voor een poëziebundel!
De gedichten van Gaby Desmyter, die ook een verdienstelijk
amateurfotograaf is (wat in zijn verzen doorwerkt) zijn dan ook tegelijk heel
toegankelijk en dankzij het inventieve woordgebruik niet oppervlakkig.
De taal is fris, ontdaan van elk overbodig woord. Vaak zetten de
wendingen die de dichter gebruikt de lezer op het verkeerde been.
Het was zeven jaar geleden dat Gaby
Desmyter (Geluwe, 1945) nog een dichtbundel publiceerde, en de liefhebbers van
zijn verzen begonnen stilaan ongedurig te schuifelen. Aan inspiratiegebrek lag
het niet, integendeel: uit zowat 800 gedichten selecteerde hij (of vooral zijn
vrouw Rosanne!) er 109. Stuk voor stuk kleine parels aan een ketting die hij
gretig om de hals van zijn lezer hangt.
Gabys gedichten lijken vanzelfsprekend,
aldus dichteres Marleen De Smet in het voorwoord, maar zijn het niet. Ik geloof
dat zijn talent hem noopt tot het neerzetten van poëzie die sober en zuiver is
tot ze klatert als een beek. Geen rijmelarij, geen stoerdoenerij, maar
gedichten die authentiek en eerlijk zijn en de werkelijkheid pretentieloos
sublimeren.
Dat fotografie een van zijn andere hobbys
is, spreekt eveneens uit zijn verzen. Marleen De Smet: Zijn taal is een camera
die registreert wat hem intrigeert. De meeste fotografen hebben slechts gevoel
voor het poëtisch klikmoment, niet voor het woord. Gaby heeft ze allebei. Hij
beschikt over de gave details te observeren door de lens van zijn hart en drukt
af op het moment dat de woorden zich feilloos in zijn hoofd aandienen, waarna
hij ze even subtiel als broos neerzet.
Gaby Desmyter eindigde zijn loopbaan in het
welzijnswerk en is nu onder meer actief binnen de Marnixring, waar hij de
drijvende kracht is achter het project De Vergeten Dichters. In Deftinge, het
dorp waar hij woont, maakte hij van de lange processieweg een poëziepad met een
dozijn gedichten en fotos tegen muren die men onderweg tegenkomt.
Gaby Desmyter is de eerste dorpsdichter van Lierde
Gaby Desmyter is de eerste dorpsdichter van Lierde
Eindelijk gaat een wens in vervulling. Eindelijk beseft Lierde
dat een dorpsdichter geen overbodige luxe is maar een verrijking voor de 4
dorpen Sint-Maria-Lierde, Sint-Martens-Lierde, Deftinge en Hemelveerdegem. Tijdens
de opening van het ontmoetingscentrum De Lier op 2 september 2011 werd Gaby
Desmyter terecht als eerste dorpsdichter voorgesteld aan de inwoners. Lees
hieronder zijn gelegenheidsgedicht.
De Lier, die zingend ontmoeting schrijft
De Lier,
die zingend ontmoeting schrijft:
we vissen
liermuziek, quatre mains tegelijk,
in de
vijvers van hoge lichtluchten
en
schrijven hem in de altijd verse lierepartituren
van ons
dagelijks wroeten en gelukzaligheden:
liermuziek voor
vier dorpen een groot orkest.
Liermuziek,
voor de
vier sintekerken, bas, bariton, tenor en sopraan,
voor de
kapellen, wel 25 x 4, tot koorzangers aangesteld,
voor de
vier gehuchten, de Lierenhoek als eerste viool,
voor de vier
bergen, slagwerk en koperblazers tegelijk,
voor de
vier beken, kabbelend op xylofoons, pianogewijs.
Liermuziek
voor alle Lierdedenaren,
die
elkander vinden in tabernakels van het samenhoren
die
elkander ontmoeten in nesten van de vriendschap
Lierde en Geraardsbergen hebben niet alleen een gemeenschappelijk lokaal politiekorps maar ook mensen met meerdere talenten. Hierbij denk ik meteen aan Gabriël Desmyter.
Gabriël Desmyter, maatschappelijk assistent, werd in 1945 geboren in het West-Vlaamse Geluwe waarna hij zich vestigde te Lierde.
In 1976 ontdekte hij Redu en bracht er sedertdien jaarlijks zijn vakanties door. Hij zag hoe het dorp er leegliep, de bakkerij en kruidenierswinkels verdwenen en hoe zijn kinderen er onbekommerd konden ravotten op straat behalve op zondag toen de dorpsbewoners naar de kerk gingen. Zo zag hij ook de gedaantewisseling van Redu bij het ontstaan en de evolutie als boekendorp. Maar bovenal werd hij verliefd op zijn natuur, de bossen, de veldbloemen, de dorps-adem, het dorps-licht, het plattelandsleven en dit, wandelend door de seizoenen heen.
Als doorwinterd fotograaf legde hij het een en ander vast met veel oog voor details en sfeer. Ter gelegenheid van diverse fotosalons stelde hij, in groepsverband, zijn werk (en Redu) voor. Zo o.m. in Haaltert (1977), Aalst (1981 en 1991), Ninove (1985 en 1994) en Lierde (1996).
Ook als schrijver, dichter komt hij naar buiten. In zijn eigentijdse teksten en poëzie hebben licht, warmte, graag zien en welzijn een zeer voorname plaats. Hij publiceert geregeld in diverse tijdschriften uit de welzijnswereld: het ASO-Berichtenblad, WeLZo, de WeLIets, Van zijn hand (samen met P. Dauwe) verscheen: het boek : Onuitgegeven brieven uit Welzijnsland (1995), de poëziebundel Letterkeer(2000) waarin fotos én poëzie elkaar de hand geven. Hij ontving de Prijs van de Lierdese Cultuurraad (2003) en stelde in 2007 fotos en gedichten tentoon n.a.v. de Gedichtendag 2007 in Lierde.
Als welzijnswerker leerde Gabriël kijken naar mensen en situaties. Hij schreef altijd al een tekstje of gedichtje voor zijn lief Rosanne met wie hij huwde. Ook bij plezante en droevige gebeurtenissen schreef hij een passend gedicht.
Vrij snel besefte hij dat schrijven hem achtervolgde, in die mate zelfs dat hij s nachts opstond om wat in hem opkwam te noteren. Daar bleef het echter niet bij. Bij elk gedicht ging hij op zoek naar een passend beeld of foto. Zo groeiden zijn composities waarbij woord en beeld intens op elkaar inspelen.
Gaby (zo noem ik hem graag) is mijn favoriete dichter uit de streek. Wat hij schrijft getuigt van een doordacht en doorvoeld gedachtegoed. Ze lijken spontaan te zijn ontstaan maar ik geloof dat zijn talent hem noopt tot het neerzetten van een gedicht dat zuiver is en klatert als een beek. Bovendien beschikt hij over een rijke en tinkelende woordenschat.
Neen, ik steek mijn bewondering voor Gaby niet onder stoelen of banken. Zeg nu zelf, zijn fotos zetten aan tot zelfreflectie en tot lezen, zo ook de bondigheid van zijn gedichten. Gabys gedichten lezen is genieten en zacht vloeien door zijn woordenstroom.
Zicht op Geraardsbergen (site van Steven De Schuiteneer & Chris De Nooze)
Site van Geraardsbergen
Klik op onderstaande foto voor een bezoek aan de interessante blog van André Vander Kelen met foto's van Désiré Declercq.
Klik op onderstaande foto voor een bezoek aan de interessante blog van André Vander Kelen met stereoscopische kaarten uit de collectie van Désiré Declercq, gevolgd door nog wat documentjes ivm Geraardsbergen.
Jan Lion blogt met Het Nieuwsblad over het reilen en zeilen van Geraardsbergen.
Mannekens Pis van Geraardsbergen, het enige echte en oudste Manneken van België.
De Geraardsbergse mattentaart.
Sofie Vander Heyden mezzosopraam
Muziektalent van Geraardsbergse bodem
William Souffreau
Jim Cole got soul.
… en Dean natuurlijk…
Isthar - divine love songs (Soetkin Baptist)
Breng een gezoekje aan de blog van Roland Bourgoignie, Galmaardse dorpsdichter 2007 (klik op onderstaande foto).
Chauffeurkes cursiefjes als mens achter de gewone mens
Geschied- en heemkundige kring Gerardimontium
Alles over Geraardsbergen via Geraardsbergen.2link.be. Voor meer info, klik op onderstaande foto.
